အချစ် ကျောင်းတော်သား 6

ကိုနီ သူ့တာဝန်ကို ကျေပွန်အောင် ထမ်းဆောင်သည်။

ကျော်မျိုးနိုင်လည်း လီးတအားတောင်နေပြီဖြစ်ရာ ဆရာမနှစ်ယောက်အနက်က မြတ်ဝတ်ရည်ကို အရင်ကွင်းဖွင့်လိုက်သည်။

မြတ်ဝတ်ရည် သူ့ကို ခွေးကုန်းတစ်လီ ပက်လက်တစ်လီ အလိုးခံသည်။ ဖင်ကုန်းလိုးချိန်မှာ သူမဖင်ပေါက်ကို ကျော်မျိုးနိုင် စတင် လိုးခွင့် ရသော်လည်း စောစောကပဲ ကိုနီရဲ့ဖင်လိုးမှုကိုခံခဲ့ရသော မြတ်ဝတ်ရည်ကို အသနားပိုမိတာကြောင့် သူမကိုငဲ့ညှာပြီး ဖင်ပေါက်ကို ဆယ့်ငါးမိနစ် မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက်သာ လိုးဖြစ်ကာ သူမရဲ့အရည်စိုစိုရွှဲလို့နေပြီဖြစ်သော ဟစိဟစိဖြစ်နေသည့် စောက်ပတ်ကိုသာ သူ့လီးကြီး ထိုးသိပ်ထည့်ကာ အပီအပြင်လိုးခွဲပစ်လိုက်သည်။ မြတ်ဝတ်ရည်၏ တအီးအီးတအားအား အော်ညည်းသံတွေက အခန်းထဲမှာ ညံညံစီစီ ပျံ့လွင့်လို့သွားသည်။

အေးအေးမိုးကိုတော့ ကိုနီ အပြတ်မှုတ်ပေးနေတုန်းပင်။ ဆရာမအေးအေးမိုး၏ ဖြဲကားပေးထားသည့် ပေါင်နှစ်ဖက်ကြားမှာ ကိုနီဝင်ရောက်ပြီး သူမပေါင်ကြားရှိ စောက်ပတ်ကို ဆွလိုက်နှူးလိုက်လုပ်ပေးသည်။ ပါးစပ်နှင့်စုပ်မှုတ် ယက်ဆွပေးသလို လက်ချောင်းများနှင့်လည်း ထိုးနှိုက်ကာ အဆက်မပြတ်ဆောင့်လိုးပေးလိုက်သေးသည်။ အေးအေးမိုး ဖီလင်အပြတ်တက်ကာ သူမတစ်ကိုယ်လုံး တထွန့်ထွန့်လူးခါနေပုံမှာ ကရုဏာသက်ချင်စဖွယ်ပင် ကောင်းနေပေတော့သည်။ ကိုနီ သူမစောက်ပတ်ကို အပြတ်ဂျာပေး မှုတ်ပေးနေတာနှင့်ပင် နှစ်ချီသုံးချီမက စောက်ရည်အလီလီထွက်ကျကာ ပြီးချင်တိုင်းပြီးနေရလေသည်။

ကျော်မျိုးနို်င်လည်း ခွေးကုန်းတစ်ချီလိုးပြီး လရည်တွေပန်းထွက်ကာ နောက်တစ်ချီထပ်လိုးဖို့ဆိုပြီး မြတ်ဝတ်ရည်ကို ပက်လက်အနေအထား ပုံစံပြောင်းပေးလိုက်သည်။

"မောင်လေး မင်းလီး တောင်နိုင်သေးတယ်မဟုတ်လား"

"စိတ်ချမမ နောက်လေးချီလောက်တော့ အသာလေးဆွဲနိုင်တယ်"

"အေး ဒါကြောင့်ပဲ မင်းလေးကို မမ ချစ်နေရတာ"

မြတ်ဝတ်ရည် ဒူးထောင်ပေါင်ကားလုပ်ပေးသည်။ ကျော်မျိုးနိုင်လည်း သူလိုးခဲ့သမျှထဲမှာ ယခုလို ပက်လက်ကားယားပုံစံက လိုးလို့ အပီပြင်ဆုံးဖြစ်သလို သူကိုယ်တိုင်လည်း လိုးရတာ အားအရဆုံးဖြစ်နေတာမို့ မြတ်ဝတ်ရည်၏ ပေါင်နှစ်ဖက် ဖြဲကားထားသည့် အလယ်မှ အမွေးအမြှင်အဖုတ်လိုုက်ကြားမှာ အကွင်းလိုက်ကြီး ပြဲပြဲကားကားဖြစ်နေသည့် သူမ၏စောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့ လီးဒစ်ကြီး ဇွပ်ကနဲ ဖိထိုးထည့်လိုက်ပြီး တရှိန်ထိုးပင် အားသွန်၍ လိုးဆောင့်ပစ်လိုက်လေသည်။

မြတ်ဝတ်ရည် ကော့ကနဲဖြစ်သွားသည်။ စောစောတုန်းကလည်း ကိုနီ သူမကိုတွယ်ချင်တိုင်းတွယ်ခဲ့တာမို့ သူ့လိုပဲ စံချိန်မီလီးကြီးသည့် ကျော်မျိုးနိုင်၏လိုးဆောင့်မှုကို ခံရသည်မှာ အတော်ကလေး မသက်မသာဖြစ်လို့သွားသည်။

"အား အ အ ဖြေးဖြေး ဖြေးဖြေး ငါ့မောင်ရယ် မှန်တမ်းလေးဆောင့် မမစောက်ဖုတ်က မင်းနဲ့ကိုနီလိုးတာနဲ့ပဲ ကျိန်းစပ်စပ်ကြီးဖြစ်နေပြီကွဲ့"

"ကျွန်တော် လိုးလို့မဝသေးလို့ပါ မမရာ အိမ်ရောက်ရင်လည်း တစ်ချီတော့ ထပ်လိုးဦးမယ်"

"မင်း လိုးနိုင်သလောက်လိုး မင်းလေးလိုးလို့ကတော့ မမစောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံး စုတ်ပြတ်သတ်အောင် ကွဲပြဲသွားပစေကွာ ပျော်ပျော်ကြီး အလိုးခံပစ်လိုက်မယ် ဟင်း ဟင်းဟင်း ကဲပါ ဖြေးဖြေစချင်းကပဲစလိုက် နောက် မမခံနိုင်တာ့မှ အပီဆော်ပေါ့ ဟုတ်လား လိုးမှာဖြင့်လိုး ဒီအတိုင်းလုပ်တာထက် မမနို့ကလေးလည် စို့လိုက်ပါဦး မောင်လေး"

ချစ်လိုက်တာ မောင်လေး ရယ် ...

ပြွတ်ပြွတ် ပြွတ် ဆိုပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင် ရင်ချင်းအပ်၍ ဖက်ရမ်းနမ်းရှုံ့နေကြရင်း ကျော်မျိုးနိုင်လည်း သူမနို့ကြီးနှစ်လုံးကို လက်တစ်ဖက်စီ ကိုင်ကာ လှိမ့်နယ်၍ စို့လိုက် နို့သီးခဲကလေးနှစ်လုံးကို လက်ညှိုးနှင့်လက်မအကြားညှပ်၍ ဖျစ်ချေလိုက် သွားနှင့် မနာကျင်အောင် ကိုက်ခဲလိုက် သူ့ဖင်ကို နှိမ့်ချည်ကြွချည် ညှောင့်၍ညှောင့်၍ အထက်စီးကနေ အားပါပါကြီး ဖိဆောင့်လိုက်နှင့် မြတ်ဝတ်ရည်ကို စိတ်တိုင်းကျပင် ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ကြီးတွယ်နေပေတော့သည်။

"ဗြွတ် ဖွပ် ဘုတ် ဖတ် ဘတ်ဇွပ် ဘွတ်ဖွပ် ဗလပ်လပ် ဘုတ် စွိဇွပ်"

"အား အင့်အင့် ဟင့်အင့် အ ရှီး ကျွတ်ကျွတ် ဆောင့် ဆောင့် မောင်လေး မရပ်နဲ့ မင်းလီးကို မမအဖုတ်ထဲ အရင်းထိစိမ်ပြီး နှဲ့နှဲ့ပြီးလိုး အား အ ကောင်း ကောင်းတယ် ဆက်လိုးဦး ခုနကလို အစိကလေးကို ဖိဖိပြီးလိုးပေး အင်းအင်း အို ချစ်လိုက်တာနော် မောင်လေး"

နှုတ်မှနေ၍ တဖွဖွမြည်တမ်းရွတ်ဆိုရင်း အောက်ကနေ ဖင်ကြီးကို အိပ်ရာပေါ်ကမြှောက်ကာကြွကာနှင့် ပြန်လည်ကော့ညှောင့် ဆောင့်ပေးသည်။ လီးကြီးတစ်ကြပ်စွာ ဖိကြိတ်ပွတ်တိုက်လိုးမှုက သူမရင်ထဲက ကာမမီးလျှံကို ပိုမိုတောက်လောင်ဆူပွက်လာအောင် တွန်းအားပေးမြှင့်တင်နေလျက်ရှိသည်။ နှစ်ယောက်သား တဖြည်းဖြည်းအပေးအယူညီမျှကာ အပေါ်စီးမှလိုးသူနှင့် အောက်မှနေ၍ စိတ်လိုလက်ရ ညှောင့်ခံပေးသူတို့ သူကလည်းအပေါ်ကနေ အားပါပါဖိဆောင့်ချ၍ ကိုယ်ကလည်း ကော့ကာကြွကာအောက်မှ ပြန်လည်ညှောင့်ဆောင့်ပေးရင်း စောက်ဖုတ်ထဲသို့ လီးဝင်လီးထွက် စည်းချက်သွက်သွက်မှန်မှန်ကြီးဖြစ်လာကာ လိုးရတာ ပိုမိုအဆင်ချောလာသည်။ စောက်ရည်တွေ အလျှံပယ်ထွက်နေပြီမို့ နာမှန်းကျင်မှန်းပင် သူမကိုယ်တိုင် သတိမထားမိတော့။ အခြေအနေက ကျော်မျိုးနိုင်ဖက်ကို လုံးလုံးလျားလျားကြီး ကျရောက်သွားခဲ့ပြီ။

တဘွတ်ဘွတ်တဘွပ်ဘွပ် ဆူညံပွက်လောရိုက်နေသော စောက်ဖုတ်လေအံသံများအကြားမှာ သက်လုံချွေကာ အရှိန်နှုန်းမှန်မှန်နှင့် တစ်ချက်ချင်း လိုးဆောင့်ချနေသော ကျော်မျိုးနိုင်၏လီးကြီး သူမစောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်ရောက်ထိတွေ့ပွတ်တိုက်နေသံများက ဇွပ်ဖွပ် ဇွပ်ဖွပ်နှင့် မှန်မှန်ကြီးကြားနေရပေသည်။ သူအရှိန်ကောင်းနေစဉ်မှာပင် အေးအေးမိုး သူ့အနားရောက်လာပြီး ကျော်မျိုးနိုင်၏ခန္ဓာကိုယ်ကို သူမလက်ဖဝါးနုနုကလေးများနှင့် တယုတယ လိုက်လံပွတ်သပ်ချော့မြှူပေးလာသည်။ မြတ်ဝတ်ရည် စောက်ဖုတ်ထဲသို့ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် လုပ်နေသော သူ့လီးတန်ကြီးကို အရင်းအညှာကနေ တင်းတင်းဖျစ်ကိုင်ကာ ဂွေးဥနှစ်လုံးကို သူမလက်ဆုပ် အတွင်းမှာ ညှစ်နယ်ကလိကစားပေးနေသလို တစ်ဖက်ကလည်း သူမကိုယ်ကလေးကို မြတ်ဝတ်ရည်ရဲ့ကိုယ်ပေါ် ငုံ့ကိုင်းပြီး သူမနှုတ်ခမ်းတွေကို နှုတ်ခမ်းချင်းထိတွေ့နမ်းစုပ်၍ တဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေသော နို့အုံအိအိနှစ်ဖက်ကို ဖျစ်လိုက်နယ်လိုက်လုပ်ပြီး နို့သီးခေါင်းချင်းမထိတရိထိတိုက်ကာဖြင့် တိမ်းမူးဖွယ် ဖောဋ္ဌဗ္ဗာရုံအတွေ့အရသာကို ပေးနေပေသည်။ ကိုနီဘယ်လောက်တောင်များ နှူးပေးဆွပေးလို်က်သလဲတော့ မသိ။ သူမပုံစံက ရာဂစိတ်ရိုင်း အကြွကြီးကြွနေသော ကျားသစ်ပျိုရိုင်းမလးတစ်ကောင်နှယ် ရမ္မက်မာန်စွယ်တငေါငေါနှင့် ဖြစ်နေပေပြီ။

