Header Ads

ခယ်မချောလေး

 

ဒေါက်တာ နောင်ရဲ ဆေးခန်းပိတ်ချိန် ကျော်သွားပြီမို့ စာရေးမ လေးတွေ နပ်စ်မ လေးတွေ သိမ်းစရာရှိတာ တွေသိမ်းဆည်းပြီး ပြန်ကုန်ကြပြီ။ သူက သာ ဒီနေ့တော့ အိမ်လည်း မပြန်ချင်သေး။ သူ့ ရုံးခန်းလေး အတွင်း မှာ ခနဝင်ပြီး အတွေးပင်လယ်ပြာ ဆိုက်ထဲဝင် ဇာတ်လမ်းလေး ဘာလေးဖတ်အုန်းမယ်လေ ဟု တွေးပြီး နေခဲ့လိုက်သည်။

ခုတလောလည်း အတွေးပင်လယ်ပြာဆိုက်ထဲ ဘာဇာတ်လမ်းမှ ဟုတ်တိပတ်တိမတက်။ ချပ်ခန်းထဲ ထိုင်နေတတ်သည့် ကိုအိုဗာ ဆိုသည့်လူကြီးနဲ့ အလာပသလာပပြော။ တခါတလေ ရောက်လာပြီး ခနသာစကားပြော ပြီး ထွက်ထွက်သွားတတ်သည့်မေချစ်သူမောင် နဲ့အာ။ အလုပ်အမြဲရှုတ်နေတတ်သည့် ကိုညီတယောက်လည်း တခါတလေတွေ့ရတတ်သေးသည်။

တကယ်တော့ သူက နာမည်ကြီး အိုဘီဂျီဝိုင်ဖြစ်သည်။ အဲလို ဆိုက်တွေထဲ သူဝင်ပြီး ဟိုဟာရေးဒီဟာရေး တိုလီမှုတ်စ လုပ်နေတာ တွေ လူသိသွားလို့ကတော့ ဘဝပျက်သွားမှာပဲ ဆိုတာသူသိသည်။ စာနယ်ဇင်းသမားတွေ ရေးလို့ကောင်းလိုက်မည့်ဖြစ်ခြင်း။ ဆိုတော့ သူ့ကိုယ်သူ ဂျပန်ရောက်နေသည့်၊ ချာတိတ်ပညာတော်သင်လေးလို့ ဆိုက်ထဲမှာတော့ အာထားသည်။ တကယ်တော့ သူက ကိုယ်ပိုင် ဆေးခန်း နှင့် အထက်တန်းလွှာများ သာ နေထိုင်သည့် ဧရိယာ တဝိုက်မှာ၊ တယောက်ထည်းထိုင်သည်။ သူများတွေလို ရွှေဘုံသာတို့ဘာတို့လို ဆေးခန်းတွေမသွား။ သူ ရှယ်ယာပါသည့်ဆေးရုံနှင့် သူ့ကိုယ်ပိုင်ဆေးခန်း နှစ်နေရာမှာသာ သူက အလုပ်လုပ်သည်။

ဒီနေ့နေ့လည်က သူ့ ခယ်မချောလေး မေနန်းခေါင် ခေါ်လာသည့် သူ့သူငယ်ချင်း ဆိုသော နိုင်နိုင်ကျော့နွယ် ဆိုတာကို စမ်းသပ်ပေးခဲ့ရသည်။ တကယ်တော့ ဆီးစစ်လိုက်ရုံနှင့်ရသော်လည်း သူ့ဝါသနာအရ စောက်ဖုတ်ကိုပါ ဖြဲကြည့်လိုက်ရသည်။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်တော်တော်လှ ပြီး အသားအရည်ညိုဝင်းမွတ် နေသည့်ဗိုလ်မူးကတော် ကို ကုတင်ပေါ်ပက်လက် လှန်၊ ဒူးထောင်ပေါင်ကား၍၊ စောက်ဖုတ်ဖြဲကြည့်ခွင့် ရဖို့ဆိုတာ လွယ်တဲ့ကိစ္စ မဟုတ်။ သူလက်ချောင်းကြီးတွေနှင့် ဟိုဖြဲဒီဖြဲ ဟိုကိုင်ဒီကိုင်လုပ်နေတုန်း မှာလည်း သူ့လူနာစမ်းသပ်ခန်းထဲ လျို့ဝှက်တတ်ဆင်ထားသည့် ကင်မရာက အနီးကပ်ဇွန်းဆွဲ ပြီး မှတ်တမ်းတင်ထားလိုက်သေးသည်။ ဆေးပညာ အထောက်အကူ မှတ်တမ်းတင်ဖို့ဟု ဆင်ခြေပေးလျှင်ရသော်လည်း၊ တကယ်က သူ့ ဝါသနာအတွက်ဖြစ်လေသည်။

