မိသားစု
ရိုးရိုး သာမန် မိသားစု တစုတော့ မဟုတ် ။
သာမန်ထက် ထူးခြားတဲ့ မိသားစုကြီးတစုရဲ့ ရှုပ်ထွေးပွေလီတဲ့ ဇာတ်လမ်းတွေပါ ။
မောင်နှမ သုံးယောက် ။
အကြီးဆုံးက ဦးတေဇာလှိုင်..။ ၅၈နှစ် ။
ဇနီးက ဒေါ်စပယ်ခိုင် တဲ့ ။ ၄၉နှစ် ။
သူတို့မှာ သားသုံးယောက် ရှိသည် ။
သီဟလှိုင် ။၂၅နှစ် ။
ဟံသာလှိုင် ။ ၂၃နှစ် ။
ဒေဝလှိုင် ။ ၂၁နှစ် ။
အလတ်က ဦးနေသာလှိုင် .။ ၅၄နှစ် ။
ဇနီးက ဒေါ်ချိုချိုသင်ဆွေ ။၄၁နှစ် ။
သမီးနှစ်ယောက် ။
သင်ဇာလှိုင် ။ ၂ဝနှစ် ။ ဆွေမာလှိုင် ။ ၁၈နှစ် ။
အငယ်ဆုံးက ဒေါ်ဝေမာလှိုင်..။ ၅၁နှစ် ။
အိမ်ထောင်မရှိ ။
မွေးစားသမီး တယောက် ။
မက်မောလှိုင် ။
၁၉နှစ် ။
ဦးတေဇာလှိုင်....ဦးနေသာလှိုင်.....ဒေါ်ဝေမာလှိုင်တို့ရဲ့ အဖေကြီး ဦးဘလှိုင်သည်
ထောင်မင်းသားဘလှိုင် ဆိုတဲ့ နံမည်ကြီး ဒုစရိုက်အမှုတွေကို တသက်လုံး ကျူးလွန်ခဲ့တဲ့ လူဆိုးကြီး
။
ဘမျိုးဘိုးတူ ဆိုသလိုဘဲ ဦးဘလှိုင်ရဲ့ သားသမီး သုံးယောက်သည် အဖေရဲ့ ခြေရာကို နင်းတဲ့ သားသမီးတွေ
ဖြစ်ခဲ့သည် ။ သူတို့တင် မက သူတို့ရဲ့ သားတွေသမီးတွေသည်လည်း အဖေတွေလို အဖိုးလို ဂိုဏ်းစတားတွေ
ဖြစ်လာကြသည် ။
မိသားစု အားလုံး စည်းလုံးသည် ။ မကောင်းမှု ဒုစရိုက် လုပ်ငန်းမျိုးစုံကို အတူတူ ပေါင်းပြီး လုပ်သည် ။
ဝိုင်းလုပ်ဝိုင်းစား ..မိသားစု အလုပ် ဖြစ်လို့ ပိုပြီး နုတ်လုံသည် ။
စိတ်ချရသည် ။ စည်းစည်းလုံးလုံးနဲ့ အလုပ်တွေကို လုပ်နေကြသည် ။
ထူးဆန်းတာက မိသားစု တစုလုံး စိတ်ဝမ်းကွဲပြားတာ မရှိကြဘဲ စည်းလုံးညီညွတ်ကြတာပါ ။
ဦးတေဇာလှိုင်
ု် မိသားစု ..( Family ) ကို အကိုအကြီးဆုံး ဦးတေဇာလှိုင်က ဦးဆောင်သည် ။
ဦးတေဇာလှိုင်ရဲ့ သားသုံးယောက် မှာ သားအကြီးဆုံး သီဟလှိုင်က သူတို့ မိသားစု အလုပ်ရဲ့
ဦးစီးခေါင်းဆောင် နေရာကို သူ့အဖေ အနားယူတဲ့အချိန်မှာ ဆက်
လက် တာဝန်ယူမည် လို့ မိသားစု အစည်းအဝေးမှာ ဆုံးဖြတ်ထားခဲ့ကြသည် ။
သီဟလှိုင်ကလည်း အဖေ့ခြေရာကို နင်းမယ့် သားကြီး ပါ ။
ဥပဒေပြင်ပက အလုပ်တွေကို အဖေ လုပ်သလိုဘဲ ပိပိရိရိနဲ့ လုပ်နိုင်ကိုင်နိုင်သည် ။
မြန်မာနိုင်ငံရဲတပ်ဖွဲ့သည် ငတုံးငအတွေ မဟုတ်ပါ ။
ဒီ ( မိသားစု ) ဘာတွေ လုပ်နေတယ် ဆိုတာကို အတိအကျ မသိပေမယ့် ရိပ်မိတန်သလောက် ရိပ်မိသည် ။ (
မိသားစု )ကို မသက်ာစာရင်းထဲမှာ ထည့်ထားသည် ။
ယနေ့တိုင် ( မိသားစု )သည် ရဲတပ်ဖွဲ့ရဲ့ စောင့်ကြည့်တာကို ခံနေရတဲ့ အဆင့်မှာဘဲ ရှိနေသည် ။ သက်သေ
အထောက်အထား မခိုင်လုံလို့ သူတို့ကို ဖမ်းဆီး အရေးယူနိုင်ခြင်း မရှိသေး လို့ ရဲမှတ်တမ်းတွေမှာ
မှတ်ချက်ရေးထားသည် ။
( မိသားစု) သည် ခင်မင်သူ မိတ်ဆွေ အပေါင်းအသင်း ပေါများသည် ။ အဆက်ကောင်းတွေ ရှိသည် ။ ဟန်ပြ
အလုပ်တွေ ရှိသည် ။ လုပ်နေကြသည် ။ စီးပွားရေးသမားတွေလို အမြင်ပြထားသည် ။
ရန်ကုန်မြို့ တက္ကသိုလ်ရိပ်သာလမ်းပေါ်က ခေတ်မှီတိုက်ကြီးမှာ မိသားစုရဲ့ ဦးစီးဖြစ်တဲ့ အကိုကြီး
ဦးတေဇာလှိုင်နေသည် ။
ကျယ်ဝန်းတဲ့ ခြံကြီးထဲကို ဝင်ဖို့ ရွှေရောင်တလက်လက်တောက်နေတဲ့ တံခါးအကြီးစားကြီးက ခန့်ထည်
လှသည် ။ ကြေးဝါဆိုင်းဘုတ်ကြီးမှာ " လှိုင်ရိပ်သာ " လို့ စာလုံးအဖြူနဲ့ ရေးထိုးထားသည် ။
ဒီခြံကြီးထဲကို ဝင်မယ်ဆိုရင် အပြာရောင် ယူနီဖေါင်း ဝတ်စုံတွေ ဝတ်ထားတဲ့ လုံခြုံရေးဝန်ထမ်းတွေကို
ဖြတ်ကျော်ရမှာ ဖြစ်သည် ။
ဦးတေဇာလှိုင်သည် ယနေ့ခေတ် မြန်မာ့စီးပွားရေးလောကမှ ထိပ်ပိုင်း ရောက်နေတဲ့ စီးပွားရေးသမား
အကြီးစားကြီးတယောက်လို့ လူသိများသည် ။
ဥပတိရုပ်ကောင်းတဲ့ သန့်ပြန့်တဲ့ ဦးတေဇာလှိုင်ကို လူတွေက အထင်ကြီးကြသည် ။ လေးစားကြသည်။
ယုံကြည်ကြသည် ။
ဦးတေဇာလှိုင်ရဲ့ နေအိမ် ဝင်းခြံကြီးထဲကို ဝင်ကြည့်မယ် ဆိုရင် ကားလေးစီးဆန့် ကားဂိုဒေါင်ကြီးထဲမှာ
နံမည်ကြီး အဖိုးတန်ကားလေးစီးကို တွေ့ရမှာ ဖြစ်သည် ။ ဒါက သူနဲ့ သူ့ဇနီးတို့ စီးတဲ့ ကားတွေပါ ။
အပြာရောင် တူညီဝတ်စုံတွေ ဝတ်ထားတဲ့ လူငယ်လေးတွေက ကားတွေကို ဆေးကြော ပေါလစ်တိုက်
နေကြတာကိုလည်း နေ့စဉ်လို တွေ့ရမှာ ဖြစ်သည် ။
သူ့သားတွေစီးတဲ့ ကားတွေကတော့ တိုက်ကြီးရဲ့ အရှေ့ ဆင်ဝင်အောက်မှာ ရပ်ထားကြတာကို
တွေ့ရမှာ ဖြစ်သည် ။
သူ့သားသုံးယောက်သည် အဖေရဲ့ လမ်းညွှန်မှု အောက်မှာ သူတို့မိသားစုရဲ့ အလုပ်တွေကို ဝိုင်းကူလုပ်
ကိုင်နေကြသည် ။
သူတို့မိသားစုသည် နောက်ကွယ်မှာ ဒုစရိုက်အလုပ်မျိုးစုံကို လုပ်ကြတဲ့အခါ တပည့်ကောင်းတွေ
အများကြီး မွေးထားနိုင်တာကြောင့်လည်း ဥပဒေဖက်တော်သားတွေနဲ့ ထိပ်တိုက်ရင်ဆိုင်ကြရင်လည်း
တပည့်တွေက သူတို့အတွက် " ခံ " ပေးသွားကြတာကြောင့် ယခုထက်ထိ သက်ဆိုးရှည်နေကြတာပါ ။
သူတို့အတွက် ရှေ့ကနေ ဝင်ခံပေးသွားကြတဲ့ တပည့်ကောင်းတွေကိုလည်း သူတို့က အချုပ်နဲ့ထောင်
တွေမှာ နေတဲ့အချိန်တွေမှာ အဆင်ပြေဖို့ အပြင်ကနေ ငွေကြေး အဆက်အသွယ်တွေနဲ့ ကြည့်ရှုစောင့်
ရှောက်ပေးကြသည် ။ သူတို့အလုပ်တွေကို လုပ်ရင်း သေဆုံးသွားရရင်လည်း ကျန်ရစ်တဲ့ မိသားစုတွေ
ကို စောင့်ရှောက်ပေးကမ်းထားကြသည် ။
ဒီနေ့ မနက် ဦးတေဇာလှိုင်က သူ့သားသုံးယောက်ကို မနက် ဘရိတ်ဖတ်စ်စားချိန်မှာ တွေ့ချင်သည်
လို့ မက်ဆေ့ ပို့ထားခဲ့လို့ အဖေ ခေါ်ထားတဲ့ မနက် ရှစ်နာရီအချိန်မှာ သားကြီးသီဟလှိုင် ..သားလတ်
ဟန်သာလှိုင်...သားအငယ်ဆုံး ဒေဝလှိုင်တို့ ကားကိုယ်စီနဲ့ အဖေ့အိမ်ကို ရောက်လာကြသည် ။
အဖေနဲ့ အမေက သူတို့သားတွေ ကြိုက်တတ်တဲ့ အစားအသောက်တွေကို ထမင်းချက် အိမ်အကူတွေ
ရဲ့ အကူအညီနဲ့ ပြင်ဆင်ပေးထားကြသည် ။
သားကြီးသီဟလှိုင်က မုန့်ဟင်းခါး ကြိုက်သည် ။ ဘဲသားဆန်ပြုတ်ကြိုက်သည် ။ သားလတ်ဟန်သာလှိုင်
က ကြာဇံဟင်းခါး အာလူးပူရီ ကြိုက်သည် ။ သားငယ် ဒေဝလှိုင်ကတော့ အကုန်စားသူ အကုန်ကြိုက်
သူ ။
ညီအကိုသုံးယောက်သည် အစားအသောက် ကြိုက်တဲ့နေရာမှာ အကြိုက်မတူကြပေမယ့် တူညီတဲ့ ဝါ
သနာတခုကတော့ မိန်းမ ဝါသနာထုံတဲ့ အကျင့်စားရိုက် ။
သုံးယောက်စလုံး မိန်းမပွေသည် ။ မိန်းမရှုပ်သည် ။ ဖိုက်တာတွေ ။ မိန်းမ အတွက်ဆို ရှာထားတဲ့ ငွေ
ကို ရေလိုသုံးသည် ။
ကျယ်ဝန်းတဲ့ ထမင်းစားခန်းကြီးထဲ...
စားပွဲရှည်ကြီးရဲ့ ထိပ်မှာ ထိုင်နေတဲ့ ဦးတေဇာလှိုင်က သားတွေကို " ဒက်ဒီ ခိုင်းထားတာတွေ သားတို့
အကုန် လုပ်ပြီးကြပြီလား...." လို့ မေးလိုက်သည် ။
" ပြီးပြီ ဒက်ဒီ....." လို့ သားအကြီးနဲ့ အလတ်က ဖြေလိုက်ကြပေမယ့် အငယ်ဆုံး ဒေဝလှိုင်ကတော့
အာလူးပူရီကို ပလုပ်ပလောင်း စားရင်း " မပြီးသေးဘူး....ဒက်ဒီ......" လို့ ဖြေလိုက်လို့ ဦးတေဇာလှိုင်က
သားအငယ်ဆုံးလေးကို မျက်မှောင်ကြီး ကြုံ့ပြီး ကြည့်ရင်း...." ဘာကြောင့် မပြီးသေးတာလဲ အငယ်လေး
ရဲ့ " လို့ မေးလိုက်သည် ။
ဒေဝလှိုင်က " ဒက်ဒီ သွားစေချင်တဲ့ ဦးသက်ပိုင်ရဲ့ အိမ်ကို ကျနော် နှစ်ခါရောက်တယ်...သူ့မိသားစုတွေ
မရှိကြလို့ သော့ပိတ်ထားတဲ့အတွက် သား လုပ်ခိုင်းတာ မလုပ်ရသေးဘူး ...ဒက်ဒီ...." လို့ ဖြေလိုက်
သည် ။
( ဒါဆို အဲဒီဟာကို သားငယ် ပြတ်အောင် လုပ်လိုက်နော် . . )
( စိတ်ချ...ဒက်ဒီ .....)
