Header Ads

အချစ် ကျောင်းတော်သား 8

နောက်ထပ် ဆယ်မိနစ်မပြည့်လိုက်။ မီးကုန်ယမ်းကုန်လိုးရင်း နှစ်ယောက်စလုံး မဟန်နိုင်အောင်ဖြစ်ပြီး ပွဲကြမ်းသထက်ကြမ်းကာ လရည်နှင့်စောက်ရည်များ ပြိုင်တူပင်ပန်းထွက်လာကြရာက ကိစ္စပြီးခြင်းသို့ရောက်ကြရတော့သည်။

ကိုအေးမင်းက လရည်ရွှဲနေသော သူ့လီးကို အေးအေးမိုးရဲ့ဖင်ပေါက်ထဲ ထပ်မံ၍ ဖိသိပ်ထိုးထည့်ကာ ဆက်တိုက်ပင် သူမဖင်ကို ထပ်လိုးချလိုက်ပြန်သည်။ နှစ်ချီဆက်လိုးခြင်းဖြစ်ရာ ခံရချက်က မသက်သာလှ။ လီးဝင်သာအောင် ဆိုပြီး အေးအေးမိုးကိုယ်တိုင် သူမဖင်စအိုဝကို လက်နှင့်ဟဟဖြဲဖြဲလုပ်ပေးမိသည်။ ကိုအေးမင်းလည်း အဝမှာတင် တစ်သိပ်ကြပ်နေသော သူ့လီးဒစ်ကြီးကို အထဲမဝင်ဝင်အောင် ဖိသိပ်ထိုးထည့်ကာ လဒစ်လုံးကို လူးကာလှိမ့်ကာဖြင့် သွင်းချည်ထုတ်ချည်လုပ်ပြီး ချော့လိုးလိုးပေးသည်။ အစပိုင်းမို့ တစ်ကြပ်ကာ နာသလိုကျင်သလို အောင့်တောင့်တောင့်ကလေးဖြစ်နေရာ အေးအေးမိုးလည်း အသက်မရှူဘဲ ကြိတ်ခံနေရပြီး သူတစ်ချက်ဆောင့်အချတွင် ဖင်ဝတစ်နေရာက စူးကနဲခံစားလိုက်ရ၍ သူ့ဖက်ကို နောက်ပြန်လှည့်ပြီး ...

"အား အာ့ နာ နာတယ် စပ်တပ်တပ်ကြီး ကိုမင်းရာ "

"ဖင်ကွဲတာလား ကွဲတော့မကွဲနိုင်ပါဘူး အနေရခက်လို့လား မိုးလေး"

"အင်း ပြန်ချွတ် တံတွေးဘာလေး ကူ ဆီဆွတ်တန်ဆွတ်ပေါ့ လို့ ဒီအတိုင်း အစိမ်းလိုးရင် လူ ဘယ်သက်သာမလဲ"

"အင်းပါ ချွတ်ပြီ ညည်းပြောသလို လုပ်ပေးမယ်"

ကိုမင်း တံတွေးရွှဲရွှဲဆွတ်ပြီး လိုးတော့မှ လီးကဖြောင့်ဖြောင့်ဝင်သည်။ ဒါတောင် နဂိုကောက်ကာ လဒစ်ထိပ်ဖျားဖက် အပေါ်လန်နေသော လီးမို့ ထိချက်က မသက်သာသလို ခံစားနေရသေးသည်။ အေးအေးမိုးလည်း သူမကိုယ်တိုင်အခွင့်ပေးခဲ့တာမို့ နာကျင်မှုကို အောင့်ခံရုံမှတစ်ပါး အခြားမရှိတော့ပြီ။

နာရီဝက်ခန့်ကြာအောင် စိတ်ရှိလက်ရှိ ထင်တိုင်းကြဲကာ ဖင်လိုးပြီး ကိုအေးမင်းရဲ့ လီးထိပ်မှလရည်တွေ သူမဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ပေါ် တဖတ်ဖတ်နှင့် ထွက်ကျလာလေသည်။ သူမောပြီး နားပေမယ့် ကျော်မျိုးနိုင်ရဲ့အလှည့်က ကျန်နေသေးသည်။

"မမဖင်ကျိန်းနေပြီ ဖင်မလိုးနဲ့တော့ စပတ်ကိုပဲလိုး "

မမရဲ့စကားကို မြေဝယ်မကျ သူနားထောင်ပြီး ခွေးကုန်းတစ်လီ လှေကြီးထိုးပက်လက်ပုံစံ ကုတင်စောင်းအိပ်၍တစ်လီ သူလိုးပစ်လိုက်သည်။

"ကဲ မိုးမိုး အပြင်ထွက်မလား ဒီကပဲ စောင့်မလား"

"မထွက်သေးဘူး ကျွန်မ ဒီမှာပဲ ခဏနားဦးမယ် ရှင့်ကောင်တွေ သူတို့ဖာသာလာပေ့စေ"

"ကောင်းပြီ ရေဘူးရော အရက်ပါ ညည်းအတွက်ပေးလိုက်မယ် ခဏနားချင်နားလိုက်"

ကိုအေးမင်းပြောပြီး သူတို့နှစ်ယောက် အတူပြန်ထွက်လာသည်။

ကျော်မျိုးနိုင်လည်း အေးအေးမိုးကို အခွင့်သာခိုက် နှစ်ချီလိုးခွင့်ရခဲ့သူပီပီ အပြင်ရောက်တာနှင့် ဘာမှပြောမနေတော့ဘဲ သူ့အတွက် ဖန်ခွက်တစ်ခွက် လှမ်းယူလိုက်ပြီး သူ့တစ်ယောက်တည်း အရက်ကိုသာ ဖိသောက်နေလိုက်တော့သည်။

ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်လူတွေက တစ်သုတ် နှစ်သုတ် သုံးသုတ်... တစ်ယောက်ဝင် တစ်ယောက်ပြန်ထွက် နှစ်ယောက်ဝင် တစ်ယောက် ပြန်ထွက် နောက်ထပ် တစ်ယောက်ထပ်ဝင် ဒီကြားထဲ နှစ်ကြိမ်သုံးကြိမ် ထပ်ကြော့သူကြော့နှင့် အချိန်နှစ်နာရီ သုံးနာရီခန့် ကုန်ဆုံးသွားသည်။ ညဉ့်လည်း တော်တော်နက်လာပြီ။

ကိုအေးမင်းပင် အခန်းထဲက ဒုတိယအကြိမ်ပြန်ထွက်လာသည်။ စောစောက သူ ကျော်မျိုးနိုင်ကို ခေါ်သေးပေမယ့် ကျော်မျိုးနိုင်က သူ့မမကို အားနာ၍မလိုက်။ မမအေးမိုးတော့ ဒီညမျော့နေအောင် ခံရမယ့်ပုံပဲလို့ သူတွေးမိသည်။ သူ ဘယ်လိုမှ မတတ်နိုင်။ မမကိုယ်တိုင် ရွေးချယ်သည့်လမ်းပေကိုး။

"နိုင်နိုင် ညီလေး မင်းအလှည့်ဝင်လိုက် ဒါမှမဟုတ် မင်းအစ်မ အပြင်ခေါ်ထုတ်ချင် ခေါ်ထုတ်ခဲ့ကွာ"

"ဟုတ် ကိုမင်း သူတို့ ဘယ်သူဝင်ချင်သေးလဲ မေးကြည့်ပါဦး မမကိုတော့ အပြင်လာခဲ့ဖို့ ခေါ်လိုက်မယ်လေ"

ကိုအေးမင်း ခေါင်းယမ်းပြီး ...

"မေးမနေနဲ့ ညီ အားလုံးက လီးပြန်တောင်တာနဲ့ လိုးမယ့်ကောင်ချည်းပဲ သူတို့ဖာသာ အကွဲအပြဲသောက်ကြပစေ နောက်တော့ ကြည့်လုပ်တာပေါ့ ကဲ သွားမှာသာ သွား မင်းအစ်မ မင်းကိုမျှော်နေမှာ"

ကျော်မျိုးနိုင် အခန်းထဲဝင်သွားရာ အိပ်ခန်းနံရံဖက်လှည့်ပြီး ကွေးကွေးလေးအိပ်နေသော အေးအေးမိုးကိုတွေ့ရသည်။ သူမကိုယ်ပေါ်မှာ ဘာအဝတ်လွှာ တစ်စုံတစ်ရာမှ မရှိ။ ပကတိ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းအသွင် ဖင်သားကြီးနှစ်လုံးက အပြောင်သား ကြီးမားစွင့်ကားလှသော ဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက်အကြားက တစ်ညဉ့်တာအတွင်း ရာဂမွတ်သိပ်လှစွာသော ယောက်ျားအရင့်အမာကြီးတစ်စုကို အကြိမ်ကြိမ် ဖျော်ဖြေ အလိုးခံခဲ့ရသည့် သူမရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးက အရည်အချွဲအကျိတွေစိုစိုရွှဲလျက် အပြင်ကို ခပ်ဟဟကလေး ပြူတစ်တစ်ဖြစ်သည့် အနေအထားနှင့် နံရံဖက်သို့ ခပ်ကွေးကွေးလုပ်ပြီး လဲလျောင်းအနားယူနေတာဖြစ်သည်။

ကျော်မျိုးနိုင် သူမဖင်သားကားအိအိကြီးတစ်ဖက်ကို ဖတ်ကနဲ လှမ်းပုတ်ပြီး သူမရဲ့ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုဆုံရာ အကွဲအစပ် ကြားထဲကို သူ့လက်ညှိုးတစ်ချောင်းဖြင့် အလျားလိုက်ပွတ်ဆွဲပစ်လိုက်သည်။"အာ မလုပ်နဲ့ကွာ အိပ်ချင်နေတာ လိုးချင်လည်းလိုး အကုန်ချွတ်ပေးထားသားနဲ့ ကိုယ့်ဖာသာ လီးထည့်ပြီးလိုး "

ဆောင့်ဆောင့်အောင့်အောင့်နှင့် ဗလုံးဗထွေးပြောလိုက်သံကလေး သူမထံမှ ထွက်ပေါ်လာပြီး ...

"သောက်စရာရောပါလား တစ်ခွက်ပေး အာခေါင် အရမ်းခြောက်နေပြီ"

"သောက်မလို့လား ယူပေးမယ်"

"အင်း"

ဘယ်သူဘယ်ဝါမှန်း သူမသိမှာမဟုတ်။ အရက်မူးနေတာလား ရမ္မက်မူးမူးနေတာလား မပြောတတ်ပါ။ သူမကိုယ်တိုင်သာ သိမည်။ ကျော်မျိုးနိုင် အခန်းပြင်ပြန်ထွက်လာပြီး ဖန်ခွက်တစ်ခွက်မှာ အရက်အပြည့်ဖြည့်လိုက်သည်။

"သောက်မယ်တဲ့လား "

တစ်ယောက်ကမေးတော့ အင်း ဟု သူဖြေလိုက်သည်။

"ဟောဒီ ပုလင်းကျန်ပါ ယူသွားလိုု်က် ငါတို့မှာ အလုံအလောက်ကျန်သေးတယ်"

ကိုအေးမင်း သောက်နေရာက ပုလင်းတစ်လုံးကမ်းပေးပြီး ဆက်ပြောသည်။

"မင်းကိစ္စပြီးရင် ဒီခေါ်ခဲ့ကွာ မမေ့နဲ့"

"ဟုတ် ကိုမင်း"

ကျော်မျိုးနိုင် ပုလင်းနှင့်ဖန်ခွက်ဆွဲပြီး အတွင်းခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာခဲ့သည်။

"ရော့ ဒီမှာ အရက်ခွက် အပြည့်ထည့်လာတာ ပုလင်းထဲမှာလည်း သုံးလေးပက်စာကျန်သေးတယ် မမူးသေးရင်မူးအောင်သောက်"

မမ သူ့ဖက်ကို လှည့်လာသည်။ အိပ်ချင်မူးတူးဖြစ်နေဟန် သူမမျက်လုံးကိုသူမ လက်ခုံနှင့်ပွတ်နေသည်။ အရက်လည်း အသောက်များပြီး ထွေထွေမူးမူးဖြစ်နေတာမို့ လူလုံး သိပ်မကွဲတော့ဟန် တူသည်။

"မမ ဘာကြည့်တာလဲ ကိုယ့်မောင် ကို ..."

"အင် နိုင် နိုင်နိုင် လား ... အဟင်း ... ဟင်း ဟင်း"

သူမ ရှက်ရယ်ရယ်ပြီး သူ့ရင်ခွင်ထဲကို ဗြုန်းဆို တစ်ကိုယ်လုံးပစ်ဝင်ချလာသည်။

"ဘာလဲ လူတွေဘာတွေတောင် မှားရတယ် လို့"

"မမ မူးနေပြီ မောင်လေး ရုတ်တရက်ကြီး မင်းလား တခြားတစ်ယောက်များလားလို့ ... တကယ့်ကို မသဲကွဲဘူး မောင်လေး စိတ်မဆိုးနဲ့နော်"

"ဆိုးစရာလား လို့ ကျွန်တော် မမကို စိတ်ဆိုးဖို့ နေနေသာသာ သနားတောင် သနားမိသေးတယ်"

မမ လှလှပပလေးပြုံးကာ ခေါင်းလေးယမ်းခါပြီး ...