ကျော်မျိုးနိုင် အချက်လေးဆယ်ငါးဆယ်မက ဆက်တိုက်ဖိလိုးပြီး လရည်တွေကို မြတ်ဝတ်ရည်ရဲ့ စောက်ပတ်ထဲသို့ အားကုန်သွန်ပြီး ညှစ်ပန်းထည့်ပစ်လိုုက်သည်။ မြတ်ဝတ်ရည်လည်း ဘဟ်အချိန်ကပင် ပြီးချင်နေသည်မသိပါ။ ကျော်မျိုးနိုင် သူ့လရည်ထွက်ပြီး နောက်ထပ် လေးငါးဆယ်ချက်ခန့် အရှိန်မပျက် ဆက်လက်ဖိညှောင့်လိုးပေးနေခိုက်မှာပင် သူမကိုယ်တိုင်လည်း ကိုယ်ကလေး ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်နှင့် ငါးပြေမဆားထိသလို ထွန့်လူးကော့ပျံလာရင်း စောက်ဖုတ်ထဲမှ စောက်ရည်တွေကို တဗြစ်ဗြစ်နှင့်အပြင်ပန်းထုတ်ကာ ပြီးဆုံးခြင်းသို့ရောက်သွားသည်။

ကိုနီ သူမဆီ အပြေးအလွှားလေးရောက်လာပြီး ကြင်ကြင်နာနာထွေးပွေ့ကာ အနမ်းပေးသည်။

ကျော်မျိုးနိုင်ကတော့ ဆရာမအေးအေးမိုးရဲ့ နွေးထွေးဖွင့်ကြိုနေသော ရင်ခွင်လေးထဲကို ခဏတာ အမောအပန်းဖြေသည့်အနေနှင့် ဝင်ရောက်နားခိုနေလိုက်ပြီ။ အေးအေးမိုးက သူမထံမှ မွတ်သိပ်သောအနမ်းများဖြင့် သူ့တစ်ကိုယ်လုံးကိုဖက်ရမ်းနမ်းရှုံ့လျက် ယုယကြင်နာစွာ ဖက်လှဲတကင်းဆီးကြိုရှာသည်။

ဇာတ်လမ်းက ဆက်ရန်များစွာကျန်သေးသည်။ သူ့အနေနှင့် အေးအေးမိုးရဲ့ရင်ထဲက ဖွဲမီးကဲ့သို့ တငွေ့ငွေ့တောက်လောင်ဆူပွက် နေလျက်ရှိသည့် ရာဂရမ္မက်မီးကို မိမိတတ်စွမ်းသမျှ နည်းဗျူဟာစုံလင်စွာဖြင့် စွမ်းစွမ်းတမံ ကူညီဖြည့်ဆီး ငြိမ်းသတ်ပေးရဦးမည် မဟုတ်ပါလား။

ညနေခင်းအချိန်များကား တဖြည်းဖြည်းတရွေ့ရွေ့ ကုန်ဆုံးလို့သွားသည်။

ကျောင်းလွှတ်သည့် ခေါင်းလောင်းထိုးချိန်ကစပြီး ညမိုးချုပ်လု ၆ နာရီခွဲ ရ နာရီခန့်အချိန်အထိ ကျော်မျိုးနိုင်နှင့်ကိုနီတို့နှစ်ယောက် ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်နှင့်ဆရာမအေးအေးမိုးကို တစ်လှည့်စီဆော်လို့ မပြီးစီးနိုင်ကြသေးချေ။ ကျော်မျိုးနိုင်အနေနှင့် မြတ်ဝတ်ရည်ကို စိတ်တိုင်းကျ ခြယ်လှယ်လိုးဆောင့်ခွင့် ရပြီးဖြစ်၍ သူ့အနေနှင့် ယခုမှတွေ့ခွင့်ရသော ဆရာမအေးအေးမိုးကိုသာ အချိန်ပေးပြီး နှစ်ချီဆက်တိုက် ဝလင်အောင်လိုးပစ်လိုက်လေသည်။

အေးအေးမိုး ပထမတစ်ချီမှာတော့ လှေကြီးထိုးပုံစံအတိုင်း ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်ကားယားအိပ်ကာ အလိုးခံပြီး နောက်တစ်ချီ ပြန်စတော့မှသာ ကျော်မျိုးနိုင်ကို ခွေးကုန်းပုံစံ လေးဘက်မှောက်အိပ်ကာ လိုးစေသည်။ တစ်ချီနှင့်တစ်ချီအကြားမှာ သူ့လီးကို ပျော့ခွေကျမသွားအောင် မြတ်ဝတ်ရည်ကပါ အေးအေးမိုးနှင့်ဝိုင်းကူပြီး လာရောက်စုပ်ပေး ဆွပေးသည်။ မြတ်ဝတ်ရည်လီးစုပ်နေချိန်မှာ ကိုနီက သူမစောက်ပတ်ကို အပြတ်မှုတ်ယက်ပေးနေပြီး သူ့လီးကိုလည်း သူကိုယ်တိုင် တောင်မတ်နေအောင် လက်နှင့်ကျကျနန ဂွင်းတိုက်၍ တစ်ချီထပ်လိုးဖို့ပြင်နေသည်။

ကျော်မျိုးနိုင် အေးအေးမိုးရဲ့ဖင်ကားကြီးနောက်ကနေ စောက်ပတ်ထဲလီးသွင်းကာ လိုးချလိုက်ပေမယ့် သူမရဲ့ တစ်ချီလီးဝင်ထား၍ အပေါက်ဝကလေး မပွင့်တပွင့် စူပွပွကလေးဖြစ်နေသော ဖင်ပေါက်ဝညိုတိုတိုကလေးကို သူ့လက်မဖြင့်နှိုက်ကာဆွကာနှင့် ဖင်ခံချင်စိတ်ပေါက်လာအောင် မသိမသာဆွနှူးပေးနေခဲ့သည်။ သူ ဖင်လိုးချင်နေတာပဲဖြစ်သည်။ ထင်သည့်အတိုင်းပင် အေးအေးမိုးလည်း သူ့အနှူးအဆွအောက်မှာ ဟန်မဆောင်နိုင်လောက်အောင် ရမ္မက်ဇောများ တလိမ့်လိမ့်လှုပ်ရှားနိုးကြွလာရပြီး သူမစောက်ပတ်ကို နာရီဝက်အကြာခန့် လိုးပြီးချိန်မှာပင် အေးအေးမိုးရဲ့နှုတ်ဖျားဆီမှ ...

"မောင်လေး မမဖင်ကိုတစ်ချိန်လုံး ဆွပေးနေတာ ဖင်လိုးချင်လို့မဟုတ်လား မင်းဆန္ဒရှိရင် လုပ်ချင်လုပ်ပါကွယ် မမ မတားပါဘူး"

ဟူသော မီးစိမ်းပြ ခွင့်ပြုမိန့်ပေးလိုက်သည့်အသံကို သူ့နားနှင့်ဆတ်ဆတ်ကြားလိုက်ရတော့၏။

သူ ဘယ်လိုလုပ် ငြင်းနိုင်ဦးမှာတဲ့လဲလေ။

ကျော်မျိုးနိုင် သူမဖင်ကို အပီလိုးခွင့်ရသွားသည်။ အေးအေးမိုးရဲ့ဖင်စအိုဝကလေးမှာ ခရေပွင့်သဏ္ဍာန် နှုတ်ခမ်းသားပါးလွှာ၍ ခပ်စူစူကလေးရှိနေကာ လီးဝင်လမ်းပွင့်ပြီးဖြစ်သည့်တိုင်အောင် မြတ်ဝတ်ရည်ရဲ့ ဖင်စအိုဝလောက် အပေါက်မကျယ်သေးဘဲ သူ့လီးဝင်ရောက်လိုးဆောင့်ချချိန်မှာ ကြပ်ကြပ်တည်းတည်းဖြစ်လွန်းလှတာကို တွေ့ရသည်။ အပျိုပါကင် စောက်ပတ်ကို ပါကင်ဖွင့် လိုးရသည့်နှယ် ဖြစ်နေတာမို့ လီးဝင်ရောက်သွားချိန်မှာ စွိကနဲစွိကနဲနေအောင် ထူးထူးကဲကဲအရသာရှိလွန်းလှပြီး သူလည်း လိုးကောင်းကောင်းနှင့် အားသွန်၍လိုးရင်း ဖင်ဝပသားနီတွေပါလန်အေင် လိုးမိသည့်အဆင့်ကို ရောက်သွားသည်။ အေးအေးမိုး အံတကြိတမကြိတ်နှက့် နာကျင်မှုကိုအောင့်အည်းသည်းခံ၍ ပက်ပက်စက်စက် အလိုးခံနေပုံမှာ ကရုဏာသက်ချင်စရာ ကောင်းလှတော့သည်။

စောစောကတော့ ကိုနိနှင့်သူနှစ်ယောက်ပေါင်းပြီး ဆရာမနှစ်ယောက်ကို ဖင်နှင့်စောက်ပတ် တစ်ပြိုင်တည်းလိုးဖို့ စိတ်ကူးထားခဲ့ သေးသည်။ နောက်တော့လည်း အေးအေးမိုးရဲ့ဖင်ကို မထူးဇတ်ခင်း၍ အားရှိပါးရှိလိုးရင်း လီးနှစ်ချောင်း တစ်လှည့်စီ ဝင်ရောက် လိုးဆောင့်ခြင်း ခံရတာမို့ ဖင်ဝကွဲကာ သွေးစသွေးနများပင် လိုက်ပါလာသည့် အေးအေးမိုးရဲ့အဖြစ်ကြောင့် သူ့ရဲ့အကြံအစည်ကို ကျော်မျိုးနိုင် မတတ်သာဘဲ လက်လျှော့လိုက်ရတော့သည်။ ဖင်ကို နောက်ဆုံးပိတ်လိုးပြီး ညနေခင်းတွေ့ဆုံမှုကို အဆုံးသတ်လိုက်ရသည်။

ကိုနီနှင့်မြတ်ဝတ်ရည်တို့အတွဲတော့ ပွဲဆက်များပြီးလက်ပန်းကျလာသော ကိုနီ့ကို အပေါ်ကမလိုးခိုင်းတော့ဘဲ မြတ်ဝတ်ရည်ကိုယ်တိုင် သူ့ကိုယ်ပေါ်တက်ခွစီးကာ (မြင်းထိုင်ပုံစံ) သူမကပဲ ဦးဆောင်လိုးဆောင့်ပေးရင်း တစ်ချီပြီးစေလိုက်ကာ အိမ်ပြန်ဖို့ပြင်ဆင်လိုက်ကြသည်။

ဆရာမနှစ်ယောက်က အေးအေးမိုးရဲ့ထိုင်းနိုင်ငံထုတ်စူပါကပ်ဆိုင်ကယ်နှင့် အတူပြန်ကြမည်ဖြစ်ပြီး ကျော်မျိုးနို်င်က သူ့စက်ဘီးသူစီးကာ နောက်မှလို်က်လာရန် စီစဉ်ထားကြသည်။ သုံးယောက်သား ကိုနီ့ကိုနှုတ်ဆက်ပြီး တစ်ရက်နှစ်ရက်နေမှ ပြန်တွေ့ကြမည်ဖြစ်ကြောင်း ဆရာမအေးအေးမိုးကပြောပြီး သူမတစ်ဦးတည်း ကိုနီ့ဆီကို ညဖက်သီးသန့်လာခဲ့ဦးမည်ဟု အသေအချာ ပြောဆိုကတိပေးလိုက်သည်။ ကိုနီလည်း ကျေနပ်သွားပြီး သူ့အိပ်ခန်းကနေ ပြန်မထွက်တော့ဘဲ မောမောပန်းပန်းနှင့် အရက်မှိန်းမှိန်းကာ ကျန်ရစ်ခဲ့သည်။မြတ်ဝတ်ရည်တို့ အိမ်ရောက်တော့ ကျော်မျိုးနို့်င် သူ့သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ စောကြီးနှင့်မဆုံဖြစ်လိုက်ပါ။ ကျောင်းစောင့်အိမ်ကနေ သူတို့သုံးယောက် ပြန်လာချိန် နောက်ကျသွားသဖြင့် တစ်နာရီခန့်စောပြီး ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်ရဲ့နေအိမ်နားကနေ လာကြိုစောင့် နေသော စောဂျိုးဇက် ခေါ် စောကြီးနှင့်လွဲခဲ့ရတာဖြစ်ကြောင်း နောက်တစ်နေ့ စောကြီးကိုယ်တိုင် ကျောင်းလိုက်လာပြီးပြောမှ ကျော်မျိုးနိုင် သိလိုက်ရသည်။ (စောကြီးက ညက သူနှင့်ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်တို့ တခြားတစ်နေရာရာမှာ သွားဒိတ်ကြသည်အထင်နှင့် သူတို့အလာကို ဆက်မစောင့်တော့ဘဲ အိမ်ကို လှည့်ပြန်သွားတာဖြစ်သည်။)