ဦးသက်ပိုင် ဆိုတာက ဦးတေဇာလှိုင်ရဲ့ ငယ်တပည့် တယောက် ။
သူ့ကို " ကျွန်းပြန်သက်ပိုင် " လို့လည်း ခေါ်ကြသည် ။ သူက လူဆိုးကြီးတွေကို ပို့တဲ့ " ကျွန်း "မှာ
မွေးသည် ။ သူ့အဖေက လူသတ်သမား တသက်တကျွန်း အပေးခံရတဲ့လူမို့ ။
သူလို တကျွန်းမှာ မွေးတဲ့ ကလေးတွေကို ပြန်ခွင့်ပေးလို့ သူ ရန်ကုန်ကို ပြန်ရောက်လာခဲ့သည် ။ အဖေ
ရဲ့ သွေး ပါလို့လား မသိ ။ သက်ပိုင်သည် ငယ်ငယ်ထဲက ဆိုးသည် ။ မိုက်သည် ။
" ကျွန်းပြန်သက်ပိုင်ကွ..." လို့ အော်ပြီး လူတွေကို ရိုက်သည် ။ ဓါးနဲ့ ထိုးသည် ။
နောက်ပိုင်းကျတော့ ဦးတေဇာလှိုင်ရဲ့ လူယုံ ဖြစ်လာသည် ။
ဦးတေဇာလှိုင်က သေဆိုသေ ရှင်ဆိုရှင် အကုန် လုပ်တဲ့ တပည့်ရင်း လူမိုက်ခေါင်းဆောင် တယောက်
ပေါ့ ။ ဦးတေဇာလှိုင်က ခိုင်းတာတွေကို လုပ်ရင်း အခန့်မသင့်တော့ သူ " ဝင် " သွားသည် ။
ဂျေးထဲကို ဝင်သွားသည် ။
ဦးတေဇာလှိုင်က သားအငယ်ဆုံး ဒေဝလှိုင်ကို သက်ပိုင်ရဲ့ အိမ်ကို လွှတ်ပြီး
ထောက်ပံ့ကြေးငွေ ပေးခိုင်းသည် ။ သက်ပိုင် ထောင်ထဲမှာ သက်တောင့်သက်တာ နေစေဖို့လည်း "
လိုက် " ထားတဲ့အကြောင်း သူ့မိန်းမ ဒေစီကို ပြောခိုင်းသည် ။
ဒေဝလှိုင် သက်ပိုင်ရဲ့ အိမ်ကို ရောက်သွားတော့ သူတို့မိသားစု မရှိကြဘူး ။ အိမ်တံခါးကြီး ပိတ်ထား
သည် ။ ကပ်ရက်က အိမ်နားနီးခြင်းက ပြောပြတာက သက်ပိုင်ရဲ့ မယား ဒေစီနဲ့ သက်ပိုင်ရဲ့ တဦးတည်း
သမီးလေး ဇီဇဝါတို့ ညောင်လေးပင်ကို သွားနေကြသည် တဲ့ ။
ဦးတေဇာလှိုင်က သားငယ် ဒေဝလှိုင်ကို နောက်တခေါက် ထပ်သွားဖို့ ပြောလိုက်သည် ။( ၂ )
ရန်ကုန်မြို့လည်ခေါင် ကုန်သည်လမ်းပေါ်က အာရှဦးထိပ် ဘဏ်ကြီးရဲ့ အရှေ့ကို အနက်ရောင် ဘင့်တ
လေကားကြီး ထိုးဆိုက်လာသည် ။
အသက် ရှစ်ဆယ်ကျော် အရွယ် အဖိုးကြီးတယောက်က ဒီဘင့်တလေကားနက်ကြီးထဲက ထွက်လာတဲ့
အခါ ချောမောပြေပြစ်တဲ့ မိန်းမချောလေး တယောက်က ဖေးမပေးရင်း ဘဏ်ထဲကို အဖိုးကြီးနဲ့ အတူ
လိုက်လာသည် ။
တချိန်က ထောင် အကြိမ်ကြိမ် ကျခဲ့တဲ့ ဒုစရိုက်လောကမှာ နံမည်ကြီး " ထောင်မင်းသားဘလှိုင် "
ဘဏ်ထဲကို ဝင်လာတဲ့အချိန် မိန်းမချောလေးက ဘေးကနေ ဖေးမတွဲခေါ်လာသည် ။
ဘဏ်ကြီးထဲရောက်တဲ့အခါ ထောင်မင်းသားဘလှိုင်ရဲ့ မျက်လုံးတွေက နေရာအနှံ့ကို အကဲခတ်လျက်
နေသည်ကို ဘယ်သူမှ သတိမပြုမိကြဘူး ။
ဘေးကနေ တွဲခေါ်လာတဲ့ မိန်းမချောလေး က ခုနစ်ထွေ ။
ခုနစ်ထွေက ထောင်မင်းသားဘလှိုင်ရဲ့မြေး သီဟလှိုင်ရဲ့ ချစ်သူ ။
ခုနစ်ထွေရဲ့ ပြေပြစ်လွန်းတဲ့ ကိုယ်လုံး အလှအပတွေကို ဘဏ်ထဲက ဝန်ထမ်းတွေ လုံခြုံရေး အစောင့်
တွေက ငေးမောနေကြသည် ။
ခုနစ်ထွေ ခြေလှမ်း လှမ်းလိုက်တိုင်း စွင့်ကားနေတဲ့ သူမရဲ့ တင်ပါးအိအိတွေက တုန်ခါ လှုပ် နေကြ
သည် ။
မကြာခင်မှာ ( မိသားစု )သည် ဒီဘဏ်ကြီးကို စီးနင်း လုယက်တော့မှာ ဖြစ်သည် ။ ဒါကြောင့် မိသားစု
ရဲ့ ထိပ်ဆုံးကနေ မိသားစုရဲ့ လုပ်ရပ်တွေကို အကြံပေးနေတဲ့ ထောင်မင်းသားဘလှိုင်က ဘဏ်ကြီးထဲကို
မစီးနင်းခင် လာပြီး လေ့လာကြည့်ရှုနေတာ ဖြစ်သည် ။
ဘဏ်ရဲ့ လုံခြုံရေး အပါအဝင် အရေးကြီးတဲ့ လိုအပ်ချက်တွေကို ဦးဘလှိုင်က စီးနင်းတိုက်ခိုက်မယ့်
မြေးကြီးသီဟလှိုင်ကို ကြိုတင် အကြံပေးမှာ ဖြစ်သည် ။
ခုနစ်ထွေရဲ့ ရင်ဘတ်မှာ တပ်ထားတဲ့ စိန်ရင်ထိုးကြီးသည် လှို့ဝှက် ဗီဒီယိုကင်မရာလေး ဖြစ်သည် ။
ဘဏ်တွင်းက အခြေအနေတွေ စီစီတီဗီ ကင်မရာတွေ လုံခြုံရေး အစောင့်တွေကို ရိုက်ကူးနေသည် ။
ဒီဗီဒီယိုကို မိသားစုက ပြန်ကြည့်ပြီး ဦးဘလှိုင်က " ဘာရှောင် ဘာဆောင် " ဆိုပြီး ဆောင်ရန်ရှောင်ရန်
တွေကို သတိပေး အကြံပေးမှာ ဖြစ်သည် ။
ဒီဘဏ်ဓါးပြမှုကြီးကို သီဟလှိုင်က ဦးစီးသည် ။
သီဟလှိုင်ရဲ့ အဖေ ဦးတေဇာလှိုင်က နောက်ကွယ်ကနေ ကူညီသည် ။ လိုအပ်တာတွေကို ပံ့ပိုးသည် ။
ဒီဘဏ်ကြီးကို တိုက်ခိုက်ရင် ဘယ်လောက် ငွေတွေ ရွှေချောင်းတွေ ရမယ် ဆိုတာကို ကြိုတင် လေ့လာ
ထားပြီးသား ။
သူတို့ သတ်မှတ်ထားတဲ့ အချိန်မှာ ဘဏ်ကြီးထဲကို မျက်နှာဖုံးစွပ်ထားတဲ့ ခေတ်မှီမောင်းပြန်သေနတ်
ကိုင် လူတစု တဟုန်ထိုး ပြေးဝင်လာကြပြီး ကြိုတင် ဇာတ်တိုက်ထားသည့်အလား စနစ်တကျ တိုက်ခိုက်
စီးနင်းသွားကြသည် ။ ကြံ့ကြာနှောင့်နှေးတာတွေ လုံးဝ မဖြစ် ။
ခေါင်းဆောင်ရဲ့ အမိန့်အတိုင်း ငယ်သားတွေက ဖြတ်ဖြတ်လတ်လတ်နဲ့ လုပ်သွားကြသည် ။
သူတို့လိုချင်တဲ့ ငွေတွေ ရွှေချောင်းတွေကို ကျောပိုးအိတ်ကိုယ်စီနဲ့ ထည့်ပိုးပြီး သွက်လက်စွာနဲ့ ဘဏ်
ထဲက ထွက်သွားကြသလို အပြင်က စောင့်နေတဲ့ သူတို့လူရဲ့ ကားကလည်း ပုံမှန် အရှိန်နှုံးနဲ့ မောင်း
ထွက်သွားခဲ့သည် ။
ရဲတပ်ဖွဲ့ဝင်တွေ ဘဏ်ဆီကို ရောက်သွားကြတဲ့ အချိန် ဓါးပြအဖွဲ့တွေကို လုံးဝ ခြေရာခံလို့ မရကြ ။
" ဟားဟားဟားဟား....ပိုင်လိုက်တာ သားကြီးရာ.......ဒက်ဒီ ချီးကျူးတယ်....တကယ်....တကယ်........"