"ဟင် သနားတယ် အဟုတ်လား သနားဖို့မလိုဘူး မမက ပျော်တောင်ပျော်နေသေး ဟင်းဟင်း ခိခိခိ"

"ကျွတ် တ တကယ်"

"တကယ် အဟုတ် ခုလို အတွေ့အကြုံအဆန်းလေးက မမတင်မကဘူး ဝတ်ရည်ဆိုလည်း သိပ်ခိုက်မှာ ရင်တွေ တသိမ့်သိမ့်ခုန်လို့ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် လူလည်းစုံ လီးလည်း ...ဆိုဒ်စုံပဲ ဟီဟိ"

"ဒီလောက်လိုးနေတာ မမ စောက်ပတ်ရော ပြဲမကုန်ဘူးလား"

"ဟွင်း ပြဲစရာလားလို့ မယုံရင် မင်းဟာမင်း လာဖြဲကြည့်လိုက် မောင်လေး မင်း မသွားနဲ့ဦးနော် မမ မင်းနဲ့ပျော်ပျော်ကြီးနေချင်သေးတယ် ဒီည အေးဆေးပဲ မနက်မှ အိမ်ပြန်မယ်"

"သူများ ပြောမှာပေါ့ မမကို"

"မင်းအပူမဟုတ်ပါဘူး မမက ကြည့်ကျက်နေတတ်ပါတယ်"

ဒါဆိုလည်း ပြီးရော ဆိုပြီး ကျော်မျိုးနိုင်လည်း မထူးဇာတ်ခင်းပြီး သူမကို ရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းကာ မလွတ်စတမ်း ပွေ့ဖက်နမ်းရှုံ့ပစ်လိုက် မိတော့သည်။ နှစ်ယောက်သား သွေးပူသွားအောင်ဆိုပြီး ယမကာ တစ်ယောက်တစ်ငုံစီ ခွက်လှည့်သောက်စားကြကာ ကိုမင်းတို့လူစု အသင့်ပြင်ဆင်ပေးထားသည့် အိပ်ရာထက်မှာ မီးကုန်ယမ်းကုန် ချစ်ပစ်လိုက်ကြသည်။

မမက ဖင်ကုန်းပေးသည်။ ကျော်မျိုးနိုင် သူမအနောက်ကနေ ဖင်အိုးကားကြီးနှစ်ဖက်ကို ဆွဲဆွဲပြီး အသားကုန်လိုးပစ်လိုက်တာများ သူမ တစ်သက်နှင့်တစ်ကိုယ် နှစ်ယောက်သားစတွေ့ချိန်ကစပြီး ဒီနေ့ဒီအချိန်အထိ အကြမ်းတမ်းအရက်စက်ဆုံးဟုဆိုရမည့် သူ့ရဲ့လိုးဆောင့်ချက်များအဖြစ် စိတ်ထဲကနေ သေသေချာချာကြီး မှတ်တမ်းတင်မိပေတော့သည်။

ကျော်မျိုးနိုင်လည်း ဒီညအဖို့ အားကုန်အင်ကုန် လက်ကုန်ဖွင့်လိုးပြီးမှ သူမနှင့်အတူ အိပ်ခန်းထဲက ထွက်လာခဲ့ကြသည်။

"မင်းသမီးလေး ပါတယ်ဟေ့ နေရာ ပြင်ကြ"

အားလုံး မျက်နှာတွေ ပြုံးဖြဲဖြဲ ရယ်ရယ်မောမောနှင့် သူမကို လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲ ဖက်လှဲတကင်း ဆီးကြိုကြသည်။ သူတို့ ယောက်ျားသား တွေ အကြားမှာ မိန်းမဆိုလို့ အေးအေးမိုးတစ်ယောက်တည်း ... သူမကိုယ်ပေါ်မှာက ထမီရင်လျား မလုံမလဲနှင့်။

သူမရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အထက်အောက်ရပ်ဝန်းရှိ အဝတ်လွှာကင်းမဲ့ရာနေရာများဆီမှ ဖြူစင်ဝင်းမွတ်လှသည့် တစ်တုံးတစ်ခဲ အသားဆိုင်အိအိ ကြီးများက ခုချိန်ထိတိုင် သူတို့အားလုံးအပေါ် ဆွဲဆောင်မှုရှိနေတုန်းပင်။

"မမိုး ရော့ ဒီမှာတစ်ခွက် ပြန်မယ်တော့ စိတ်မကူးနဲ့နော်"

"အင်း အဟင်းဟင်း ဟင်း မပြန်ပါဘူး စိတ်ချ"

အေးအေးမိုး ဘယ်မှာ အိမ်ပြန်ဖို့ စဉ်းစားပါ့မလဲ။ သူမအနားမှာထိုင်နေသည့် ကိုအေးမင်းဆီက ဘယ်သူမှမမြင်အောင် တိတ်တိတ်ကလေး လက်သိပ်ထိုး ထည့်ပေးလိုက်သည့် ငွေစက္ကူတစ်ထပ်ကို (ပရဲဇင့်) အပိုဆုတစ်ရပ် အနေနှင့် သူမရရှိခဲ့ပြီးပြီမဟုတ်လား။

ငွေကို ကျော်မျိုးနိုင်ရဲ့လက်ထဲ သူမထည့်ပေးလို်က်သည်။ "မင်းလည်း လိုအပ်သလို သုံးပေ့ါ မောင်လေး " မမက သူ့နားနားကပ်ပြီး တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်သေးသည်။ ကျော်မျိုးနိုင် ရှက်စိတ်ဖြင့် မျက်နှာတစ်ခုလုံး ထူပူသွားမိသည်။ တော်ပါသေးရဲ့။ ဘယ်သူမှ မကြားမိပေလို့။ သူတို့သာ ကြားများကြားမိကြရင်ဖြင့် သူ့အပေါ် ဘယ်လိုများ မြင်လိုက်ကြမလဲ။ မမလုပ်ပုံကြီးနဲ့တော့ ခက်ရချည်ရဲ့။

ကျော်မျိုးနိုင် မလုံမလဲစိတ်နှင့် အရက်ခွက်ကိုသာ ကောက်ယူမော့ချလိုက်မိတော့သည်။ သူ့စိတ်လွင့်သွားပြီး ပတ်ဝန်းကျင်နှင့် တဒင်္ဂ ကင်းကွာသွားသည်။ နောက်မှ တဟီးဟီးတဟားဟားနှင့် ခိုးခိုးခစ်ခစ် ရယ်သံမောသံတွေ ကြားပြီး သူ ရုတ်တရက် သတိပြန်ဝင် လာသည်။

ရှေ့ကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ဘယ်လိုမှ မြင်လို့မကောင်းသည့်မြင်ကွင်းကို မြင်ရသည်။

"မထူးပါဘူး အကုန်ချွတ်စမ်းပါ မမိုးရ ဒီတစ်ချီ အောက်ဒိုးပွဲလေး နွှဲလိုက်ရအောင်"

"ဟုတ်ပ မမိုး လုပ်ကွာ ဟောဒီ အသီးလေးနှစ်လုံးက အပြတ်ဆွဲစို့ပစ်ချင်စရာ"

"စပတ် ကြည့်ချင်တာ မမိုး ထမီလှန်လိုက် လုပ်လေ ရဲရဲလှန်ပါဆို လုပ်လိုက်တော့ "

"အာ ဘာ ဘာ လုပ် လုပ်ဖို့ ဟင့်"

"ဂွင်းထုမှာပေါ့ မမိုးရ ဟိုတစ်ကောင်လိုးရင် ကျန်တဲ့ကောင်တွေ ဂွင်းထုကြေး ဟီးဟီး ဟုတ်တယ်မဟုတ်လား ဖိုးသဲရ"

"ယက်စ်ယက်စ် အပြတ်ထောက်ခံတယ် အဟတ် ဟား ဟား"

"ဟီး ဟီးဟီး ... အို အို အင့် ဟင့် ဟင့် ... အယ် ခိခိ ... ခိ "

"အ အ အာ ကျွတ် ... မ မလုပ်နဲ့ဆို ... ကို ကို မင်း အင်းအင့် အိ အ ကို ကို ဝေကြီး ဖိုးသဲရောပဲ အ အာ ထ ထမီကျွတ် ကျွတ်ပြီ အားလုံးချွတ်ပြီး ဘာ လုပ်မှာလဲ လို့ ... ဟင့် ရှက် ရှက်စရာကွာ အို အို အဟင့် ဟင့်ဟင့် ... သွား ဘာမှန်းလဲမသိဘူး လူကို ... ကဲ ကဲ ဒီလောက်ဖြစ်တာ ရော့ ရော့ ကြည့် ... ခုလေးတင် ရှင်လိုးထားတာ ကြည့်မလား ...  မြင်အောင်ကြည့် ဝဝကြည့် အဟင့်ဟင့် ဟင့်"

သိပ်မကြာမြင့်လှသော အချိန်တိုကလေးအတွင်းမှာပင် မမအေးအေးမိုးတစ်ယောက် ရင်လျားထားသော ထမီကတခြား လူကတခြား မမြင်ဝံ့စရာ ဝတ်လစ်စားလစ် ကိုယ်တုံးလုံးကြီး ဖြစ်လို့သွားပြီ။အဲဒီနောက်ပိုင်း အဖြစ်အပျက်များကတော့ ပြန်ပြောပြချင်စရာပင် မရှိတော့။ အားလုံး ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်နေကြသည်။

အရေးထဲ ညဉ့်ရေးညဉ့်တာသုံးဖို့ သူတို့ယူဆောင်လာခဲ့သည့် ဘက္ထရီမီးကလည်း မီးထွန်းညှိချိန်ကြာမြင့်လာလေ ဘက္ထရီအား တဖြည်းဖြည်းကျကာ ပိုပြီးမှိန်ဖျော့လာလေလေဖြစ်ရာ အခန်းထဲရှိရှိသမျှ လူလုံးပင်မကွဲတော့သည့်အခြေအနေကို ရောက်နေပြီ။ အတွင်းဖက်အခန်းထဲမှာ ထွန်းထားသည့် LED မီးချောင်းလေးက သာ၍ပင်ဆိုးတော့သည်။

"တောက် ဘယ်ခွေးမသားယူလာတာလဲ လီးတောင်ဖို့ပဲသိတယ် ဘက္ထရီအားရှိမရှိကျ မသိဘူးတဲ့လား"

"ဟိုကောင် စံခွား ယူလာတာ ကိုမင်းရ"

"ငါလိုးမ ဖိုးသခွား အဲ့မီးသီးကြီး မင့်ဖင်သာလိုးလိုက်စမ်း ဟေ့ မထူးဘူးကွာ မိုးမိုး အားလုံးအဆင်ပြေအောင် နင်ပဲ ငါတို့ တစ်ယောက်စီ တစ်ယောက်စီ အပေါ်ကနေပြီး တက်ညှောင့်ပေတော့ ဟီးဟီး ဟီး"

"ဟုတ် ဝုတ် ဝုတ်ပ ဝုတ်ပ ကွီးမင်း ... အဟီးဟီး ဟားဟား ဟား"

"အာ ရှင်နော် ဦး အေး မင်း လူကြီးလုပ်ပြီး သက် သက် ယုတ်ပတ်ထှာ ဟွင်း ... အိ အ အာ မ မ လုပ် လုပ်နဲ့ ဆို ... ဟင့် ပြော မရ ရ ဘူးလား အင့် ... အိ အီး အီး အင့် ဟင့်ဟင့် ... အို့ ခိ ခစ်ခစ် ခစ်"

အလင်းအားဖျော့တော့ကာ ပိုမှောင်လာလေ သူတို့အားလုံးရဲ့ ရင်ထဲက ရာဂနတ်ဆိုးကြီးက ပိုမိုကြီးစိုးမင်းမူကာ သောင်းကျန်းချင်တိုင်း သောင်းကျန်းလာလေပဲ ဖြစ်သည်။ ကျော်မျိုးနိုင်လည်း တစ်ညလုံးလုံး လူကြီးတွေကြားထဲ ရောပါပြီး သူတို့နှင့်တန်းတူ သောက်ရင်းစားရင်းက အမြည်းမပါ အရက်ချည်းသက်သက် ခွက်ကြမ်းဆင့်ပြီး လှိမ့်တွယ်လိုက်မိတာမို့ သူကပါ ကိုမင်းနှင့် အပေါင်းအပါတွေနည်းတူ ရောယောင်ပြီး ပေါက်ပေါက်မြောက်မြောက် ဖြစ်လာသည်။ မသိစိတ်ဝယ် ကိန်းဝပ်ရှင်သန်နေသည့် ရမ္မက်စိတ်ရိုင်းတွေ အတိုင်းမသိ နိုးကြားထကြွလာသည်။

သူ ပေါက်ကွဲချင်လာပြီ။

အေးအေးမိုးကတော့ ကြမ်းပေါ်မှာ တလူးလူးတလိမ့်လိမ့်နှင့် သူမကိုယ်လုံးအိအိလေးကို ဟိုလူကဖမ်းချုပ်ပြီးနမ်းလိုက် ဒီလူက သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲဖြဲကာ ဟိုစမ်းစမ်းသည်စမ်းစမ်း စောက်ပတ်နှိုက်ဖင်စမ်းလုပ်ကာ ရရာဆွဲကိုင်ဖျစ်နယ် ဆွနှူးလိုက် တစ်ယောက်က နို့အုံကြီးဖျစ်ဆွဲလိုက် နို့သီးကိုင်ကာလှိမ့်ချေနယ်လိုက် နို့နှစ်ဖက်လုံး မျက်နှာထိုးအပ်ကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းစို့လိုက်နှင့်။

တစ်ယောက်က လီးကိုင်ခိုင်းပြီး သူ့လီးကိုဂွင်းထုခိုု်င်းသည်။ ကျန်တစ်ယောက်က သူမနှုတ်ခမ်းကို လာရောက် ထိတွေ့စုပ်နမ်းချိန် အချိန်ကောင်းမှာပင် သူ့ကိုယ်လုံးကို တွန်းဖယ်ခြင်းခံလိုက်ရပြီး တစ်ယောက်သောသူရဲ့လီးကြီးက သူမပါးစပ်ထဲကို မပြောမဆိုနှင့် တိုးဝင်ရောက်ရှိလာသည်။ နောက်တစ်ယောက်က သူမဖင်သားတစ်ဖက်ကို ခွေးတစ်ကောင်ကဲ့သို့ပင် သူ့လျှှာနှင့် မရိုးမရွလေးဖြစ်အောင် လိုက်လံကုန်းယက်ပေးနေပြီး နောက်ဆုံးတစ်ယောက်ကတော့ ထူးထူးခြားခြားဆိုသလို သူမပေါင်ခွကြားထဲကို သောက်လက်စ အရက် ဖန်ခွက်တစ်ခွက်လုံးကုန်အောင် လောင်းချလိုက်ကာ ယမကာနံ့ထောင်းထောင်းထပြီး ယမကာရည်အလိမ်းလိမ်း ရွှဲနစ်ပေကျံသွားသည့် သူမပေါင်ကြားထဲသို့ ခေါင်းတစ်ခေါင်းလုံးတိုးဝင်၍ စိုရွှဲနေသည့် စောက်ပတ်ဆီမျက်နှာအပ်ပြီး တပြွတ်ပြွတ်တပြပ်ပြပ် အသံများ ထွက်ပေါ်သည်အထိ အပြတ်ကို လျှာနှင့်ယက်စုပ် နမ်းမှုတ်ပေးနေလေတော့သည်။ အရက်တစ်ဖန်ခွက်လုံးလောင်းပြီး လျှာနှင့်လိုက်ယက်နေသူက အခြားသူမဟုတ်။ သူတို့ အားလုံးရဲ့ အကြီးအမှူး အခေါင်အချုပ်ဟု ဆိုရမည့် ကိုအေးမင်းပင် ဖြစ်ပေတော့သည်။