ကျော်မျိုးနိုင်တို့ သုံးယောက်လည်း တစ်ညနေလုံးပင်ပန်းနေကြပြီမို့ စောစောစီးစီး ရေမိုးချိုး၍ အိမ်ပေါ်ထပ်တက်ကာ အနားယူကြပြီး ဆရာမနှစ်ယောက်က ညစာမစားခင် ရေခဲသေတ္တာထဲက ဝိုင်တွေဖောက်သောက်ကာ စကားတပြောပြောနှင့် ဟီလာတိုက်နေကြရာ သူကပါကြားကနေ ဝိုင်ကပ်သောက်လိုက် မိန်းမနှစ်ယောက်ကို သူတို့ခွင့်ပေးသည့်အတိုင်း ဖက်လိုက်နမ်းလိုက် ဟိုကိုင်ဒီကိုင်ပြုလိုက်နှင့် ရသမျှအခွင့်အရေးကို လက်မလွှတ်စတမ်း အရယူနေတော့သည်။

ညဉ့်တဝက်ကျိုးလောက်အချိန်အထိ ဟုတ္တိပတ္တိ ဘာမှမဘာရသေး။ တစ်ညနေလုံး ရစရာမရှိအောင် ကဲခဲ့သဲခဲ့ကြပြီးမို့ အားလုံး အချိန်ယူနေကြပြီး ည၉နာရီထိုးလောက်မှ ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်နှင့် အေးအေးမိုးတို့ ခေါင်းချင်းဆိုင်ပြီး ဖုန်းတစ်လုံးနှင့် လိုင်းပေါ်မှာ ဟိုရှာဒီရှာလုပ်ကာ အပြာဝက်ဂ်ဆိုဒ်တစ်ခုထဲ ဝင်မွှေပြီး အောကားတွေ လျှောက်ကြည့်ကြသည်။ ကျော်မျိုးနို်င်ကိုလည်း သူမတို့နှစ်ယောက်နှင့်အတူ လာရောက်ကြည့်စေသည်။

အောကားတွေက အစုံအလင်ပင်။ ယောက်ျားနှင့်မိန်းမ အဖြူအမည်း လိုးတာယူမလား အဖြူအဖြူချင်း အမည်းအမည်းချင်း လိုးတာ ကြည့်မလား မိန်းမအချင်းချင်းပွတ်တာ နှိုက်တာ ယောက်ျားလိင်တန်ဆာ အတုနှင့်လိုးတာတွေကအစ လူနှင့်လူချင်းရော ဆန်းဆန်းပြားပြား လူနှင့်တိရစ္ဆာန်လိုးတာတွေအထိ အစုံကြည့်လို့ရသည်။ တကယ် ဟုတ်မဟုတ်မသိပေမယ့် မောင်ရင်းနှမ သွေးသားရင်းခြာ ကာမနှီးနှော ဖောက်ပြန်မှုမျိုးပင် မကျန်ချေ။ အချို့အရာတွေက ရွံစရာကောင်းလှ၍ ကြည့်ရက်စရာပင်မရှိ။ ကျော်မျိုးနိုင်အကြိုက်တွေ့သည်က အမေရိကန်နီဂရိုးလူမည်းကြီးများ၏ ကြီးမားရှည်လျားသော လီးမည်းကြီးများနှင့် ပိုးတီတွန့် ကလေးများကဲ့သို့ ချစ်စဖွယ်တင့်တယ်လှသော ဖြူဖြူနွဲ့နွဲ့ အာရှလှပျိုဖြူအချောအလှကလေးများ၏ လက်နက်နှင့်သားကောင် ဘယ်လိုမှ မမျှသည့် ကြမ်းတမ်းပက်စက်လွန်းလှသည့် ချစ်ခန်းလိုးခန်းတွေကိုပဲဖြစ်သည်။ မြတ်ဝတ်ရည်တို့နှစ်ယောက်လည်း သူနှင့်သဘောချင်း ညီမျှကြရာ အနှီကဲ့သို့သော Asian & Black (လူဝါနှင့်လူမည်း) လိုးကားတွေကို တစ်ကားပြီးတစ်ကား လိုက်လံရွေးချယ် ကြည့်ကြရင်းနှင့် ကျော်မျိုးနိုင်တစ်ယောက် မနေနိုင်မထိုင်နိုင် လီးတောင်လာသည်။ ဆရာမနှစ်ယောက်လည်း ပွန်းမူဗီ ခေါ် အပြာကား ကြည့်၍ ကာမရာဂစိတ်တွေ အတိုင်းမသိနိုးကြွကာ တစ်ယောက်ဟာကိုတစ်ယောက် ပွတ်ရင်းနှိုက်ရင်း နှူးဆွကလိကစားကြရင်း အရည်တစွတ်စွတ်ဖြစ်ကာ စောက်ပတ်ရွသထက် ရွလာကြသည်။

"ငနိုုင် မင်းပုဆိုးကို ချွတ်လိုက် မမတို့ကို လီးတောင်အောင် ဂွင်းတိုက်ပြစမ်း"

ဆိုပြီး မြတ်ဝတ်ရည်က အမေရိကန်အောကားကြည့်နေရာမှ ပြောလိုက်ကာ သူမတို့နှစ်ယောက်လည်း ညအိပ်ဝတ်သည့် ပေါင်လယ်ခန့် မရှိတရှိ ဂါဝန်ကိုယ်စီချွတ်လိုက်ကြပြီး တစ်ယောက်ခန္ဓာကိုယ်ကိုတစ်ယောက် ပွတ်သပ်ကာဖြင့် အပြန်အလှန် နှူးဆွနေကြကာ ကျော်မျိုးနိုင်လည်း မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း အနေအထားနှင့် သူ့လီးသူကိုင်ပြီး လဒစ်သားရေကို အထက်အောင်လှန်ဖြဲ၍ ဂွင်းတိုက်ပြ တာကို နှစ်ယောက်သား အေးအေးဆေးဆေး ထိုင်ကြည့်နေကြသည်။ မြတ်ဝတ်ရည်လက်က အေးအေးမိုးရဲ့ပေါင်ကြားထဲ ရောက်ပြီး သူမစောက်ပတ်ကို နှိုက်ဆွကလိကစားပေးနေသလို အေးအေးမိုးကလည်း မြတ်ဝတ်ရည်ရဲ့ရင်သားကြီးနှစ်မြွှာကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် ကျကျနန ဆုပ်ညှစ်ချေနယ်လိုက် ပေါင်ခွကြားရှိ စောက်ပတ်ကို သူမလက်ချောင်း များနှင့် ထိုးဟယ်နှိုက်ဟယ်လုပ်ကာ ပြန်လည် ဆွနှူးပေးလိုက်နှင့် လုပ်ပေးနေပြီး သူတို့ မျက်စိရှေ့မှောက်မှာ ကျော်မျိုးနိုင် လီးကိုဂွင်းတိုက်ရင်း လီးကြီးတဖြည်းဖြည်း ကြီးထွား တောင်မတ်လာပုံကို ကြည့်ကာ အပြတ်ပင် ဖီလင်ယူနေကြလေသည်။ လီးကြီးက လဒစ်ထိပ်ကားကြီးဖြစ်ကာ သူ့အသက်အရွယ်နှင့် ဘယ်လိုမှ မလိုက်ဖက်သော လီးဖြစ်၍လည်း မြတ်ဝတ်ရည်နှင့်အေးအေးမိုးတို့ ကြည့်မဝရှုမဝနိုင်အောင်ဖြစ်နေကြသည်။

"မင်း ဒီကိုလာ မမလီးစုပ်ပေးမယ်"

အေးအေးမိုး သူ့ပေါင်ကြားထဲဝင်ပြီး လီးကိုကုန်းစုပ်ပေးသည်။ လဒစ်ပတ်လည်ကို လျှာနှင့်ရစ်ဝိုက်ယက်သပ်ကာ အောက်မှတွဲလောင်းကျ နေသော သူ့ဂွေးဥနှစ်လုံးကိုပါ စေတနာအပြည့်နှင့် စုပ်လိုက်ယက်လိုက်လုပ်ပြီး လက်နှင့်ခပ်ဖွဖွလေး ဆုပ်ညှစ်နယ်ပေးနေသည်။ ဂွေးဥပျဉ်းတွဲနှစ်လုံးကို သူမပါးစပ်ထဲအပြည့်ထည့်ပြီး အားရပါးရစုပ်ဆွဲပေးရာ လီးကြီးမခံမရပ်နိုင်အောင် တင်းကနဲဖြစ်လာသည်။

"အား မမ စုပ် စုပ် ကောင်းလိုက်တာဗျာ ချက်ချင်းတောင် လိုးချင်စိတ်ပေါက်လာပြီ"

သူပြောလိုက်တော့ အေးအေးမိုးက ...

"လိုးရမှာတော့ မပူနဲ့ မမတို့နှစ်ယောက်လုံး တစ်ညလုံးအချိန်ပေးပြီးလိုးမှာ ဟွန်း ညနေက ပွဲစည်ခဲ့လို့ပေါ့ နို့မဟုတ်ရင် ဒီည မိုးအလင်းပဲ"

"ဟာ မနက်ဖြန် ကျောင်းတက်ရမှာဗျ"

"အမယ်လေး မင်းကလား ကျောင်းပျက်မှာကြောက်တဲ့ကောင် ပြစမ်း အဲဒီမျက်နှာကြီး ဒီဖက်လှည့်စမ်း မမြင်ဖူးလို့ ငါကြည့်စမ်းချင်လို့"

မမမြတ်ဝတ်ရည် ဝင်ပြောလိုက်ရာ ကျော်မျိုးနိုင်လည်း သူမဖက်လှည့်လိုက်ရပြီး စိတ်ထဲကမအောင့်နို်င်ဖြစ်ကာ ခွီးကနဲ ရယ်သံ ထွက်သွားမိသည်။ အေးအေးမိုးရော မြတ်ဝတ်ရည်ပါ သူနှင့်အတူ ဟက်ဟက်ပက်ပက် လိုက်ရယ်မိကြသည်။

အခန်းထဲမှာ ရယ်သံတွေ ဝေစည်လို့ သွားပြီ။

"ဘာလဲ မမတို့က ကျွန်တော့်ကို မယုံဘူးထင်တယ်"

"ထင်တာမဟုတ်ဘူးဟေ့ လုံးဝကြီး ယုံကိုမယုံတာ ခိခိ ခစ်ခစ်ခစ်"

ကျော်မျိုးနိုင် ကျောင်းစာကို လုံးဝစိတ်ဝင်စားသူမဟုတ်ကြောင်း သူ့ဆရာမ မြတ်ဝတ်ရည်ကိုယ်တိုင် သူငယ်ချင်းဖြစ်သူအေးအေးမိုးကို အစောကြီးကတည်းက ကြိုတင်ဖောက်သည်ချ ပြောပြထားခဲ့ပြီးပဲ မဟုတ်လား။

မြတ်ဝတ်ရည်က အရယ်မရပ်သေးသောမျက်နှာနှင့် သူ့ကို တည့်တည့်စိုုက်ကြည့်ပြီး ...

"ဒီလိုလုပ်ပါလား နိုင်နိုင် ငါရောအေးမိုးပါ မင်းအိမ်ကိုနှစ်ယောက်သွားပြီး မင်းမိဘတွေကို ပြောလိုက်ရမလား "

"ဘာပြောမလို့လဲ မမ"

"မင်းဒီနှစ် ဆယ်တန်းစာမေးပွဲ အောင်ဖို့ဆိုရင် ငါ့တစ်ယောက်တည်းတော့ တာဝန်မယူနိုင်ဘူူး ဒီက ဆရာမဒေါ်အေးအေးမိုးကိုပါ တွဲပြီး တာဝန်ယူခိုင်းမယ့်အကြောင်း သူ့အိမ်မှာပါ စာခေါ်သင်ခိုင်းမယ် ဆိုတဲ့အကြောင်း ပြောလိုက်မယ်လေ မင်းဖက်ကလည်း ငါတို့ပြောသလို တကယ်ကြိုးစားဖို့ ကတိပေးရမယ် ဘယ့်နှယ်လဲ နိုင်နိုင်"

ဆရာမစကားက သူ့အရှိုက်ကို ထိသွားသည်။ တစ်သက်နှင့်တစ်ကိုယ် ကျောင်းစာကို အီးရောအီးရောနှင့် ပညာရေးဖက် လုံးဝ စိတ်မဝင်စားခဲ့သော သူ့ရဲ့ယောက်ျားမာနကို လာရောက်နှိုးဆွလိုက်သလိုဖြစ်သွားသည်။ ကျော်မျိုးနိုင် မခံချင်စိတ်ကြောင့် ရင်ထဲမှာ ဖျင်းကနဲဖြစ်သွားပြီး ...

"တကယ်လား တကယ်ဆိုရင် စိန်လိုက်နော် မမ"

"ကဲ အေးမိုး ဘယ်လိုလဲ မင်းဖက်ကရော ဘာပြောချင်လဲ"

အေးအေးမိုး သူ့ကို ခပ်စူးစူးလေးစိုက်ကြည့်ပြီး ...

"မင်း တကယ်လုပ်မှာလား ပြော နိုင်နိုင် ငါ့ဖက်ကတော့ ကိုယ်ဖိရင်ဖိပဲ စေတနာအပြည့်ပဲ ပျော်တာလည်းပျော် စာဆိုလည်း ကျက်ဟေ့ဆိုတာနဲ့ တကယ်ကျက်ရမယ် "

အေးအေးမိုး ပြောလိုက်သည်။
ကျော်မျိုးနိုင် တွေဝေခြင်းမရှိပါ။ ဖြစ်ချင်တာဖြစ်ဆိုပြီး ခေါင်းညိတ်ပစ်လိုက်သည်။

"ရတယ် လုပ်မယ် မမတို့နှစ်ယောက်သင်မယ်ဆို ဘာလို့အောင်အောင်မလုပ်နိုင်ရမှာလဲ အောင်ကိုအောင်ရစေ့မယ်"

လို့လည်း ရဲရဲကြီး ပြောဆိုကတိပေးလိုက်သည်။

ယုံလားမယုံလားတော့ မသိ။ သူ့ဆရာမနှစ်ယောက်ထံမှ လက်ခုပ်လက်ဝါးတီးကာဩဘာပေးသံထွက်ပေါ်လာသည်။

"ဟေ့ နိုင်နိုင် ကတိနော် ကတိ ကတိ"

"အေး ကတိဆိုတာ ပေးပြီးရင် ဘယ်တော့မှ ပြန်မဖျက်ရဘူး ဒါမှ လူတကာလေးစားထိုက်တဲ့သူ ဖြစ်မယ်"

"ပေးတယ်ဗျာ မမ တကယ်မကဘူး ဆယ်ကယ်"

"ဒါမှ ငါတို့မောင်လေးကွ ဟေးးးး"

ဆရာမနှစ်ယောက်ဆီမှ မွတ်သိပ်သောအနမ်းများက သူ့တစ်ကိုယ်လုံးပေါ် ကျရောက်လာသည်။

"ငါ ယောက်ျားပဲ လုပ်မယ်ဆိုရင် ဘာလို့မဖြစ်နိုင်ရမှာလဲ ဖြစ်ကိုဖြစ်ရမယ်"

လူတစ်ကိုယ်လုံး မွန်းမွန်းကြပ်ကြပ် ဖြစ်နေသည့်ကြားက သူ့စိတ်ထဲ ကြိတ်ပြီးကြုံးဝါးလိုက်မိလေသည်။

သုံးယောက်သား ကုတင်ထက်မှာ ပွေ့ဖက်လူးလှိမ့်နေကြရာမှ ဆရာမနှစ်ယောက်ရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကို သူ တစ်လှည့်စီ စုပ်နမ်း ပစ်လိုက်သည်။ အေးအေးမိုး သူ့လီးကို လက်ကလွှတ်မပေးသေးဘဲ လချောင်းကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်၍ ဂွေးဥနှစ်လုံးကိုပါ ညှစ်လှိမ့်နယ်ကာ လီးဆက်စုပ်ပေးနေရာ ကျော်မျိုးနိုင် သူမပါးစပ်နှင့်စုပ်နေသည့် လီးကို အောက်ကနေ ခါးကိုကော့၍ကော့၍ အေးအေးမိုးရဲ့အာခံတွင်းထဲအရောက် တစ်ချက်ချင်းတစ်ချက်ချင်း ပြန်လည် ညှောင့်ဆောင့် လိုးပေးနေလို်က်သည်။ ပါးစပ်ထဲ လီးဝင်သံက ပလောက်ကနဲ ပလောက်ကနဲ ကျယ်လောင်စွာ မြည်ဟီးထွက်ပေါ်နေရာ အသည်းယား စရာကြီး ဖြစ်နေသည်။

ရေချိုးပြီးစဖြစ်သော အေးအေးမိုးရဲ့ ခေါင်းမှ ရှည်လျားနက်မှောင်သည့် ဆံပင်တွေက သူမရဲ့မျက်နှာလေးပေါ် လွင့်ဝဲဖွာကျနေပြီး ကျော်မျိုးနိုင်လည်း သူ့လီးကို စိတ်ပါလက်ပါ တပြွတ်ပြွတ်ဆွဲစုပ်ပေးနေသည့် အေးအေးမိုးရဲ့ ဝဲကျနေသည့် ဆံနွယ်စကလေးတွေကို သူ့လက်နှင့် တယုတယ ဖယ်ရှားသပ်တင်၍ သူမလီးစုပ်နေပုံကို အတိုင်းသားငေးကြည့်ကာ အရသာခံနေမိသည်။

မြတ်ဝတ်ရည်လည်း ဒီအတိုင်းငြိမ်မနေဘဲ ကျော်မျိုးနိုင်ရဲ့လီးကို ဖင်ကြီးနှစ်ဖက်ကုန်းထောင်ကာ လေးဘက်ကုန်းပုံစံနှင့် သူ့လချောင်း တစ်ခုလုံး တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်၍ စိတ်ပါလက်ပါကြီး လီးစုပ်ပေးနေသည့် သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ အေးအေးမိုးရဲ့ ဖင်အိုးကားကြီးနှစ်ဖက် အနောက်ကနေ ဖင်ကြားထဲသို့ ခေါင်းကလေးတိုးဝင်ပြီး အေးအေးမိုးရဲ့ ဖင်နှစ်ခြမ်းအကြားက အရည်များဖြင့်စိုရွှဲကာ ပြူတစ်ထွက် နေသည့် စောက်ဖုတ်ကို မျက်နှာအပ်လျက် စောက်ဖုတ်ကိုရော အနီးအနားတဝိုက် ဖင်စအိုဝကလေးကိုပါမကျန် လျှာနှင့်လိုက်လံ သိမ်းယက် နှူးဆွပေးနေပြန်သည်။

မြတ်ဝတ်ရည်ရဲ့ အဖုတ်ယက် ဖင်ယက်ပေးမှုက ထိရောက်မှုရှိသည်။ အေးအေးမိုးရဲ့ဖင်ကြီးနှစ်ဖက် သိသိသာသာပင် ကော့ထောင် ပေးလာပြီး သူမယက်ဆွပေးမှုကို လိုလိုလားလားရှိသည့်ပုံစံနှင့် ကျော်မျိုးနိုင်ရဲ့လီးကြီးကို ခုနကထက် ပိုပြီး သဲကြီးမဲကြီး ဆွဲစုပ်ပေး လာသည့် အဖြစ်ကို တွေ့ရှိလိုက်ရသည်။ သုံးယောက်သား တစ်ယောက်ကလီးစုပ် တစ်ယောက်ကစောက်ဖုတ်ယက်နှင့် ကျော်မျိုးနိုင် ကတော့ မိန်းမနှစ်ယောက်ကို နို့ကိုင်ဖင်ကိုင်လုပ်၍ အပေါက်မှန်သမျှ နေရာလပ်မကျန်အောင် သူ့လက်နှင့် ဟိုဟိုဒီဒီ လျှောက်နှိုက် စမ်းရင်း နှစ်ယောက်လုံး မရိုးမရွ ကာမစိတ်နိုးကြွလာအောင် စိတ်ရှိလက်ရှိပင် ဆော့နှူးပေးနေသည်။

ကျော်မျိုးနိုင်လည်း တစ်ညနေလုံး စိတ်ဆောင်ကာ လိုးထားသည့်ဒဏ်ကြာင့် သူ့လီးတစ်ချောင်းလုံး ကျင်သလို ကျိန်းသလိုကြီး ဖြစ်နေရာက ယခုလို အေးအေးမိုးရဲ့အာငွေ့ရပြီး လီးက လိုးချင်စိတ်ကြောင့် သွေးကြောများလှုပ်နိုးထ၍ တင်းမာလာရပြန်ကာ နဂ်ုထက်နှစ်ဆခန့် ပိုကြီးလာသည်။ အေးအေးမိုးလည်း မြတ်ဝတ်ရည်ရဲ့အနှူးအဆွအောက်မှာ စောက်ရည်လျှံကျလာပြီ။

"ကဲ ရပြီး ပက်လက်နေလိုက် မောင်လေး မမကိုယ်တိုင် မင်းကိုလိုးပေးမယ်"အေးအေးမိုးပြောပြီး ပက်လက်လှန်ချလိုက်သော ကျော်မျိုးနိုင်ရဲ့ကိုယ်ပေါ် တက်ခွထိုင်ကာ မိမိ၏ပေါင်ခွကြားရှိစောက်ဖုတ်ကို ဒုံးကျည်ကဲ့သို့ မိုးပေါ်ထောင်မတ်နေသည့် ကျော်မျိုးနို်င်၏ လီးထိပ်နှင့်တည့်တည့် တေ့ချိန်ပြီး အထက်စီးကနေ ဘာမပြောညာမပြောနှင့် အားရပါးရပင် ဖိထိုင် လိုးဆောင့်ချလိုက်သည်။

"စွိ ဖွတ် ဇွတ်"

"အ ဝင် ဝင်တယ်မဟုတ်လား မောင်လေး "

"ဝင်တယ် လီးအရင်းထိဆောင့်ပေး ဆောင့် အားအာ့ ရ ရတယ် ကောင်းတယ် ကောင်းလိုက်တာမမရယ်"

"အေး မင်းတို့နှစ်ယောက် ကောင်းနေ ငါလာပြီ"

မြတ်ဝတ်ရည်လည်း အားကျမခံပင် အေးအေးမိုးအပေါ်စီးက လိုးပေးနေသော ကျော်မျိုးနိုင်ရဲ့ခေါင်းရင်းဖက်သွားကာ သူ့ခေါင်းပေါ် တက်ခွထိုင်လိုက်သည်။ ကျော်မျိုးနိုင် ဘာလုပ်ရမလဲ ဆိုတာသိသည်။ အေးအေးမိုး အထက်စီးမှ ဖိဆောင့်သမျှ အောက်ကနေ သူ့လီးကို ကော့ကာကော့ကာ ပြန်လည်ညှောင့်လိုးပေးရင်း သူ့မျက်နှာတည့်တည့် အပေါ်ကို စောက်ဖုတ်ကြီးကပ်မိအောင် ပိုင်စိုးပိုင်နင်း ခွထိုင်ချ လိုက်သည့် မြတ်ဝတ်ရည်၏ အဆီတဝင်းဝင်း မို့ဖောင်းကြွရွကာ နှုတ်ခမ်းသားတွေ ခပ်ဟဟလေးပြဲလန်လို့နေသည့် စောက်ဖုတ် မုန့်ဆီကြော်ကွင်းကြီး နှစ်ချပ်ကို အောက်ကနေ သူ့ပါးစပ်နှင့် မမီမကမ်းလှမ်းဟပ်ကာ အကွဲကြောင်းကြားထဲကို လျှာကတော့ထိုး လိပ်ချွန်ကာထည့်သွင်း၍ မြတ်ဝတ်ရည်ရဲ့ စောက်ခေါင်းတစ်ခုလုံးအား အတွင်းရောအပြင်ပါမကျန် သိမ်းကျုံးမွှေနှောက် ယက်သပ်ပစ် လိုက်လေသည်။

"အား အ ရှီး အီး အီး ထိ ထိတယ် ကောင်းလိုက်တာကွာ အရှီး ကျွတ်ကျွတ် ဆွေမျိုးတောင်မေ့ချင်တယ် တကယ် ... ယက် ယက် မောင်လေး ... အစိကလေးပါ ကြွတက်သွားအောင် ယက် လျှာထိပ်နဲ့ ထိုးကော်ပစ်လိုက် အေး အေး ဟုတ် ဟုတ်ပီ ... အီး အိ အင့် ဟင့် ဟင့် ဟင့် "

ကျော်မျိုးနိုင် သူမခိုင်းသည့်အတိုင်း တစ်သွေမတိမ်းလိုက်နာကာ သူမပြောသမျှ အကုန် လျှှောက်လုပ်သည်။ မြတ်ဝတ်ရည်ဖင်ကြီးနှစ်ဖက် ဂဏှာမငြိမ်နိုင်တော့ဘဲ ဟိုယမ်းဒီယမ်းဖြစ်နေရှာသည်။ သူမ ဖင်ကြီး ဘယ်လိုမှမလှုပ်သာအောင် အောက်ကနေ ဖင်အသားဆိုင် အိအိထွားထွားကြီးတွေကို လက်နှစ်ဖက်နှင့်ဖျစ်ဆွဲကိုင်မပြီး စောက်ဖုတ်ထဲကို သူ့နှာခေါင်းတစ်ခုလုံးထိုးနှစ်၍ ဖရူးဖရူးနှင့် အသံထွက်ကာ စောက်ရည်တွေ တဆစ်ဆစ်ပန်းထွက်ရလောက်အောင် ခေါင်းကိုဘယ်ညာမွှေ့ယမ်းပြီး စောက်ခေါင်းထဲလျှာကို ထိုးသွင်းထိုးထုတ်လုပ်၍ အမျိုးမျိုးအဖုံဖုံ စိတ်ကူးမိသလောက် ပက်ပက်စက်စက် ဆွဲစုပ်ယက်ဆွပေးသည်။ မြတ်ဝတ်ရည် ခါလူးနေလိုက်ပုံများ ပြောစရာကို မရှိတော့။

တစ်ဖက်မှာလည်း အေးအေးမိုးတစ်ယောက် သူ့လီးကို အဖုတ်အခေါင်းပေါက်ထဲ ပြည့်သိပ်နေအောင် လီးအရင်းရောက်သည်အထိ ဖိထိုင်ကပ်ညှောင့်ပြီး စောက်ရည်သံတွေ ဇပ်ဇပ်ဇပ်ဇပ်နှင့် ဒလဟော ထွက်ကျနေသော စောက်ရည်စွတ်သံ များနှင့်အတူ လီးဝင်သံထွက်သံများ ရောနှောပြီး သူမစောက်ခေါင်းလေး ထဲကနေ အဆက်မပြတ် လှိမ့်ထွက်ကျ လာနေသည်ပဲ ဖြစ်သည်။

"စွတ် ဖွပ် ဘုတ် ဘတ် ဗလပ် ဘွတ် ဘွပ် ဘလွတ် ဘု ဗွပ် စွပ် ဖွတ် ဘုတ်ဖွပ် ဗွပ်"

"အင်း အွန်း အွန်း ဟွန်း ဟွန်း "

ကျော်မျိုးနိုင်လည်း ပါးစပ်ဝမှာ မြတ်ဝတ်ရည်ရဲ့ စောက်ပတ်ပိတ်ဆို့နေတာကြောင့် စကားဟဟပင်မပြောဆိုနိုင်သည့်အဖြစ်။

ကောင်းနေပြီ။ သုံးယောက်စလုံး သူရောကိုယ်ပါ တစ်ယောက်မကျန် ကောင်းနေကြပြီဖြစ်သည်။

မြတ်ဝတ်ရည် ပေါင်ခွကြားရှိစောက်ပတ်မှ စောက်ရည်တွေ ပွက်ကာပွက်ကာ အံထွက်ကျလာသည်။ ကျော်မျိုးနိုု်င် သူမစောက်ခေါင်းဝကို ပါးစပ်နှင့်တေ့ပြီး အရည်တွေမကုန်မချင်း တပြွတ်ပြွတ်နှင့် တအားဆွဲကာဆွဲကာစုပ်ပေးသည်။ တစ်ဖက်ကလည်း အေးအေးမိုး တစ်ယောက် မိနစ်နှစ်ဆယ်ခန့်ကြာအောင် အထက်စီးကနေ သူ့ကို တဘုတ်ဘုတ်တဘတ်ဘတ် အသံများထွက်အောင် အားသွန်ပြီး ဖိဆောင့်လိုးချနေရင်း ကျော်မျိုးနိုင်ရဲ့လီးထိပ်မှ လရည်တွေ တဗြွတ်ဗြွတ် ပန်းထွက်ချိန်နှင့် တစ်ပြိုင်တည်း သူမစောက်ပတ်မှ စောက်ရည်တွေလည်း ရွှေမိုးသည်းဘိသကဲ့သို့ ဖြိုင်ဖြိုင်သွန်၍ကျလာကာ အသည်းအသန် တစ်ချီပြီးသွားသည်။

သူမအလှည့်ပြီးတော့ မြတ်ဝတ်ရည်အလှည့်ပင်။

မြတ်ဝတ်ရည်လည်း ကျော်မျိုးနိုင် ပင်ပန်းနေမှန်းသိ၍ အေးအေးမိုးကဲ့သို့ပင် သူ့အပေါ်ကနေ ခွထိုင်ကာ မြင်းစီးသလို ဦးဆောင်ကာ လိုးဆောင့်ပေးသည်။ မိန်းမနှစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်တစ်ချီစီ ဝဝလင်လင်ကြီးလိုးပြီး ကျော်မျိုးနိုင်လည်း မောမောနှင့်ဖလက်ပြကာ အိပ်ပျော်ခြင်းသို့ ရောက်ရှိသွားပြီ။အေးအေးမိုး မနက်လို ထပြန်သွားပြီး သူနှင့်မြတ်ဝတ်ရည်ကတော့ နေအတော်ကြီးမြင့်တော့မှပဲ အိပ်ရာကထနိုင်ခဲ့ကြသည်။

မနက်ခင်းတစ်နပ် ကျောင်းမသွားဘဲ အိပ်ရာမှာပဲဆက်နှပ်နေကြကာ ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်နှင့်သူ စကားတပြောပြော ဟိုကိုင်ဒီနယ်နှင့် နှစ်ယောက်သား ကျော်မျိုးနိုင်က မြတ်ဝတ်ရည် အိပ်နေသောဖက်ကိုလှည့်ပြီး ကျောပေးထားသည့် မြတ်ဝတ်ရည်၏ ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက် အကြားရှိ ပွင့်အာနေသော စောက်ဖုတ်ထဲကို သူ့လီးတန်ကြီး တဝက်သာသာခန့် ထိုးနှစ်ထည့်သွင်းလျက် ဘေးစောင်းတစ်ချီ လိုးကြပြန်သည်။ ချော့လိုး မှိန်းလိုးလိုးရင်း ပြီးခဲ့သမျှကို စားမြုံ့ပြန်ပြောဆိုနေကြကာ နာရီဝက်ခန့် လီးကိုစိမ်လိုက် လိုးလိုက်လုပ်၍ မြတ်ဝတ်ရည် သူ့ကိုလီးပြန်ချွတ်ခိုင်းပြီး ကျော်မျိုးနိုင်လီးကို သူမပါးစပ်နှင့် အားပါးတရ လွေပေးမှုတ်ပေးပြန်သည်။ လီးကို ခုနကထက် ပိုပြီး တောင်မာလာအောင်ပြုပြီး ပက်လက်ပုံစံ ပြောင်း၍လိုးခို်င်းရာ ထိုအချိန်ကျမှ ကျော်မျိုးနိုင်လည်း အရှိန်နှုန်းတင်ကာ ညဉ့်ဦးပိုင်းက သူလိုးသလို ပက်ပက်စက်စက် ဆောင့်လိုးချတော့သည်။ မကြာမီ သူ့လရည်ရော မြတ်ဝတ်ရည်ရဲ့ စောက်ပတ်ထဲက စောက်ရည်တွေရော သူမစောက်ခေါင်းထဲကနေ ပေါင်းစည်းရောယှက်ကာ အပြင်ကို ထွက်လျှံယိုစီးကျလာကြသည်။

နံနက်စာ ထမင်းကြော်ကြော်ကာ စားသောက်ပြီး နေ့လည်ခင်းကျမှ ကျော်မျိုးနိုင် သူ့အိမ်ကို ပြန်လာခဲ့သည်။ အမေ့ကို ညက ဆရာမအိမ်မှာ ဝမ်းတွေသွားလို့ ကျောင်းခွင့်တစ်ရက်ယူလိုက်ရကြောင်း ဖြီးဖြန်းပြောဆိုပြီး တစ်နေကုန် အိမ်မှာအိပ်ကာ အားမွေး နေလိုက်သည်။

ညနေ စောကြီးနှင့်ချိန်းထားသည့်အချိန်ရောက်တော့ သူတို့အမြဲတွေ့နေကျ စုရပ်ဖြစ်သည့် ကိုမင်းအရက်ဖြူဆိုင်မှာ စောကြီးနှင့်သူ သွားရောက်တွေ့ဆုံကာ သူ့ကို တစ်ပါတည်းခေါ်ဆောင်ပြီး မြတ်ဝတ်ရည်နေအိမ်ကို အတူလာခဲ့ကြသည်။

မြတ်ဝတ်ရည်က သူအိမ်ပြန်နေချိန်မှာ ညနေတစ်နပ်ကျောင်းကိုသွားပြီး စာသင်ချိန်ဝင်လာခဲ့ပုံရသည်။ အဖြူနှင့်အစိမ်း ကျောင်းဝတ်စုံ ကိုပင် မလဲလှယ်ရသေး။ သူ့အလာကို စောင့်နေဟန်ရှိသည်။

ကျော်မျိုးနို်င်ရဲ့အနောက်ကနေ ကပ်ပါလာသော စောဂျိုးဇက်ခေါ် စောကြီးကို မျက်ဝန်းအကြည့်စူးစူးဖြင့် စူးစိုက်အကဲခတ်ကာ ကြည့်နေသည်။ မင်းဆရာမအတန်းမှာသင်ဖူးလား မေးတော့ စောကြီးက မသင်ဖူးကြောင်းပြောသည်။ သူ့မိဘတွေက ဝန်ထမ်းတွေမို့ ဟိုကျောင်းဒီကျောင်းပြောင်းရင်း နယ်စုံမှလူစုံနှင့်ပေါင်းကာ ဆယ်တန်းမှာပဲ တစ်နှစ်ပြီးတစ်နှစ် သောင်တင်သွားခဲ့ရသည့်အဖြစ်ကို ရောက်ခဲ့ရကြောင်း စောကြီး မြတ်ဝတ်ရည်ကို ပြန်ပြောပြသည်။

"ကောင်းပြီ ဒီညတော့ မင်းတို့နှစ်ယောက်ကို စာနည်းနည်းပြန်စစ်ရမယ် စာတွေဘဟ်အထိရောက်ပြီလဲ နားမလည်တာတွေ ငါ့ကိုမေးပေါ့ မောင်စော မမစကားကိုနားထောင်ရင် မင်းအတွက်လည်း အကျိုးရှိမှာပဲ နိုင်နိုင်လည်း ငါ့ကိုကတိပေးပြီးပြီ ဒီနှစ်သူ့ကိုအကျွတ်ချွတ်ရမှာ"

"ဟုတ်ကဲ့ ဆရာမ"

"ကဲ ဒါဖြင့် ဆရာမရေ ခဏချိုးလိုက်ဦးမယ် မင်းတို့ အပြင်ထွက်လည်ချင်လည်း လည်ကြ တစ်နာရီလောက်အချိန်ရမယ် "

ကျော်မျိုးနိုင် စောကြီးကို မျက်စပစ်ပြီး အပြင်ဖက် လဘက်ရည်ဆိုင်တစ်ဆိုင်ဆီ နှစ်ယောက်သားထွက်လာခဲ့ကြသည်။

လဘက်ရည်ဆိုင်မှာ သူကပဲဒကာခံပြီး လဘက်ရည်နှင့်ကြက်ဥသုံးလုံးစီ မှာယူ စားသောက်ကာ အချိန်ဖြုန်းလိုက်ကြသည်။ ကျော်မျိုးနိုင် သူနှင့်ဆရာမတို့ရဲ့ အတွေ့အကြုံတွေကို ပြောပြရာ စောကြီးလည်း အာရုံစိုက်၍နားထောင်ကာ အလိုက်သင့်ပြန်မေးပြီး စိတ်ထဲက ကျွတ်ချင်နေသည်။ ဒီကောင် ငါ့ကို ရွှီးများနေသလား ဟု မယုံတဝက်ယုံတဝက်လည်း ဖြစ်မိသည်။ သူပြောနိုင်တာ တစ်ခုတော့ရှိသည်။

"ဆရာမ အိုးကြီးတွေက တော်တော်တောင့်တယ်ကွနော် ငနိုင် အိုးထမ်းလိုးရင်တောင် အတော်ကလေးအားစိုက်ရမယ့်ပုံ ဟီး"

"ဒါကြောင့် ငါ မင်းကို ကြက်ဥကြိုတိုက်တာပေါ့ကွ"

ကျော်မျိုးနိုင်ပြန်ပြောပြီး ...

"ဒီထက်ကောင်းတာ ရှိသေးတာပေါ့ စောကြီးရာ အပိုမပြောဘူး ညကျရင် မင်းကိုယ်တိုင်သိရမှာပေါ့ ငါ့ကိုပေးထားတဲ့ကတိတော့ မဖျက်နဲ့နော် မင်းနှုတ်လုံရမယ်"

"စိတ်ချ ဟေ့ရောင် တကယ်ဖြစ်ဖို့အရေးကြီးတယ် မဖြစ်ရင်တောင် အနီးကပ် ကြည့်ရုံနဲ့တင် လရည်ထွက်ချင်ပြီကွ"

"စာလည်းသင်ဖို့လုပ် တစ်ကန့်စီထားတာ အကောင်းဆုံး သူဟာ မင်းဆရာမဖြစ်ပြီဆိုတာလည်း မမေ့နဲ့ အလကားနေရင်း ပြစ်မှားမယ်မကြံနဲ့ ကြားလား"

ကျော်မျိုးနိုင် ဆရာကြီးလေသံနှင့် ခပ်မိန့်မိန့်ကြီးပြောချလိုက်ရာ ငစောမျက်နှာရှုံ့မဲ့သွားပြီး တမင်လုပ်ထားသော ညှောင်နာနာလေသံဖြင့် ...

"အေးပါ ဆရာရယ် ဆရာ့ကိုလည်း တပည့်ကျော်ကြီးဆရာတင်ပါတယ် မင်းပြောတဲ့အတိုင်း တစ်သွေမတိမ်း ငါလုပ်မှာပါ"

"ဟုတ်ပီ ငါ့တပည့် တော်လာပြီ ကြက်ဥထပ်ယူလိုက်ဦးမလား"

"ဟာ တော်ပြီ အလုပ်ဖြစ်ရင်တော့ အားပေါ့ မဖြစ်များမဖြစ်ခဲ့ရင် အလကားနေရင်းလီးတောင်ပြီး ဒုက္ခရောက်နေမယ်"

"ဟားဟား ဟား"ကျော်မျိုးနိုင် ဟက်ဟက်ပက်ပက် အော်ရယ်ချလိုက်သည်။ ပိုက်ဆံရှင်းပြီး ဆိုင်ကနေ ထထွက်လာကာ အိမ်ရောက်တော့ ဆရာမကို အိမ်နေဝတ်သည့် ကမ္ဘာကျော်ရုပ်ရှင်မင်းသမီး မာရီလင်မွန်ရိုးးရုပ်ပုံနှင့် အင်္ဂလိပ်စာတန်းပါ လယ်ဟိုက်တီရှပ် ခပ်ပါးလေးလေး တစ်ထည်နှင့် သူမရဲ့ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်းရှိ ရှိုက်ဖိုကြီးငယ်တွေကို ထင်းကနဲထင်ရှားပေါ်လွင်စေသည့် အပြောက်အမွှန်းများပါသော စပန့်သားထမီအနွမ်းကလေးကို အတွင်းက ဘာအခုအခံမှမပါဘဲ လှလှပပလေးဝတ်ဆင်ကာ သူတို့အလာထိုင်စောင့်နေတာ တွေ့ရလေသည်။

"ကြာတယ် နောက်မကြာစေနဲ့ ငနိုင် အချိန်က အရေးကြီးတယ်"

"လဘက်ရည်သောက်ရင်း လေပန်းနေတာ မမရဲ့"

"ဟုတ်လား ဘာတွေများ စားခဲ့သေးလဲ"

"နှစ်ယောက်လုံး တောကြက်ဥပဲ သုံးလုံးစီသောက်ခဲ့တယ် အားရှိအောင်"

မြတ်ဝတ်ရည် သူ့ကို မျက်စောင်းနွဲ့နွဲ့လေးတစ်ချက် လှည့်ထိုးလိုက်ပြီး မျိုးနိုင်ပေါင်တွင်းကြောကို သူမလက်တစ်ဖက်နှင့် ရုတ်တရက် ဆွဲလိမ်ပစ်လိုက်တာ စောကြီးမြင်ရသည်။

"ဟွန်း အားကြီးကြီးရှိပါလိမ့်မယ် လူကို ဒုက္ခပေးဖို့ဆိုရင်တော့ ထိပ်ဆုံးကပဲ"

ငစောရှေ့မှာဖြစ်၍ မြတ်ဝတ်ရည်လည်း ပြောလက်စ စကားကိုဖြတ်ကာ ချက်ချင်းပင် စကားလမ်းကြောင်းလွှဲပြီး ...

"ကဲ လာခဲ့ ဟိုနားက စာကြည့်စားပွဲ ဒီဖက်ကိုချလိုက်စမ်း စာအုပ်တွေလည်းထုတ်ကြ"

ဆိုပြီး ဆရာမတစ်ယောက်ရဲ့ဟန်အပြည့်နှင့် ကျောင်းသင်ခန်းစာ စာအုပ်တွေထုတ်ခိုင်း ဘာသာရပ်တစ်ခုချင်းအလိုက် ကျောင်းမှာ သင်ခဲ့ပြီးသမျှကို စာရမရလိုက်လံစစ်ဆေးနေသည်။ ငစောက ကျောင်းသားဟောင်းမို့ ပြဋ္ဌာန်းပုံနှိပ်စာအုပ် မစုံမလင်ဖြစ်နေ၍ ကျော်မျိုးနိုင်နှင့် နှစ်ယောက်အတူ တွဲကြည့်စေလိုက်သည်။ မြတ်ဝတ်ရည် သူပိုင်သော အင်္ဂလိပ်စာဘာသာရပ်ကို အဓိကထား သင်ပေမယ့် သူမ ဆယ်တန်းအောင်ပြီးကတည်းက အိမ်တွေမှာ လိုက်လံပြီး ကျောင်းသားသစ်တွေကို ဂို်က်လုပ်လာခဲ့သူမို့ ဘာသာရပ် အားလုံးကို တီးမိခေါက်မိရှိနေကာ ကျောင်းသားတွေကို ပြန်လည် သင်ကြားပို့ချပေးနိုင်စွမ်းလည်းရှိသည်။ စာသင်ချိန်အတွင်း စာတစ်ခုတည်းကိုသာ အဓိကအာရုံစူးစိုက်ထားစေသည့် အလေ့အကျင့်ကိုရအောင် နှစ်ယောက်စလုံးကို တဖြည်းဖြည်းချင်း အချိန်ယူ လေ့ကျင့်ပေးသည်။

တပည့်နှစ်ယောက်ကတော့ သူတို့အရှေ့မှာ ကိုယ်ကို အရှေ့ငုံ့ကိုင်းပြီး အကြမ်းစာအုပ်ထဲမှာ ဘောပင်တစ်ချေင်းနှင့် ဟိုရေးဒီခြစ် တွက်ချက်သင်ပြနေသည့် ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည်ရဲ့ အတွင်းကနေ ဘာအခုအခံမှ ပါပုံမရသည့် ရွှေရင်ဖြိုးအိအိကြီးနှစ်မြွှာဆီကို တစ်ချက်တစ်ချက် မျက်လုံးအကြည့်များ ဝေ့ဝဲ၍ကျရောက်နေခဲ့ကာ ကိုယ့်စိတ်ကူးနှင့်ကိုယ် အသီးသီးပုံဖော်ထုဆစ် အရသာခံ လို့နေကြသည်။

အထူးသဖြင့် လူသစ်ဖြစ်သော စောကြီးနှင့်ကျော်မျိုးနိုင်တို့ နှစ်ယောက်အကြားမှာထိုင်၍ စာသင်ပြရင်း တပည့်နှစ်ယောက်နှင့် အသားချင်း ထိစပ်မိနေကြကာ အားရပါးရပေါင်ပုတ်လက်ပုတ် စကားပြောနေသော သူမပုံစံကြောင့် ငစောရော ကျော်မျိုးနိုင်ပါ နှစ်ယောက်လုံး ဖီလင်တက်ကာ လီးတောင်လာကြသည်။

၈ နာရီထိုးချိန်လောက်မှာ သင်ကြားမှုကို ရပ်နားပြီး ...

"ကိုင်း ဒီနေ့တော့ ဒီလောက်ပဲ စာကျက်ချင်တယ်ဆိုရင်လည်း ဆက်ကျက်ထား မမပေးထားတဲ့အပုဒ်တွေ ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် အပြန်ပြန်အလှန်လှန် လေ့ကျင့်တွက်ချက်ထားနိုင်ရင် အကောင်းဆုံးပဲ ... ငါလည်း ထမင်းစားလိုက်ဦးမယ် မင်းတို့နှစ်ယောက်ရော စားခဲ့ကြပြီးပလား အိမ်ကမစားဖြစ်ခဲ့ရင် မမနဲ့အတူဝင်စားလိုက် အားမနာနဲ့ ထမင်းတွေဟင်းတွေ ပိုချက်ထားတာ"

"ကျေးဇူးပါဆရာမ ကျွန်တော် စားခဲ့ပြီးပါပြီ"

ငစောဖြေလိုက်သည်။

"နို်င်နိုင် နင်အိမ်က ဘာမှစားမလာဘူးမဟုတ်လား လာ အိမ်ထဲလိုက်လာခဲ့ အတူစားမယ်"

ကျော်မျိုးနိုု်င်လည်း ဟုတ်ကဲ့ ဟုဆိုပြီး သူမအနောက်နေပြီး နောက်ဖေးမီးဖိုခန်းထဲကို လိုက်ဝင်လာခဲ့သည်။

အိမ်နောက်ဖေး ထမင်းဝိုု်င်းထက်မှာတော့ ထမင်းတွေဟင်းတွေ အသင့်ထည့်ကာ ပြင်ဆင်ထားသည်။ အုပ်ဆောင်းဇကာကို ဖွင့်လိုက်ကာ နှစ်ယောက်သားအတူတကွ ထမင်းလက်ဆုံစားသောက်ကြရင်း မြတ်ဝတ်ရည် ကျော်မျိုးနိုင်ကို အသာလက်ကုပ်ပြီး ...

"ငနိုင် မင်း သူ့ကို ဘာပြောထားသေးလဲ"

ဟုမေးရာ သူ ခေါင်းယမ်းပြီး ...

"ဟင့်အင်း ကျွန်တော် ဘာမှမပြောရပါလား"

"အေး ဒီကိစ္စက ပေါ့ပေါ့လုပ်လို့မရဘူး မင်းကောင်ကို မင်းစိတ်ချပါတယ်နော်"

"စိတ်ချပါ မမရဲ့ မမဖြစ်ချင်တဲ့အချိန်သာပြော ကျွန်တော် သူ့ကိုလက်တို့ခေါ်လိုက်ရုံပဲ ဒီကောင် အဲဒီလောက်တော့ အထာနပ်ပါတယ်"

"အင်း ဒါဆိုရင်လည်း ပြီးရော ထမင်းစားပြီးမှ သူ့ကို အောက်မှာအသာခေါက်ထားပြီး မင်းနဲ့ငါ အပေါ်ထပ်သွားကြမယ်"

မြတ်ဝတ်ရည်ပြောပြီး ထမင်းကို ခပ်သုတ်သုတ်စား၍ ညနေစာစားသောက်ခြင်းကို အမြန်ဆုံးလက်စသတ်လိုက်ကြကာ စားပြီးပန်ူကန်များ သွားရောက်ဆေးကြောပြီး အိမ်ပေါ်ထပ်ကို တက်သွားလိုက်သည်။ ကျော်မျိုးနိုင်ကိုလည်း တစ်အောင့်ကလေးနေပြီးရင် အပေါ်ထပ်သို့ လိုက်တက်လာဖို့နှင့် ငစောကိုကြည့်ကောင်းအောင် တစ်စုံတစ်ရာလှည့်ပတ်ပြောထားခဲ့ဖို့ အသေအချာ ပြောဆိုမှာကြားခဲ့သည်။မကြာမီ သူမရှိရာ အိပ်ခန်းထဲကို ကျော်မျိုးနိုင်ရောက်လာသည်။

"တံခါးပိတ်လိုက် နိုင်နိုင် မမမှာတဲ့အတိုင်း အသေအချာပြောခဲ့ရဲ့လား "

ကျော်မျိုးနို်င် ခေါင်းတစ်ချက်ညိတ်ပြီး ...

"စိတ်မပူပါနဲ့ မမရဲ့ ကျွန်တော် မမ မအိပ်ခင် အညောင်းပြေနှိပ်ပေးရမယ်လို့ သေချာပြောလာတာ သူ လာမချောင်းပါဘူး ဟင်းဟင်း"

သူ ကုတင်ပေါ်တက်လာသည်။ သူ့ဆီကမ်းပေးလာသော မြတ်ဝတ်ရည်ရဲ့လက်နှစ်ဖက်ကို သူ့လက်နှင့် ဆွဲယူကာ သူမကိုယ်လုံး အိအိထွေးထွေးကြီးကို ပွေ့ဖက်နမ်းလို်က်သည်။ နှစ်ယောက်သား နှုတ်ခမ်းချင်း ဂဟေဆက်မိသွားကြသည်။ ကျော်မျိုးနိုင်ရဲ့လျှာကို မြတ်ဝတ်ရည်ရဲ့လျှာကလေး လာရောက် ရစ်ပတ်ယှက်လိမ်ပစ်လိုက်သည်။ နှစ်ဦးသား လူးလှိမ့်ပွေ့ဖက်ကာနမ်းစုပ်နေကြရင်း သူ့လက်များက မြတ်ဝတ်ရည်ရဲ့ကိုယ်ပေါ်ကို ကဏန်းပြေးသလို လျှောက်ပြေးနေသည်။ သူမရင်သားတွေ ဖင်သားကြီးတွေက လုံးလုံးဝန်းဝန်း အိအိတင်းတင်း ပြည့်ဖြိုးလှပစွာရှိနေကြပြီး ဘယ်လောက်ကိုင်ကိုင် ဘယ်လောက်နယ်နယ် ညှစ်လို့ကိုင်လို့ နယ်လို့မဝဘဲ ဖြစ်နေသည်။ သူမကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေ တစ်လွှာချင်း သူချွတ်ချလိုက်သည်။ အပေါ်ဝတ် တီရှပ်အကျင်္ ီပါးကလေးရော ခါးမှာ တင်းကြပ်စွာ စည်းနှောင်ဝတ်ဆင်ထားသည့် အိမ်နေထမီပါးကလေးပါ ဘာမှမကျန်တော့။

ထင်သည့်အတို်င်းပင် မြတ်ဝတ်ရည်တစ်ယောက် အပေါ်ဝတ်တီရှပ်အကျင်္ ီနှင့် ခါးမှာဝတ်ထားသည့် စပန့်သားထမီပါးလေးရဲ့အောက်မှာ ဘာမှခံဝတ်မထားပါ။ သူမရဲ့လျှို့ဝှက်ရာ အင်္ဂါရပ်အစိတ်အပိုင်းများက အဖုံးအကွယ်မဲ့စွာ ပေါ်ထွက်လာပြီ။ အကျင်္ ီရော ထမီကိုပါ နှစ်ခုလုံး ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်ပြီး ကုတင်အောက်ကိုပစ်ချလို်က်ရင်း ကျော်မျိုးနိုင် သူ့ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်အစားတွေကို အကုန်ဆွဲချွတ်လို်က်ပြန်သည်။ နှစ်ယောက်လုံးကိုယ်ပေါ်မှာ အဝတ်လွှာနတ္ထိ။ ကိုယ်လုံးတီးဗလာကျင်းသွားကြကာ တစ်ယောက်ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကို တစ်ယောက် ကြည့်မဝရှုမဝနိုင်စွာဖြင့် အပြန်အလှန် တစိမ့်စိမ့်ငေးကြည့် နေမိကြသည်။

မြတ်ဝတ်ရည် ကုတင်ပေါ်ကနေ လူးလဲထလိုက်ကာ ကျော်မျိုးနိုင်ကို ခပ်စူးစူးကလေးစိုက်ကြည့်နေရာမှ  ...

"နိုင်နိုင် အောက်ဆင်းစမ်း မမရှေ့မှာ လာရပ်စမ်းပါကွယ် "

လို့ပြောလိုက်ရာ သူလည်း အမိန့်တော်ရှိသည့်အတိုင်း ကုတင်အောက်ကို အသာဆင်းပြီး မြတ်ဝတ်ရည်ရဲ့ရှေ့မှောက်မှာ သူ့ခါးရှေ့မှာ တွဲလောင်းကျနေသော လီးကြီးတန်းလန်းနှင့် လာရပ်လိုက်သည်။

မြတ်ဝတ်ရည် လီးရှိရာဆီ လက်ရောက်ပြီး တယုတယကိုင်စမ်းရင်း အတန်ချောင်းကြီးကို အသေအချာ လှည့်ပတ်ကြည့်ကာ သူမလက်ဖဝါးနှစ်ဖက်နှင့်ညှပ်ပြီး ဖွဖွရွရွကလေး ပွတ်လှိမ့်ဆွဲဆန့်ပေးနေသည်။ လဒစ်လုံးထိပ်ကို လက်ညှိုးလက်မဖြင့်ပွတ်သပ်ပြီး ဒစ်အောက်မှ သားရေကို လက်နှင့်အားမလိုအားမရ ဖြဲလှန်ကြည့်သည်။ သူ့လီးဒစ်ကြီးက ငယ်စဉ်ကတည်းက ရောဂါဘယမရှိအောင် ဆိုပြီး အမေလုပ်သူက ဆေးခန်းတစ်ခုသွားပြီး သားရေဖြတ်လှီးခဲ့ပြီးသား ဖြစ်၍ လဒစ်ပြဲလန်နေရာ လီးထိပ်နီကြီးမှာ သူမလက်နှင့် ထိကိုင်မိလေလေ ရာဂသွေးတွေစီးဝင်ပြီး လဒစ်လုံးပိုတင်းပြောင်လာကာ အသည်းယားစရာကြီးဖြစ်လာသည်။ လီးတစ်ချောင်လုံးလည်း တဆတ်ဆတ်နှင့်တုန်ခါကာ တဖြည်းဖြည်း ကြီးထွားတောင်မတ်လာသည်။

မြတ်ဝတ်ရည် အားမလိုအားမရဖြစ်စွာနှင့် သူ့လီးကို သူမပါးစပ်နားဆွဲယူပြီး ပြွတ် ပြွတ်နှင့် အငမ်းမရဆွဲစုပ်ပစ်လိုက်သည်။

"မမ မင်းဟာကြီး သိပ်သဘောကျတယ် မောင်လေးရာ အရှည်ရောလုံးပတ်ရော တကယ့်စံချိန်မီပဲ အားရစရာကြီးကွယ် ... ဟိုတစ်ယောက် မောင်စောရော သူ့ဟာကြီး မင်းပြောတော့ ကြီးတယ်ဆိုလား တကယ်လား မောင်လေး ... ပြောပါဦး"

"တကယ်ပေါ့ မမရဲ့ ငစောလီးကြီးတယ် မမကြည့်ချင်လား ကျွန်တော်ခေါ်ပေးရမလား"

"အင်း မမခေါ်တယ်ဆိုရင် ကောင်းပါ့မလား မောင်လေး "

"ကျွန်တော် ကြည့်လုပ်မှာပေါ့ မမရဲ့ နေဦး မမကို ကျွန်တော့်တစ်ယောက်တည်း တဝကြီးချစ်ချင်သေးတာ"

"ဟင် မင်းကလဲ အို အို မောင် မောင်လေး အာ ဘာ ဘာ လုပ် လုပ် အိ အာ့ အ ခိခိခိ "

မြတ်ဝတ်ရည် ကုတင်စောင်းမှာ ခြေချထိုင်ရင်း လီးကုန်းစုပ်နေရာက ဟန်ချက်ပျက်ကာ နောက်ကိုလန်ကျသွားရာ သူမဒူးနှစ်ဖက်က အလိုလိုပင် ထောင်ကားသွားသည်။ ပေါင်ခွကြားမှစောက်ပတ်ကြီး ပြဲကနဲပေါ်လာသည်။ ကျော်မျိုးနိုင် သူမရဲ့ပြဲပြဲကားကား ဖြစ်၍သွားသော ပေါင်နှစ်ဖက်ကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နှင့် နောက်ကိုဖြံလှန်ကာ ဆွဲထောင်ကားရင်း ပေါင်ခွကြားထဲ ဝင်ရောက် မှောက်အိပ်ချလိုက်ကာ စောက်မွှေးများဖုံးနေသော သူမစောက်ခုံကြီးကို အပေါ်စီးကနေ မျက်နှာထိုးအပ်ချလိုက်လေသည်။ ကျော်မျိုးနိုင် သူမစောက်ပတ် အမွေးအမြှင်တွေကို လက်တစ်ဖက်နှင့် သပ်တင်ကာ ဖယ်ရှားလိုက်ရင်း သူမစောက်ပတ်ကြီးကို လျှာထိုးမွှေဆွ၍ တရစပ် မှုတ်ပစ်လိုက်သည်။ လျှှာနှင့် ရစ်ဝိုက်ထိုးမွှေကာ စောက်ဖုတ်တဝိုက် နေရာအနှံ့ လိုက်လံ၍ ယက်သပ်ပေး လိုက်သည်။ လီးဝင်ပါများ၍ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများ ဖူးယောင်ကိုင်းလို့နေသည့် သူမရဲ့စောက်ပတ်ကြီးကို လျှာအပြားလိုက်ရော လျှာစောင်းတိုက်မွှေဆွတာရော လျှာကိုလိမ်ခေါက်ပြီး အကြိုအကြားမကျန်ယက်တာရာ စုံနေအောင် လျှာအစွမ်းပြပေးလိုက်ရာ မြတ်ဝတ်ရည် တအိအိညည်းရင်း ကုတင်ပေါ်မှာ ဖုတ်လှိုက်ဖုတ်လှိုက်နှင့် လူးခါပျော့ခွေကာ ငြိမ်ကျသွားတော့သည်။

ကုတင်ပေါ် ခွတက်လိုက်ရင်း သူမခေါင်းရင်းဖက်ကို အပေါ်ကနေသွားရောက်ကာ သူမပါးစပ်ထဲကို လီးတစ်ချောင်းလုံး ထိုးထည့် ပေးလိုက်ရာ မြတ်ဝတ်ရည်လည်း မငြင်းသာတော့ဘဲ သူ့လီးပြဲကြီးတစ်ချောင်းလုံးကို စိတ်လိုလက်ရစုပ်ပေး မှုတ်ပေးနေတော့သည်။

တစ်ဖန် စစ်စတီနိုင်းလုပ်ချင်တယ် ဆိုပြီး မြတ်ဝတ်ရည်ပါးစပ်ထဲကို လီးသွင်းထားလျက်က သူမခြေရင်းဖက်မျက်နှာမူ၍ ကိုယ်ကို ပြောင်းပြန် လှည့်အိပ်လိုက်ပြီး စောက်ပတ်ရှိရာကိုသွား၍ စုတ်မှုတ်ယက်ဆွ ကလိပေးပြန်ရာ မြတ်ဝတ်ရည်လည်း အကောင်းကြီး ကောင်းသွားပြီး တစ်ဖက်က သူ့လီးကို နာနာလေးမဲ၍စုပ်ရင်း သူမစောက်ပတ်မှ ရှေ့ပြေးအရည်တွေ တအားလှိမ့်ထွက်လာလေသည်။

"တော် တော်ပြီ လိုးရအောင် မောင်လေးရယ် "

"ခဏလေးစောင့်ပါ မမရဲ့ ကျွန်တော် လုပ်စရာကျန်သေးလို့"

"ဘာကျန်တာလဲ နိုင်နိုင်"

"လီးမှာ ဆေးလိမ်းမလို့ မမရဲ့ မမပိုကောင်းအောင် လုပ်ပေးမှာ"

"ဘာဆေးလဲ ဟင် မောင်လေး လီးကြီးဆေးလား"

"ကြီးမကြီးမသိဘူး ကြာဆေး သန်ဆေးလို့တော့ ပြောတယ် တစ်ပတ်နှစ်ပတ်ရှိပြီ ရပ်ကွက်ထဲက အစ်ကိုကြီးတစ်ယောက်ဆီက တောင်းထားတာ မမရဲ့ အောက်က ကျောင်းလွယ်အိတ်မှာကျန်ခဲ့လို့ ခဏနော် "

"ဟေ အေး အေးပါဟယ် မြန်မြန်ကလေးလုပ်ပါ မြန်မြန် ပြန်လာ ဟွင်း ငါ့စပတ်ရွနေပြီ စိတ်မရှည်လိုက်တာနော်"

ကျော်မျိုးနိုင် ကြိုတင်အပေးအယူလုပ်ကာ အကွက်ချထားပြီးလည်း ဖြစ်သည်။ ပုဆိုးခါးပုံစကို ဖိုသီဖတ်သီပတ်ပြီး ဆင်းလာတော့  အိမ်အောက် လှေကားရင်းမှာ ငစောတစ်ယောက် သူ့လက်ထဲမှာ ကျော်မျိုးနိုင် အိမ်ပေါ်ထပ်မတက်ခင် သူ့ကိုပေးသွားသော သူကိုယ်တိုင် ဘာမှန်းညာမှန်း ခွဲခြားမသိသည့် ကြွပ်ကြွပ်အိတ်အမည်းနှင့် ထုပ်ထားသည့် အထုပ်တစ်ထုပ်ကို ကိုင်ပြီး စောင့်နေသည်။

"အ အ ဆင် ပြေ ပြေလား ... ငနိုင်"

"ပြေတယ် ... အဲဒါကြီး ငါ့ပေး ..."

သူ မျက်စိတစ်ဖက်မှိတ်ပြပြီး ငစောလက်က အထုပ်ကိုဆွဲယူသည်။ အထုပ်ကိုဖြည်ဖွင့်ရင်း အထဲကနေ အဖုံးကို ပျားဖယောင်းနှင့် သေချာ ပါကင်ပိတ်ထားသည့် ပင်နီဆီလင်ပုလင်းကဲ့သို့ သေးငယ်လှသည့် ဆေးပုလင်းလေးတစ်လုံးကို ထုတ်ယူကာ အဖုံးဖွင့်ပြီး ဆေးအဆီ လေးငါးစက်ခန့် လက်ဖဝါးထဲ လောင်းထည့်ကာ ပုလင်းကိုပြန်ပိတ်လိုက်သည်။

"မင်းပါ အပေါ်ကိုလိုက်ခဲ့ရမယ် စောကြီး ဟိုဖက်လှည့် "

"ဘာ ဘာလုပ်မလို့လဲ"

"လီးမှ ငါဆေးလိမ်းမလို့ဟ ဒါကြာဆေးခေါ်တယ် လီးမှာသုတ်ရင် သူ့အာနိသင်မကုန်မချင်း သေအောင်လိုးပေတော့ပဲ"

"ငါ ကြည့်မယ်"

"ကြည့်ချင်ကြည့် လီးတော့ လာမစုပ်နဲ့"

"မအေ ..."