ဦးတေဇာလှိုင်က သူ့သားတွေကို ပုခုံးဖက်ပြီး ချီးကျူးစကား ပြောလိုက်သည် ။ ကားမောင်းပေးတဲ့ သား
လတ် ဟံသာလှိုင်ကိုလည်း ကားမောင်း ကျွမ်းလို့ သီးခြား ချီးမွမ်းလိုက်သည် ။
သားငယ်ဒေဝလှိုင်ကလည်း ဘဏ်ထဲကို ဝင်တဲ့ အဖွဲ့ထဲမှာ ပိပိရိရိနဲ့ အပိုအလိုမရှိ လုပ်ပြသွားနိုင်တာ
ကြောင့် သားငယ်ကိုလည်း ကျေနပ်မိသည် လို့ ဦးတေဇာလှိုင်က ပြောလိုက်သည် ။
သားကြီးသီဟလှိုင်ရဲ့ ချစ်သူ ခုနစ်ထွေကလည်း ဒီဘဏ်ကို စီးနင်းဖို့ ပြင်ကထဲက ကြိုတင်လေ့လာမှု
တွေကို ဖိုးဖိုး ဦးဘလှိုင်နဲ့ အတူတူ ကွင်းဆင်းလေ့လာ ထောက်လှမ်းပေးခဲ့သည်ကို ကျေနပ်ချီးမွမ်း
စကား ပြောလိုက်သည် ။
မိသားစုရဲ့ အောင်ပွဲ ညစာစားပွဲက ပျော်စရာကောင်းလှသည် ။
ဒေါ်စပယ်ခိုင်က ခင်ပွန်းသည် ဦးတေဇာလှိုင်..သားသုံးယောက်နဲ့ သားကြီးရဲ့ ချစ်သူ ခုနစ်ထွေတို့ စား
ဖို့သောက်ဖို့ ဟင်းလျာမျိုးစုံကို စီမံချက်ပြုတ်ထားပေးပြီး အောင်မြင်မှု အထိမ်းအမှတ် ညစာပွဲကို ကျကျ
နန စီစဉ်ပြင်ဆင်ပေးထားသည် ။
ညစာစားပွဲ စားခါနီးမှာ ဒေါ်စပယ်ခိုင်က ခုနစ်ထွေကို " သမီး...ခုနစ်ထွေ...ဖိုးဖိုးကို အပေါ်ထပ်မှာ တက်
ခေါ်လိုက်ပါဦးကွယ်...." လို့ ပြောလိုက်လို့ ခုနစ်ထွေလည်း ဖိုးဖိုး ဦးဘလှိုင် ရှိနေတဲ့ တိုက်ကြီးရဲ့ အပေါ်
ထပ်ကို ခေါ်ဖို့ တက်သွားလိုက်သည် ။
ဦးဘလှိုင် နေတဲ့ အိပ်ခန်းဆီကို ရောက်ခါနီး ခုနစ်ထွေရဲ့ ခြေလှမ်းတွေ တုံ့သွားသည် ။
ဖိုးဖိုးရဲ့ အခန်းထဲက အသံဘလံတွေကြောင့် ။
" ဟင့်....ဘဘရယ်....သိပ်ကြမ်းတာဘဲ.....ဘဘက အရွယ်နဲ့ မလိုက်ဖူးကွာ....." လို့ ပြောလိုက်တဲ့ အိမ်
အကူ ညွန့်ညွန့်မိုးရဲ့ အသံကို ကြားလိုက်ရလို့ တခုခုတော့ တခုခုဘဲ ဆိုတာကို ခုနစ်ထွေ သိလိုက်ပြီ ။
အခန်းတံခါးကလည်း ပိတ်မထားဘူး ။
ခုနစ်ထွေသည် ဖိုးဖိုး ဦးဘလှိုင်သည် ကာမစိတ်ကြီးတဲ့ လူကြီး ဆိုတာကို ကောင်းကောင်း ရိပ်စားမိခဲ့
သည် ။ ဘဏ်ကို တစေ့တစောင်း အကဲခတ်ဖို့ ဖိုးဖိုးနဲ့သူ နီးနီးကပ်ကပ် ပူးတွဲ တာဝန်ယူ လုပ်ကိုင်ခဲ့
တော့ ဖိုးဖိုးသည် သူ့ပြေပြစ် အချိုးကျတဲ့ ကိုယ်လုံးလှလှတွေကို အာသာငမ်းငမ်း စူးစိုက်ကြည့်ရှုခဲ့တာ
ကို တွေ့ခဲ့သည် ။
အခုလည်း အိမ်အကူ ညွန့်ညွန့်မိုးကို ဖိုးဖိုး ဦးဘလှိုင် အပီကိုင်နေပြီ ဆိုတာကို ရိပ်စားမိလိုက်သည် ။
ခြေဖျားထောက်ပြီး သူ့အခန်းပေါက်ကို တိုးကပ်လိုက်ပြီး အထဲကို ချောင်းကြည့်လိုက်သည် ။
ခုနစ်ထွေရဲ့ မျက်လုံးတွေ ပြူးကျယ်သွားသည် ။
ဖိုးဖိုးဦးဘလှိုင်သည် အိမ်အကူမလေး ညွန့်ညွန့်မိုးကို တက်လိုးနေတာကို တွေ့လိုက်ရလို့ပါ ။
ဖိုးဖိုးသည် အသက်ကြီးနေပေမယ့် စွမ်းဆောင်နိုင်သေးတာကို ခုနစ်ထွေ အံ့ဩနေမိသည် ။
ဖိုးဖိုးရဲ့ လီးတန်ထွားထွားကြီးသည် ညွန့်ညွန့်မိုးရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲမှာ တဝက်လောက် ဝင်နေသည် ။
ခါးလေးကို ကော့ပြီး တစွပ်စွပ်နဲ့ လိုးနေတဲ့ ဖိုးဖိုးဦးဘလှိုင်သည် အံကိုကြိတ်ထားသည် ။ မျက်လုံးတွေ
မှေးစင်းလို့ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးသွင်းတဲ့ အရသာကို ခံစားနေသည် ။
အိမ်အကူမလေးသည် ဖိုးဖိုးက ဘယ်လောက်တောင် ငွေနဲ့ပေါက် စည်းရုံးထားလို့လည်း မသိဘူး ။
ပေါင်တန်နှစ်ချောင်းကို ဖြဲကားပေးထားသည် ။ ပါးစပ်ကလည်း တအင်းအင်းနဲ့ ညည်းရင်း ။( ၃ )
ခုနစ်ထွေလည်း ဖိုးဖိုးဦးဘလှိုင် လိုးနေတာကို ငေးစိုက်ကြည့်နေမိသည် ။
တကယ်တော့ ခုနစ်ထွေအတွက် လိုးတာက အဆန်းတော့ မဟုတ်ဘူး ။ သီဟလှိုင်က ခုနစ်ထွေကို
အခွင့်အခါကောင်းတိုင်း လိုးနေတာ ဖြစ်သည် ။ ဒါပေမယ့် သူများလိုးကြတာကို ခုနစ်ထွေ တခါမှ မမြင်
ဖူးဘူး ။ အပြာကားတွေတော့ ကြည့်ဖူးတာပေါ့လေ ။
ဖိုးဖိုးရဲ့ လီးတုတ်တုတ်ကြီး တစွိစွိနဲ့ ဝင်ထွက် နေတာကို ကြည့်ရင်း ခုနစ်ထွေရဲ့ စိတ်တွေ နိုးကြွလာရ
သည် ။ အိမ်အကူမလေး ညွန့်ညွန့်မိုးရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို မဆန့်မပြဲ တိုးဝင် လိုက် ထွက်လာလိုက်
ဖြစ်နေတဲ့ ဖိုးဖိုးရဲ့ လီးတန်ကြီးကို ဖိုးဖိုးက ပုံစံပြောင်းဖို့အတွက် စောက်ဖုတ်ထဲက ဆွဲထုတ်လိုက်တဲ့အ
ချိန်မှာ ရှင်းရှင်းလင်းလင်းကြီး မြင်တွေ့လိုက်ရသည် ။
ဒစ်ကားကားကြီးနဲ့ လီးတုတ်တုတ်ကြီးသည် ရှည်လည်း တော်တော် ရှည်သည် ။
ဒါကြီးကို ကြည့်ရင်း ခုနစ်ထွေ တအား ခံချင်လာသည် ။ အလိုးခံချင်လာသည် ။ လီးကို တောင့်တလို
လားသွားသည် ။
ဖိုးဖိုး က ညွန့်ညွန့်မိုးကို ဖင်ကုန်းခိုင်းလိုက်ပြီး အနောက်ကနေ ညွန့်ညွန့်မိုးရဲ့ ဖင်တုံးတွေကို လက်နဲ့
ဖြဲပြီး စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းထဲကို လီးကြီး ဖိသွင်းထည့်လိုက်သည် ။
" အီး....."
အောက်က ထမင်းဝိုင်းက မိသားစုတွေဆီကို ပြန်ဆင်းခဲ့ရပေမယ့် ဖိုးဖိုးရဲ့ လီးအကြီးစားကြီးက ခုနစ်
ထွေရဲ့ မျက်စိထဲက မထွက်ဘူး ။
ဒေါ်စပယ်ခိုင်က " အဖေ ဘာကြာနေတာလဲ...သမီး...." လို့ မေးသည် ။ ခုနစ်ထွေက " မသိဘူး...အန်တီ
သူ့ဖါသာ အလုပ်တွေ ရှုပ်နေတယ်...." လို့ ဖြေလိုက်သည် ။ အိမ်အကူ ခြောက်ယောက် ရှိတဲ့ အိမ်ကြီး
မို့ ညွန့်ညွန့်မိုး တယောက် မီးဖိုခန်း ထမင်းစားခန်းထဲက ပျောက်နေတာကို မိသားစု က သတိမထား
မိကြတာ ဖြစ်မည် ။
ဖိုးဖိုးဦးဘလှိုင်သည် အိမ်အကူလေးတွေထဲက ရနိုင်မယ့်ဟာလေးတွေကို ဆွဲဆွဲစားနေတာ ကြာပြီ ။
ဒါကြောင့်လည်း ဒီ အဖိုးကြီး အသက်ရှည်နေရော့သလား ။( ၄ )
( ကောင်းလိုက်တာ မာမီ...ဝက်လက်ပေါင်း နဲ့ ပြည်ကြီးငါးသုပ်က ထိပ်တန်းလက်ရာဘဲ . . . .)
သားငယ် ဒေဝလှိုင်က ချီးမွမ်းလိုက်သည် ။
ဒေါ်စပယ်ခိုင်က သားတွေ သဘောကျသည် ဆိုလို့ ကျေနပ်နေသည် ။
အိမ်အကူတွေ က အစားအသောက်တွေကို လာချပေးကြသည် ။
ဒီ အိမ်က အလုပ်သမားတွေရဲ့ အရှေ့မှာ မိသားစုသည် သူတို့ လုပ်ခဲ့တဲ့ ဒုစရိုက် အမှုတွေကို လုံးဝ
ပြောလေ့ မရှိဘူး ။
သတင်းပေါက်ကြားမှာကိုတော့ သူတို့ အထူး ဂရုစိုက်ကြသည် ။
အိမ်အကူတွေကိုလည်း သူတို့ စိတ်ချယုံကြည်ရတဲ့ တပည့်တပန်းတွေရဲ့ မိသားစုတွေထဲကဘဲ သေချာ
စီစစ်ပြီး ခန့်ထားခဲ့ကြသည် ။
ထမင်းဝိုင်းမှာ ခုနစ်ထွေ တယောက် ဖိုးဖိုးဦးဘလှိုင်ရဲ့ လီးကြီးကိုဘဲ မျက်စိထဲမှာ မြင်ယောင်နေသည် ။
ဘဏ်ဓါးပြတိုက်တာ အောင်ပွဲခံ တဲ့ ညစာ စားပွဲ အပြီး ခုနစ်ထွေသည် သီဟလှိုင်နဲ့ သူမ အတူနေကြတဲ့
ဗဟိုလမ်းက ကွန်ဒိုတိုက်ခန်းကို မပြန်ချင်တော့ ။
အကြောင်း၂ချက်ကြောင့် ။
( ၁ )က သီဟသည် သူ့ညီတွေ နဲ့ အဖေနဲ့ အတူတူ အရက်တွေ သောက်တာ များသွားလို့ ကားမောင်းဖို့
မသင့်တော်တော့လို့ ။
( ၂ ) က ကာမစိတ်တွေ တအားကြီး ထကြွ ပြင်းထန်နေတော့ အခုလောလောဆယ်ဘဲ ရွနေတဲ့
စောက်ပတ်ကို သီဟလီးနဲ့ အလိုးခံပစ်လိုက်ချင်လို့ ။
ခုနစ်ထွေက သီဟကို ဒီအိမ်မှာဘဲ အိပ်ကြရအောင် ကိုကို လို့ ပြောလိုက်သည် ။
သီဟကလည်း မူးနေလို့ ကား မမောင်းချင်တော့တာနဲ့ အတော်ဘဲ ။
အပေါ်ထပ်က အခန်းလွတ်တခန်းကို သူတို့အတွဲ တက်သွားကြသည် ။
ခုနစ်ထွေရဲ့ တုန်ခါရမ်းသွားတဲ့ တင်ပါးကြီးတွေကို ဟံသာလှိုုင်နဲ့ ဒေဝလှိုင်တို့ စူးစိုက်ကြည့်နေမိကြသည် ။
ဟွန်း.....ကောင်းလိုက်တဲ့ ကျန်းမာရေး....ကိုကြီးတော့ မကြာခင် ဆွဲတော့မှာဘဲ.....
ဟံသာလှိုင်ရဲ့ စိတ်ထဲက မှတ်ချက်ပါ ။
( ကဲ သားတို့လည်း ပြန်တော့မယ်.....ဒက်ဒီ ခိုင်းစရာ ရှိရင် ဖုန်းဆက်လိုက်နော်......)
ဟံသာလှိုင်က ပြောလိုက်ရင်း ထမင်းဝိုင်းကနေ ထလိုက်သည် ။
ဟံသာလှိုင်နဲ့ ဒေဝလှိုင်တို့ကတော့ မိဘတွေကို နုတ်ဆက်ပြီး ပြန်သွားကြသည် ။
ထမင်းစားခန်းကြီးထဲမှာ ဦးတေဇာလှိုင်နဲ့ ဒေါ်စပယ်ခို်င်တို့ နှစ်ယောက်ထဲ ကျန်ခဲ့သည် ။
( ကိုရေ...ကို့သားတွေကတော့ အဖေ့ ခြေရာ အဖိုးခြေရာကို တကယ်နင်းမယ့်ကောင်တွေဘဲ...ကျမတော့
တကယ့်ကို ကျေနပ်တယ်...သူတို့
လုပ်ရည်ကိုင်ရည်တွေကို......) လို့ ဒေါ်စပယ်ခိုင်က ပြောလိုက်ပါသည် ။
( ဟုတ်တယ်...မာမီ ....ဒီကောင်တွေ လုပ်တာကိုင်တာ တော်တော် ပိရိသေသပ်တယ် . . .ကိုကိုလည်း
ကျေနပ်တယ်......သားငယ်ကတော့ နည်းနည်း ကြမ်းချင် ရမ်း
ချင်တယ်..သူ့ကို နည်းနည်း သတိထား တည့်မတ်ပေးရမယ်.........)
ဦးတေဇာလှိုင်ရော ဒေါ်စပယ်ခိုင်ရော အရက်နဲ့ ဝိုင်တွေ တော်တော်များများ သောက်ထားကြလို့
ရေချိန်ကိုက်နေကြသည် ။
ဇနီးသည်ရဲ့ ဖင်တုံးကားကားကြီးတွေကို ကြည့်မိပြီး ဦးတေဇာလှိုင် တယောက် ကာမစိတ်တွေ
ပြင်းထန်လာသည် ။
တကြောင်းလောက် ဆွဲလိုက်ချင်စိတ်တွေ ပေါ်လာပြီး လက်ကျန် အရက်ခွက်ကို မော့ချပစ်လိုက်သည် ။
( ကဲ....နားကြစို့ . . .)
မလွင်ရေ.......
ဒေါ်စပယ်ခိုင် အော်ခေါ်လို်က်လို့ အိမ်အကူ ကောင်မလေး လွင်လွင် ပြေးလာသည် ။
( အားလုံး ကြည့်ရှင်းလိုက်ကွယ်.....မမတို့ အပေါ်ထပ် တက်တော့မယ်......)
( ဟုတ်ကဲ့ မမ......)