သူက စလိုက်ပြီဆိုတော့လည်း ကျန်တဲ့သူတွေအဖို့ မမိုက်ဘယ်ခါ ရှိခြိမ့်မည်နည်း ဟုဆိုရမလိုပင်။

အေးအေးမိုး စောက်ပတ်အယက်ခံရပြီး သူမတစ်ကိုယ်လုံး တုန်တခိုက်ခိုက်ဖြစ်ရသည့်အကြားက သူမနှုတ်ခမ်းလွှာနှစ်ချပ်ကြားထဲ ပြွတ်သိပ်ဝင်ရောက်လာသည့် လီးဒစ်လုံး ပြောင်ချောချောကြီး တစ်လုံးကို အပီစုပ်ဆွဲမှုတ်ယက်ပေးနေရသည်။ နို့လည်း အစို့အဆွဲခံရင်း စောက်ပတ်ကိုပါ အရက်လောင်းအမှုတ်ခံနေရသဖြင့် ရမ္မက်ဇောတသိမ့်သိမ့် ဖိုးသိုးဖတ်သတ်အဖြစ်မျိုးနှင့် ပေါင်ကြားရှိစောက်ပတ်က တအားရွပိုးထလာကာ တစ်ခါမှမကြုံဖူးမဖြစ်ဖူးလောက်အောင် အလိုးခံချင်စိတ် ပြင်းပြင်းပြပြကြီး ဖြစ်ပေါ်လာသည်။

"ဟာ နေ ရခက်တယ် အ သက် ရှူ ကြပ် ကြပ်လာပြီ လိုးကွာ ဒီလောက်လိုးချင်ရင် လီးတစ်ချောင်းပြီး တစ်ချောင်း ဆက်လိုးလိုက် မိုးအလင်း ခံပေးမယ် တောင်ချင်တဲ့လီး ဒီလာခဲ့ မိုးကိုယ်တိုင် စုပ်ပေးမယ် ဘယ်သူမှ အလကားနေရင်း အားအကုန်ခံပြီး ဂွင်းထုစရာမလိုဘူး လီးအစုပ်ခံလိုက် လန်ပျံထွက်သွားစေရမယ် ဟင်းဟင်း "

"မမိုး စပတ်ဖြဲထားနော် အသေအချာ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဖြဲပေး စောက်ပတ်အတွင်းသား ရဲတွတ်တွတ်ကလေး ကိုင်ကြည့်မလို့ "

"ကိုင်မနေနဲ့ ကြာတယ် လိုးချင် လာလိုးလိုက် အချိန်မရွေးပဲ ဟင်းဟင်း"

"ကြာတယ်ကွာ ကဲ လိုးပြီဟေ့ ""စွတ်ဖွတ် ဘု ဘွပ် ဘုတ် ဘုတ် ဖတ်ဘတ် ဇွိ ဖွတ် ဇွပ် ဘုတ် ဗလပ် ဗွပ်"

"အ အိ အိယာ့ အ အမေ့ အာ့ လာ့လာ့ ထိ ထိတယ် လိုး ဆက်လိုး ဆက်တိုက်လိုး လီးဝင်ရုံညှောင့်မလိုးနဲ့ နောက်လူရှိတယ် ကြာတယ် လိုး အသေလိုး စပတ်ဖြဲပေးထားတာ အသားကုန်လိုး မ မညှာနဲ့ တစ်စက်မှ မညှာနဲ့ ဟင်း ဟင်း လိုးကွာ အ အအ ကောင်း ကောင်းလိုက်တာ ဟင့် အိ အိ အင့် လီး လီးတစ်ဆုံး လိုးစမ်းကွာ အာ့ အား အိ အင့် အ ကျွတ်ကျွတ် အ စ စ ပတ် ချော်မလိုးနဲ့လေ ဖင်ထဲမလိုးနဲ့ စပတ်ပဲလိုး စပတ်ပြဲအောင် အသေဖြဲလိုးကြ ဒါပဲ အူး ဟူးဟူး အူး ဝုးအု အူး ဟူးအူး "

အေးအေးမိုး စိတ်ပေါက်ပေါက်နှင့်အော်သည်။ ကယောင်ကတန်း ဟစ်ကြွေးသည်။ သံကုန်ဆွဲ၍ ညည်းညူပြန်သည်။

သူမခန္ဓာကိုယ်လေးက တဆတ်ဆတ် တုန်ယင်ပြီး အထက်ကို ကော့တက်လာလိုက် ဘုန်းကနဲ ကြမ်းပြင်ပေါ် ပြန်ဆောင့်ကျသွားလိုက် တအောင့်ခန့် ဆန့်ငင်ဆန့်ငင် ထွန့်လူး၍ ငြိမ်ကျသွားလိုက် တလှုပ်လှုပ်တွန့်လိမ်ပြီး ဖျပ်ဖျပ်လူးခါလာလိုက် တအိအိတအင့်အင့် ညည်းသံနှင့်အတူ ခေါင်းလေးဘယ်ယမ်းညာယမ်း လှုပ်ယမ်းခါပြီး ကတုန်ကရီလေး လူးလွန့်လာလိုက် ထွန့်ထွန့်လွန့်လွန့် ခြေရောလက်ပါ ကွေးကောက်ကာ တတုန်တုန်ဖြစ်လာရာက လှုပ်ရှားမှုများနောက်ကို တသိမ့်သိမ့် တငြိမ့်ငြိမ့်လိုက်ပါပြီး ပျော့ခွေကျသွားလိုက်နှင့် တဒင်္ဂအချိန်ကလေးအတွင်းမှာ အမျိုးမျိုးအဖုံဖုံ စိတ်လှုပ်ရှားမှုမျိုးစုံတို့ဖြင့် လှိုက်ဖိုမောလျပြီး ရုတ်တရက် မာရသွန်ခရီးပြင်းနှင်ခဲ့ရာမှ အားမာန်လျော့ကျ စိတ်လျှော့လိုက်သူပမာ ကြမ်းပြင်ထက်မှာ အရုပ်ကြိုးပြတ် ပုံလျက်သား လဲပြိုကျသွားရတော့သည်။

သူမပါးစပ်ထဲကို အာစွတ်ရုံ အရက်ပြင်းအနည်းငယ် ဆွတ်လောင်းချလိုက်တော့ သတိပြန်လည်လာဟန်နှင့် စင်းစင်းကြီး လှဲအိပ်နေရာက လူးလဲထလိုက်သည်။

"နေနေ မမ မ မထနဲ့ ဖြည်းဖြည်းချင်း စုပ်သောက် ဖြည်းဖြည်းနော် ရ ရလား အဆင်ပြေလား မမ"

"ရတယ် မောင်လေး  မမ အ ဆင်ပြေတယ် မမနည်းနည်းပန်းပြီး အားပြတ်သလိုဖြစ်သွားတာ "

ပြောပြီး သူ့လက်ထဲကအရက်ခွက်ကို လှမ်းယူပြီး ဖင်ကပ်မကျန်အောင် မော့ချလိုက်သည်။ သူမပါးစပ်က အား ကနဲ လေတစ်ချက် မှုတ်ထုတ်လိုက်ပြီး ကျေနပ်သွားဟန်နှင့် သူ့မျက်နှာကို စေ့စေ့မော့ကြည့်သည်။

"ဒါနဲ့ မောင်လေး အလှည့်ရော ပြီးပလား"

"တ တစ်ခါ ပြီးပါပြီ မမရဲ့ မမလည်း ပင်ပန်းနေပြီ ရော့ နောက်တစ်ခွက် ထပ်ယူရင်ယူလိုက်ဦး"

အေးအေးမိုး ကျေးဇူးတင်သည့်အကြည့်နှင့်ကြည့်ရင်း သူပေးသေးအရက်ဖန်ခွက်ကို တစိမ့်စိမ့် မျှင်းသောက်နေပြန်သည်။ သူလည်း မမနှင့်အတူ တစ်ခွက်ထပ်မော့သည်။ ကျန်သူတွေလည်း သူတို့နဘေးနားမှာ အဝတ်မလုံမလဲ ပက်လက်ကားရယားနှင့် လှဲအိပ်သူအိပ် မီးခိုးတထောင်းထောင်းထအောင် စီးကရက်စွတ်ဖွာသူဖွာ ခွက်ပုန်းကိုင်သူကိုင် ပေါ်တင် ခွက်လှည့် ကစ်သူကစ်နှင့် အမြည်းကလွဲ၍ အရည်မှန်သမျှှ လက်ကျန်ပင်မရှိအောင် အပြောင်ရှင်းလို့နေကြသည်။

"မရဘူးနော် မောင်လေး လာ မမအနားလာလိုက် ဒီမှာပဲ ပက်လက်လှဲအိပ်လိုက် မမအကောင်းဆုံးဖြစ်အောင် လုပ်ပေးမယ်"

မမတစ်ယောက် အားအင်တွေ ဘယ်ကနေဘယ်လိုများ ပြန်ရလာသလဲမသိ။ ဧကန္တ ခုန သူတိုက်လိုက်သည့် ဝီစကီအရက်ကြောင့် ပေပဲလား။ ဒါမှမဟုတ် သူမရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ထဲမှာ မမြင်ရသော ကာမတန်ခိုးအာနိသင်တွေများ ပုန်းလျှိုးကွယ်လျှိုး ရောက်ရှိဖြစ်တည် နေလို့ပဲလား ကျော်မျိုးနို်င်မသိ။ သိစရာလည်း မလိုအပ်တော့ပါ။ သူ့တာဝန် သူ့အလုပ်က သူ့ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်း ပေါင်ခွကြား ရပ်ဝန်းရှိ စံချိန်မီဟုဆိုကြသည့် ယောက်ျားတစ်ယောက်ဆီမှာ မလွဲမသွေရှိသင့်ရှိထိုက်သည့် မဟာဖိုအင်္ဂါခေါ် ယောက်ျားလိင်တန်ဆာကြီး မားမားမတ်မတ် ထောင်ထသန်စွမ်းနေဖို့ပဲ ဖြစ်သည်။

မမ သူ့ကိုယ်ပေါ်ခွစီးထိုင်ပြီး မြင်းစီးသကဲ့သို့ သူမကိုယ်လေးနှိမ့်လိုက်ကြွလိုက် ဖင်သားအိအိကြီး ဖိလိုက်ချလိုက် ကြွတက်သွားလိုက် ပြန်ဖိနှိမ်ချလိုက်နှင့် မနေမနား ဖိဖိစီးစီးလိုးဆောင့်ချပေးသည်။ သူက အောက်ကနေ လီးကြီးကို တည့်နေအောင်ချိန်ပြီး တစ်ချက်ချင်း တစ်ချက်ချင်း သူမ ဖိထိုင်ဆောင့်ချသည့် အရှိန်နှင့် စရွေးကိုက်အံကိုက်ဖြစ်အောင် ထိထိမိမိ ပြန်လည် ကော့ညှောင့် လိုးဆောင့်ပေး နေရသည်။

"စွတ် ဖွပ် စွတ် ဖွပ်  ... ဗြိ ဗြွတ် စွတ် ဖတ် ဘုတ် ဖတ် ဗွပ်"

ဟူသော အသံနှင့်အတူ ...

"အ အ မောင် မောင် လေး ရ ရလား ... ကောင်းလား ... မမ လိုး ပေး တာ ကြိုက်လား အဆင်ပြေလား "

"ကောင်းတယ် ကြိုက်တယ် အဆင်ပြေတယ် မမ ဆောင့် ဆောင့် မြန်မြန် လီးအရင်းထိဆောင့် အ ကောင်း ကောင်းတယ် အား ကျွတ်ကျွတ် ... ဘာနဲ့မှ မ တူဘူး မမ ရာ ... အ အား ဆောင့် မြန်မြန်လေး အီး အိ အား အာ့ အ ထွက် ထွက်တော့မှာ မမ မြန် မြန်မြန် အ အ"

အေးအေးမိုး အသည်းအသန်ကြီးကို ဗျင်းသည်။ ငနိုင့်လီးချောင်းတုတ်တုတ်က သူမစောက်ဖုတ်ထဲ ရှောကနဲရှောကနဲ ဘာအတားအဆီး တစ်စုံတစ်ရာမှမရှိဘဲ ကရှူးမူးထိုးပုံစံနှင့် လီးဒစ်ထိပ်မှသည် လီးအရင်းထိတိုင် လွတ်လွတ်ကျွတ်ကျွတ်ကြီး ဒိုးယိုပေါက် တိုးဝင်လို့ သွားကာ အတွင်းမှ သူမရဲ့သားအိမ်ခေါင်း အခြေကိုပင် ဒုတ်ဒုတ်ထိ ထိပ်တိုက်ထိုးဆောင့်မိသွားသည်။ အေးအေးမိုးအဖို့ရာမှာလည်း ကောင်းလွန်းလှသည့်ဖြစ်ခြင်း။ သည်လူစုထဲမှာ သူမရဲ့မောင်လေး ကျော်မျိုးနိုင်ရယ် ဟိုလူကြီးကိုမင်းရယ် နောက် လီးခုနစ်လက်မ လောက် ရှည်သည့် ဖိုးသဲဆိုသူရယ် ( ကိုခေါင်းကြီး ဆိုသူကျတော့ သူ့လီးက ခပ်တုတ်တုတ် ဒစ်ပြဲကြီးမို့ သူမအနေနှင့် အားတော့ အရသားပဲ) သူတို့ သုံးလေးယောက်လောက်ပဲ သူမစိတ်တိုု်င်းကျသည်။ ကျန်သည့် နှစ်ယောက် သူတို့နာမည်တွေက တစ်ယောက်က လင်းထက် ဆိုလား လင်းထိုက်ဆိုလား နောက်တစ်ယောက်က စံခွားဆိုသည့် ဘရုတ်ကျကျ ရွှတ်နောက်နောက်ကောင် ဒင်းတို့လီးတွေက ၆လက်မခွဲသာသာ သာမန်အနေအထားလောက်ပဲ ရှိတာမို့ သိပ်တော့ သုံးစား၍မရပါ။ လူအင်အားများ၍ ပွဲစည်တာတစ်ခုပဲ ပြောစရာ ရှိသည်။ ဘာပဲပြောပြော အားပြည့်အင်ပြည့်ရှိသော ယောက်ျားတစ်ယောက်ရဲ့ သန်မာသောခွန်အားဗလနှင့် ပျော့ပျော့နွဲ့နွဲ့ သူမတို့ ကဲ့သို့သော မိန်းမသားတစ်ယောက်ရဲ့ ပင်ကိုယ်သဘာဝ အားအင်ကိုက ဖြစ်တည်ပုံချင်း ကွာခြားကြတာမို့ ခွန်အားဗလချင်းရော အရေအတွက် အားဖြင့်ပါ အစစအရာရာ ပိုမိုအလေးသာသည့် ယောက်ျားသားတွေရဲ့ဖက်ကသာ အနိုင်ရမည်မှာ ကျိန်းသေပဲ ဖြစ်သည်။