ကျော်မျိုးနိုင် ငစောအရှေ့မှာ ခပ်တည်တည်ပဲ ပုဆိုးလှန်ပြီး သူ့လီးဒစ်ထိပ်ကိုလက်နှင့် ကျကျနနကိုင်ဖြဲကာ ဆေးအဆီတွေ လဒစ်တစ်ခုလုံး စိမ့်ဝင်သွားအာင် လက်ဖဝါးနှင့် အသေအချာ ပွတ်လှိမ့်နယ်၍ လိမ်းကျံပစ်လိုက်သည်။ အထုပ်ထဲမှ နောက်ထပ် စက္ကူဘူးတစ်ခု ထပ်မံထုတ်ယူပြီး ဆေးပုလင်းကိုပါ တစ်ပါတည်းယူဆောင်ကာ ကျန်လက်တစ်ဖက်နှင့် ငစောလက်ကိုဆွဲပြီး လာ လိုက်ခဲ့ဆိုပြီး သူကပဲဦးဆောင်၍ လှေကားထစ်များအတိုင်း အပေါ်ထပ်ကို လှမ်းတက်လာခဲ့သည်။

မြတ်ဝတ်ရည်တစ်ယောက် ကုတင်ထက်မှာ နံရံဖက်လှည့်ပြီး တစောင်းကလေးအိပ်နေသည်။ သူမအိပ်နေပုံလေးက ဖင်ကြီးအပြောင်သား အထင်းသားကြီးမို့ စွဲမက်လောက်စရာ။ စောကြီး ဆရာမမြတ်ဝတ်ရည် ဖင်သားကားအိအိကြီးတွေကို သူမအနောက်ဖက် အိပ်ခန်းအဝကနေ မမှိတ်မသုန်ငေးကြည့်ရင်း တံတွေးကို အကြိမ်ကြိမ် မျိုချနေမိသည်။ ကျော်မျိုးနိုင်က သူ့ကိုအပေါက်ဝမှာ တမင်နေခို့်င်းထားသည်။ စောကြီး စိတ်တွေမရိုးမရွဖြစ်ပြီး ဖောက်ပြန်လာအောင် တမင်တကာ နောက်ချန် နေခိုင်းထားတာဖြစ်သည်။

သူကိုယ်တိုင်ကတော့ ကုတင်ကြီးအနားကို တိတ်တိတ်ကလေးလျှောက်သွားပြီး ပုဆိုးချွတ်ချလိုက်ကာ မြတ်ဝတ်ရည်၏ ဖင်သား တစ်တုံးတစ်ခဲကြီးနှစ်ဖက်ကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နှင့် ဖျစ်နယ်ကိုင်လိုက်သည်။ ဖင်သားနှစ်ဖက်ဆုံရာ အကွဲကြောင်းကြားထဲကို လက်ထိုးထည့်ပြီး သူမစောက်ဖုတ်ကို နှိုက်ကိုင်စမ်းသပ်လိုက်စဉ်မှာပဲ မြတ်ဝတ်ရည် နောက်ကို ဆတ်ကနဲလှည့်ကြည့်ပြီး ...

"မင်း ရောက်လာပြီလား ကြာတယ်ကွာ စိတ်မရှည်လိုက်တာ ဟိုကိစ္စရော ပြီးပလား""အင်း ပြီးပြီ မမ"

သူအဖြေပေးလိုက်ပြီး မချိုမချဉ်မျက်နှာနှင့် ...

"မမ ကျွန်တော့်လီး စုပ်ပေးဦး"

ဆိုလိုက်ရာ မြတ်ဝတ်ရည်လည်း စောင့်ရတာကြာ၍ စိတ်မရှည်ဖြစ်နေသည့်ကြားက ခေါင်းအသာညိတ်ပြီး ...

"အင်း ဒီနား လာလေ "

ဟုပြောပြီး ကပ်ထိုးပေးလာသော သူ့လီးကို ဆုပ်ကိုင်ဆွဲယူလိုက်ကာ သူမပါးစပ်ထဲထည့်ငုံလိုက်သည်။ လီးဒစ်ထိပ်ကို သူမလျှာကလေးနှင့် တစ်ပတ်ချင်း ရစ်ဝိုက်ကာ လျှှာစောင်းထိုး၍ တဖတ်ဖတ် ယက်သပ်ပေးသည်။ ဒစ်လုံးကို တပြွတ်ပြွတ် အသံထွက်အောင် စုပ်ဆွဲပေးသည်။ အချောင်းတန်တစ်လျှောက် လျှှာထိပ်ကလေး ထိုးကာထိုးကာနှင့် ယက်ဆွလာကာ နောက်ဆုံး သူ့လချောင်းတစ်ခုလုံးကို လီးအရင်းပိုင်း ရောက်သည်အထိ ဖြည်းဖြည်းချင်းတိုးတိုးပြီး အာခံတွင်းထဲ အပြည့်အသိပ် ထည့်သွင်း စုပ်ငုံချလိုက်ပြန်သည်။ ကျော်မျိုးနိုင်လည်း ယောင်ယမ်းပြီး ခါးကို ရှေ့သို့ ကော့ထိုးလိုက်မိရာ လီးတစ်ချောင်းလုံးနီးပါး သူမအာခေါင် ထောက်ပြီး အထဲကို တိုးဝင်ရောက်ရှိသွားသဖြင့် ခံစားမှုအရသာက ဘာနှင့်မှမတူအောင် ကောင်းလွန်းလှတာကို သူ အသေအချာ သိလိုက်ရသည်။ သူ့လီးထိပ်က သူမအာခံတွင်းထဲက နူးညံ့သော အသားဆိုင်တစ်ခုကို ဖိထောက်မိနေသည်။ မြတ်ဝတ်ရည်အဖို့တော့ အသက်အောင့်စုပ်နေရ၍ အနေရခက်မည်မှာ အမှန်ပင်။

"တော်ပြီ မမ ပြန်ချွတ်လိုက်တော့ ကျွန်တော် လိုးချင်လှပြီ"

မမလီးပြန်ချွတ်ရာမှာ ဗွပ်ကနဲ ပါးစပ်မှအသံထွက်သွားသည်။ အသက်ကိုလည်း အမောတကောပုံစံနှင့် ခပ်ပြင်းပြင်းရှူနေသည်။

"အားပါးပါး ရက်စက်လိုက်တာ မမရယ်"

"ဘာလို့လဲ မကောင်းလို့လား "

သူမ ပြုံးစစလေးမေးတော့ ...

"ကောင်းလွန်းတာ ရက်ရက်စက်စက်ကောင်းတယ် အကြာကြီးစုပ်ရင် မမဘယ်ခံနိုင်မလဲ"

စာနာမှုအပြည့်နှင့် သူကပြောရင်း မမမျက်နှာကလေးကို နေရာလပ်မကျန် နမ်းလိုက်သည်။

"ငါ့မောင်လေး ချစ်လို့လုပ်တာပေါ့ လို့ အဟင်းဟင်း ဟင်း"

"မမ ပြောစရာရှိလို့"

"ဘာလဲပြော"

"ကျွန်တော် ခု ဟိုကောင့်ကို ခေါ်လာပြီ မမရဲ့"

"ဟင် ဟုတ်လား ဘယ် ဘယ်မှာ "

မြတ်ဝတ်ရည် မျက်လုံးမျက်ဆံပြူးပြီး အခန်းပြင်ကို လှမ်းကြည့်ရာ အခန်းတံခါးဝမှာ မတ်တပ်ရပ်လျက်သားရှိနေသော ငစောကို တွေ့မြင်သွားသည်။ ကျော်မျိုးနိုင် မထူးဘူးဆိုပြီး စောကြီးကို လက်ယပ်ခေါ်လိုက်သည်။

"ဟျောင့် ဝင်ခဲ့တော့ "

"ဟာ မောင် မောင်လေး ကလည်း "

မြတ်ဝတ်ရည် အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့နှင့်ပြောရင်း အဝတ်ဗလာနတ္ထိဖြစ်နေသော သူမခန္ဓာကိုယ်ကို လက်ကလေးနှင့် ဖုံးမလိုဖိမလို လုပ်လိုက်သည်။ အလှပန်းအလှငုံတွေ အဆုပ်လိုက်အခိုင်လိုက် ငွါးငွါးစွင့်စွင့်ကြီး လန်းဆန်းပွင့်အာနေလျက်ရှိသော သူမခန္ဓာကိုယ်ကို ဘယ်လိုမှ လုံခြုံအောင်မဖုံးဖိနိုင်ရှာပါ။

"လုပ်မနေပါနဲ့ မမရယ် တခြားလူမှ မဟုတ်တာ ဟဲဟဲ"

ကျော်မျိုးနိုင် သူမလက်နှစ်ဖက်ကို သူ့လက်နှင့် ဖမ်းဆွဲကာချုပ်ထားလိုက်ရင်းက အနားရောက်လာသော ငစောကို ခပ်တည်တည်နှင့် ကြည့်လိုက်ကာ ...

"ငစော မင်း အကျင်္ ီနဲ့လုံချည် ချွတ်တော့ မမက မင်းလီးကိုကြည့်ချင်နေတာ အလိုက်လေးဘာလေးသိဦး ကြားလား"

"အေးပါကွာ ချွတ်ပါ့မယ်"

ငစော မတတ်သာတော့ဘဲ မြတ်ဝတ်ရည်အရှေ့မှာပင် သူ့အဝတ်အစားတွေ တစ်ခုစီ ချွတ်ပစ်လိုက်ရသည်။ အပေါ်အကျ င်္ ီရယ် အတွင်းမှာခံဝတ်ထားသည့် မြင်းခေါင်းစွပ်ကျယ်အဟောင်းလေးရယ် ချွတ်ပြီး အရပ်ခပ်ပြပ်ပြပ် ကိုယ်လုံးခပ်ကျစ်ကျစ်ရှိသော သူ့ရဲ့ဗလငါးတန်ကို ထုတ်လှစ်ပြသလိုက်ရာ မြတ်ဝတ်ရည် သူ့ကိုကွက်ကြည့်ကွက်ကြည့်လုပ်ပြီး သူမမျက်နှာအား ကျော်မျိုးနိုင် ရှိရာဖက်သို့ပြန်လှည့်ကာ ပြုံးစိစိဖြစ်လာသည်။ လူ့ဖလံကလေးလို့ မပြောသာသည့်တိုင်အောင် ဂလန်ဂလားဖြစ်နေသော ကျော်မျိုးနိုင်နှင့် နှိုင်းစာလျှင် သူ့ရဲ့ အရပ်အမောင်းရော ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကအစ အနည်းငယ်ကျုံလှီနေသလိုရှိသဖြင့် အထင်ကြီးစရာ တစ်ကွက်မှ မရှိသလို ဖြစ်နေသည်ပဲ မဟုတ်လား။

ငစော သူ့ခါးမှပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်ချိန်မှာတော့ အတွင်းမှာ ဘာမှခံဝတ်ထားခြင်းမရှိဘဲ ကိုင်းခရမ်းသီးကဲ့သို့ တွဲလွဲကြီးငိုက်ကျနေသော သူ့လီးငပဲက တန်းလန်းကြီးပေါ်ထွက်လာသည်။ မြတ်ဝတ်ရည် ပါးစပ်ကလေး ဝလုံးလေးလို ဝိုင်းစက်လို့သွားသည်။

"ဟာ မင်း မင်းဟာ ကြီး က ... "

"ငစော ဒီလာစမ်းကွာ တွန့်ဆုတ် တွန့်ဆုတ်နဲ့ မင်းကလဲ ..."

ကျော်မျိုးနိုင် စိတ်မရှည်ဘဲ ငစောလက်ကို သူ့ဖက်ဆွဲယူပြီး မြတ်ဝတ်ရည်အရှေ့ကို တွန်းပို့ပစ်လိုက်သည်။

"မမ ယုံပြီမဟုတ်လား ဒီကောင်က ကျွန်တော့်ထက်တောင် သာချင်သေးတာ သူ့ပစ္စတင်ကြီးက ရှယ်ကြီး ဟီး"

ကျော်မျိုးနိုင်လည်း မထူးဇာတ်ခင်းပြီး ငစောကို ပို့မယ့်ပို့ အရောက်ပို့ပစ်လိုက်သည်။ ငစောလီးကို စိုက်ကြည့်နေသော မြတ်ဝတ်ရည်ရဲ့ လက်တစ်ဖက်ကိုဆွဲပြီး သူ့လီးပေါ်တင်ပေးလိုက်ရင်း သူမရဲ့ကျန်လက်တစ်ဖက်ကိုပါ ငစောလီးချောင်းကြီးပေါ် တင်ပေးလိုက်ကာ ...

"မမ သေချာကိုင်စမ်းကြည့်လေ ငစောလီးနဲ့ကျွန်တော့်လီး ဘယ်ဒင်းလီးက မမအကြိုက်တွေ့မလဲလို့"

"အို နိုင်နိုင် မင်းကလဲ မဟုတ်ကဟုတ်က လျှောက်ပြောရော့မယ် ဟင်း"

သူမအနေနှင့် သူစိမ်းတစ်ယောက်လိုဖြစ်နေသည့် ငစောရဲ့အရှေ့မှာ ရှက်စနိုးအမူအယာ ပြနေသော်လည်း မြတ်ဝတ်ရည်ရဲ့ လက်နှစ်ဖက် ကတော့ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ခါးအရှေ့မှာဆွဲလောင်းကျနေသည့် စံချိန်မီ လီးဒစ်ပြဲကြီးနှစ်ချောင်းကို တစ်ဖက်တစ်ချောင်းစီ ကိုင်ကာ ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်ဆွဲလို့ နေပေပြီ။

"ဟင်း အတူတူပဲ နေမှာပေါ့ လီးတအားကြီးတဲ့ကောင်တွေ "

စိတ်လှုပ်ရှားမှုကြောင့် ကတုန်ကရီလေးဖြစ်နေသော သူမအသံကလေးက သူတို့နှစ်ယောက်ကြားသာရုံ ခပ်တိုးတိုးကလေး ထွက်ပေါ်လာသည်။