ထမင်းစား စားပွဲကို လွင်လွင်တို့နဲ့ ထားခဲ့ပြီး ဒေါ်စပယ်ခို်င်သည် လင်ဖြစ်တဲ့ ဦးတေဇာကို ဖက်တွယ်ပြီး
အပေါ်ထပ် အိပ်ခန်းဆီကို တက်သွားသည် ။
ဦးတေဇာလှိုင်ရဲ့ စိတ်ထဲမှာ ဘာတွေ ဖြစ်နေသလဲ ....။
သားကြီးရဲ့ ကောင်မလေး ခုနစ်ထွေရဲ့ မလုံ့တလုံ ဝတ်စားဆင်ယင်မှုတွေကြောင့် ထမင်းစားကြတဲ့အချိန်
ဦးတေဇာလှိုင်ရဲ့ စိတ်တွေ ထကြွခဲ့ရသည် ။
ဖွံ့ထွားတဲ့ ရင်သားကြီးတွေက ဘရာစီယာ ခံဝတ်မထားလို့ တုန်ချင်တိုင်း တုန်သည် ။ ခုံချင်တိုင်း ခုံသည် ။
နို့သီးခေါင်းရာလေးကလည်း ထင်းနေသည် ။
တင်ပါးအိအိကြီးတွေကလည်း လမ်းလျောက်လိုက်တိုင်း တုန်ခါလှုပ်ရမ်းနေသည် ။
အိပ်ခန်းထဲ ရောက်တဲ့အချိန် ဇနီးသည် ဒေါ်စပယ်ခိုင်က ( ရေချိုးလိုက်အုံးမယ်..ကိုကို....) လို့ ပြောရင်း
ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေကို တခုပြီး တခု ချွတ်ပစ်နေတာကို
ဦးတေဇာလှိုင် မြင်လိုက်ရသည် ။
ဒေါ်စပယ်ခိုင်သည် အရွယ်တင်ပြီး တောင့်တင်းနေဆဲ ဖြစ်လို့ သူမရဲ့ ဖွံ့ထွားထွား တင်ပါးလှလှကြီးတွေက
ဦးတေဇာလှိုင်ရဲ့ စိတ်တွေကို ပြင်းထန်ထကြွသွားစေသည် ။
( ဟိတ် ဘာကြည့်နေတာလဲ ကိုကို......)
ဦးတေဇာလှိုင်သည် သားကြီးရဲ့ ချစ်သူ အပေါ် စိတ်တွေ ထန်ခဲ့တာတွေကို ငယ်ပေါင်း ဇနီးမယား နဲ့
ဖြေဖျောက်ပစ်လိုက်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည် ။
( မာမီ သိပ်လှနေလို့ ကြည့်နေတာပေါ့......)
( ဟုတ်လို့လား......ကိုကိုနော်...မြှောက်ပြောမနေနဲ့......)
ဦးတေဇာလှိုင်က ဒေါ်စပယ်ခိုင်ရဲ့ အနားကို တိုးကပ်သွားသလို သူ့ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေကိုလည်း
ချွတ်ပစ်နေသည် ။
( ကိုကို...ကျမ ရေချိုးလိုက်အုံးမယ်.....)
ဒေါ်စပယ်ခိုင်က မျက်နှာသုတ်ပုဝါကြီးနဲ့ သူမကိုယ်ကို ရဝ်ပတ်လိုက်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲကို ခပ်သွက်သွက်နဲ့
ဝင်သွားလိုက်သည် ။ ( ၅ )
ပြိုင်ကား အနီရဲရဲလေး ။
အမျိုးအစားက ဘီအမ်ဒဗျူ ( BMW ) ။
အရှိန်ပြင်းပြင်း မောင်းလာရာကနေ လမ်းဘေး ပလက်ဖေါင်းဘေးကို ထိုးရပ်လိုက်သည် ။
မောင်းသူဖက် ကားတံခါး ဂျပ်ကနဲ ပွင့်လာသည် ။
ခြေထောက်လှလှလေးတစုံ အရင် ထွက်လာသည် ။
နက်ပြောင်နေတဲ့ ဆံပင်ဂုတ်ဝဲလေးနဲ့အနက်ရောင် လက်ပြတ် ဘလောက်စ် အနက်ရောင် စကပ်တိုတို
ဝတ်ထားတဲ့ ကောင်မလေး လှလှဖြူဖြူလေး ကားထဲက ဆင်းလာသည် ။
စီးလာတဲ့ နှစ်ယောက်စီး ပြိုင်ကား ..ဝတ်ထားတဲ့ အဝတ်အစား... နဲ့ ဖိနပ် ..သန့်ပြန့်တဲ့ ရုပ်သွင်ကြောင့်
ဒီကောင်မလေးသည် ကြေးရေတတ် ချမ်းသာသူ မိသားစုထဲက ပေါက်ဖွားလာတယ် ဆိုတာ သိသာသည် ။
ကောင်မလေးသည် ပလက်ဖေါင်းပေါ်မှာ တောင်းစားနေတဲ့ အဝတ်အစား စုတ်စုတ်ပြတ်ပြတ်နဲ့ အိုမင်းတဲ့
မိန်းမကြီးဆီကို လျောက်သွားနေတာ ဖြစ်သည် ။
ပိန်လိန်နေတဲ့ ဒန်ခွက်လေးထဲကို ငွေတထပ် ထည့်ပေးလိုက်ပြီး ကားလေးဆီကို ပြန်လျောက်လာတဲ့
ကောင်မလေးသည် ကားထဲကို ပြန်တက်ခွင့် မရ ။
လူငယ်သုံးယောက်က ပြီတီတီ မျက်ခွက်တွေနဲ့ ကား အရှေ့မှာ ကာဆီးထားလို့ပါ ။
( ဖယ်ပါ ...)
မျက်နှာလှလှလေးထဲက နှုတ်ခမ်းလှလှလေးဆီက ထွက်လာတဲ့ အသံလေး ။
( မဖယ်ဘူး ဆိုရင်ကော.....ဘာလုပ်မလဲ......)
ကောင်လေး သုံးယောက်ထဲက တယောက်က ပြောလိုက်တာ ။
( တိုးစိုး.....ဖယ်ပါဟာ....အဲလို မလုပ်ပါနဲ့.......)
( ဖယ်စေချင်ရင် ချစ်တယ် လို့ ပြော......)
ကောင်မလေး စိတ်ရှုပ်တဲ့ပုံနဲ့ နှုတ်ခမ်းလေး စူထော်ပြီး........( တိုးစိုး...နင် ငါ့ကို လိုက် နှောက်ယှက်နေတာ
တော်တော် များနေပြီဟာ.....ဖယ်ပါ.....) လို့ ထပ် ပြောလိုက်သည် ။
ဒီအချိန်မှာ ကာနက်ကြီးတစီး သူတို့အနားကို ကျွိကနဲ ထိုးရပ်လာသည် ။
မာစီဒီး ဘင့်ဇ် အမျိုးအစား အက်စ်၅၀ဝ ကားကြီး ။
ကားမှန်ချပ် တဒိဒိနဲ့ အောက်ကျလာပြီး နေကာမျက်မှန် တပ်ထားတဲ့ လူူငယ်တယောက်ရဲ့ မျက်နှာ
ပေါ်လာသည် ။
" မက်မော......."
( ဟင်..ကိုကိုဒေဝ.....)
" နင့်ကို ဒီကောင်တွေ နှောက်ယှက်နေတာလား....."
" ဟုတ်တယ်.....ကိုကိုဒေဝ . . ."
မာစီဒီးထဲက နေကာမျက်မှန်နဲ့ လူငယ် ထွက်လာသည် ။
မက်မောကို နှောက်ယှက်တဲ့ လူငယ်သုံးယောက် မျက်နှာတွေ ပျက်နေကြသည် ။
ဒေဝလှိုင် ။
ဦးတေဇာလှိုင်ရဲ့ သားအငယ်ဆုံး ။
ဒေဝလှိုင်သည် သူတို့ " မိသားစု " ကြီးထဲမှာ အကြမ်းဆုံး အရမ်းဆုံး ကောင်လေး ။
အဖေက ဆုံးမထားတဲ့ကြားက နေ့လည်ကြောင်တောင် ခါးကြား ဗျောက်ထိုးပြီး လျောက်သွားးနေတာဘဲ
ကြည့် ။
အဖိုးရဲ့ ခြေရာကို နင်းမယ့် လူမိုက်ကလေး ။
ထောင်မကြောက် တန်းမကြောက် အဝီဇိငရဲအထိ တွင်းတူးဆင်းပြီး မိုက်မဲ့ကောင် လို့ အဖေ
ဦးတေဇာလှိုင်က ပြောဖူးသည် ။
တိုးစိုးတို့လည်း စော်လေးကို လိုက်ဖန်တာ အနှောက်အယှက်နဲ့ လာတိုးနေလို့ စိတ်ပျက်သွားသည် ။
တကယ်တမ်း တိုးစိုးတို့သည် ဖိုက်ချင်တဲ့ကောင်တွေ မဟုတ်ဘူး ။ စော်မို်က်လေးတွေကို လိုက်ဖန်ပြီး
စားနေတဲ့ ငဝါးသက်သက်တွေ ။
" မင်းတို့က ဘာလဲ...လူမိုက်လား....ငါ့ကို သိလား....."
" အကိုနဲ့ မဆိုင်ပါဘူးဗျာ....လူငယ်ချင်း....."
" ဘာ.....ဘာမဆိုင်ရမှာလဲ....ဒါ ငါ့ညီမ...ညီမ တဝမ်းထဲကွဲတာ...ငါ့အဒေါ်ရဲ့ သမီး....."
" ဟို...ဆောရီးဗျာ......ကျနော်တို့ကို ခွင့်ပြုအုံး....."
" နေအုံးလေ..ဒီလို နောက်ဆုတ်သွားလို့ ဘယ်ရမလဲ.....မင်း ငါ့ညီမကို လိုက်နှောက်ယှက်ပြီး......မင်း
ဒါဘာလဲသိလား....."
ဒေဝလှိုင်က ဝတ်ထားတဲ့ အကျင်္ ီကို လှစ်ပြလိုက်သည် ။
မဲနက်တဲ့ သေနတ်တလက် ကို တိုးစိုးတို့ တွေ့လိုက်ရသည် ။
" ဆောရီးဘဲဗျာ.....တောင်းပန်ပါတယ်...."
" နောက်ကို လာမညိနဲ့ကွာ...ငါတို့က မျိုးနဲ့ရိုးနဲ့ မိုက်လာတာ....မိုက်ရဲရင်တော့ ဆက်လုပ်....."
တိုးစိုးက မညိချင်လို့ တောင်းပန်သည် ။ အထပ်ထပ် ။
နောင်ကို မပတ်သက်ပါဘူးလို့ ပြောလိုက်သည် ။
မက်မောလှိုင် က ဒေဝလှိုင်ရဲ့ အဒေါ် အန်တီ ဝေမာရဲ့ သမီး ။
ညီမ တဝမ်းကွဲ ဆိုပါတော့ ။ မွေးစားတဲ့ သမီးမို့ တကယ်တော့ သွေးမတော်စပ်ဘူး ။ ဒါပေမယ့် သူတို့ (
မိသားစု ) ထဲက ။
မိသားစုကို ကာကွယ်ရမည် ။ မိသားစုကို အထိမခံ ။
( မက်မော.....)
( ဘာလဲ ကိုကိုဒေဝ......)
( နင့်ကို နောက်ထပ် လာနှောက်ယှက်ရင် ငါ့ကို ဖုန်းခေါ်လိုက်....ဒီကောင်ကို ငါလာဖြုတ်မယ်......)
( အင်း.....မက်မော သွားတော့မယ်......)
ဒေဝလှိုင်သည် မက်မောရဲ့ ခါးသေးသေးလေး အောက်က တင်ပါးလှလှကြီးတွေကို ငေးမောရင်း ကျန်ခဲ့သည် ။
( ဒီကောင်မလေး မဆိုးဘူး...တောင့်တယ်......)
မက်မောသည် မွေးစားသမီး ။
သူနဲ့ ဘာမှ သွေး မတော်စပ်ဘူး ။ ဒါကြောင့် သူ မက်မောကို ဆွဲစားချင်နေသည် ။
မက်မောလှိုင် ကားမောင်းနေရင်း ကိုကိုဒေဝလှိုင်ရဲ့ အပြုအမူတွေကို စိတ်ပျက်နေမိသည် ။
သူ့အပြုအမူတွေက ကြမ်းသည် ။ ရမ်းသည် ။ မင်းမဲ့တိုင်းပြည်လို့ ထင်နေသလား မသိဘူး ။ သေနတ်ကြီး
ခါးကြားထိုးလို့ ။
သူ့မျက်လုံးအကြည့်တွေကလည်း ရိုင်းသည် ။
မက်မောရဲ့ ကိုယ်တွေကို သူ ကြည့်တဲ့ပုံက တဏှာကြည့် ။
မောင်နှမတဝမ်းကွဲ တော်ပေမယ့် မက်မောက မွေးစားသမီး ဆိုတော့ သူက မက်မောကို ကြည့်တာက (
စားတော့ ဝါးတော့မယ့် ပုံ ) ။
မာမီ ပို့ခိုင်းတဲ့ အထုပ်တွေကို အကုန် ပို့ပေးပြီးပြီမို့ အိမ်မပြန်ခင် သူငယ်ချင်း ပြည့်အိဖြိုးဆီကို ဝင်လိုက်သည် ။( ၆ )
ကျောက်မြောင်း သီတာလမ်းထဲကို ဒေဝလှိုင်ရဲ့ မာစီဒီးကားကြီး အရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ ချိုးကွေ့လိုက်သည် ။
ဒက်ဒီ့တပည့် ဦးသက်ပိုင်ရဲ့ အိမ်ကို ဒုတိယအကြိမ် ဒေဝလှိုင် ရောက်လာခြင်းပါ ။
တင်းတိန် တင်းတိန် . . .တင်းတိန် . . . .
တံခါးက ရုတ်တရက် ပွင့်မလာ ။
ဒေဝလှိုင်က ဘဲလ်ကို ထပ်နှိပ်မယ်လို့ ပြင်ခိုက် တံခါး ပွင့်လာသည် ။
( ဒေါ်ဒေစီ....နဲ့ တွေ့ချင်လို့ . . .)