အားချင်းမမျှ ဘယ်လိုမှ မတတ်သာ၍သာ သူမအနေနှင့် အရှုံးပေးရတာဖြစ်သည်။ ဒါပေမယ့် စိတ်ဓာတ်ခွန်အားအရ ကြည့်မည် ဆိုလျှင်တော့ တစ်ဦးတည်းသော မိန်းမသားဖြစ်သူ အေးအေးမိုးဖက်ကပဲ ဆယ်လေးတစ်လေး အလေးသာပေလိမ့်မည်။ အဘယ့်ကြောင့်ဟူမူ ယောက်ျားငါးယောက် (ငနိုင်အပါအဝင် ခြောက်ယောက်) တို့ရဲ့ ငမ်းငမ်းတက် ရာဂငတ်ကြီးကျမှုကို သူမတစ်ဦးတည်း ကြံ့ကြံ့ခံ၍ တုန့်ပြန်တွန်းလှန် ခုခံနို်င်ခြင်းကြောင့်ပင်တည်း။ ထိုမျှမကသေး အေးအေးမိုးတစ်ယောက် တပည့်ကျော်လည်းဖြစ် အချစ်တော်မောင်ငယ်လေးလည်းဖြစ်သူ ကျော်မျိုးနိုင်နှင့် အားပါးတရ လိင်ဆက်ဆံပြီးချိန်မှာလည်း သူမအနေနှင့် လုံးဝဥသုံ အနားယူအိပ်စက်ခြင်းမျိုး မရှိဘဲ ကိုအေးမင်းအမှုးပြုသည့် သူကောင့်သား ယောက်ျားအရင့်အမာကြီး ငါးယောက်ရဲ့ ခြေလက်ဆော့ လက်ကမြင်းမှု မဆင်မခြင် လီးသရမ်းမှုတွေကို မိုးစင်စင်မလင်းမချင်း ထပ်မံ၍ တစ်ယောက်တည်း ရင်ဆိုင်ကာ သူတို့ပြုသမျှကို ဝံ့ဝံ့စားစား ခါးစည်းခံခဲ့ခြင်းကြောင့်တည်း။သူတို့ နှစ်ယောက်သား အိမ်ပြန်လာချိန်မှာ မနက် နေအတော်ကြီးမြင့်၍ ၉ နာရီတိတိပင် ရှိပြီဖြစ်ရာ ဆိုင်ကယ်မောင်းသည့် ကြာချိန်ကိုပါ ထည့်တွက်လျှင် ကျောင်းချိန်လည်းမမီ ကျူရှင်ချိန်လည်းမမည် ဟိုမရောက်သည်မရောက်ဖြစ်နေတာမို့ ဘယ်မှသွားလာဖို့ စိတ်မကူးတော့ဘဲ အိမ်မှာပဲ တစ်နေ့တာ အနားယူအချိန်ဖြုန်းဖို့ နှစ်ယောက်စလုံး သဘောတူ ဆုံးဖြတ်လိုက်ရတော့သည်။

အိမ်က အဒေါ်ဖြစ်သူကိုမူ ကန်းနီမှာ သူမ၏ရည်ရွယ်ရင်းဖြစ်သည့် ငွေပေးငွေယူကိစ္စ ချက်ချင်းလက်ငင်း အဆင်ပြေမှုမရှိ၍ ယခင်ကတည်းက သူမမိဘတွေနှင့် ရင်းနှီးပတ်သက်ခဲ့သူ ဖြစ်သော ဆန်ပွဲစား ဦးဟုတ်စွမ် ဒေါ်ဌေးဌေးတို့အိမ်မှာ တစ်ညဉ့်တာ ဝင်ရောက်ပြီး တည်းခိုလိုက်ရကြောင်း သူတို့ ဇနီးမောင်နှံမှာ အသက်အရွယ် အတော်အတန်ရလာသည့်တိုင် ကျန်းမာရေးကောင်းမွန် အဆင်ပြေကြောင်း သူမနှင့်အတူ မောင်အရင်းကဲ့သို့ဖြစ်နေသည့် ကျော်မျိုးနိုင်တစ်ယောက် လိုက်ပါသွားခြင်းအတွက်လည်း အစစအရာရာ သူမအတွက် အထောက်အကူရကြောင်း နောင်လည်း အလုပ်ကိစ္စအကြောင်းပြု၍ ဘယ်ကိုပဲသွားသွား သူ့ကိုသာ အဖော်အလှော်အနေနှင့် ခေါ်ဆောင်သွားရမည့်အကြောင်းများ ဖြီးဖြန်းပြောဆိုပြီး ဒီနေ့ကျောင်းမတက်ဖြစ်၍ ကျော်မျိုးနိုင်ကို ကျောင်းမှာ သင်ကြားခဲ့ပြီးသမျှ သင်ခန်းစာအဟောင်းတွေ ပြန်လည်လေ့ကျင့်ပေးမည် ဆိုပြီး ထမင်းစားခန်းရဲ့အရှေ့မှာ တွဲလျက်ရှိသည့် သူမကိုယ်ပိုင် စာကြည့်ခန်းလေးဆီ သူ့ကို ခေါ်ဆောင်လာခဲ့သည်။

တကယ်တမ်း စာသင်ဖြစ်တာတော့မဟုတ်။ ကန်းနီမှာတွေ့ကြုံခဲ့သမျှကို ပြန်လည်စားမြုံ့ပြန်ရင်း နှစ်ယောက်သား စာကြည့်စားပွဲဘေးရှိ ကွပ်ပျစ်ကလေးပေါ်မှာ တစ်ယောက်ခန္ဓာကိုယ်ကို တစ်ယောက် ဟိုကိုင်ဒီနယ်ပြုရင်း ချစ်ရည်လူးကာ အကြည်ဆိုက်နေကြတာဖြစ်သည်။

"မမအကြောင်းကို မင်းလည်း အခုအချိန်မှာ တော်တော်လေး စုံစုံလင်လင်သိခဲ့ပြီးပြီ ဒီတော့ မမနဲ့ရှေ့လျှောက်လက်တွဲဖို့ စိတ်ကူးရဲသေးလား မောင်လေး"

မမကမေးတော့ ...

"ဘာလို့ မရဲရမှာလဲ မမရယ် ..."

ကျော်မျိုးနိုင် ပြန်ပြောပြီး သူမခေါင်းမှဆံနွယ်ကလေးများသပ်ကာ ပြောင်ချောနေသော နဖူးပြင်ကလေးကို ညင်ညင်သာနမ်းလိုက်ပါသည်။

"မမအဖြစ်ကို မြင်တော့ ပထမဘာပြောရမှန်းမသိဘူး တစ်မျိုးခံစားရတယ်... အော် ... ဒါက မမအလုပ်ပဲလေ အလုပ်သဘော ဆက်ဆံတာ မျိုးပဲ ဖြစ်မှာ လို့တွေးပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ဖြေသိမ့်လိုက်နိုင်တယ် ကျွန်တော် မမကို သိပ်သနားတာပဲ"

သူ့စကားကိုကြားတော့ အေးအေးမိုး သူမမျက်နှာထားကို ပြင်လိုက်ပြီး ...

"တော်ပြီ နောင်ကို မမကိုသနားတယ်ဆိုတဲ့စကား ဘယ်တော့မှ မပြောမိစေနဲ့ မောင်လေး အဲဒီ သနားတယ်ဆိုတဲ့ဟာကြီးကို မမဘဝမှာ အမုန်းဆုံးပဲ သိပ်မုန်းလွန်လွန်းလို့ တစ်ကြိမ်တစ်ခါလေးတောင်မှ ထပ်မကြားချင်တော့ဘူး သနားတယ်လို့ပြောမယ့်အစား မမကို ဘယ်လောက်ချစ်တယ် ဘယ်လောက်အထိ စွဲလန်းတယ် မြတ်နိုးရတယ် ကုန်ကုန်ပြောမယ်ကွာ တို့ ညတုန်းက ဟိုမှာပြောခဲ့ကြသလို မမကို သိပ်လိုးချင်တယ် ဆိုတဲ့စကားမျိုးကိုပဲ မမကြားချင်တယ် ... ဒါပဲ မမပြောမယ်"

သူမဆီက ပြတ်သားရဲရင့်လှသည့် အထက်ပါစကားကိုကြားရ၍ ကျော်မျိုးနိုင်လည်း မျက်နှာကလေးအိုကျသွားကာ ...

"မမမကြိုက်ဘူးဆိုရင် နောင် ကျွန်တော်မပြောတော့ပါဘူး မမ ကျွန်တော့်ရဲ့ရင်ထဲက ဆန္ဒအမှန်က မမဘာအလိုရှိသလဲ မမကို ဘာအကူအညီတွေများ ပေးရမလဲ ဆိုတာမျိုးပါပဲ နောက်ပြီး မမဝတ်ရည်နဲ့ မမကို ကတိပေးထားခဲ့တဲ့အတိုင်း ကျွန်တော် ဆယ်တန်း စာမေးပွဲ နှစ်ချင်းပေါက်အောင်အောင် လုပ်ချင်တယ် မမ တတ်နိုင်တဲ့ဖက်က ကူညီသင်ပြပေးပါ မမလိုအပ်တာမှန်သမျှ ကိုလည်း ကျွန်တော့်ဖက်က ဘာမဆို အဆင်သင့်လုပ်ပေးနိုင်ပါတယ် ခုနက မမပြောသလိုပြောရရင် မမလိုးခိုင်းတဲ့အချိန် ကျွန်တော့်ဖက်က အမြဲ အသင့် လီးတောင်ပြီးသားဖြစ်ရစေမယ်ဗျာ ကျွန်တော်ပြောတာ ရိုင်းပျသွားရင် ခွင့်လွှတ်ပါ မမ ...တကယ် ဆောရီးပါ"

"အိုး မင်း အမှန်တွေပြောတာပဲ ဘယ်မှာရိုင်းလို့လဲ မရိုင်းဘူးဟေ့ မောင်လေး ... မမက ဒီလိုလူ ဒီလိုအပြောမျိုး တွေကိုမှ ချစ်တာ တကယ်ပြောတာ"

မမ သူ့ကိုဖက်နမ်းသည်။ နှုတ်ခမ်းနှစ်စုံက တစ်ခုနှင့်တစ်ခု တဖြည်းဖြည်းနီးစပ်ကာ ပူးကပ်ထိတွေ့မိသွားကြသည်။ ကျော်မျိုးနိုင်ရဲ့ အောက်နှုတ်ခမ်းနှင့် သူမရဲ့အပေါ်နှုတ်ခမ်း နှုတ်ခမ်းသားချင်းဖိကပ်၍ အနမ်းဂဟေဆက်မိသွားသည်။ အေးအေးမိုး သူ့ကို စိတ်လိုလက်ရ မက်မက်စက်စက် နမ်းစုပ်ပစ်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။

အတန်ကြာမှ နှုတ်ခမ်းလွှာချင်း ပြန်ခွာလိုက်ကြပြီး ...

"မင်းပြောမှ မမသတိရတယ် မမလည်း မင်းရဲ့အချစ်ဆုံးကြီး မမဝတ်ရည်ဆီ မရောက်ဖြစ်တာကြာပြီ တစ်နေ့ ရောက်အောင် သွားရမယ်"

"အဲဒီကိုရောက်ရင် မမညအိပ်ရမယ်နော် "

"အင်း အိပ်မှာပေါ့ မင်းမှာ ပြောစရာ ဘာအကြောင်းရှိသေးလို့လဲ"

"ဒီလိုပါ မမရဲ့"

ဆိုပြီး မမမြတ်ဝတ်ရည်ဆီမှာ သူနှင့်အတူ စောကြီးဆိုသူ ကျောင်းသားဟောင်းတစ်ယောက်ပါ ညအိပ်လာနေဖြစ်ကြောင်း မမမြတ်ဝတ်ရည်နှင့် တစ်ညဉ့်တာ အတူအိပ်ပြီး သူတို့သုံးယောက်သား မမရဲ့အိမ်အပေါ်ထပ်က အိပ်ခန်းထဲမှာ တစ်ညဉ့်တာလုံးလုံး ကမ်းကုန်အောင် ပျော်ပါးမြူးတူး ကာမမေထုန်ကူးဖြစ်ခဲ့ကြသည့်အကြောင်းများ ဂျိုးဇက်ခေါ် စောကြီးရဲ့လီးက ဂေါ်လီ သုံးလေးလုံး ထည့်ထားတာမို့ မမဝတ်ရည်ကိုယ်တိုင် အကြိုက်တွေ့သည့်အကြောင်းများကို ခရေစေ့တွင်းကျ အကုန်အစင် ဖွင့်ပြောပြလိုက်ရာ အေးအေးမိုး မျက်နှာကလေးက စောစောတုန်းက လငပုပ်ဖမ်းသကဲ့သို့ ညိုပုပ်ပုပ်ဖြစ်နေရာကနေ တိမ်စင်လပမာ တဖြည်းဖြည်း ပြန်လည် ကြည်လင်ဝင်းပလို့လာသည်။ စိတ်ဝင်စားမှုကြောင့် ထင်သည်။ သူမမျက်လုံးတွေ အရောင်တလက်လက် ဝင်းလက်တောက်ပြောင် လာရသလိုပင်။

ကျော်မျိုးနိုင်ရဲ့စကားအဆုံးမှာ သူမ နှစ်ခြိုက်စွာပြုံးလိုက်ပြီး ...