သူ့ရုံးခန်းစားပွဲတွင်ထိုင်လိုက်ပြီးနေ့လည်းက ရိုက်ထားခဲ့သည့် နိုင်နိုင်ကျော့နွယ် ၏ စောက်ဖုတ် ပုံတွေကို သူတစိမ့်စိမ့်ကြည့်နေရင်း ဖီးတက်လာသဖြင့် သူ့ဘောင်းဘီအောက်မှ ညီတော်မောင် အတင်းရုံးထလာသည်။ အရမ်းကို တင်းကျပ်လာသဖြင့် သူ့ဘောင်းဘီရော အတွင်းခံကိုပါ ချွတ်လိုက်ပြီး ရုံးခန်းထဲ အပိုထားသည့် ပုဆိုး တထည်ထုတ်ဝတ်လိုက်သည်။ နောက်ခုံပေါ်ပြန်ထိုင်ရင်း ပုဆိုးကိုဖြည်ချကာ သူ့ပြောင်ကြီးကို ဘယ်လက်ဖြင့် ဖွဖွလေးပွတ်ပေးလိုက်သည်။ ညာလက်က မောက်စ် ကိုကိုင်ပြီး နောက်တပုံစီကို ကလစ်လုပ်လိုက်စဉ်၊

.. ဒေါက်..ဒေါက်..

စောက်ရေးထဲ ဆေးခန်းရှေ့က ဘယ်သူပါလိမ့်၊ ဆေးခန်းက ပိတ်ပြီ ဆိုတဲ့ စာလည်းချိတ်ထားရဲ့သားနဲ့၊ အလှူခံလားမသိဘူး။ ဒေါက်တာနောင်ရဲတယောက် လက်တဖက်က ဆင်နှာမောင်း၊ နောက်တဘက်က ကြွက် ကို ဖိကိုင်ထားရင်း တံခါးခေါက်သံ ရပ်သွားမလားစောင့်နေသည်။

...ဒေါက်..ဒေါက်..

တံခါးခေါက်သံက ပိုပြင်းလာသည်။ သူ့ ဆင်နှာမောင်းလည်း အီကြာကွေးဖြစ်သွားသည်၊ လက်က ကြွက်ကိုလည်း စိတ်ပျက်ပျက် နဲ့ အုပ်ကိုင်ထားရာက လွတ်ချလိုက်သည်။ နောက်တော့ ပုဆိုးကို ကပိုကရိုခါးမှာ ဖြစ်သလိုပတ်ပြီး အရှေ့တံခါးမကြီး ဆီသို့ထွက်လာခဲ့တော့သည်။

..ဟိုက်.. မေနန်း..နင်ဘယ်က ပေါက်လာတာလည်း..

ခယ်မချောလေး မေနန်းခေါင်၊ နူတ်ခမ်းလေး စူတူတူနဲ့ လှေခါးထစ်လေးမှာ ရပ်နေသည်။

..ကိုကြီး ကလည်း နားလေးနေတာ နန်း လက်တောင်နာနေပြီ ခေါက်လိုက်ရတာ..

..အင်းပါကွာ ကိုကြီး မကြားလို့ပါ လာလာ ဝင်ခဲ့အုန်း ငါ့ညီမ ကအပျံစားပါလား ဘယ်က လှည့်လာတာပဲ..

..ကြော်ငြာတခုအတွက် ဖိုတိုဆက်ရှင်းတခုဒီနားမှာရှိလို့လေ၊ လိုက်ပို့ပေးမဲ့သူကို ဒီမှာ ငါ့အကိုဆေးခန်းရှိတယ် သူနဲ့ပဲ ပြန်တော့မယ် ဆိုပြီးချထားခိုင်းခဲ့တာပေါ့..

ဒေါက်တာနောင်ရဲ သွားရည်ကျနေရသော သူ့ခယ်မချောလေး၊ ဆံပင်လေးကို အုပ်လုံးလိုလို ကပိုကရိုလိုလို ခေါင်းအနောက်ဘက်ကလေးမှာ ထုံးထားသည်။ အနက်ရောင် အလတ်စတစ်စ ကို ရင်ဘတ်ကနေ ဒူးဆစ်အပေါ်နား ပေါင်လည်လောက်ထိ တဆက်ထဲ ဒင်နာ ဒရက်စ်လိုမျိုးလေး ချူပ်ထားတာကို ဝတ်ထားသည်။ အသားက အလတ်စတစ်ဆိုတော့ အချိုးကျသည့်ကိုယ်လုံးလေးကို ချပ်ယပ်လို့၊ အထူးသဖြင့် လုံးကျစ်ပြီးကောက်နေသည့် တင်လေးတွေ။ ပေါက်စီသာဆိုရင် ကိုက်ဝါးပြီးစားချင်စရာလေးတွေ။

..အင်း.. ပူလိုက်တာ အရမ်းပဲ အချိုရေရှိလား ကိုကြီး မှာ..

ဟိုက်.. ခယ်မချောလေး အခန်းထဲအဝင် နောက်မှာ အဝင်တံခါးမကြီးကို ပိတ် သော့ခလောက်ချနေသော ဒေါက်တာနောင်ရဲတယောက် အနောက်မှာကျန်ခဲ့သည်။ မေနန်းခေါင်က ခပ်သွက်သွက်ပင် ဒေါက်တာနောင်ရဲ ရုံးခန်းရှိရာကို တန်းဝင်သွားပြီ။ ဒေါက်တာနောင်ရဲ အခန်းထောင့်က ရေခဲသေတ္တာလေးကို သွားဖွင့်ရင်း အချိုဗူးကို ကုန်းနိုက်လိုက်သည်။ တင်းကနဲ ဖြစ်ပြီး ဖောင်းကနဲ ကားတက်လာသော တင်လုံးကြီးတွေကြောင့် ဒေါက်တာနောင်ရဲ အီကြာကွေးကြီးက ဖြောင်းကနဲ အလံတိုင်ဖြစ်လာသည်။ ဒေါက်တာနောင်ရဲ တွေဝေသွားစဉ် အချိုရည်ဗူးယူပြီး နောက်ပြန်လှည့်လာသည့် မေနန်းခေါင် မျက်လုံးတွေက ကွန်ပြူတာ စခရင်ဆီသို့ရောက်သွားသည်။

..ဟင်..

မေနန်းခေါင် မျက်နှာတခုလုံးပန်းသွေးရောင်ဖျန်းသွားသည်။ သို့ပေမဲ့ မျက်လုံးတွေကတော့ ကွန်ပြူတာစခရင်ကနေမခွာ။

ဒေါက်တာနောင်ရဲ ကမန်းကတန်း သူ့ကုလားထိုင်ရှိရာကို ပတ်သွားလိုက်ပြီး ကွန်ပြူတာက ကြွက်ကလေးကို ကိုင်လိုက်သည်၊ အရေးထဲမှ ကွန်ပြူတာက ရပ်နေသည်။ သူ့လက်ထဲက ကြွက်ကလေးကို သူ့ခုံပေါ် တခွပ်ခွပ် ရိုက်သော်လည်းမလှုပ်။

..ဟင့် ကိုကြီး ရုံးခန်းထဲမှာ တယောက်ထဲ အဲဒါတွေကြည့်နေတာလား..

..ဟယ် နင်ကလည်း အဲဒါလူနာတွေရဲ့ ဓါတ်ပုံပါ တခါတလေ ရောဂါကို စဉ်းစားမရရင် ပြန်ပြီးတော့ လေ့လာစဉ်းစားရတယ်လေ..

..ဟွန့်..မီးလည်းကြည့်ချင်တယ်..နောက်ပြီး ကိုကြီးကိုလည်း ပြောစရာရှိတယ်..

ဒေါက်တာနောင်ရဲ တွေဝေသွားသည်။ အင်း ခယ်မချောလေးနဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ အဲဒီပုံတွေ ထိုင်ကြည့်လိုက်ရရင်၊ ခွိ၊ အဲဒီခွင်ထက်ကောင်းတဲ့ခွင် မင်းဘယ်မှာသွားရှာမှာလည်း။ အဟိ။

..အင်း... မေနန်း ..နင်ကြည့်ချင်တယ် ပြောလို့ငါပြတာနော်.. နင့်အမ ကို ပြန်မပြောပါဘူးလို့ ဂတိပေးရမယ်..

..အမယ် ကိုကြီးကလည်း မီးကို ခလေးများမှတ်နေလို့လား ခါထဲ..

ပြောရင်းဆိုရင်းနှင့် မေနန်းခေါင်က သူ့စားပွဲနားသို့ရောက်လာသည်။ ဒေါက်တာနောင်ရဲက ကုလားထိုင်မှာ ထိုင်ရင်း က ကြွက်ကလေးကို လုပ်ပေးလိုက်သည်။ အခုမှ ပဲ ကွန်ပြူတာက အက်တစ်ဖြစ်လာသည်။ မေနန်းခေါင်က စားပွဲကို တတောင်ဖြင့်ထောက်ရင်း ကွန်ပြူတာ စခရင်ကို စူးစူးစိုက်စိုက်ကြည့်နေသည်။ ဒေါက်တာနောင်ရဲကတော့ သူ့မျက်နှာနှင့် ခြောက်လက်မလောက်သာ ကွာတော့သည့် မေနန်းခေါင်၏ ဖင်ကြီး မှ ရေမွှေးနံ့ကလေးများ ရမလားဟု မသိမသာ အသက်ကို မြှင်းရူနေမိသည်။

..အို့ ခစ်ခစ်..သူ့ဟာလေးက လှတယ်နော် နူတ်ခမ်းထူထူလေးနဲ့ အမွှေးတွေလည်းရိတ်ထားလိုက်တာ ပြောင်နေတာပဲ.. ဒါနဲ့ ကိုကြီး နေ့ခင်းကလာတဲ့ မီးသူငယ်ချင်းသိတယ်မလား နိုင်နိုင်လေ..

..အင်း .. အခု မေနန်းကြည့်နေတာ သူ့ဟာပဲလေ..

..ဟင် ဟုတ်လား.. ခစ်ခစ်..သူက ပြောခိုင်းလို့လေ အဲဒါ ကိုကြီးကို အကူညီတောင်းမလို့..

မေနန်းခေါင်က ဘာပေးရင် ဘာရမယ်ဆိုတာ သိတဲ့ အရွယ်ရောက်နေပြီ မဟုတ်လား၊ ဒေါက်တာနောင်ရဲကို ညုတုတု လေးပြောရင်းက ကုလားထိုင်ပေါ်ထိုင်နေတဲ့ ဒေါက်တာနောင်ရဲ ပေါင်ပေါ်ထိုင်ချလိုက်သည်။

..ညှောင်းလိုက် တာ ကိုကြီး မီးခနထိုင်မယ်နော်..ဟောတော့...

ဒေါက်တာနောင်ရဲ၏ အလံတိုင်ကြီးက သူ့ဖင်ကြားကို ထိုးမိလိုက်တော့ ရုတ်တရက်မေနန်းခေါင်လေး လန့်သွားသည်။ ချက်ချင်းပြန်ထမယ်ကြံတော့ ဒေါက်တာနောင်ရဲက သူ့ခါးကလေးကို ကိုင်ထားရင်း ပြန်ဆွဲချလိုက်သည်။

..မေနန်းကလည်း ထိုင်ပါဟ ရပါတယ်၊ နင်ကလည်း မြွေတွေ့တာကျနေတာပဲ..

............................

..............................

.......................................

...ကိုကြီးအရမ်းဆိုးတယ်ကွာ..

...ချစ်လို့ပါကလေးရယ်...

No comments:

Powered by Blogger.