အင်မတန် လှတဲ့ ကောင်မလေးတယောက်ကို ဘွားကနဲ မြင်လိုက်ရသည် ။
( ဟုတ်..အမေ ရှိပါတယ်....ဘယ်သူလို့ ပြောရမလဲ....)
( ကျနော်က ဦးတေဇာလှိုင်ရဲ့ သား ဒေဝလှိုင်ပါ...ကျနော့်အဖေ လွှတ်လိုက်လို့ လာခဲ့တာ...)
( ခဏလေး..စောင့်ပါ..ကျမ သွားခေါ်လိုက်မယ်.....)
ကောင်မလေး ညွှန်ပြတဲ့ ဧည့်ခန်းလေးက ကုလားထိုင်မှာ ဒေဝလှိုင် ဝင်ထိုင်လိုက်သည် ။
အတွင်းခန်းကို ဝင်သွားတဲ့ ကောင်မလေးရဲ့ တင်ပါးတွေကို ဒေဝလှိုင် ရှိုးလိုက်သည် ။
ဟူး......ကောင်းလိုက်တဲ့ ကျန်းမာရေး.....
ဦးသက်ပိုင်ရဲ့ သမီး ဆိုတာ ဖြစ်မယ် . . .
၂မိနစ်အတွင်း မိန်းမ တယောက် အထဲကနေ ထွက်လာသည် ။
ဒေါ်ဒေစီ ..။
ဦးသက်ပိုင်ရဲ့ ဇနီး.....။
တော်တော် ချောသည် ။ တောင့်လည်းတောင့်သည် ။
( အမ က ဦးသက်ပိုင်ရဲ့ ဇနီး ဒေစီ ပါ.....)
( ကျနော်က ဒေဝလှိုင်ပါ ...ဦးတေဇာလှိုင်ရဲ့ သားပါ..ဒက်ဒီက အမကို ငွေပေးခိုင်းလိုက်လို့...လိုတာ ပြောပါ တဲ့..ဒါက ဖုန်းနံပါတ်..ဒက်ဒီ့ကို ဆက်သွယ်ဖို့.....)
ငွေထုပ်တွေ အပြည့် ထည့်ထားတဲ့ မြွေရေခွံအိတ်ကြီးကို ဒေါ်ဒေစီရဲ့ အရှေ့ကို အသာ ချလိုက်သည် ။
( ကျေးဇူးပါဘဲ မောင်လေးရယ်.....ဒါက မမရဲ့ သမီး....ဇီဇဝါ ....)
( ခုလို ဆုံရတာ ဝမ်းသာပါတယ်......ဘာဘဲလိုလို ဖုန်းဆက်ပါနော....ကဲ ကျနော့်ကို ခွင့်ပြုပါအုံး.......)
မိန်းမချောလေး ဇီဇဝါကို တချက်ကြည့်လိုက်သည် ။
တော်တော် ချောပြီး ကိုယ်လုံး လှသည် ။
ဟူး..
ဒေဝလှိုင် ကြိုက်သွားပြန်ပြီ......ဇီဇဝါ တယောက်ထဲကို မဟုတ်ဘူး . . .ဒေါ်ဒေစီကိုရော....။
ဒေဝလှိုင် အိမ်ပေါ်က ဆင်းသွားအပြီး ဒေါ်ဒေစီနဲ့ ဇီဇဝါတို့က အိတ်ကြီးကို ဖွင့်ကြည့်ကြသည် ။
( ဟာ...များလိုက်တာ အမေ.......)
( အေး..ဒါ နင့်အဖေ...ကိုယ်နဲ့ရင်းပြီး ရလိုက်တဲ့ ငွေတွေပေါ့ ဇီဇဝါ......)
သာကေတမြို့ တနေရာက ခြံကျယ်ကျယ်နဲ့ တိုက်ကြီး တလုံး ထဲ ...။
မိသားစုရဲ့ အငယ်ဆုံး ညီမ ဒေါ်ဝေမာလှိုင် အလုပ်များနေသည် ။
အခန်းကြီးတခန်းထဲမှာ အလုပ်လုပ်နေတဲ့ သူ့လက်ထောက်ငယ်သားတွေကို ကြီးကြပ်နေသည် ။
စက်ကလေးတွေထဲကနေ ဆေးပြားလေးတွေ တတောက်တောက်နဲ့ ထွက်ကျလာတာကို ဒေါ်ဝေမာလှိုင် ကြည့်နေသည် ။ ခေါင်းထဲမှာ ဒါတွေကို ဖြန့်ချီဖို့ တွက်ချက်
နေသည် ။ ဘယ်လမ်းကြောင်းတွေကနေ ဖြန့်မည်...ဘယ်သူတွေကို ခိုင်းမည်.....။
( အန်တီဝေ.....အားရစရာကြီးနော် .....စက်တွေ များလာတော့ ထုတ်လုပ်မှု စွမ်းအားက မြင့်လာတယ်......)
သူက သူ့အားကိုးရတဲ့ လက်ထောက် ဒါဒါ ။
ဒါဒါရဲ့ နံမည်ရင်းက ဒါဝိတ်မိုးမြင့် ။
ရင်းနှီးသူတွေက ဒါဒါ လို့ဘဲ ခေါ်ကြသည် ။
ဒါဒါက ကနွဲ့ကရ နဲ့ လမ်းလျောက်တတ်သည် ။ အမူအရာ ဟန်ပန်တွေကတင် မိန်းကလေး ပုံစံ ပေါက်နေသည် မဟုတ် ။ မျက်နှာကိုလည်း မိတ်ကပ်အလှခြယ်..နှုတ်
ခမ်းတွေကိုလည်း ဆေးဆိုးထားသည် ။ နားကပ်လည်း ပန်သည် ။
ဒါဒါသည် အစိုးရ အရာရှိကြီး တယောက်ရဲ့ သား ဖြစ်သည် ။ ခင်မင်သူပေါ အဆက်ကောင်းသည် ။ သူ မသိသူ မရှိ ။
ဖင်ပေါ့သည် ။ ခိုင်းလို့ကောင်းသည် ။ နုတ်လုံသည် ။ လှို့ဝှက်သည် ။
ဒါကြောင့် ဒေါ်ဝေမာလှိုင်က အားကိုးသည် ။
အကိုတွေ အလုပ်လုပ်နေသလို ဒေါ်ဝေမာလှိုင်လည်း အလုပ်တွေ လုပ်နေသည် ။ မိသားစုရဲ့ ထုံးစံအတိုင်း ဥပဒေပြင်ပက အလုပ်တွေချည်း လုပ်နေသည် ။
စိတ်ကြွဆေးပြားတွေကို ရန်ကုန်မြို့ရဲ့ အထင်ကရ လမ်းပေါ်က တန်ဖိုးကြီး တိုက်ကြီးတလုံးထဲမှာတင် ထုတ်လုပ်နေသည် ။
ဆေးပြားတွေသည် နယ်စပ်က လာစရာ မလို ။ ရန်ကုန်မြို့လည်ကနေဘဲ ထုတ်နေသည် ။ စက်တွေဆင်ပြီး တတ်ကျွမ်းတဲ့ လူတယောက်ကို လုပ်ခိုင်းသည် ။
ဖြန့်ချီတဲ့ အလုပ်ကို သမီး မက်မောလှိုင် ကိုယ်တိုင်က ပါဝင် လုပ်ကိုင်နေသည် ။
မက်မောလှိုင်သည် ဒေါ်ဝေမာလှိုင်ရဲ့ သမီးအရင်း မဟုတ် ။ မွေးစားသမီးပါ ။ ဒေါ်ဝေမာလှိုင်သည် ချောမောလှပတဲ့ မိန်းမတယောက် ဖြစ်ပေမယ့် ယနေ့တိုင်
အိမ်ထောင်မပြုသေးတဲ့ အပျိုကြီးတယောက် ဖြစ်သည် ။
ဂိုဏ်းစတား အကိုတွေကြောင့်ဘဲ သူမ အနားကို ယောက်ျားတွေ မကပ်ရဲကြဘူးလား လို့ ထင်စရာ ရှိသည် ။
ခြံပေါက်ဝကနေ မက်မောရဲ့ ပြိုင်ကားလေး ဝင်လာတာကို စီစီတီဗီကင်မရာကနေ ဒေါ်ဝေမာလှိုင် တွေ့လိုက်သည် ။ သူမခြံအပေါက်ဝမှာ ကင်းတဲအသေးစားလေးနဲ့
ခြံစောင့်တယောက် ရှိနေသည် ။ ဒီအစောင့်က မက်မောလှိုင်ရဲ့ ကားလေး ဝင်လာဖို့ ခြံတံခါးကို ဖွင့်ပေးလိုက်တာ ဖြစ်သည် ။
တိုက်ကြီးရဲ့ အောက်ထပ် အဝင်ဝနားမှာ အခန်းလေးတခန်းထဲ လူတယောက်က ခြံပတ်လည်မှာ တပ်ထားတဲ့ ကင်မရာတွေက ထုတ်လွှင့်တဲ့ ပုံတွေကို ဒေါ်ဝေမာလှိုင်
ရဲ့ တပည့်တယောက်က တချိန်လုံး စောင့်ကြည့်နေသည် ။
မက်မောလှိုင် တိုက်ထဲကို ဝင်လာသည် ။
ဒေါ်ဝေမာလှိုင် သမီးဆီကို လျောက်သွားလိုက်သည် ။
( သမီးလေး....အားလုံး အဆင်ပြေခဲ့လား....)
( ပြေတယ် မာမီ.....ပို့ခဲ့ပြီးပြီ ...အားလုံး အိုကေပါ....)
( သမီး...ဘာစားခဲ့သေးလဲ.........ဘို်က်ဆာလား . . .ဒါဒါက နန်းကြီးသုတ် လုပ်ထားတယ်......စားမလား.......)
( သမီး သူငယ်ချင်း နဲ့ စားခဲ့ပြီးပြီ မာမီ........)
( ခဏကြာရင် မာမီနဲ့ ဒါဒါ ဖြန့်ချီရေး အတွက် အရေးကြီးတဲ့ အချိန်းအချက်တခု အတွက် အပြင်ကို ထွက်ရမယ်....သမီးက စက်ခန်းကို စောင့်ကြပ်ဖို့ နေခဲ့
ရမယ်.....)
( အိုကေမာမီ..သမီး စောင့်ပေးမယ်........)( ရ )
ဦးတေဇာလှိုင်နဲ့ ဒေါ်စပယ်ခိုင်ရဲ့ ( လှိုင်ရိပ်သာ ) ကြီးရဲ့ အပေါ်ထပ် အိပ်ခန်းကြီးထဲမှာ.......