"ဝတ်ရည်က တဏှာရူးမ အလွယ်ရတဲ့ဟာတွေမှန်သမျှ အကုန် သူချည်းစားတော့တာပဲ ခုလည်း မင်းမရှိတုန်း အဲဒီချာတိတ်နဲ့ စောက်ပတ်ငြီးစော်နံအောင် နေ့နေ့ညည အမုန်းဆွဲနေလောက်ရော့မယ် ဟင်းဟင်း မထူးပါဘူးကွာ မင်းလည်း မမဆီမှာ သုံးလေးရက်တန်သည် ဆက်နေလိုက်ဦး ကျောင်းတော့ ဒီကနေတက်ပေါ့ မမ အကြောင်းကိစ္စတစ်ခုခုပေါ်ရင် အတူတူ သွားလို့ လာလို့လည်းရ ခိုင်းစရာရှိတဲ့အခါလည်း မင်းကို ခိုင်းလို့ရတာပေါ့ ပြီးတော့ ဒေါ်ဒေါ်အိပ်ပြီဆိုတာနဲ့ မင်းနဲ့မမ အမုန်းတွေ့လို့ရတယ် ဘယ့်နှယ်လဲ"

"ဟုတ် နေပါ့မယ် မမ မမသဘောကျရင် ပြီးတာပဲ "

"လာဦး မောင်လေး မမအနားက ဘယ်မှမသွားနဲ့ဦး"

ပြောပြီး အေးအေးမိုးလည်း သူ့လက်ကိုဆွဲယူပြီး ကွပ်ပျစ်ကလေးပေါ်ကို အတူတူ ပစ်လှဲအိပ်ချလိုက်သည်။

ဒီနောက်မှာတော့ မဆုံးနိုင်သည့် သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့အနမ်းရှည်ရှည်တွေနှင့်အတူ ကွပ်ပျစ်ကလေးထက်မှာ နှစ်ယောက်သား၏ အဝတ်မဲ့ခန္ဓာကိုယ်ချင်း ထွေးလုံးရစ်ပတ်လျက် လူးကာလှိမ့်ကာရှိနေကြပြီး မမအေးအေးမိုးကစတင်၍ သူ့ပေါင်ကြားဆီမှ ကာမပွဲကို အပွဲပွဲနွှဲလာခဲ့သော လီးချောင်းတုတ်တုတ်ကြီးကို သူမလက်ဖဝါးလေးထဲထည့်ကာ ဖျစ်လိုက်လှိမ့်လိုက် အမျိုးမျိုးလှုပ်ရှားပွတ်ဆွကစားပြီး လဒစ်ထိပ်လုံးကြီး ပွင့်အာလို့နေသော လီးတန်တွဲတွဲကြီးကို ရှေ့တိုးနောက်ငင် ပွတ်သပ်ဆွဲဆန့်ကာ စိန်လိုလက်ရပင် ဂွင်းရိုက်ပေးနေ လေတော့၏။

ကျော်မျိုးနိုင်လည်း စစ်စတီနိုင်းပုံစံပြောင်းကာ အေးအေမိုး၏ ပေါင်နှစ်ဖက်ဆုံရာ ခွကြားဆီကို သူ့တစ်ကိုယ်လုံး ဝမ်းလျားထိုး မှောက်အိပ်ချပြီး ဖောင်းကြွမို့ထနေသော သူမ၏စောက်ဖုတ်ကြီးဆီ မျက်နှာထိုးအပ်လိုက်မိလေတော့၏။အေးအေးမိုးတစ်ယောက် အခံပက်စက်လိုက်ပုံများ အောချလောက်သည်ဟု ဆိုရမည်။ ဘယ်လောက်တောင်များ သူမစောက်ပတ် ရွထနေလိုက်သလဲ မသိပါ။

ကျော်မျိုးနိုင်လည်း သူမနှင့်ပတ်သက်ပြီး တစ်နေ့တစ်မျိုးမရိုးအောင်ဘဲ လူပေါင်းစုံနှင့် တွေ့ဆုံဆက်ဆံခဲ့ရသည်။ အေးအေးမိုး ကျောင်းကနေ နှစ်ရက်တိတိ ခွင့်ယူပြီး မြို့တက်ကာ ဟိုလူဒီလူနှင့်ချိန်းရာမှာလည်း သူကိုယ်တိုင် နောက်တော်ပါးက တစ်ဖဝါးမခွာ သူမအဖော်အဖြစ်နှင့် တကောက်ကောက်လိုက်ပါသွားခဲ့ရသည်။ တစ်နေကုန်အောင် တည်းခိုဆောင်ရော ဘိတွေရော စုံနေအောင် ရောက်ခဲ့သည်။ ဒီလူတစ်ယောက်နှင့်တွေ့ပြီး သိပ်မကြာ သူမဖုန်းမှ အဆက်အသွယ်တွေနှင့် သူတို့ချင်း အချိန်းအချက်ပြုလုပ် ခွင်ညှိကြပြန်ကာ နောက်အသစ်တစ်ယောက်ရဲ့ရင်ခွင်ထဲကို အပြောင်းအလဲလုပ်ပြီး ဝင်ရောက် ခိုလှုံခဲ့ပြန်သည်။

လစ်လပ်သော ခဏတာ ကြားအချိန်ကလေးမှာ ကျော်မျိုးနိုင်အဖို့ တကူးတကန့် နှူးဆွစရာမလိုအောင် ချစ်ရည်ပေလူးကာ စိုနူးပွထ၍ နေသော သူမရဲ့ ပေါင်ကြားမှ စောက်ဖုတ်ကို သူ့သဘောရှိ အဆင်သင့်လီးထည့်ပြီး လိုးရုံသာဖြစ်သည်။ သူလည်း ဏှာထန်ထန်နှင့် သူမကို အခွင့်ရတုန်းရခိုက်မှာ မညှာစတမ်း လိုးပစ်လိုက်သည်ချည်းပင်။ ကျော်မျိုးနိုင်လိုးလိုက် သူမနှင့်ဒိတ်လုပ်ထားသူ ရောက်လာပြီး တက်ခွလိုးလိုက်နှင့် အေးအေးမိုးရဲ့စောက်ပတ်လည်း ဘတ်လဘိုင်လိုက်မတတ်ပင် ရှိနေပေတော့၏။

အေးအေးမိုးက အောက်ပေးလည်း တော်တော်ကာင်းပြီး ကာမဂုဏ်ခံစားရာမှာလည်း သူမကိုယ်သူမ နည်းနည်းကလေးမှ သက်ညှာခြင်းမရှိဘဲ တဏှာပြင်းပြင်းနှင့် အလိုးခံသည့်နေရာမှာ တကယ်ရက်စက်လွန်းသူဖြစ်သည်။

ပထမနေ့က ပြောပလောက်သော ထူးခြားသည့်ဖြစ်စဉ်မျိုး မရှိခဲ့ပေမယ့် ဒုတိယမြောက်နေ့ မှာတော့ သူမရဲ့ လူသူမသိအောင် ဖုံးကွယ်ထားသော အတွင်းသရုပ်အမှန် စရိုက်မှန်ကို ကျော်မျိုးနိုင်တစ်ယောက် လှစ်ကနဲ တွေ့မြင်ခွင့်ရလိုက်သည်။ ဘဲတစ်ပွေရဲ့ ခေါ်ဆောင်ရာ နောက်ကို လိုက်ပါသွားစဉ် သူတို့သွားလာနေကျ ဘိတစ်ခုရဲ့ အခန်းကျဉ်းလေးတစ်ခန်း အရှေ့မှာ သူမနှင့် ယခင်ကတည်းက သိကျွမ်းရင်းနှီးခဲ့သည် ဟုဆိုသော မမစန်းဆိုသူ အမျိုးသမီးတစ်ယောက်နှင့် ပက်ပင်း တိုးမိကြသည်။ အတန်ကြာ စကားရပ်ပြောကြရင်း သူတို့ရဲ့အခြေအနေကို ကောင်းစွာ အကဲခတ်မိသူပီပီ သူမရဲ့ ရှေ့ကနေ ဦးဆောင်လမ်းပြစီစဉ်ပေးမှုဖြင့် အေးအေးမိုးတို့အတွဲလည်း သီးသန့် စပါယ်ရှယ်ခန်းလေးတစ်ခုရပြီး နှစ်ယောက်သား အချိန်ခဏတာအတွက် လွတ်လွတ်လပ်လပ် အပျော်ကျုးခွင့် ရရှိသွားခဲ့သည်။

အမျိုးသမီးက သူ့ကို(ကျော်မျိုးနိုင်ကို) သူမနောက်လိုက်ခဲ့ဖို့ခေါ်သည်။ အေးအေးမိုးက ...

"လိုက်သွားလိုက် နိုင်နိုင် မမစန်းက မမလူရင်းပဲ အပြင်မှာ မင်း ဒီအတိုင်းစောင့်ရမယ့်အတူ သူ့နောက်ကိုသာလိုက်သွားရင် မင်းအတွက် မထင်မှတ်တဲ့အတွေ့အကြုံတွေ အများကြီးရလိမ့်မယ် ကျန်တဲ့ကိစ္စ မမတာဝန်ထား"

ဆိုပြီး ပြော၍ သူလည်း အမျိုးသမီးနှင့်လိုက်ပါလာခဲ့ကာ အခန်းတစ်ခုထဲကို ရောက်လာသည်။ သီးသန့်ခန်း ရယ်လို့မဟုတ်ဘဲ ငွေစကြေးစလေး အနည်းအကျဉ်း ရှိရုံမျှနှင့်ပင် လွယ်လင့်တကူ ဝင်ရောက်ကွန်းခိုနိုင်သည့် သာမန် ပေါပေါလောလော အခန်း မည်ကာမတ္တ တွေပဲ ဖြစ်တာမို့ သူ့တစ်သက်နှင့်တစ်ကိုယ် တစ်ခါမှ မမြင်ဖူး မတွေ့ဖူးတာတွေကို နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ တွေ့ကြုံရတော့သည်။

ပါးလွှာပြီး မလုံမလဲရှိသော ခန်းဆီးလေးတစ်ခုစီသာ ခြားထားသည့် ရှည်မျောမျောအခန်းကျယ်တစ်ခုထဲမှာ တစ်ဖက်နှင့်တစ်ဖက် သူ့အကန့်နှင့်သူ သူ့အတွဲနှင့်သူ မကြည့်ဘဲနှင့်ပင် ပေါ်တင်မြင်တွေ့နေရသည့် မြင်ကွင်းစုံကို အံ့အားသင့်စဖွယ် တွေ့ရှိပြီး သူပါးစပ်အဟောင်းသား ဖြစ်မိသွားသည်။ အေးအေးမိုးအနေနှင့် ဒီလိုနေရာမျိုးအထိကို ဘာကြောင့်များ လိုက်ခဲ့ရသလဲ ဆိုသည့် အချက်ကို သူစဉ်းစားလို့ပင်မရ။ မိမိကိုယ်ကို ပေါ်တင်ကြီးဈေးဗန်းခင်းသူတွေ အောက်တန်းစားဆန်ဆန် အရှက်သိက္ခာမဲ့စွာဖြင့် မေထုံပျော်မြူူးသူတွေ ဒီလိုလူတွေကြားမှာ လူသားဆန်သော ထုံးတမ်းစဉ်လာ အထုံအလေ့တွေ ပျောက်ကွယ်ကုန်ပြီလား လို့တောင် သူ့စိတ်ထဲကတွေးပြီး ခေါင်းနပန်းကြီးမိသွားသည်။ သူလည်း လူထဲက လူငယ်တစ်ယာက် ပါပဲလေ။ မမြင်သင့်တာမြင်ပြီး စိတ်ကနေ အလိုလိုနေရင်း ဖောက်လွဲဖောက်ပြန် ဖြစ်ချင်လာသည်။

"လာ မောင်လေး ဒီနားလေးကနေရာကောင်းပဲ ထို်င်ကြရအောင်"

ထိုင်ရမလိုထရမလို ဇဝေဇဝါဖြစ်နေသော သူ့ကို အမျိုးသမီးက လက်ဆွဲသတိပေးလိုက်သလိုပင်။ တကယ်က ထိုင်ရုံတင် ထိုင်တာမဟုတ်။ အသင့်ခင်းထားသော ဂွမ်းကပ်တစ်ခုပေါ်ကို နှစ်ယောက်သား ဘေးချင်းယှဉ်တွဲ၍ လှဲအိပ်လိုက်ကြခြင်းသာ။

"မင်း အဝတ်တွေ ချွတ်နိုင်ပြီ မောင်လေး မမကို မရှက်နဲ့နော် ...ဒီမှာက မြင်တဲ့အတိုင်း ဟင်းဟင်း ဟင်း"

သူမက အသံလွင်လွင်ကလေးနှင့်ရယ်ရင်းက ပြောလိုက်ပြီး လက်တစ်ဖက်က သူ့မျက်နှာကိုလာရောက် ထိတွေ့ကိုင်စမ်းလိုက်သည်။

"အေးမိုးနဲ့သိတာ ကြာပြီလား ဘယ်လိုပတ်သက်လဲ"

"အစ်မလိုပါပဲ"

"ဟင်းဟင်း ယုံပါဘူး သူကလား မောင်လိုနှမလိုနေမှာ ဟွင်း"

နှာခေါင်းလေးရှုံ့၍ပြောပုံကိုက ချစ်စရာ။ သူမလေသံက အေးအေးမိုးကို အတွင်းသိအစင်းသိမို့ မယုံနိုင်ဘူး ဆိုသည့်အဓိပ္ပါယ်မျိုး သက်ရောက်သည်။"မမစန်းနဲ့ မမကရော သိတာကြာပြီလား "

"အင်းပေါ့ လေးငါးနှစ်မကပါဘူး အေးမိုးနဲ့တို့က တစ်ခန်းထဲအတူ အိပ်ကြတာ မဟုတနာလုပ်တော့လည်း အတူတူပဲလေ ဟင်းဟင်းဟင်း"

"ဘာတွေ မဟုတ်တာလုပ်ခဲ့လို့လဲ"