ဒေါ်စပယ်ခိုင်သည် တရှုးရှုးနဲ့ အိပ်ပျော်သွားတဲ့ လင်ဖြစ်သူကို စိတ်ပျက်လက်ပျက် ကြည့်နေသည် ။
လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်နှစ် လောက်က စပြီး ဦးတေဇာလှိုင်သည် ကာမဆက်ဆံတဲ့အခါ စိတ်သာရှိ ကိုယ်က
မလိုက်နိုင်တဲ့ အခြေအနေကို ရောက်ခဲ့သည် ။
သူ့လိင်တန်ဆာက လုပ်နေရင်း တန်းလန်း ပျော့ကျသွားတာတွေ ဖြစ်ခဲ့တာ အကြိမ်ကြိမ် ။
ကာမအားတိုးဆေးပြားတွေ မှီဝဲပေမယ့် လိုချင်တဲ့ စံနှုံးကို သူ မရနိုင်ဘူး ။
ဒေါ်စပယ်ခိုင်ကို စိတ်ကျေနပ်အောင် သူ မစွမ်းဆောင်ပေးနိုင်ဘူး ။ အကြိမ်များလာတော့ ဒေါ်စပယ်လှိုင်
ဖီးအောက်လာသည် ။
သားတွေနဲ့ အောင်ပွဲခံ ညစာ အတူတူ စားကြတဲ့ နေ့ကတော့ သူ တော်တော် ထန်နေပုံရသည် ။
လီးကလည်း တအား မတ်ထောင်နေခဲ့သည် ။ အပေါ်ထပ် တက်ခဲ့
ကြပြီး ဒေါ်စပယ်ခိုင် ရေချိုးနေတဲ့အချိန် သူပါ ဝင်လိုက်လာသည် ။ အတင်းဖက် အတင်းနမ်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း ကိုင်ပွတ် ဆုပ်နယ်သည် ။
သူ့အကိုင်အတွယ်တွေ အပွတ်အသပ်တွေကြောင့် ဒေါ်စပယ်ခိုင်လည်း ရွလာထလာရသည် ။ အိပ်ခန်းထဲကို ပြန်ရောက်လာတဲ့အခါ ရေမြုပ်မွေ့ယာထူထူကြီး အပေါ်မှာ
အားရပါးရ သူလိုးပေးသည် ။ လီးကလည်း တအားမာပြီး ပြန်မကျဘူး ။ အဲဒီနေ့က ဒေါ်စပယ်ခိုင်လည်း ပြီး သူလည်းပြီး နှစ်ယောက်စလုံး ကျေနပ်မှု ရကြသည် ။
ဒေါ်စပယ်ခိုင်လည်း စိတ်ပါလက်ပါနဲ့ တုံ့ပြန်မိသည် ။ သူ့ကို အပေါ်ကလည်း တက်လုပ်မိခဲ့သည် ။
သူ့လီးကြီးကိုလည်း အကြိမ်ကြိမ် စုတ်ပေးခဲ့မိသည် ။
ဒီနောက်ပိုင်း ရက်တွေမှာတော့ သူ့လီးက တောင်လည်း ခဏတဖြုတ်ဘဲ ။ လိုးနေတုံး ပြန်ပြန် လျော့ကျ ပျော့သေးသွားသည် ။ သူ့ကာမအားတိုးဆေးပြားတွေလည်း
အသုံးမကျတော့ဘူး ထင်သည် ။
ဒီညလည်း သူ ဒေါ်စပယ်ခိုင်ကို လိုးဖို့ ကြံသည် ။
ဒါပေမယ့် လီးက မတောင်နိုင်ဘူး ။ စုတ်ပေးလည်း မရဘူး ။
ဒေါ်စပယ်ခိုင် လိုချင်နေသည် ဆိုတာကို သူသိသည် ။ စောက်ဖုတ်ကို သူ ယက်ပေးသည် ။ အယက်ခံရုံနဲ့ မပြေပျောက်နိုင်ဘူး ။ အလိုးခံချင်တာက အရမ်းဘဲ ။
ဒေါ်စပယ်ခိုင် စောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့ ကိုင်ရင်း ခံချင်စိတ်တွေ တဖွားဖွား ပေါ်နေသည် ။
မြိုသိပ်အောင့်အည်းနေရတာ စိတ်ပင်ပန်းလွန်းသည် ။
ဆာနေတဲ့အချိန် စားပစ်လိုက်ချင်သလိုဘဲ အလိုးခံချင်နေတဲ့အချိန် တနည်းနည်းနဲ့ လိုးပစ်လိုက်ချင်မိနေသည် ။
သီဟလှိုင် နဲ့ ခုနစ်ထွေ
သီဟလှိုင်သည် ဘဏ်ကို တိုက်ခိုက်လုယက်လို့ ရခဲ့တဲ့ ငွေတွေနဲ့ ခြံတွေ တိုက်တွေ ဝယ်သည် ။
ညီနှစ်ယောက်နဲ့ တပည့်သုံးယောက်တို့ကိုလည်း ဝေစုတွေ အသီးသီး ခွဲဝေပေးခဲ့လို့ သူတို့လည်း ကျေနပ်ကြသည် ။
ဒီလို အခွင့်အလမ်းကောင်းတဲ့ ပွဲမျိုးတွေ ထပ်ပြီး နွှဲလိုက်ချင်သည် လို့ သူ့ညီအငယ်ဆုံးလေး ဒေဝက ပြောသည် ။ သူက ( မင်းလိုက် လေ့လာလေ..ကောင်းတဲ့ အ
ကွက်တွေ ဂွင်တွေ မိရင် အကိုကြီးကို ချပြ..ထပ်ဆော်ကြတာပေါ့) လို့ ပြန်ပြောခဲ့သည် ။
ခုနစ်ထွေလည်း စိန်တွေ ဝယ်သည် ။
ပြိုင်ကားလေး တစီးလည်း ထပ်ဝယ်သည် ။
သီဟလှိုင်နဲ့ ခုနစ်ထွေတို့ ထိုင်းနိုင်ငံဖက်ကိုလည်း အပျော်ခရီး ထွက်ကြသည် ။
ဖူခက် ကမ်းခြေမှာ အချိန်ဖြုန်းကြသည် ။ သောက်ကြ စားကြ တအားကုန် ပျော်လိုက်ကြသည် ။
ခုနစ်ထွေ ဆိုတာက နံမည်ရင်း မဟုတ်ဘူး ။
သူငယ်ချင်းတွေက အပျော်အပျက် နောက်ပြောင်ပြီး ခေါ်ရာက တွင်သွားတဲ့ နံမည်ပါ ။
သူ့နံမည်ရင်းက စွဲစွဲမြသန်း...။
သီဟလှိုင်က ခုနစ်ထွေကို အရမ်းကြိုက်သည် ။
ကြိုက်ဆို ဒီဇိုင်းကလည်း တအား မိုက်တာလန်းတာကိုး ။
ဘော်ဒီကလည်း တအားလှသည် ။
အသားအရည်ကလည်း စိုပြေသည် ။ ဝင်းဖန့်သည် ။
ခုနစ်ထွေက သီဟလှိုင်လိုဘဲ ဥပဒေ ဘောင်ထဲက အလုပ်တွေကို စိတ်မဝင်စားဘူး ။ သူတို့ အသွင်တူလို့လည်း တွဲလို့ ရနေတာ ။
မိသားစုထဲကို ဝင်ဆန့်တဲ့ ချစ်သူမို့ သီဟလှိုင်က တခြားစော်တွေထက် ပိုပြီး သဘောကျသည် ။ ခုနစ်ထွေရဲ့ အချစ်ကို အရယူခဲ့သည် ။
သူတို့နှစ်ယောက်စလုံက ဥပဒေဘက်တော်သား ရဲတွေ စုံထောက်တွေ ထောက်လှမ်းရေးတွေဟာ
သူတို့လောက် မလျင်ကြဘူး..သူတို့လောက် အရည်အချင်း မရှိဘူး
လို့ ထင်နေကြသည် ။ မကောင်းမှုတွေကို သေသေချာချာ အကွက်ချပြီး စေ့စေ့စပ်စပ် လုပ်ခဲ့ကြတဲ့
သူတို့နှစ်ယောက် နဲ့ မိသားစုကြီးသည် ယနေ့တိုင် ( လွတ် ) နေ
သည် ။
သူတို့နှစ်ယောက် ဝယ်လိုက်တဲ့သံလျင်က တိုက်ကလေး ဆီကို အိမ်ခြံမြေပွဲစားမ မွှေးမွှေးကံဦး
နဲ့ရောက်သွားကြသည် ။
တိုက်တွေ ခြံတွေကို ဆက်တိုက် လိုက်ဝယ်နေတဲ့ သူတို့စုံတွဲကြောင့် အိမ်ခြံမြေပွဲစားမ မွှေးမွှေးကံဦးသည်
ပွပေါက်တိုး စီးပွား တအားဖြစ်လို့ သူတို့ကို လက်မလွှတ်တမ်း ချိတ်ထားနေသည် ။
မွှေးမွှေးကံဦးသည် ခုနစ်ထွေကို အရမ်း အားကျနေသည် ။
သီဟလှိုင်လို ဘော်ဆာ တယောက်ကို ရအောင် လုပ်နိုင်တဲ့ ခုနစ်ထွေ ( ခေါ် )စွဲစွဲမြသန်း လို ဖြစ်ချင်သည် ။
သီဟလှိုင်ကို ကုန်းချင်နေသည် ။
ညုတုတုနဲ့ သီဟလှိုင်ကို အထာပေး အထာခင်း ရေလာမြောင်းပေး လုပ်နေသည် ။ ဒါကို ခုနစ်ထွေကလည်း
သိသည် ။ မြင်နေသည် ။
မွှေးမွှေးကံဦးကို လိုးချင်လား..ကိုကို လို့ သီဟလှိုင်ကို မေးသည် ။
သီဟလှိုင်က ( ဒါ ဘာစကားလဲ..ခုနစ်ထွေ...ကိုကိုက လိုးချင်တယ် ဆိုရင် မင်းက ခွင့်ပြုမှာမို့လား....) လို့
မေးလိုက်သည် ။
ခုနစ်ထွေက ( အင်း...ကိုကိုနဲ့ သူနဲ့ လိုးကြတာကို ခုနစ်ထွေ
မြင်ချင်တယ်...တွေ့ချင်တယ်......သူ့စောက်ပတ်ကို ကိုကို ယက်တာကို ခုနစ်ထွေ တွေ့ရင်
တအားထန်လာမယ်လို့ ခုနစ်ထွေ ထင်တယ် ) လို့ ပြောလိုက်သည် ။
သီဟလှိုင်လည်း ခုနစ်ထွေသည် နိုင်ငံခြား အပြာကားတွေကို ကြည့်ပြီး သုံးပွင့်ဆိုင် ( သရီးဆမ်း ) စမ်းချင်နေပြီ
လို့ သဘောပေါက်လိုက်သည် ။
မွှေးမွှေးကံဦးကို သူတို့ ဝယ်လိုက်တဲ့ တိုက်လေးကို ခေါ်လာခဲ့ကြသည် ။
အရက်ပုလင်းတွေနဲ့ စားစရာတွေလည်း အစုံ ပါလာခဲ့သည် ။
ပျော်ပွဲစား ( ပစ်ကနစ် )လေး လုပ်ကြမယ် ဆိုပြီး ခေါ်လာခဲ့တာ ။
သုံးယောက်သား သောက်လိုက်စားလိုက်နဲ့ မူးလာကြတော့ ခုနစ်ထွေက သီဟလှိုင်ရဲ့ ဘောင်းဘီကို
မွှေးမွှေးကံဦးရဲ့ အရှေ့မှာဘဲ ဇစ်လျော့ပြီး သီဟလှိုင်ရဲ့ လီးတန်
ကို ထုတ်လိုက်ပြီး လျာနဲ့ ယက်လိုက်သည် ။ မွှေးမွှေးကံဦးက တခစ်ခစ်နဲ့ ရယ်မောပြီး ( ဟိတ်
ခုနစ်ထွေ..ပေါ်တင်ကြီးကွာ.......)လို့ ပြောပြီး ခုနစ်ထွေ ပုလွေကိုင်တာကို
သေသေချာချာ စိုက်ကြည့်သည် ။
ခုနစ်ထွေက ကျကျနန စုတ်ပြသည် ။ ပြီးတော့ မွှေးမွှေးကံဦးရဲ့ လက်ကို ဆွဲယူလိုက်ပြီး သီဟလှိုင်ရဲ့
လီးကြီးပေါ်ကို တင်ပေးလိုက်သည် ။
ပူနွေးနေတဲ့ လီးတုတ်တုတ်ကြီးကို မွှေးမွှေးကံဦး ဆုပ်ကိုင်မိတဲ့အခါ ခုနစ်ထွေက ( မွှေးလည်း စုတ်လေ . . .)
လို့ ခွင့်ပြုသလို ပြောလိုက်သည် ။( ၈ )
မွှေးမွှေးကံဦးလည်း သောက်ထားတာကလည်း တော်တော် များလို့ အရှက်တရာလည်း ကင်းနေပြီ ။ သီဟလှိုင်ရဲ့ လီးတန်ထိပ်ကို ဖမ်းငုံလိုက်ပြီး စုတ်ပေးလိုက်သည် ။
ခုနစ်ထွေလည်း မွှေးမွှေးကံဦး စုတ်ပေးတဲ့အချိန် သီဟလှိုင်ရဲ့ ဂွေးစိနှစ်လုံးကို လျာနဲ့ယက်ပေးနေသည် ။ ခုနစ်ထွေနဲ့ မွှေးမွှေးကံဦးတို့ တယောက်တလှည့်
စုတ်ပေးတာတွေကို သီဟလှိုင် ကျေကျေနပ်နပ်ကြီး ခံယူနေသည် ။ ခုနစ်ထွေလည်း မွှေးမွှေးကံဦးနဲ့ သီဟလှိုင်တို့ ပွတ်သပ် နမ်းစုတ် ကိုင်တွယ်တာတွေကို မြင်တဲ့အခါ
စိတ်ရိုင်းတွေ အရမ်း ထကြွလာတာကို သတိထားမိသည် ။
သီဟလှိုင်က ဖင်ထောင်ကုန်းပေးထားတဲ့ မွှေးမွှေးကံဦးကို အနောက်ကနေ လျာနဲ့ ယက်ပေးနေတဲ့အချိန် ခုနစ်ထွေသည် သီဟလှိုင်ရဲ့ လီးကို အငမ်းမရ စုတ်ယူနေ
မိသည် ။ အမွှေးရှင်းထားတဲ့ မွှေးမွှေးကံဦးရဲ့ စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီးကို သဲသဲမဲမဲ ယက်နေတဲ့ သီဟလှိုင်ကလည်း သူ့လီးကို စုတ်နေတဲ့ ခုနစ်ထွေရဲ့ ပါးစပ်ထဲကို
ဖိညှောင့်လိုးသည် ။
ပြွတ်ပြွတ် ပြတ်ပြတ် အသံတွေ ဆူညံနေသည် ။
မွှေးမွှေးကံဦးရဲ့ အော်ညည်းသံတွေလည်း ကျယ်ကျယ်လောင်လောင်နဲ့ ထွက်ပေါ်နေသည် ။
( ကိုသီဟလှိုင်...ကျမ တအား လိုချင်နေပြီ..ကျမကို လုပ်ပေးပါတော့ရှင် . . . .)
မွှေးမွှေးကံဦးရဲ့ တုန်ရီတဲ့ အသံလေးနဲ့ လိုးပေးဖို့ တောင်းဆိုလိုက်တာကို ခုနစ်ထွေ ကြားလိုက်ရသည် ။
( ကိုကို...မွှေးမွှေး စောက်ပတ် တအား ယားနေပြီ...လိုးပေးလိုက်ပါ ကိုကို...) လို့ သူမကလည်း ခွင့်ပြုလိုက်သည် ။
သီဟလှိုင်လည်း ဖင်ပူးတောင်း ထောင်ထားတဲ့ မွှေးမွှေးကံဦးကို လိုးပေးသည် ။ ဖင်နှစ်လုံးကြားက ပြူးထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲကို သူ့လီးတန်ကို နစ်မြုပ်ထိုးသွင်း
လိုက်သည် ။ မွှေးမွှေးကံဦးလည်း လိုလားနေတဲ့ သီဟလှိုင်ရဲ့ လီးကြီးကို ရလို့ မျက်လုံးလေး မှိတ်ပြီး ဖင်ကော့ခံရင်း ကျေနပ်နေသည် ။
ခုနစ်ထွေလည်း မွှေးမွှေးကံဦးရဲ့ ဖွံ့ထွားတဲ့ နို့လုံးကြီးတွေကို လက်နဲ့ ဆုပ်ညှစ်ပေးလိုက် ပါးစပ်နဲ့ ယက်ပေးလိုက် လုပ်ပေးသည် ။
သုံးပွင့်ဆိုင် လိုးပွဲလေးက မြိုင်ဆိုင်လှသည် ။
ဖွတ်ဖွတ်ဖပ်ဖပ် အသံမျိုးစုံလည်း ဆူညံနေသည် ။
လိုးတာ အရှိန်ရလာတဲ့ သီဟလှိုင်လည်း မွှေးမွှေးကံဦးရဲ့ ဖင်တုံးကြီးတွေကို ကိုင်ရင်း ပြင်းပြင်းဆောင့်ပေးနေသည် ။ မွှေးမွှေးကံဦးကလည်း သီဟလှိုင်ရဲ့ ဆောင့်
ချက်တွေကို ဖင်ကြီးတွေကို နောက်ကို စွင့်ထားပြီး ခံယူသည် ။ ခုနစ်ထွေကလည်း သူမကိုလည်း လိုးပေးအုံးလို့ ပြောလာလို့ သီဟလှိုင်လည်း မွှေးမွှေးကံဦးကို
လိုးနေရာကနေ ခုနစ်ထွေကို တလှည့် လိုးပေးရပြန်သည် ။
ခုနစ်ထွေကို လိုးပေးနေတဲ့အချိန် မွှေးမွှေးကံဦးက ခုနစ်ထွေရဲ့ မျက်နှာပေါ်ကို ခွထိုင်လိုက်တော့ ခုနစ်ထွေလည်း မွှေးမွှေးကံဦးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို မော့ယက်ပေး
သည် ။
ခုနစ်ထွေနဲ့ မွှေးမွှေးကံဦးတို့ ကျေနပ်( ပြီး ) သွားတဲ့အထိ လိုးပေးပြီးမှ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ မျက်နှာတွေ အပေါ်ကို သုတ်ရည်တွေ တဖပ်ဖပ်နဲ့ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်ရင်း
သီဟလှိုင် လမ်းဆုံးကို တက်ရောက်သွားသည် ။
ခုနစ်ထွေလည်း သုံးပွင့်ဆိုင် သရီးဆမ်း ပွဲကြမ်းလေး လုပ်ရတာကို တအားကို ကျေနပ်သွားသည် ။( ၉ )
ကေတုမတီ ဟိုတယ်
တောင်ငူမြို့
ဟိုတယ်ရဲ့ စားသောက်ဆိုင်ထဲမှာ ဒေါ်ဝေမာလှိုင်နဲ့ သူမရဲ့ လက်ထောက် ဒါဒါ ထိုင်နေသည် ။
ချိန်းထားတဲ့ အဆက်အသွယ်က ရောက်မလာသေး ။
( အန်တီဝေ.....သူတို့က အချိန် မလေးစားဘူးနော်....ဒါဒါက အချိန်မလေးစားတဲ့လူတွေဆို မုန်းတယ် . . . .)
ဒါဒါ က နှုတ်ခမ်းလေးစူထော်ပြီး ပြောလိုက်သည် ။
ဒေါ်ဝေမာလှိုင်က ( စိတ်ရှည်ရှည်ထား ဒါဒါ . . .အလုပ်လုပ်တဲ့နေရာမှာ စိတ်ရှည်ဖို့ လိုအပ်တယ်.....) လို့
ခပ်တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်တော့ ဒါဒါက ( ဟုတ်ပါတယ်
လေ...ဒါဒါက စိတ်လောသွားမိတာပါ.....) လို့ ပြန်ပြောလိုက်ပါသည် ။
သူတို့သည် သူတို့ ထုတ်လုပ်နေတဲ့ ဒဗျူဝိုင် စိတ်ကြွဆေးပြားတွေကို ဖြန့်ချီဖို့ အဆက်အသွယ်တွေနဲ့
လာတွေ့ကြတာပါ ။
ဟော.....ဟိုတယ်ဘေးကို ကားတစီး ထိုးဆိုက်လာသည် ။
လူနှစ်ယောက် ဆင်းလာသည် ။
သီလ နဲ့ ဝီရ အမွှာညီနောင် ။
သီလက ကတုံးဆံတောက်နဲ့ . ဝီရက ကတုံးကို ပြောင်အောင် တုံးထားသည် ။
စားသောက်ဆိုင်ထဲကို အမွှာညီနောင် ဝင်လာသည် ။
ဒေါ်ဝေမာလှိုင်က ( သူတို့ဘဲ ဒါဒါ.....သူတို့က ဒါတွေ လုပ်နေတာ ကြာပြီ ....) လို့ တိုးတိုးလေး
ကပ်ပြောလိုက်သည် ။
( မဝေမာ ....ဆောရီးဗျာ..နည်းနည်း နောက်ကျသွားတယ် . . . .)
ဒေါ်ဝေမာလှိုင်က အပြုံးလေးနဲ့ ( ရပါတယ်....မောင်လေးတို့ရယ်.....လာ ထိုင်ကြ...တခုခု
သောက်ပါလား......) လို့ ပြောလိုက်ပြီး ဒါဒါနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးသည် ။
သီလနဲ့ ဝီရတို့က ( မသောက်တော့ဘူး.....မဝေမာ...အလုပ်စကားဘဲ ပြောကြရအောင်ပါ ....) လို့
ပြန်ပြောလိုက်ပြီး ဒေါ်ဝေမာလှိုင်တို့ စားပွဲမှာ ဝင်ထိုင်သည် ။
( ကြိုက်တယ်....သီလနဲ့ ဝီရ ....ဒို့ကလည်း အလုပ်ကို အဓိကထား တဲ့သူ..မင်းတို့ လိုချင်တဲ့ ပမာဏကို
ပြော.......)လို့ ဝေမာလှိုင်က စပြောလိုက်တဲ့အခါ သီလ
က ( မဝေမာတို့ နမူနာ ပြတဲ့ ဟာတွေကို သဘောကျတယ် ...ကွာလတီ ကောင်းတယ် . . .ကျနော်တို့
တာချီလိတ်ဖက်က ယူနေကျဟာတွေက ပွစိစိနဲ့ . .စားသုံးသူ
တွေက သိပ် မကြိုက်ကြဘူး.......ရနိုင်သလောက် ယူချင်တယ်......ရန်ကုန်နဲ့ မန်းလေး ကြားက မြို့တွေမှာ
ဖြန့်ဖို့ ကျနော်တို့ ညီနောင်က တာဝန်ယူမယ်......
ကြိုက်ဈေးလည်း ပေးမှာ...) လို့ ပြန်ပြောလိုက်ပါသည် ။
ဒါဒါက ( လောလောဆယ်..တသိန်းရမယ်.....ထပ်လိုချင်ရင် အမြန်ဆုံး ထပ်ပေးဖို့ ကျနော်တို့ တာဝန်ထား.....)
လို့ ဝင်ပြောလိုက်ပါသည် ။
ဝီရက ( အိုခေ...ငွေလက်ငင်းချေပေးမယ်..နောက်တသိန်းလည်း အေအက်စ်အေပီ လိုချင်တယ်.....) လို့
ပြောလိုက်သည် ။
ဒေါ်ဝေမာလှိုင် ပျော်သွားသည် ။
မော်လမြိုင်ဖက်က ( ဖါးကြီး ) ကိုလည်း ဆက်သွယ်ပြီးခဲ့ပြီ ။ ဖါးကြီးက လတ်တလော တသိန်း ယူမည် တဲ့ ။
( ကဲ ဒါဆိုရင်..အိုကေမှာ စိုပြေပြီနော်...ကွာလတီ အတွက်တော့ စိတ်ချ...မမတို့က လုပ်ရင် အကောင်းစားဘဲ
လုပ်တယ်......) လို့ ဒေါ်ဝေမာလှိုင်က ပြောလိုက်တဲ့
အခါ သီလတို့က ( ဒါဆို ကျနော်တို့ တိမ်းမယ်.....မမ ဒီဖုန်းနံပါတ်ကို ဆက်သွယ်ပါ ...အကြောင်းရှိရင်......)
လို့ ပြောပြီး ဖုန်းနံပါတ် ရေးထားတဲ့ ကပ်ပြားလေးကို
ဒေါ်ဝေမာလှိုင်ရဲ့ လက်ထဲကို ထည့်လိုက်သည် ။
သီလဝီရ ညီနောင် ပြန်သွားကြပြီးတဲ့နောက် ဒေါ်ဝေမာလှိုင်နဲ့ ဒါဒါတို့ သူတို့ရဲ့ ဟိုတယ်ခန်းထဲကို
ပြန်သွားလိုက်ကြသည် ။
ကေတုမတီဟိုတယ်နဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်က နတ်သျှင်နောင် စားသောက်ဆိုင်ကြီးရဲ့ အပေါ်ထပ်ကနေ
အားကောင်းတဲ့ မှန်ပြောင်းနဲ့ စောင့်ကြည့်နေတဲ့ လူတယောက်ကို
တော့ ဒေါ်ဝေမာလှိုင်နဲ့ ဒါဒါတို့ သတိမထားမိကြပါဘူး ။
ဒေါ်ဝေမာလှိုင်လည်း စကော့ချ် ဝစ်စကီ တခွက်ကို ဘာမှ မရောဘဲ မော့သောက်လိုက်တဲ့အချိန်
ရေချိုးခန်းထဲကို ဝင်သွားတဲ့ ဒါဒါသည် သူ့ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်အစား
တွေကို တခုပြီးတခု ချွတ်ပစ်နေသည် ။
ဒေါ်ဝေမာလှိုင်သည် ဒါဒါသည် မိန်းမအစစ်တယောက် မဟုတ်မှန်း သိပေမယ့် ဟိုတယ်ခန်း တခန်းထဲမှာ
အတူတူ တည်းခိုနေသည် ။ ဒါဒါသည် ကနွဲ့ကယနဲ့ မိန်းမဆန်
ဆန် နေထိုင်ပြောဆို ဝတ်စားနေတဲ့ သူ မဟုတ်လား ။ သူ့ကို မိန်းမသား တယောက်လိုဘဲ သဘောထား
ဆက်ဆံသည် ။
အမှတ်မထင် ဒါဒါရှိနေတဲ့ ရေချိုးခန်းဖက်ကို ကြည့်လိုက်မိတဲ့ ဒေါ်ဝေမာလှိုင်ရဲ့ မျက်လုံးတစုံ ပြူးကျယ်လို့
သွားသည် ။
အို . . .
ဒါဒါသည် ရေချိုးခန်းထဲမှာ ကိုယ်တုံးလုံးကြီး ဖြစ်နေသည် ။
ဟယ် . . . .
ဒါဒါရဲ့ ပေါင်တန်တွေ ကြားထဲက ထိုးထွက်နေတဲ့ ရှည်လမျော လီးတန်ကြီးက တုတ်တုတ်ခဲခဲကြီး ။
ထိပ်က လထစ်ကားကြီးက အသဲယားစရာကြီး ။ မှိုပွင့်ကြီးတပွင့်လို ကားကားကြီး ။
ဒါဒါလို မိန်းမလျာ တယောက်မှာ ဒီလို လီးတန်ကြီး ရှိနေမယ်လို့ ဝေမာလှိုင် မျျော်လင့်မထားခဲ့ပါ ။
ဒေါ်ဝေမာလှိုင်လည်း အပျိုကြီး ဘဝနဲ့ နေလာတာ ကြာခဲ့ပြီး ယောက်ျား နဲ့ ကင်းကင်း နေခဲ့သူ ဖြစ်သည် ။
ယောက်ျား လိင်တန် ဆိုတာက အွန်လိုင်း အပြာဇာတ်ထုပ်တွေမှာဘဲ တွေ့ဖူးခဲ့တဲ့သူ ။ အပျိူကြီးတယောက်
ဖြစ်ပြီး လီးနဲ့ မကြုံဖူးသေးပေမယ့် လီးတု ရာဘာတုတ်နဲ့တော့ စိတ်ကြွတိုင်း ဖြေဖျောက်ခဲ့တဲ့ သူ ။
ဒါဒါကို ပွတ်သီးပွတ်သပ် လုပ်ခဲ့တာတွေကို ပြန် သတိရသွားသည် ။ ဒီလို စံချိန်မှီ လီးတန်ကြီး ရှိနေတာကို
သတိမမူမိခဲ့ ။
ဒေါ်ဝေမာလှိုင် တွေဝေငေးမောနေတဲ့အချိန် ဒါဒါက ရေချိုးခန်းထဲမှာ ရေချိုးနေပြီ ။ သူ့ရဲ့ လီးတန်ကြီးကို
သေသေချာချာ တိုက်ချွတ် ဆေးကြောနေသည် ။
ဒါဒါ့လီးကြီးကို ငေးမောပြီး ဒီလီးတန်ကြီးနဲ့ အလိုးခံလိုက်ရရင် သိပ်ကောင်းမှာဘဲ လို့ ဒေါ်ဝေမာလှိုင်က
စိတ်ကူးလိုက်မိသည် ။
ဟင် . .
ဒါဒါက သူ့ကို အိပ်ခန်းကုတင်ပေါ်က ဒေါ်ဝေမာလှိုင်တယောက် ငေးမော ကြည့်ရှုနေတာကို မြင်သွားသည် ။
သူသည် မိန်းမလျာ တယောက် ဖြစ်နေပြီး လီးက တကယ့်ကို တုတ်ရှည်နေတာကို သူမ အံ့ဩနေသည်
ဆိုတာကို ဒါဒါသိသည် ။
မျက်နှာသုတ်ပုဝါ တထည်ကို ခါးမှာ ပတ်ချီလိုက်ပြီး ဒေါ်ဝေမာလှိုင် ရှိရာကို ထွက်ခဲ့လိုက်သည် ။
( အန်တီဝေ . . . )
( ဒါဒါ...)