"အစုံပေါ့ ခုလိုပဲလေ ဘဲတွေနဲ့တွဲတယ် ခေါ်ရင်လိုက်သွားတယ် ငွေမရှိတဲ့အခါကျ ကြုံသလိုပဲ သူကကျောင်းတက်တော့ မိဘတွေ ပိုက်ဆံ မပို့နိုင်ဘူူး ဖြစ်သလိုဖြေရှင်းရတယ် အစ်မကျတော့ အရောင်းအဝယ်လုပ်မယ်ဆိုပြီး အိမ်ကထွက်လာတာ အဆက်အသွယ်ကမရှိ မလုပ်တတ်မကိုင်တတ်နဲ့မို့ ကုန်တွေရှုံး ဘာတွေရှုံးနဲ့ သုံးစရာပါပြတ်လပ်သွားတော့ အဆောင်မှာလာပြီး သောင်တင်ရင်း သူနဲ့တွေ့ကြတာပဲ နှစ်ယောက်သား စိတ်တူကိုယ်တူ ထင်ရာစိုင်းလိုက်ကြတာ စိတ်ညစ်ဖို့လည်းကောင်း ပျော်ဖို့လည်းကောင်း လို့ပဲ ဆိုရမယ်"

"ခုရော မမစန်း ဘာလုပ်သေးလဲ"

"မြင်တဲ့အတိုင်းပဲလေ မိန်းမတွေဟာ တကယ်တမ်းကျတော့ ဒီလိုလွယ်လွယ်ကူကူနဲ့ ငွေရတဲ့ဟာမျိုး လုပ်ဖူးသွားရင် တော်ရုံနဲ့ သူ့အလုပ်ကို မစွန့်နိုင်ကြတော့ဘူး အရသာ သိသွားတာ နေမှာပေါ့ အေးမိုးက ကျောင်းမှာ ဆရာမဝင်လုပ်နေတယ်လို့ ကြားပါတယ် ခု သူလည်း ဒုံရင်းဒုံရင်း ပိုင်းလုံးမလေးပဲဖြစ်နေတယ်မဟုတ်လား မင်းကရော သူ့တပည့်ထဲကလား မမစန်း အတွေ့အကြုံအရ မှန်းကြည့်တာနော် စိတ်မရှိနဲ့"

အမျိုးသမီး အရိပ်အကဲဖမ်းပုံက လက်ဖျားခါလောက်သည်။ သူလည်း ဝန်ခံရတော့သည်။ ဟိုအကြောင်းဒီအကြောင်းပြောရင်း သူမကလည်း ဒီနေရာဒီဋ္ဌာနသို့ ရောက်လာပုံကို ပြောပြသလို ကျော်မျိုးနိုင်လည်း မမအေးအေးမိုးနှင့်တွေ့ဆုံမှုကို သူမကို အကြမ်းဖျင်း ပြန်လည် ပြောပြမိသည်။ အချိန်တိုအတွင်း ရင်းနှီးသွားကြသည်။ အမျိုးသမီးကြီးက ဆိုးတော့မဆိုးလှ။ သူမရုပ်ရည်သွင်ပြင်က ဂန္ဓာလရာဇ် နွယ်ဖွားမှန်း သိသာစွာဖြင့် မျက်နှာပြင်ဖောင်းအိအိကလေး နှာတန်ခပ်လုံးလုံး နှုတ်ခမ်းကျတော့ အလိုရမ္မက်ကြီးမည့်ဟန်နှင့် နှုတ်ခမ်းသားထူအမ်းအမ်းကလေးဖြစ်ကာ ကြည့်ပျော်ရှုပျော်ရှိနေသလို ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအဆစ်ကလည်း ယောက်ျားကြိုက်ဟု ဆိုရလောက်အောင် တောင့်တင်းကြော့ရှင်း ဖွံ့ထွားပြီး ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်အချိုးအစား ပြေပြစ်ကျနလှပသူတစ်ယောက်လည်း ဖြစ်သည်။

မမစန်းလက်က သူ့ပေါင်ကြားထဲကိုရောက်လာသည်။ လီးကို လာကိုင်သည်။

"ပုဆိုးလှန်တင်လိုက်လေ မင်းဟာကိုင်ကြည့်ချင်လို့"

"လီးကြည့်ပြီး ဘာလုပ်မလဲ"

"အား စုပ်မှာပေါ့လို့ လီးစုပ်ချင်လို့ လာတာ လီးမစုပ်ဘဲနဲ့ အလိုးမခံဘူး ရှော့တိုက်လေးတောင်မရဘူး ဟင့်ဟင့်"

"လူတွေနဲ့ မမရဲ့"

"ဟင် ကိုယ့်ဖာသာကိုယ်လုပ်တာ လျှောက်ကြည့်မနေနဲ့ အာရုံစားတယ် သူများဖင်လိုးတာကြည့်ချင်ရင်တော့ ကိုယ့် ခန်းဆီးလိုက်ကာလေး အသာမပြီး လှပ်တင်ထားလိုက်ရုံပဲ သူကြည့်ကိုယ်ကြည့် ပေါ်တင်လိုးတာပေါ့ အဟင်း ဟင်းဟင်း"

ကျော်မျိူးနိုု်င် သူမစကားကြားတော့ ကျောချမ်းသွားမိသည်။ ဒါတော့ မဖြစ်ချေဘူး လို့ တွေးမိပေမယ့် ကန်းနီဖက်ကိုသွားရင်း ကိုအေးမင်းတို့လူတစ်စုနှင့် တွေ့ခဲ့ဆုံခဲ့ရသည့် တစ်ညဉ့်တာအချိန်ကို ပြန်ပြောင်း သတိရသွားမိသည်။

"မမ အဲလိုနေရဲလား"

"အိုး ခက်တာမှတ်လို့ မြင်ဖူးတွေ့ဖူးနေကျတွေ မမနဲ့ရင်းတဲ့ ကောင်မတွေချည်းပဲ ဘယ်ဟာအသစ် ဘယ်ဟာအဟောင်း ဘယ်နားလေးက ပါကင်ကျလဲ ဘယ်သင်းက ဖာသက်ရင့်တယ် ဆိုတာကအစ ခွဲခြားပြီးတောင် ပြောလို့ရတယ်"

"ပြောပြစမ်းဗျာ နားထောင်မယ်"

"နေဦး မင်းဟာ အရင် ချွတ်စမ်းပါ လီးကြီးတွေ့ချင်တယ် ကြီးလား ရှည်လား အနေတော်ပဲလား သိချင်တာ"

"တအား မကြီးပါဘူး ဂေါ်လီအစွပ်စွပ်ရင်တော့ ပိုကြီးချင်ကြီးမယ်"

ပုဆိုးလှန်ပြမလို့ ပြင်ရုံရှိသေး သူမက သူ့ခါးပုံစကို လက်နှင့်ဆွဲချွတ်ချပြီး လချောင်းကို ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ဆွဲညှစ်ပစ်လိုက်သည်။

"မိပြီ အား ပါးပါး မင့်ဟာကြီးက အလာသားဘဲ မမအကြိုက်ပဲ လဒစ်ကြီးက တုတ်ဖီးနေတာ လီးအရှည်လက်နှစ်ဆုပ်လောက်ရှိမယ် စောက်ခေါင်းထဲပြည့်ကြပ်ပြီး သားအိမ်ဆောင့်အောင်လိုးမယ့်ပုံပဲ အဟင်း ဟင့်ဟင့်"

အားရပါးရပြောလည်းပြော သူ့လီးတန်ကြီးကိုလည်း ရုတ်တရက် ကုန်းစုပ်ချလိုက်ပြီ။ သူမခေါင်းကိုနှိမ့်လိုက်ကြွလိုက်နှင့် အပြတ်ဆွနှူး စုပ်ယက်ပေးသည်။ လဒစ်တဝိုက်ကို လျှာနှင့်ဒစ်ပတ်လည် သိမ်းသိမ်းပြီးယက်ချလိုက်တာမျုား အီဆိမ့်သွားတော့တာပဲ။ ကျင်ကနဲစိမ့်ကနဲ အကြောတွေ ဖျင်းဖျင်းဖျင်းဖျင်းဖြစ်သွားသည်။ လီးကြီး သူမလက်ထဲကနေ ထောင်းကနဲ ကုန်းထလာသည်။ လတန်ကြီးက ဝါးပင်ထိပ်ဖျား လေတိုက်သလို တဆတ်ဆတ်ယိမ်းနွဲ့ခါယမ်းသွားပြီး လီးထိပ်အကွဲကြောင်းလေးဆီမှ ရှေ့ပြေးလရည်က စစ်ကနဲ အမြှုပ်ကလေး ပွက်စီကာ စိမ့်အံထွက်လာသည်။

"မမ စောက်ပတ်လည်း ပြဦး"


"အင်း ကြည့်"
ထမီကို ဗိုက်ပေါ်အထိ လှန်တင်ပစ်လိုက်သည်။ အမွေးအုံထူထူနှင့် မောက်ကြွနေသော စောက်ပတ်ကြီးက သူ့မျက်စိရှေ့မှာ ဘွားကနဲ။ သူလည်း နည်းနည်းညစ်ချင်လာတာနှင့် မရဘူး ဆိုပြီး ထမီတစ်ကွင်းလုံး ဆွဲချွတ်ချပစ်လိုက်ရာ ထမီလွတ်အောင်ဆိုပြီး သူမဖင်ကြီးကို အလိုက်သင့် ကြွပေးရှာသည်။ ရက်ရောပုံတော့ရသည်။ အပေးလည်း ရက်စက်မည့်ပုံပင်။

မထူးဇာတ်ခင်းပြီး ကျော်မျိုးနိုင် သူမစောက်ပတ်ကြီးကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် ကျကျနန ဖိဖြဲပစ်လိုက်သည်။ စောက်ပတ်ကို မျက်နှာအပ်ပြီး မှုတ်မလို့လုပ်စဉ် သူမက နေဦး ဆိုပြီး ...

"ငါလည်း မှုတ်မယ် စစ်စတီနိုင်းပေါ့ သိတယ်မဟုတ်လား"

"အင်း ရတယ် လီးစုပ်ရင် လရည်ထွက်အောင်တော့မစုပ်နဲ့ မလိုးရဘဲနေမယ်"

"ကိစ္စမရှိဘူး ပိုက်ဆံပေးလိုးတာမှမဟုတ်တာ ဖရီးကျွေးတဲ့ဥစ္စာ အဟင်းဟင်း မင်းကလဲ"

"ဖြစ်ဖြစ်ဗျာ အစ်မစောက်ဖုတ်ထဲပဲ လရည်ထည့်မှာ အားရပါးရလိုးချင်တယ် အဟင်း"

"အမယ်လေ့လေး လိုး လိုးစမ်းပါ ကိုယ်တော်လေးရာ အေးမိုးရဲ့လက်ထွက်လို့တောင် မပြောရဘူး တကတဲမှပဲ ဟွန်း ဖြစ်နေလိုက်တာ'

အမျိုးသမီး မျက်နှာထိမျက်နှာထားနှင့် နှုတ်ခမ်းလေးမဲ့ရွဲ့ကာပြောပြီး သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဖြဲပေးလိုက်ပါသည်။

တက်ကြွသည့် ကြက်ဖဆိုသလိုပင်။ သူလည်း ရာဂစိတ်ဆောင်ပြီး လိုးချင်ဇောနှင့် လီးကြီးက မဟားဒရားမတ်တောင်ကာ လီးထိပ်ကြီး တင်းပြောင်လာသည်။ အမှုတ် ရက်စက်လွန်းသည်။ လီးကြီးပါ အရင်းကနေ ပြုတ်ပြီလား အောက်မေ့ရသည်။ သူလည်း မမစန်းဆိုတဲ့ အမျိုးသမီးကြီးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင်ကိုင်ပြီး သူမစောက်ခုံကြီးကို တဖုန်းဖုန်းရိုက်၍ အကွဲကြောင်းလေးကို လျှာထိုးယက်ရင်း လက်ကလည်း အစိညှောင့်တောက်ကလေးကို လှုပ်နှူးဆွပေး ကလိပေးလိုက်သည်။ အမျိုးသမီးကြီး တုန်တခို်က်ခိုက်ဖြစ်သွားသည်။ တစ်ဖန် အစိကို ပါးစပ်နှင့်စုပ် သွားနှင့်ကိုက်ခဲ၍ စောက်ခေါင်းထဲသို့ လက်ချောင်းနှစ်ချောင်ပူးကာ အဆက်မပြတ် ထိုးဆောင့် လိုးသွင်း ပစ်လိုက်ရာ ရုတ်တရက်မို့ သူမဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက် အပေါ်ကိုတစ်တောင်လောက် ကော့ထောင်ကြွတက်သွားရပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို ဘုန်းကနဲ အသံနှင့်အတူ ပြန်ပစ်ကျလာလေသည်။

"လိုးချင်ပြီဗျာ "

"လိုးပေါ့ ဘယ်သူတားနေလို့လဲ အသေလိုးလိုက်စမ်း"

စောက်ဖုတ်ထဲ လီးသွင်းကာ တရစပ်ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်သည်။ အေးအေးမိုးကို လိုးသလို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ကျုံးလိုးသည်။ သူမဖင်နှစ်ဖက်ကို စုံကိုင်ပြီး လီးရိုက်သံ ဖန်းဖန်းဖန်းဖန်းနှင့် မြည်အောင် လီးကို ခပ်မှန်မှန်ခပ်သွက်သွက်ကြီး အသွင်းအထုတ်လုပ်၍ ဇယ်ဆက်သလို တရစပ်လိုးသွင်းပစ်လိုက်ရာ သူမလည်း တော်တော်ကလေး နှစ်ထောင်းအားရ ကျေနပ်သွားဟန်တူသည်။ သူမရဲ့ခါးဘေးမှာ ထောက်ကန်ထားသည့် သူ့လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကို တင်းတင်းဆုပ်ဆွဲပြီး အောက်ကနေ သူ့လိုးဆောင့်ချက်အတိုင်း သူမဖင်ကြီးကို ကော့ကာကြွကာ လူးကာလွန့်ကာနှင့် ဖင်ကိုစကောဝိုင်းမွှေ့ယမ်းပြီး အားတက်သရောပင် ပြန်လည် ညှောင့်ဆောင့် ပေးနေပါသည်။

"ကောင်းတယ် နာနာလေးလိုးပေး လိုး တအားလိုးထည့်လိုက် မင်းကြမ်းကြမ်းလိုးလေ မမကြိုက်လေပဲ"

"ဘုတ်ဖတ် ဘုတ် ဖတ် ဘု ဘွပ် စွတ် ဖွတ် ဗလပ် ဘွတ် ဘု ဘောက် ဖောက်ဗွပ် စွပ် ဖွတ် ဘွပ်"

တကယ့်ဖာ ဖာအစစ်ကြီးပဲ ဆိုပြီး သူလည်း မညှာစတမ်းတွယ်လေတော့သည်။ လိုးရင်းနှင့် ဘေးဘီဝဲယာ လှည့်ကြည့်မိရာ သူ့လိုပဲ ရာဂအရှိန်တက်ကာ ကောင်မလေးကိုယ်စီနှင့် အလဲအကွဲ ဘွတ်နေကြသည့် ဘဝတူ အတွဲနှစ်တွဲသုံးတွဲခန့်ကို လှမ်းတွေ့လိုက်ရသည်။ မိန်းမပက်လက် ယောက်ျားမှောက်ရက် လိုးတာလည်းရှိ မိန်းမကဖင်ကုန်းထားပြီး ယောက်ျားလုပ်သူ အနောက်ကနေ တဘုတ်ဘုတ် တဘွပ်ဘွပ် လိုးဆော်နေတာလည်းရှိ အတွဲတစ်တွဲကတော့ ဘေးတစောင်းကလေးလှဲအိပ်ကာ ယောက်ျားလုပ်သူက သူ့လီးကို မိန်းမလုပ်သူရဲ့ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်အနောက်ကနေ ကပ်ဖိထည့်သွင်း၍ ချော့လိုးစိမ်လိုး ညှောင့်လိုးလေးလိုးရင်း အပြတ်ကို ဖီလင်ယူ နေကြတာ တွေ့ရလေသည်။ လေအဝှေ့မှာ သူတို့ အိပ်စက်ရာ ဂွမ်းကပ် (ဝါ) ချည်စောင် (ဝါ) ပိုက်ဖျာရဲ့နဘေးကနေကပ်ပြီး ကြိုးတန်းလေးတစ်ခု သွယ်တန်းပြီး အပေါ်ကနေ ချိတ်ဆွဲကာရံထားသည့် ခန်းဆီးစလေး တလှုပ်လှုပ်တလွင့်လွင့် ရှှိနေသဖြင့် ပတ်ဝန်းကျင်က အတွဲတွေရဲ့ ချစ်ခန်းကြူခန်း လိုးခန်းများကိုပါ ဖင်ကြီးအပြောင်သား လီးအတောင်သား စပတ်အပြဲသား ချွေးတွေသံတွေ တရွှဲရွှဲနှင့် ကျားကုတ်ကျားခဲ လိုးနေကြသည့်အဖြစ်ကို ထင်ထင်ရှားရှားပင် ပေါ်တင်ကြီးလှမ်းကြည့် မြင်တွေ့နေရသည်။

ကျော်မျိုးနိုင်ကိုယ်တိုင်လည်း ကြောင်သလို နသလိုလုပ်မနေတော့။ သူတို့ကြားမှာ ရေမရောက်တော့ ရောမလိုကျင့်ရမည် ဆိုသည့် စိတ်ကိုမွေးပြီး မမစန်းရဲ့ထွားထွားအိအိရှိလှသော နို့သီးကြီးနှစ်လုံးကို အရင်အညှာကနေကိုင်ဆွဲ၍ အားရပါးရပင် သဘောရှိ ဆောင့်လိုးချ နေပေတော့သည်။ မမစန်းလည်း သမ္ဘာရင့်ကြေးစားမတစ်ယောက်ပီပီ သူလိုးဆောင့်သမျှကို အောက်ကနေ သူမဖင်ကြီးနှစ်ဖက်ကို တလူးလူးတလှိမ့်လှိမ့် မြောက်ကာကြွကာနှင့် သူမစောက်ပတ်ကြီးကို အသင့်ဖွင့်ခံကာ ပက်ကနဲပက်ကနဲ ပြန်လည် ကော့ညှောင့် ဆောင့်လိုးပေးနေသည်။ မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက် ဆက်တိုက် နန်းစတော့ဆွဲပြီး နှစ်ယောက်လုံး အသက်ရှူသံပြင်းပြင်း နှာမှုတ်သံ တရှူးရှူးထွက်ကာ မာဟိုက်လာကြရာက မြန်နှုန်းမြှင့်တင်ကာ လိုးရင်းညှောင့်ရင်း နှစ်ယောက်သား ကတုန်ကရီတွေ ဖြစ်လာကြပြီး သူ့လီးထိပ်က လရည်တွေရော သူမစောက်ခေါင်းထဲမှ စောက်ရည်တွေပါ ပြိုင်တူပင် အလျှံပယ်ကြီး ပန်းထွက်၍ တစ်ချီပြီးသွားကြသည်။

တစ်ချီပြီးတော့ ခဏတာ လဲလျောင်းအနားယူပြီး လီးစုပ် စောက်ပတ်ယက် လုပ်ကြပြန်သည်။ လီးတောင်လာတော့ ထပ်လိုးသည်။ ဒီတစ်ချီ ပိုကြာပြီး လိုးရင်းနှင့်လည်း သူမက ...

"ခန်းဆီး ဖယ်လိုက်မယ်ကွာ သူမျုားလိုးတာကြည့်ပြီး လိုးရအောင်"

"မကြီးစန်း သဘောပဲ"

ဆိုပြီး ကျော်မျိုးနိုင်ပြောလိုက်တော့ သူမကလည်း အနီးမှ ခန်းဆီစလေးအား လက်နှင့် ဗြုန်းကနဲဆွဲဖယ်ပစ်လိုက်ရာ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ မြင်ကွင်းက ရှင်းသွားပြီး ဘေးမှ သူတို့ကဲ့သို့ ဟီရိဩတပ္ပမဲ့လျင်ရှိကြသည့် အတွဲသုံးလေးတွဲနှင့်အတူ သူတို့ရဲ့အတွဲပါ ဟာလာဟင်းလင်း အကာအကွယ်မဲ့ဖြစ်သွားရလျက် အခန်းထဲမှာ သုံးလေးတွဲစလုံး ပေါ်တင်စုဝေးလိုးနေကြသည့်နှယ် ဖြစ်သွားတော့သည်။

"မိုက်တယ် မစန်း ဖင်ကြီး ကော့လိုးပစ်လိုက်စမ်း အပေါ်ကတစ်လှည့် ညှောင့်လိုက်ဦး ကောင်လေးေနေမယ် ဟီဟိ"

အမျိုးသမီးတစ်ယောက်က နောက်ရွှတ်ရွှတ်လှမ်းပြောသည်။ သူမအသိပင် ဖြစ်လိမ့်မည်။ သူ့ရဲ့လက်က အနားမှ ယောက်ျားလုပ်သူရဲ့ ပေါင်ကြားက ရှည်မျောမျောလချောင်းတန်ကြီးကို ဆွဲကိုင်ဖျစ်ကစားရင်း မမစန်းကို ပြောင်ချော်ချော် စနောက်လိုက်တာဖြစ်သည်။ ကိုယ်ပေါ်မှာ ဘာအဝတ်မှမရှိ ပေါင်နှစ်ဖက်ထောင်ကားပြီး စောက်ပတ်ကြီးအပြဲသားနှင့် ရှိနေသည်။ နှစ်ယောက်သား လိုးရည်ဝနေဟန်တူသည်။ သူ့ဘဲကြီးကလည်း ပြုံးဖြီးဖြီးမျက်နှာပေးနှင့် သူတို့ဖက်ကို လှမ်းကြည့်ရင်း အမျိုးသမီးရဲ့ပေါင်ခွကြားဆီ လက်နှု်က်ကာ သူမစပတ်ကို ပွတ်ဆွပေးနေသည်။

"မြင့်မြင့်သီ နင်တော့လား ဒီတစ်ချီပြီးရင် ငါ့ကောင်လေး နင့်ပေးလိုးရမယ် ဒါမှစောက်ပေါက်ပိတ်သွားမှာ သူများ ကောင်းတုန်းကို ဟွန်း"

မစန်းလှမ်းပြောရင်း သူ့ကိုပါမော့ကြည့်၍ ...

"မောင်လေး လိုး ကိုယ့်ဖာသာလိုးစမ်း ဒင်းဖက်ကို အရေးလုပ်ပြီးလှည့်ကြည့်မနေနဲ့ ကိုယ့်အလုပ်ကိုယ်လုပ်"

"စိတ်ချပါ မမစန်း ကျွန်တော် နေတတ်ပါတယ်"

သူအခြေမပျက် မျက်နှာတစ်စက်ကလေးမှပျက်မသွားဘဲ မမစန်းရဲ့စောက်ပတ်ထဲကို လီးထည့်ကာ စိတ်ရှိလက်ရှိ လိုးဆောင့်သွင်း ပေးနေသည်။ အစောပိုင်း တစ်ချီပြီးထားတာမို့လည်း ဒီတစ်ချီ မဆိုစလောက်လေး ပိုကြာသည်။ လရည်ကို အပြင်ပန်းထုတ်မည်ပြုတော့ မမစန်းက ...

"အပြင်ပန်းမထုတ်နဲ့မောင်လေး မမအထဲထည့်ပေး လရည်တွေ စပတ်ထဲကို နွေးကနဲနွေးကနဲ ပန်းထည့်ပေးတာ လိုချင်တယ် ဘာနဲ့မှ မလဲနိုင်တဲ့ အရသာကွ"

မမစန်း စောက်ပတ်အတွင်းကနေ ဖျစ်ကာညှစ်ကာ သူ့လီးကြီးကို သူမစောက်ခေါင်း အတွင်းသားများဖြင့် အားပါးတရဖျစ်စုပ်ဆွဲယူကာဖြင့် လရည်အရသာကို တစိမ့်စိမ့်ခံယူပြီး မျက်လုံးကလေး မှေးစင်းကျသွားသည်။

"ဇရှိရင် လူချင်းချိန်မလား မြင့်သီ ငါ နှစ်ခါမပြောဘူးနော်"

မစန်းက လူချင်းမဝေးလှဘဲ သုံးလေးပေလောက်သာ ကွာလှမ်းသည့် သူမတို့အတွဲကို မထီတရီလေးစိုက်ကြည့်ကာ ပြောသည်။ မြင့်မြင့်သီက သူ့ဘဲနှင့် နှစ်ယောက်သား လူချင်းကပ်ကာ တိုးတိုးတိုးတိုးလေးလုပ်ပြီး ခွင်ညှိနေဟန်တူသည်။ သူမ ပြန်လှည့်လာပြီး မမစန်းဖက်ကို ကြည့်ကာ  ...

"အလျော်အစား ရှိသေးလား သေချာပြော မကြီးစန်း"

"တို့ဖက်က No ပဲ ငါ့ဘော်ဘော်ဆီက ချွေလာတာ ဘာရလဲ ဘယ်လောက်လဲမမေးနဲ့ ဇယားအရှင်း Free ပဲ ကြားလား ညည်းဖက်က မရှင်း မရှင်းဖြစ်နေရင်တော့ ထပ်ညှိစရာမလိုဘူး"

"အိုကေ လုပ်လိုက်လေ ကိုရွှေက ကျွန်မလူ သူနဲ့နေ့တိုင်းတွေ့နေကျ ဘာပြသနာမှမရှိဘူး အပန်းမကြီးဘူး မကြီးစန်းရဲ့လူ လွှတ်ပေးလိုက်"

"မောင်လေး "

ဆိုပြီး မမစန်း သူ့ကို ပြုံးပြုံးကြီးစိုက်ကြည့်လိုက်တော့ သူလည်း အထာနပ်စွာပင် သူမရင်ခွင်ထဲမှာ အနားယူလှဲအိပ်နေရာက လူူးလဲထလိုက်ပါသည်။

မြင့်မြင့်သီ သူ့ကို မျက်လုံးအကြည့်ကိုမလွှဲဘဲ တည့်တည့် စိုက်ကြည့်နေသည်။ ကျော်မျိုးနို်င်ရဲ့လီးက သူမအာရုံကို ဖမ်စားနေသည်။ ဟိုလူ့လီးက ကြီးတုတ်ပေမယ့် သူ့လောက်တော့ မရှည်။ ဒီအရွယ်နှင့် လီးခုနစ်လောက်ရှည်တာက သူမအတွက်ထူးဆန်းနေသည်။ လာ မောင်လေး ဆိုပြီး သူမအနားမှာနေရာဖယ်ပေးပြီး ထိုင်စေလိုက်ကာ လီးကို ဆုပ်ကိုင်စမ်းကြည့်သည်။ ရှေ့တိုးနောက်ငင် ဂွင်းတိုက်ပြီး လီးကိုဆွပေးတော့ လူငယ်ပီပီ သူ့လီးက တမုဟုတ်ချင်း မတ်တောင်လာသည်။

"ကြိုက်တယ် မောင်လေး မမက လီးကြီးတာမက်လွန်းလို့"

ပြောပြီး သူ့လချောင်းကို ဂွေးဥပါမကျန် အားရပါးရစုပ်တော့သည်။ သူလည်း မြင့်မြင့်သီရဲ့ပေါင်ကြားရှိ စောက်ဖုတ်ကို စမ်းသည်။ သူမက ရုပ်ရည်အားဖြင့်လည်း အနီးကပ်ကြည့်တော့ တော်တော်လှသည်။ အသားကမဖြူမညို ရင်သားအိအိနှစ်လုံးက ပျော့တွဲခြင်းမရှိသေးဘဲ အနေတော် လက်တစ်ကိုင်စာရှိကာ  ဖင်ကြီးက နဘေးနှစ်ဖက်ကိုကားတစ်ထွက်နေသည်။ ပေါင်ခွကြားမှ သူမစောက်ဖုတ်က အရည်စိုစိစိဖြစ်နေပေမယ့် သူမက တစ်ရှူးစတစ်ခုနှင့်လိုက်သုတ်ပစ်လိုက်ရာ သန့်ရှင်းသွားပြီး အကွဲကြောင်းရာကလေး မဟတဟပုံစံ ရှိနေသော နှုတ်ခမ်းသားထူအိအိရှိသည့်စောက်ဖုတ်ကို သွားရည်ယိုစဖွယ် အနီးကပ်တွေ့မြင်လိုက်ရသည်။

"ဘာကြည့်လဲ စောက်ဖုတ် မမြင်ဖူးတာကျနေပဲ"

"အစ်မစောက်ဖုတ်လှတယ် ကုန်းမှုတ်ချင်စရာကြီး "

"လိုးရောမလိုးချင်ဘူးလား"

"လိုးချင်တာပေါ့ ခုလို မမျှော်လင့်ဘဲ လိုးခွင့်ရမယ်ဆိုတော့ ဘယ်ကစရမှန်းမသိဖြစ်နေတယ်"

"စချင်တဲ့နေရာက စကွာ မမ အဖုတ်ထဲ လီးထည့်လိုးပေးရင်တော်ပြီ"

ကျော်မျိုးနိုင် ကောင်းကောင်းဆွနှူးပေးလိုက်သည်။ လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်ပင်ရှိသေးသည့် သူမစောက်ပတ်ကို မျက်နှာအပ်ပြီး အသေအချာ စုပ်လိုက်ယက်လိုက် လုပ်ပေးလိုက်သည်။ အကွဲကြောင်းထဲ လက်ထိုးနှိုက်ကာ ခပ်ဆတ်ဆတ်လေး လက်ချောင်းနှစ်ချောင်းနှင့် ထိုးကော်ကာ ဆာင့်လိုးပေးသည်။ စောက်ရည်တွေ အထွေးလိုက် အပြင်ကိုအံကျလာလိုက်တာ မြင်လို့ပင် မကောင်းတော့။ ဖာမတွေ ဏှာဘယ်လောက်ကြီးတယ်ဆိုတာ ကျော်မျိုးနိုင်ကိုယ်တွေ့ပင် ဖြစ်သည်။ ယောက်ျားသနာနှင့် အမြဲတမ်းလိုလို ဆက်ဆံနေရတာမို့လည်း တုံ့ပြန်မှုမြန်ဆန်ခြင်း ဖြစ်ဟန်တူသည်။ သူ့လီးကလည်း မြင့်မြင့်သီ အားပါးတရစုပ်ဆွဲပေးပြီး သူမအာငွေ့ရနေတာကြောင့်လည်း တဆတ်ဆတ်တုန်ခါ မတ်တောင်နေပြီဖြစ်ရာ နှစ်ယောက်သားလိုးဖို့ပဲ ကျန်ပါတော့သည်။ မမစန်းတို့အတွဲကတော့ သူတို့ဘေးမှာ ခွေးကုန်းတွယ်နေကြပြီ ဖြစ်သည်။ နောက်ပိုင်းအချိန်တွေ တရွေ့ရွေ့ကုန်ဆုံးသွားသည်။ ကျော်မျိုးနိုင် မမစန်းကိုနှစ်ချီ မမြင့်မြင့်သီကို နှစ်ချီ အပီအပြင် စိတ်ရှိလိုးလိုက် ရသည်။ မမစန်းက သိပ်မထောင်းတာပေမယ့် မြင့်မြင့်သီကျတော့ ဟိုလူလိုးထားသည့်အခံနှင့်ရော သူ အသည်းအသန် ထပ်လိုးလိုက် တာပါ နှစ်ခုပေါင်းပြီး ပေါင်ခြံကွတကွတဖြစ်ကာ အပြင်ထွက်သွားသည်။

ထမင်းစားချိန်ရောက်တော့ မမစန်းနှင့်အတူ အပြင်ထွက် စားသောက်ပြီး ခုနက အခန်းထဲပြန်လာခဲ့ရာ ဒီအချိန် မြင့်မြင့်သီတစ်ယောက် နောက်ထပ် အတွဲသစ်ရပြီး အလုပ်ဖြစ်လျက်ရှိနေပြီ။ ခုနက ကိုရွှေဆိုသောလူ ပြန်သွားပြီထင်သည်။ ယခုလူက အသားမည်းမည်း ခပ်ဝဝဖိုင့်ဖိုင့် မျက်လုံးအစ်အစ်နှင့်ဖြစ်ကာ အသက်ကြီးကြီး ဘူတားကြီးဖြစ်ကြောင်းတွေ့ရသည်။ သူ့ပုံစံကလည်း စောက်ရှက်လုံးလုံး ရှိပုံမရပါ။ အများအရှေ့မှာ မြင့်မြင့်သီလို ဖာသည်မ တစ်ယောက်ရဲ့ စောက်ပတ်ကို ပေါ်တင်ကုန်းမှုတ်ပြီး လိုးဖို့ပြင်နေသည်။ လီးကြီး ကဖြင့် လူနှင့်လိုက်ဖက်အောင်ပဲ ကြီးမားတုတ်ထွားလွန်းလှသည်ဟု ဆိုရမည်။ ဂွေးဥနှစ်လုံးကလည်း တွဲတွဲကြီးကျဆင်းနေသည်။

မြင့်မြင့်သီအနေနှင့်တော့ ဘယ်ရှုထောင့်ကကြည့်ကြည့် သက်သာရာရမည့်ပုံတော့ မပေါ်ပါချေ။

ကျန်အတွဲတွေကတော့ ဝင်လိုက် ထွက်လိုက်နှင့် ခဏတာအချိန်ပိုင်းအတွင်း သူတို့ရဲ့ သွေးသားအာသာဆန္ဒ ချဉ်ခြင်းတပ်မွတ်သိပ်မှုကို ရနိုင်သည့်နည်းနှင့် လာရောက် ဖြည့်ဆီးသူတွေ ဖြစ်ဟန်တူသည်။ ငွေကြေး ချမ်းသာကြွယ်ဝကာ ငွေကိုရေလို သုံးနိုင်ဖြုန်းနိုင် သူတွေတော့ ဟုတ်ဟန်မတူ။ လက်လုပ်လက်စား ပျံကျသမားတွေသာ အများစုဖြစ်ကြသည်။ အချို့ ဂျလေဘီဆန်ဆန် ခပ်ပွေပွေရှုပ်ရှုပ် သူဋ္ဌေးသားပေါက်စ တစ်ယောက်တစ်လေတော့လည်း ပါချင်ပါပေလိမ့်မည်။ များသောအားဖြင့် အဖော်ကောင်း၍ ပျော်ဖို့ပါးဖို့သက်သက် လာသူတွေပဲ ဖြစ်ကြရာ တစ်ယောက်ရဲ့နောက်မှာ အခြားတစ်ယောက် ဒါမှမဟုတ် လူတစ်စုက အမြဲအဆင်သင့်ရှိနေတတ်သည်။ မိန်းမတစ်ယောက် ချောပြီလှပြီ အပြုအစုကောင်းပြီဟေ့ ဆိုလျှင်လည်း တစ်ယောက်ရဲ့နောက်ကနေ သူ့အပေါင်းအဖော်တွေက အုံလိုက်ကျင်းလိုက် လိုက်ပါပြီး တစ်နေ့တာအတွက် အနားယူချိန်ကလေးပင် မရနိုင်လေက်အောင် အညှီရှိရာယင်အုံ ဆိုသောဆိုရိုးစကားအတိုင်း တရစ်ဝဲဝဲ ဂျီကျနေတတ်စမြဲပင် ဖြစ်ပေတော့သည်။

မမစန်းနှင့်သူ ခဏအနားယူပြီး  ဟိုကိုင်ဒီနယ်ပြုနေစဉ် သူတို့ရှိရာအခန်းထဲကို နောက်ထပ်အတွဲတစ်တွဲ ဝင်လာသည်။ ကြည့်လိုက်တော့ သူ့မမ အေးအေးမိုးဖြစ်နေသည်။ အေးအေးမိုး ခုနကသူလိုက်သွားသူနှင့်မဟုတ်။ လူပြောင်းသွားပြီ။ အနေအထားလည်း ပြောင်းသွားပြီ။

အခုဟာက သီးသန့်ခန်းထဲမှာ သွားရောက်ပျော်ပါးရမည့်အခြေအနေမျိုးတော့ ဟုတ်ပုံမရ။ အောက်လိုင်းသက်သက် အခကြေးငွေ သီးခြားရယူပြီး ဘိကလူတွေနှင့် ဇယားညှိကာ ကြုံရာလူကို လက်ခံလိုက်ပုံရသည်။ သူ့လူကလည်း အသက်ခပ်ကြီးကြီး အသားမည်းမည်း တကယ့်ဘူတားကြီးထဲကပင်။ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်ပင် မြင့်မြင့်သီနှင့်သူမ အဖြစ်ချင်းဆင်တူနေသယောင် ရှိသည်ဟု ဆိုရမည်။

ကျော်မျိုးနိုင်လည်း ဘာမှမပြော အသံမပေးဘဲ မမစန်းကိုပါ တိတ်တိတ်ကလေးနေဖို့ လက်ဟန်ခြေဟန်ပြ ပြောဆိုကာ မမစန်းနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် ရင်ချင်းအပ်ပြီး နှုတ်ခမ်းချင်း ဖိကပ်စုပ်နမ်း၍နေလိုက်သည်။ အရှိန်တဖြည်းဖြည်းရလာပြီး နှစ်ယောက်သား တစ်ဦးကိုတစ်ဦး ဖျစ်လိုက်ကိုင်လို်က် နယ်လိုက် နို့စို့လိုက်နှင့် လီးစုပ် စောက်ပတ်ယက်ကြသည့်အဆင့်ကို ရောက်ကာ ပတ်ဝန်းကျင်ကို မေ့သွားသည်။ မမစန်း သူ့လီးကို ပက်လက်လှန်စုပ်ရင်း သူမစောက်ပတ်ကို သူမ ခပ်ဖွဖွရွရွကလေး ပွတ်ဆွပေးနေပေသည်။ ဒါကလည်း ရှေ့မှာရှိနေသည့် အေးအေးမိုးတို့အတွဲကို တစ်စက်ကလေးမှ ဂရုမစိုက် ထီမထင်ဟန်နှင့် မိမိဖာသာ စိတ်ဆန္ဒရှိသလို လုပ်ချင်ရာလုပ်သည့် သဘောလို့ ယူဆ၍ရသည်။ တစ်ဖက်ကကြည့်လျှင်လည်း အေးအေးမိုးထံမှ ကာစတန်မာဖြစ်သူကို သူမဖက်သို့ စိတ်လည်လာစေရန်အတွက် မသိမသာ မြှူဆွယ်သွေးဆောင်သည့်သဘောလို့ ယူသော် ရစကောင်းပေသည်။

ကျော်မျိုးနိုင်လည်း မမစန်းရဲ့ စောက်ပတ်ထဲကို သူ့လီးထိပ်ကြီး ဇွပ်ကနဲ ဖိထိုးဆောင့်ထည့်ကာ တအုန်းကအုန်းတဖုန်းဖုန်း အသံထွက်အောင်ပဲ အသည်းအသန် ဖိလိုးပစ်လိုက်သည်။ ဒါကတော့ မမစန်းကို သူ သုံးချီမြောက်လိုးခြင်းပဲ ဖြစ်မည်။ မမစန်းလည်း အောက်ကနေ သူတင်ပါးအိအိနှစ်ဖက်ကို ကော့ကာကော့ကာနှင့် စိတ်ပါလက်ပါ ဆောင့်ညှောင့်အလိုးခံနေရာ သူတို့ပွဲလေးက မထင်မှတ်ဘဲ မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင်နှင့် ကြည့်၍ကောင်းလှပြီး မြင့်မြင့်သီလောက် စိတ်တိုင်းကျမဖြစ်ပေမယ့် အပြုအစုအရာမှသာသော သူမကြောင့် ကာမသုခစည်းစိမ်ကို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် ရရှိခံစားလိုက်ရသည်။

အေးအေးမိုးလည်း လေးဘက်ထောက် မှောက်ခုံရက် ကုန်းအိပ်ကာ သူမလူကြီးရဲ့အလိုးကို လှိမ့်ခံနေရပြီး သူမခေါင်းကလေး ပြန်အမော့မှာ အမှတ်မထင်ဆိုသလို ကျော်မျိုးနိုင်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် မျက်လုံးချင်းဆုံမိသွားကြသည်။ အေးအေးမိုး သူမမျက်နှာကို လက်ဖဝါးလေးနှင့် အုပ်ကာပြီး ရှက်စနိုး ဟန်အမူအယာလေး ပြလိုက်ပါသည်။ ဘဲကြီးကတော့ သူမဖင်နှစ်ဖက်ကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နှင့် ကျကျနန ဆွဲကာဆွဲကာဖြင့် အလျှံတညီးညီး တောက်လောင်နေလျက်ရှိသော သူ့ရင်ထဲက ရမ္မက်မီးပြေငြိမ်းစေရန်အတွက် အပီအပြင် လိုးဆောင့်နေပေရာ တဘုတ်ဘုတ်တဘွပ်ဘွပ်နှင့် သူမဖင်သားပေါ် ဂွေးဥနှစ်လုံးဝင်ရောက်ရိုက်ဆောင့်သံ ကာမစိတ်ဆောင်ပြီး နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခု အစွမ်းကုန် ပွင့်အာနေလျက်ရှိသည့် သူမရဲ့စောက်ပတ်ဆီမှ စောက်ရည်လိုက်သံ စောက်ပတ်လေအံသံများပင် အဆက်မပြတ် ကြားနေရလေသည်။

တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် မမြင်ဖူးသူတွေလို မသိသလိုနေကြရာ သူတို့အတွဲနှစ်တွဲက တစ်တွဲနှင့်တစ်တွဲ ဘေးချင်းကပ်လျက် ဖြစ်နေပြန်တာမို့ မမစန်းရယ် သူမရယ် ကျော်မျိုးနိုင်ရယ် သူတို့သုံးယောက်သာ အချင်းချင်းသိနေကြပြီး သူမကိုလိုးနေသည့် လူကြီးတစ်ယောက်သာ ယခင်က သိကျွမ်းရင်းနှီးခဲ့ခြင်းမရှိဘဲ သူကပင်စတင်၍ ကျော်မျိုးနိုင်ကို လူမှုရေးအရ ဟက်ကနဲ ပြုံးရယ်ပြ နေလိုက်သေးသည်။ သူ့လီးကလည်း တော်ရုံတန်ရုံ သာမန်လီးလောက်တော့ ဟုတ်ပုံမပေါ်ပါ။ မမအေးအေးမိုးတစ်ယောက် သူမမချိမဆန့်ခံစားနေရသည့် မျက်နှာသွင်ပြင်ကို ကြည့်ရုံမျှနှင့် ကျော်မျိုးနိုင်အတွက် သိသာနို်င်ပေပြီ။

No comments:

Powered by Blogger.