( ဘာအံ့ဩနေတာလဲ......)
( ဒါဒါက ကနွဲ့ကယနဲ့ နုလှနေတော့ အတွင်းမှာ ဒီလို တုတ်တုတ်ခဲခဲ ရှည်လမျောကြီး ရှိနေလိမ့်မယ်လို့
အန်တီ ထင်မထားဘူးလေ .....)
( ဟင်းဟင်း.....ဒါဒါက ဂေးအစစ်မှ မဟုတ်တာ အန်တီကလဲ......)
( ဟင်..ဟုတ်လား . . အန်တီက ဒါဒါက လုံးဝ မိန်းကလေးတယောက်လိုဘဲ လို့ ထင်ခဲ့မိတာကြောင့် ဒါဒါနဲ့
တခန်းထဲတောင် နေဖို့ လုပ်လိုက်တာ.....အန်တီတို့
တယောက်တခန်း နေကြမလားဟင်......)
( အန်တီက ဒါဒါ့ကို ကြောက်လို့လား.....)
( မဟုတ်ပါဘူးကွာ.....မကြောက်ပါဘူး . . .)
( ဟင့်...ဒါဖြင့် ဒါတို့ အတူတူဘဲ အိပ်ကြရအောင်ပါ .....)
ဒါဒါက ဒေါ်ဝေမာလှိုင်ရဲ့ ဘေး ကပ်ရက်မှာ လှဲအိပ်ချလိုက်သည် ။
( အန်တီဝေ . . .တခု မေးလို့ ရမလားဟင်.....)
( မေးလေ . . ဒါဒါ . . .)
( အန်တီဝေ ...အိပ်ဖူးလားဟင်......)
( ယောက်ျားနဲ့လား.....)
( အင်း.....)
( မအိပ်ဖူးသေးဘူး......)
( ဟယ်...အန်တီဝေက ဘားဂျင်းလား.....)
( အင်း..ယောက်ျားနဲ့တော့ တခါမှ မဖြစ်ဖူးသေးဘူး . . .ဒါဒါ ....ဒါပေမယ့်လေ . . .ဟို . . . .)
( အတုနဲ့တော့ ဖြေဖျောက်ဖူးတယ်ပေါ့လေ......)
( အင်း ....)
( အန်တီ..ကြုံဖူးချင်လား......)
( ဘာကိုလဲ.....)
( လီးနဲ့ လိုးတာကို......)
( အင်း.....ကြုံဖူးချင်တယ်..ဒါပေမယ့်..အန်တီက အပျိုကြီးလေ . .ဘယ်သူနဲ့ ကြုံရမှာလဲ......)
( ဒါဒါ နဲ့လေ..ဒါဒါ အန်တီ့ကို လိုးပေးမယ်လေ ....)
( ဟာ.....)
( ဘာလဲ...စမ်းကြည့်လိုက်လေ..ကြိုက်သွားမယ်........ဒါဒါက ခံလည်းခံ
လိုးလည်းလိုး......နှစ်ဖက်ချွန်ပေါ့...အန်တီ . . . .)
ဒါဒါက စည်းထားတဲ့ မျက်နှာသုတ်ပုဝါကို သူ့ကိုယ်ကနေ ဖြေထုတ် ဖယ်ပစ်လိုက်သည် ။
အိုး...တုတ်တုတ်ခဲခဲ လီးတန်ချောင်းကြီး ကို အနီးကပ် တွေ့လိုက်ရပါပြီ ။( ၁ဝ )
လီးပတ်ဝန်းကျင်နေရာတွေက အမွှေးတွေကို ပြောင်စင်အောင် ရိပ်သင်ထားပြီး လီးတန်တုတ်တုတ် ရှည်ရှည်ကြီးသည် ပိန်သွယ်တဲ့ ကိုယ်လုံးနဲ့ မလိုက်ဖက်ဘူး ။
တုတ်ဖီးရှည်လျားနေသည် ။ လူနံပိန်ကျွဲချိုလိန် ဆိုတဲ့ စကားလိုဘဲ ။
( ကိုင်ကြည့်လေ..အန်တီဝေ . . .)
ဒါဒါလို မိန်းမလျာတယောက်မှာ ဒီလို စံချိန်မှီ လီးကြီး ရှိနေလိမ့်မယ်လို့ ဘယ်သူထင်မလဲ ။
ဒါဒါက ကိုင်ကြည့်ဖို့ ပြောနေသည် ။
ဒါဒါက လိုးခံချင်ရင်လည်း လိုးပေးမယ် တဲ့ ။
သူက အခြောက်မို့ ယောက်ျားကိုဘဲ ကြိုက်နေသည် လို့ မိမိ ထင်ခဲ့မိတာ မှားနေပါလား ။ နှစ်ဖက်ချွန် ဆိုတာ ဒါဒါလို လူမျိုး ဖြစ်မှာဘဲ ။
သူ့လက်ထောက် တပည့်ရင်း လူယုံမို့ ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ် နုတ်လုံမှာ သေချာသည် ။ ဒါဒါကို ယုံလို့ဘဲ အလုပ် အတူတူ လုပ်နေခဲ့တာ မဟုတ်လား ။
ဒေါ်ဝေမာလှိုင် မရဲတရဲနဲ့ ဒါဒါ့လီးတန်ပူနွေးနွေးကြီးကို လှမ်းကိုင်လိုက်သည် ။
အကြောအပြိုင်းပြိုင်း ထောင်ထနေတဲ့ လီးတုတ်တုတ်ကြီးကို ကိုင်ဆုပ်လိုက်ချိန် တကိုယ်လုံး ကြက်သီးမွေးညင်းတွေ ထသွားပြီး စောက်ပတ်ထဲကလည်း တစစ်စစ်နဲ့
ယားယံတာက အရမ်း ။ ဒါကြီးနဲ့ ကိုယ့်စောက်ပတ်ထဲ ထိုးသွင်း ညှောင့်ဆောင့်တော့မည်ကို သိလိုက်တဲ့ အသိကလည်း ကာမစိတ်တွေကို တဟန်ထိုး ထကြွ ပြင်း
ထန်သွားစေသည် ။
အပျိုပေါက် အချိန်ထဲက စိတ်ကူးယဉ် ရင်ဖိုခဲ့ရတဲ့ ယောက်ျားတယောက်ရဲ့ လိင်တန်ဆာချောင်းကို အခုလို အသက်ရလာတဲ့အချိန်မှ ကိုင်ခွင့်ရသွားတဲ့ ဒေါ်ဝေ
မာလှိုင်သည် ဒါကြီးကို ငုံစုတ်ပစ်ချင်စိတ်တွေလည်း တဖွားဖွားပေါ်ပေါက်လာရသည် ။
( အန်တီဝေ...စုတ်ပေးလေ.....စုတ်ကြည့်.....လီးစုတ်ရတဲ့ အရသာ ဆိုတာ ဘယ်လောက် ကောင်းလဲ သိသွားမယ်.......)
ဒါဒါက တိုက်တွန်းနေပြီ ။ ငိုချင်ရဲ့ လက်တို့ ဆိုသလို ဒေါ်ဝေမာလှိုင်ကလည်း ဒစ်လုံးကားကားကြီးကို အသဲယားနေတာ..စုတ်ချင်နေတာလေ ။
လီးထိပ်ကားကြီးကို ငုံပစ်လိုက်တော့တာဘဲ ။ ဒါဒါရဲ့ ပါဒစပ်ကလည်း အူး....အီး......ဆိုတဲ့ အသံ ထွက်လာသည် ။
နှစ်ဖက်ချွန် ဒါဒါ လို့ သူတို့လောကမှာ နံမည်ကြီးနေတာကို အန်တီဝေ တယောက် မသိရှာဘူး ။
ဒါဒါက ငယ်ငယ်ထဲက မိန်းမလျာ ဆိုပြီး ကောင်မလေးတွေနဲ့ ( အချစ်တော် ) ထား..ပူးကပ်နေရင်း ညာကိုင်တာ ညာနှိုက်တာ ။ ကောင်မလေးတွေကလည်း သူ့ကို
မိန်းမချင်း ဆိုပြီး အကပ်ခံ အကိုင်ခံကြသည် ။ ဒါဒါရဲ့ လီးတုတ်ကြီးနဲ့ မကြာခင်မှာဘဲ သူတို့ ရင်ဆိုင်ကြရတာပေါ့ ။
ဒါဒါလိုးခဲ့တဲ့ စော်မိုက်လေးတွေ မရေမတွက်နိုင်အောင်ဘဲ များခဲ့သည် ။
အခုလည်း အန်တီဝေသည် ဒါဒါ့ကို တခန်းထဲ အတူတူ ခေါ်အိပ်မိလို့ ဒါဒါရဲ့ ဖျားယောင်းသွေးဆောင်တာကို ခံလိုက်ရပြီ ။
အန်တီဝေသည် လီးဆာနေတယ် ဆိုတာကို အကင်းပါးတဲ့ ဒါဒါက သိသည် ။
( စုတ်..အန်တီ..စုတ်..လီးတဆုံး ငုံပြီးစုတ်..လျာလေးနဲ့ လီးထိပ်ကို ထိုးပေး..ကလိပေး.....အူး...ဟုတ်တယ်...အဲလိုလေး...အူး........ကောင်းတယ်.....အားအား......)
အန်တီဝေကို လီးစုတ်ကျွမ်းလာအောင် ဒါဒါက သင်ကြားပေးနေပါသည် ။
ဒါဒါက လီးကို အန်တီဝေ့ ပါးစပ်ထဲကို ကော့ထိုးနေသည် ။ ပါးစပ်ကို လိုးခြင်း ။
ပြွတ်ပြွတ် အွတ်......ပြွတ် ပြတ်ပြတ်......
နေအုံး..ဒါဒါတို့ စစ်စတီနိုင်း ကိုင်ကြရအောင် ....
ဒါဒါက အန်တီဝေ့ကို ပြောင်းပြန် တက်ခွလိုက်သည် ။ ဒါဒါရဲ့ လီးကြီး ဒေါ်ဝေမာလှိုင်ရဲ့ မျက်နှာပေါ်ကို ရောက်လာသည် ။ ဒေါ်ဝေမာလှိုင်ရဲ့ စောက်ပတ်ဆီကိုလည်း
ဒါဒါ့မျက်နှာ ကပ်မိသွားသည် ။ ဒါဒါက စောက်ပတ် ယက်ပေးသလို ဒေါ်ဝေမာလှိုင်ကလည်း ဒါဒါ့လီးတန်ကို စုတ်ပေးသည် ။
ပြွတ်ပြတ် ပြိပြိ ပြွတ်ပြတ် ပြွတ်ပြတ် ပြိပြိပြိ ပြတ်ပြတ်
လီးစုတ် စောက်ဖုတ်ယက် ပွဲကလေး တော်တော် ကြမ်းသည် ။
ကျေနပ်လောင်အောင် ယက်ပြီးတဲ့နောက် ဒါဒါက ဒေါ်ဝေမာလှိုင်ကို လိုးသည် ။ ဒီအချိန်မှာ ဒါဒါသည် မိန်းမလျာသွင်ပြင် လုံးဝ မပေါက်ဘဲ ယောက်ျားတယောက် လိုဘဲ
အားကောင်းမောင်းသန်နဲ့ ဒေါ်ဝေမာလှိုင် ကို အားသုံးပြီး ဒလကြမ်း ဆောင့်ဆောင့်လိုးပေးသည် ။
ဒေါ်ဝေမာလှိုင်လည်း ဒါဒါကို တအားဖက်ထားရင်း ပေါင်တွေ ဖြဲကား ခံရင်း အကြိမ်ကြိမ် ပြီးရသည် ။
ဒါဒါ့လီးတုတ်တုတ်ကြီးက ဒလစပ် ဆောင့်နေသည် ။
ဖွတ်ဖပ် ဖွတ်ဖပ် ဖွတ်ဖပ် ဆိုတဲ့ အသံတွေ ဆူညံနေသည် ။
ဒေါ်ဝေမာလှိုင်ရဲ့ အော်သံတွေကလည်း ဟိုတယ် ဘေးအခန်းတွေကတောင် ကြားနိုင်သည် ။
တအားအား တအီးအီးနဲ့ ။
နှစ်ဖက်ချွန် မိန်းမလျာက ဒီလောက် အလိုးကောင်းတာ အံ့ဩစရာကြီး ။
တအားနင်း ဆောင့်ထည့်လိုးပေးတာတွေကြောင့် မကြာခင်မှာဘဲ သူတို့နှစ်ယောက်လုံး ပြိုင်တူလို ပြီးခြင်း လမ်းဆုံးပန်းတိုင်ကို တက်လှမ်းသွားမိကြရသည် ။
သုတ်ရည်ပူ ပျစ်ပျစ်တွေကို တထပ်ထပ်နဲ့ ဒေါ်ဝေမာလှိုင်ရဲ့ စောက်ပတ်ထဲကို ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်ပြီး ဒါဒါ ငြိမ်ကျသွားသည် ။
( အိုး....ကောင်းလိုက်တာ အန်တီဝေရယ် . . . .)
( ဒို့လည်း အရမ်းကောင်းတာဘဲ ဒါဒါရယ်.......)
ဟိုတယ်ခန်းလေး ငြိမ်သက်သွားသည် ။
No comments: