ဘိန်းမင်းသား 2

" အိုး..ကိုကိုစိုင်းထူး.....ဘာလို့ မီးပိတ်လိုက်တာလဲ.....မီး အိပ်မက်ဆိုးတွေ မက်လို့ပါဆို .. . .."
" ဘာအိပ်မက်ဆိုးတွေလဲဟင်..ပြောပြလေ . . .လာ..ကိုကို့အနားတိုး ...ကြောက်ရင်....."

ကိုင်ရာလေးကို ခါးသိမ်လေးကနေ သူ့ဖက်ကို ဆွဲယူလိုက်သည် ။

" အိပ်မက်က သူရဲနှစ်ကောင်က မီးကို လိုက်တာ...မီး ထွက်ပြေးရတယ်...လူတယောက်နဲ့ တိုက်မိသွား
ပြီး ဒီလူက အစွယ်ကြီးတွေ ဖြဲပြတယ်....မီးလည်း ကြောက်လန့်ပြီး တအားအော်တာ..သူက မီးကို အတင်း ဖမ်းလိုက်ပြီး လည်ပင်းကို ကိုက်ထည့်တယ်...သွေးစုတ်တယ်.....အမလေး....ကြောက်လိုက်တာ"

ကိုင်ရာ စိုင်းထူးရဲ့ ရင်ခွင်ထဲကို တိုးဝင်လာသည် ။ ကိုယ်လုံး အိအိလေး အသားချောမွတ်မွတ်လေးတွေ
က စိုင်းထူးရဲ့ စိတ်တွေကို ဆူဝေသွားစေသည် ။ ကိုင်ရာရဲ့ ထွာဆိုင်ခါးလေးကို ဆွဲဖက်ထားလိုက်မိတော့
တင်ပါးအိအိလုံးလုံးတွေက စိုင်းထူးရဲ့ ကိုယ်အရှေ့ဖက် အောက်ပိုင်းနဲ့ ပိနေအောင် ထိကပ်မိကြသည် ။

တင်ပါးအိအိလုံးလုံးတွေရဲ့ အထိအတွေ့ကြောင့် စိုင်းထူးရဲ့ ပေါင်ကြားနဂါးကြီး လူးလွန့်နိုးထလာသည် ။
နဂါးကြီး ထွားလာမာလာသည် ။ ခေါင်းကားကားကြီးက ကိုင်ရာရဲ့ တင်ပါးလုံးလုံး နှစ်လုံးကြားမြောင်းထဲကို ရောက်နေသည် ။

စိုင်းထူးလည်း " ဘာမှ မကြောက်နဲ့..ကိုကိုဖက်ထားမယ်...." လို့ ပြောလိုက်ပြီး နီးနီးကပ်ကပ် ရှိနေတဲ့ ကိုင်ရာရဲ့ လည်တိုင်လေးကို နမ်းရှုံ့လိုက်သည် ။

ကိုင်ရာက " ဟွန်း..ကျားကြောက်လို့ ရှင်ကြီးကိုး...ရှင်ကြီး ကျားထက်ဆိုး....ဆိုသလိုပါဘဲလား...ကိုကိုစိုင်း
ထူးရယ်...." လို့ လေသံလေးနဲ့ ပြောလိုက်ပြီး စိုင်းထူးရဲ့ ဖက်ထားတဲ့လက်ကို  ဖွံ့ထွားလုံးတင်း
တဲ့ ရင်သားတဖက်အပေါ်ကို တင်ပေးလိုက်ပါသည် ။ ကိုင်ပေး ဆိုတဲ့ အဓိပ္ပါယ်ပေါက်နေတာမို့ စိုင်းထူးလည်း ရင်ထွားတင်းတင်းကြီးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပါတော့သည် ။

မာတင်းထောင်မတ်နေတဲ့ သူ့လီးတန်ကြီးလည်း ကိုင်ရာ့ဖင်တုံးနှစ်တုံး ကြားထဲကို ပွတ်တိုက်နေသည် ။
ကိုင်ရာသည် အမကိုင်နန်းနဲ့ လိုးကြတာတွေကို ချောင်းကြည့်ခဲ့ထဲက စိုင်းထူးရဲ့ အလိုးကို ခံချင်နေတာ
ပါ ။ သူ့ဖင်တုံးတွေ ကြားထဲကို ထောက်မိပွတ်တိုက်နေတဲ့ လီးတန်ကြီးရဲ့ အထိအတွေ့ကြောင့် ကိုင်ရာ
စိတ်တွေ အရမ်း ဖေါက်ပြန်ထကြွလာရပြီး စိုင်းထူးရဲ့ လီးတန်ကြီးကို လက်နောက်ပြန်နဲ့ စမ်းကိုင်လိုက်
ပါသည် ။ စိုင်းထူးသည် ကိုင်ရာ့ကို စဖက်လိုက်တဲ့အချိန်ထဲက သူ့ဘောင်းဘီတို အပွကြီးကို အောက်ကို
လျော့ချပြီး ချွတ်ပစ်ထားပြီးသားပါ ။

ပူနွေးနွေး လီးတန်ကြီးကို ကိုင်ရာ စမ်းမိသွားသည် ။
"အိုး..အကြီးကြီးဘဲ...."
ကိုင်ရာ့နုတ်ဖျားက ပြောလိုက်တဲ့ စကားသံလေး ။တကယ်တော့ ကိုင်ရာသည် လီးကို တအား လိုချင်လိုလားနေတဲ့ ကောင်မလေးပါ ။
အမကိုင်နန်းနဲ့စိုင်းထူးတို့ လိုးကြတာတွေကို ချောင်းကြည့်တိုင်း ကိုစိုင်းထူးရဲ့ စံချိန်မှီ လီးတန်ကြီးကို တွေ့ပြီး စိတ်ရိုင်းတွေ ထကြွခဲ့သည် ။ ဒီလီးကြီးရဲ့ အံ့မခန်း
စွမ်းဆောင်ချက်တွေကိုလည်း တွေ့ခဲ့ရသည် မဟုတ်လား ။ အမကိုင်နန်းကို လိုးတာမှ အသားကုန်ဘဲ ။ အမကိုင်နန်းကို ကိုင်ရာ မေးကြည့်ဖူးသည် ။ ကိုစိုင်းထူးရဲ့
လိုးတာကို ကြိုက်သလား လို့ ။ အမက အရမ်းကောင်းတယ်...လို့ ပြောပြသည် ။ ရှည်ရုံတင် မကဘဲ လုံးပတ်က အရမ်းတုတ်လို့ စောက်ဖုတ်ထဲမှာ ပြည့်တင်းကြပ်
ပြီး လိုးလိုက်တိုုုုုုုုုုုုုုုုုုုင်း အတွင်းသားတွေကို ပွတ်တိုက်တာက တကိုယ်လုံး အကြောပေါင်းတထောင် စိမ့်အောင် ကောင်းလွန်းတယ် တဲ့ ။

ကိုင်နန်းရဲ့ အပြောတွေကြောင့်လည်း သူ့လီးကြီးနဲ့ ကြုံလိုက်ချင်တဲ့ စိတ်ရိုင်းတွေက အမြဲ ဝင်ခဲ့လို့ ညတွေမှာ ကိုယ့်ဖါသာ လက်နဲ့ ဖိဖိပွတ်ပြီး အာသာဖြေခဲ့ရပေါင်းလည်း များခဲ့ရသည် ။ အခု အမှောင်ချထားတာကလည်း ကိုင်ရာရဲ့ စိတ်ကို ပိုပြီး ရဲတင်းစေသည် ။ ကိုစိုင်းထူးက ( ကိုင်လေ..ကိုင်ရာ..ဆုပ်ပေး..နယ်ပေး...
ဆုပ်နယ်ပေးရင် ပိုပိုကြီးလာတယ်....မာလာတယ်....) လို့ ပြောလို့ ကိုင်ရာလည်း သူ့လီးကြီးကို ပွတ်လိုက် ဆုပ်နယ်ပေးလိုက် လုပ်ပေးနေမိသည် ။ စောက်ဖုတ်က
အရည်တွေ ရွှဲရွှဲစိုနေပြီ ။

ကိုစိုင်းထူးရဲ့ လက်ကလည်း ကိုင်ရာ့နို့တွေကို ဆုပ်နယ်ပေးနေသည် ။ ဒီဖီလင်ကလည်း တအားကောင်းသည် ။ နို့သီးမာမာလေးတွေကို သူ ချေပေးတာကလည်း လူကို
လေထဲကို မြောက်တက်သွားသလိုဘဲ ကောင်းလွန်းနေသည် ။ ကိုစိုင်းထူးက ကိုင်ရာ့ ညဝတ်အကျင်္ ီလေးကို ချွတ်ပေးသည် ။ ကိုင်ရာ ကိုယ်တုံးလုံး ဖြစ်သွားသည် ။
ကိုစိုင်းထူးက ကိုင်ရာ့နို့ကြီးတွေကို ဆုပ်နယ်ရုံမကဘဲ နို့သီးလေးတွေကို တဖက်ပြီးတဖက် စို့ပေးသည် ။
( ကိုင်နန်းကို မပြောနဲ့နော် . ..သူ့ဘဲကို လုရမလား ဆိုပြီး ကိုင်ရာ့ကို စိတ်ဆိုးလိမ့်မယ်......)
အသံဝဲဝဲလေးလေးနဲ့ ပြောလိုက်တဲ့ ကိုင်ရာသည် စိတ်ထိန်းနိုင်တော့တဲ့ ပုံမရှိ ။ စိုင်းထူးရဲ့ လီးတန်ကြီးကို အရင်းပိုင်းက ဆုပ်ကိုင်ပြီး ငုံစုတ်လိုက်ပါသည် ။

စိုင်းထူးလည်း တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ စုတ်ပေးနေတဲ့ ကိုင်ရာ့ကို လီးစုတ်ပုံစုတ်နည်းတွေ တတွတ်တွတ်နဲ့ သင်ပြပေးနေသည် ။ ကိုင်ရာ့ကို တော်တော်ကြာအောင် ပေးစုတ်
လိုက်ပြီးတဲ့နောက် စိုင်းထူးလည်း ကိုင်ရာ့စောက်ဖုတ်ကို ယက်ပေးသည် ။ ကိုင်ရာ့အဖို့ အပြာကားတွေ ကြည့်ပြီး တနေ့ကျရင် ဘဲက ဒီလိုဘဲ ယက်ပေးမှာဘဲ လို့
စိတ်ကူးဘဲ ယဉ်ခဲ့ရာက အခုတော့ တကယ်ဘဲ ဘာဂျာမှုတ်ပေးတာကို သူ ခံနေရပြီမို့ အရမ်းဘဲ ကျေနပ်နေသည် ။ လျာပြားကြမ်းကြမ်းကြီးရဲ့ ဖိဖိယက်ပေးတာကို
ခံရတဲ့ အရသာကလည်း ထူးခြားလှသည် ။
( အို....အိုး . . .. ကောင်း...ကောင်း...တအားကောင်းတယ်ကွာ...အိုး . .. .ယက်....ယက်....အား....ကျွတ်ကျွတ်.....)

ကိုင်ရာသည် အရည်တွေ တအားထွက်တာ ပေါင်ခြံတွေ ဖင်ကြားတွေကိုတောင် အရည်တွေ စီးကျနေရသည် ။ စိုင်းထူးလည်း အချိန်တန်နေပြီ ဆိုတာကို သိပြီး ဆက်မယက်တော့ဘဲ ကိုင်ရာ့ပေါင်တွေကို ဖြဲပြီး သူ့လီးကို စသွင်းတော့သည် ။ အရည်တွေ စိုစိုရွှဲနေတာကြောင့် လီးသွင်းရတာ ထင်သလောက် မခဲယဉ်း ။
ကိုင်ရာကလည်း သခွားသီးထိုးထည့် ငှက်ပြောသီးထိုးထည့်နဲ့ အာသာဖြေခဲ့ဘူးတာတွေကြောင့် လီး မဝင်ဘူးသေးပေမယ့် ကိုင်ရာ့ရဲ့ စောက်ဖုတ်က အတွေ့အကြုံ
ရှိသင့်သလောက် ရှိပြီးနေပြီလေ ။ လုံးပတ်တုတ်တုတ်နဲ့ စိုင်းထူးရဲ့ လီးကြီးရဲ့ ဖိသွင်းတာတွေကို ကိုင်ရာ အသဲခိုက်အောင် ကောင်းနေသည် ။

လိုးတယ် ဆိုတဲ့ အရသာထူးကို ကိုင်ရာ သိသွားရသည် ။ စိုင်းထူးရဲ့ လိုးချက်တွေက တဖြည်းဖြည်းနဲ့ မြန်ဆန်လာသည် ။ ဒီလို မြန်လာတာကိုလည်း ကိုင်ရာက သဘော
ကျသည် ။ ကြိုက်သည် ။ ဖိဖိဆောင့်ပေးတာတွေက ကြမ်းလာသည် ။ ကြမ်းလေကြိုက်လေဘဲလေ။
စိုင်းထူး လည်း အပြတ်ကို ဆောင့်ထည့် လိုးပေးလာသည် ။
( ကောင်းလား..ကိုင်ရာ....ကောင်းလား...)
တကိုယ်လုံး ချွေးတွေ ရွှဲစိုနေတဲ့ စိုင်းထူးက မေးလိုက်သည် ။ ( အရမ်းကောင်းတယ် ကိုကိုစိုင်းထူး......) လို့ ပြောသည် ။ ကိုကိုစိုင်းထူး သင်မပေးရဘဲ ပြန်ပင့်ကော့ပေး
မိသည် ။ သူကဆောင့် ကိုယ်က ပြန်ပင့်ကော့နဲ့ စိတ်တူကိုယ်တူ အချစ်ကြမ်း လိုးပွဲကလေးက မကြာခင်မှာဘဲ ကောင်းလွန်းတဲ့ ပြီးခြင်းနဲ့ လမ်းဆုံးပန်းတိုင်ကို တက်
လှမ်းသွားရတော့သည် ။ အမရဲ့ ဘဲနဲ့ ခိုးလိုးလိုက်ရတာက ပိုပြီးများ ကောင်းနေလေသလား မသိဘူး ။
စောက်ဖုတ် ကျိန်းစပ် အောင့်နေတာတောင် နောက်ထပ် သုံးချီတောင် ကိုင်ရာ လိုးပစ်လိုက်မိသည် ။

မနက်ပိုင်း မလုံ့တလုံ အဝတ်အစားနဲ့ စိုင်းထူးကို ဖက်တွယ်ပြီး ကော်ဖီသောက်နေတဲ့ ကိုင်ရာကို စိုင်းထွန်းနဲ့ လှနုဖြူတို့ တွေ့ကြတဲ့အခါ တအံ့တဩ ဖြစ်နေကြသည်။
သူတို့နှစ်ယောက်ကတော့ ဂရုမစိုက်ပါ ။ စိုင်းထွန်းနဲ့ လှနုဖြူတို့ ရှေ့မှာတောင် နှုတ်ခမ်းချင်း စုတ်နေကြသည် ။ယူအက်စ်အေကို ထွက်ခဲ့ကြပြီ ။

ရန်ကုန်လေဆိပ်က လေယာဉ် တက်ခဲ့ပြီးတဲ့နောက် စိုင်းထူးသည် တောက်လျောက် အိပ်လာခဲ့သည် ။
အစားကျွေးတာတောင် သူ ထမစားချင် ။ သူ အရမ်း ပင်ပန်းနေခဲ့လေသလား မသိဘူး ။

စိုင်းထွန်းလည်း ဒီကောင် အမကိုလိုးလိုက် ညီမကို လိုးလိုက်နဲ့ ဒါတောင် နန်းကျင်က လေဆိပ်ဆင်းခါနီးမှ ရောက်လာလို့ ။ မဟုတ်ရင် သူလိုးဦးမည် ထင်သည် လို့
တွေးလိုက်သည် ။

ကျန်းကျန်းသည် နန်းကျင်ကို ရန်ကုန်မြို့ကိုလည်း ရောက်ဖူးစေချင်လို့ စိုင်းထူးကို လေဆိပ် လိုက်ပို့ဖို့ ဆိုပြီး သွားခါနီးညမှာ ရောက်လာသည် ။
သူတို့ကို လေဆိပ် လိုက်ပို့ကြသည် ။
ကိုင်ရာသည် မြစ်ကြီးနားကို လွန်ခဲ့တဲ့ သုံးရက်လောက်ထဲက ပြန်သွားခဲ့ပြီ ။ သူ့မိသားစုက ပြန်လာဖို့ ဖုန်းဆက်ကြလို့ ။

မကြာခင် ထိုင်ဝမ်နိုင်ငံ ထိုင်ပေလေဆိပ်ကို ဆင်းတော့မည် ။
ဒီမှာ တည အိပ်ရမည် ။ နောက်တနေ့ မနက် ဖလိုက်နဲ့ ယူအက်စ်ကို ခရီးဆက်ကြရမည် ။

စိုင်းထူး အိမ်သာ ထသွားပြီး ပြန်ရောက်လာတဲ့အချိန် စိုင်းထွန်းက...

(  စိုင်းထူး.....)

( ဟင် ဘာလဲ....အကို......)

စိုင်းထွန်းက သူ မရှင်းတာလေး တခုကို ထုတ်မေးလိုက်သည် ။

( ငါက မာယာချန်းကို ဘော်ဒီဂတ်လို တချိန်လုံး ဘေးက လိုက်နေရမှာလား.....)

စိုင်းထူးက ရယ်သည် ။

( မဟုတ်ပါဘူး အကိုရ . . .မသိမသာ ခပ်လှမ်းလှမ်းက စောင့်ကြပ်ပေးရုံပါဘဲ..သူ့မှာ အခက်အခဲ ရန်တွေဘာတွေ ရှိလာမယ် ဆိုရင်လည်း အကို့ကို လှမ်းခေါ်လို့

ရတာပေါ့.....ကျနော် ရှိနေတုံး ကျနော်လည်း တာဝန်ယူမှာပါ...ကျနော်က မဲခေါင်ကြီးကို အကြာကြီး ပစ်မထားချင်တာနဲ့ သိပ်အကြာကြီးတော့ ယူအက်စ်မှာ မနေ

နိုင်ဘူး....)

( သူ့အဖေက ရန်သူ ရှိနေလား......)

( အင်း..သူက ထိုင်းမြန်မာနယ်စပ်က လက်နက်ပွဲစားလေ . . .ပြည်တွင်း လက်နက်ကိုင်တွေကိုလည်း လက်နက်ရောင်းတယ်.....နယ်စပ်တဝိုက်မှာ မြတ်လို့ကတော့
ဘယ်သူ့ကိုဖြစ်ဖြစ် လက်နက်မျိုးစုံကို သူ ရောင်းတာဘဲ....ဓါးပြဖြစ်ဖြစ် ကြေးစား လူသတ်သမား ဖြစ်ဖြစ် . . .လူအများကြီးနဲ့ ဆက်ဆံရောင်းဝယ်နေတော့ သူ့မှာ .ရန်သူတော့ ရှိနို်င်တာပေါ့....အကို ...ပြိုင်ဖက် စင်ပြိုင် လုပ်နေတဲ့ လုပ်ငန်းတူတွေ...)

( အင်းလေ ...ချမ်းသာတဲ့ လူတယောက် ဆိုတော့ သူ့သမီးကို ပြန်ပေးဆွဲနိုင်တာဘဲ...အင်း..သတိဆိုတာ လိုတယ်လို့မရှိဘူးပေါ့လေ...ငါ သဘောပေါက်ပါတယ် )

( မဲခေါင်ကြီး အတွက်ဆို ဒီဘဲကြီးက ဘာလိုလို ချက်ချင်း ပို့ပေးတာ..ကုန်းလမ်းက လာပို့ရင် ကြာနေမယ် ဆိုရင် လေယာဉ်နဲ့ လေထီးနဲ့တောင် လာချပေးတာ ..ဒါ
ကြောင့်လည်း မဲခေါင်ကြီးက သူ အကူအညီတောင်းတာကို လုပ်ပေးချင်တာ အကိုရေ....)

( မင်း တခါ ပြောပြပြီးပါပြီ ....ငါလည်း မင်း ခိုင်းရင် အရေးကြီးပြီ ဆိုတာ သိပါတယ်.....မင်းက ငါ့ကို ခိုင်းခဲတာဘဲလေ......)

စိုင်းထူးက အိုင်ပက်ထဲက မာယာချန်းရဲ့ ဓါတ်ပုံတွေနဲ့ ဗီဒီယိုဖိုင်တွေကို စိုင်းထွန်းကို ပြလို်က်တဲ့အချိန် လေယာဉ်မှူးက မကြာခင် ထိုင်ပေလေဆိပ်ကို လေယာဉ် ဆင်း
တော့မှာ ဖြစ်ကြောင်း အသံချဲ့စက်ကနေ ကြေငြာနေသည် ။

ထိုင်ပေလေဆိပ်က နိုဗိုတယ်လ်ဟိုတယ်မှာ သူတို့ တညအိပ်မည်ကို ထိုင်ပေက မဲခေါင်မြေခွေးရဲ့ အဆက်အသွယ် တပည့်တယောက် ဖြစ်တဲ့ စိုင်းကျော်တင့်က သိနေ
ပြီး ဖြစ်သည် လို့ စိုင်းထူး က စိုင်းထွန်းကို ပြောပြလိုက်သည် ။

( ဒီည သူက ထိုင်ပေမြို့ တဝိုက် လိုက်ပြပြီး ဧည့်ခံကျွေးမွေးချင်တယ် လို့ ကျနော့်ကို မက်ဆေ့ချ်ပို့တယ်......အကို....)
( သူက ထိုင်ပေ ရောက်နေတာ ကြာပြီလား....)
( ဟုတ်တယ်...မဲခေါင်ကြီးက သူ့တပည့်တွေကို နေရာအနှံ့ ပို့ထားတယ်...စီးပွားရေးတွေ ဖြန့်ကျက်ထားတယ် အကို...)
( အေးကွာ...ငါလည်း မင်းရဲ့ ဘောစိကြီးကို တကယ်ဘဲ လေးစားမိတယ်ကွာ..တော်တော် အကွက်မြင်တဲ့ လူကြီးဘဲကွာ....)

နိုဗိုတယ်လ်ဟိုတယ်ကို စိုင်းထူးနဲ့ စိုင်းထွန်းတို့ ရောက်ကြပြီးတဲ့နောက် စိုင်းကျော်တင့် ရောက်လာပါသည် ။
စိုင်းကျော်တင့်သည် အသက် လေးဆယ်လောက် ပိန်ပိန်ပါးပါး နဲ့ လူတယောက် ။

စိုင်းကျော်တင့် တယောက်ထဲ လာတာ မဟုတ်ပါဘူး ။
သူ့မှာ လက်ထောက် တယောက် ပါလာသည် ။
အလွန် အချိုးအဆက် တောင့်တင်းတဲ့ ရုပ်ရည်ကလည်း ထင်းနေအောင် ဖြူဆွတ် ချောမောတဲ့ အသက် နှစ်ဆယ် အရွယ်လောက် ကောင်မလေး တယောက်ပါ ။

( ဒါက ငါ့လက်ထောက် ...ဂျက်စီကာပန်းဖူး ...)
ကော်ပတ်ရုပလေးတရုပ်လို ရှင်းသန့် ဖြူဆွတ်နေတဲ့ ကောင်မလေးက ပြုံးပြကာ လက်ကမ်းပေးသည် ။ စိုင်းထူးနဲ့ စိုင်းထွန်းတို့ ဂျက်စီကာပန်းဖူးရဲ့ ဖြူနုတဲ့ လက်ကလေး
ကို ဆွဲကိုင်ပြီး နုတ်ဆက်လိုက်ကြသည် ။

( ဂျက်စီကာ..ဒါက ငါ နင့်ကို ပြောပြထားတဲ့ စိုင်းထူး.......ရွှေတြိဂံ နယ်မြေဒေသမှာ နံမည်ကြီးတဲ့ ဘိန်းမင်းသား.....ဒီဖက်က စိုင်းထူးရဲ့ အကို စိုင်းထွန်း . . .)

စိုင်းကျော်တင့်က ( ငါ မင်းတို့ကို ညစာ လိုက်ကျွေးမယ်..စိုင်းထူး......ဒါပေမယ့် ညပိုင်းမှာ ငါ အရေးကြီး အလုပ်တခု ရှိလို့ ကောက်ရွှန်ကို သွားရမယ်.....မင်းတို့
နှစ်ယောက်ကို ဂျက်စီကာက ဆက်ပြီး တာဝန်ယူ ဧည့်ခံပေးလိမ့်မယ် .....အဟဲ...ဘောစိကြီးကိုတော့ ငါ မင်းတို့ကို ရေလည် ဂရုစိုက်တဲ့အကြောင်း ပြောပြပေါ့ကွာ)
လို့ ရယ်ပြီး ပြောသည် ။

သူ့အကောင်းစား ကားကြီးနဲ့ စိုင်းထူးနဲ့ စိုင်းထွန်းတို့ကို ထိုင်ပေမြို့ထဲကို ခေါ်ဆောင်သွားပါတော့သည် ။

စိုင်းထူးကတော့ ထိုင်ဝမ် ထိုင်ပေမြို့ကို အရင်ကလည်း အခေါက်ခေါက် ရောက်ခဲ့ဖူးသည် ။ စိုင်းထွန်းကတော့ ရှမ်းပြည်ကနေ ဘယ်ကိုမှ သိပ် ထွက်တဲ့လူ တယောက်
မဟုတ်ဘူး ။
ထိုင်ပေမြို့မှာ အကောင်းဆုံးလို့ ထင်ရှားကျော်ကြားတဲ့ စားသောက်ဆိုင်ကြီးမှာ စိုင်းကျော်တင့်က ညစာ ကျွေးသည် ။
တရုတ်အစားအသောက် မျိုးစုံ ဖြစ်ပေမယ့် စီချွမ်းပြည်နယ်က ငရုတ်သီးစပ်စပ် ဟင်းလျာတွေလည်း ပါသည် ။ ထူးထူးဆန်းဆန်း ဟင်းလျာတွေ ဖြစ်တဲ့ မိချောင်းသား
ခိုသား မြွေသား ယုန်သားတွေလည်း ပါသည် ။ ကန်တုံနယ်က စတိုင် ဟင်းလျာတွေလည်းပါသည် ။

စိုင်းထူးသည် ဘယ်လောက် စားကောင်းကောင်း တအားနင်း စားပစ်တတ်သူ တယောက် မဟုတ် ။ သင့်တော်ရုံဘဲ စားသည် ။
စိုင်းထွန်းကတော့ စားကောင်းကောင်းနဲ့ အရမ်း နှိပ်ထည့်လိုက်သည် ။
ဟူး...ဘိုက်ကို ကားသွားတာဘဲ......စိုင်းကျော်တင့်ရေ...စားလို့ သိပ်ကောင်းတယ်ဗျာ...အခုလို ထူးဆန်းတဲ့ ခန်းနားတဲ့ ဆိုင်ကြီးကို ခေါ်လာတာ အတွက်.....
လို့ စိုင်းထွန်းက ပြောလိုက်သည် ။
စိုင်းကျော်တင့်က ( တွေ့ရတာ ဝမ်းသာတယ်ဗျာ..ကိုစိုင်းထူး နဲ့ ကိုစိုင်းထွန်း...နောင်ကိုလည်း လမ်းကြုံရင် ဝင်လာလည်အုံးဗျာ...) လို့ ဝမ်းသာအားရ ပြောလိုက်သည် ။

( ကျနော် ကောက်ရွှန်မှာ  အလုပ်ရှိလို့ ပြေးလိုက်အုံးမယ်.......ခင်ဗျားတို့ကို ဂျက်စီကာက ထိုင်ပေမြို့ရဲ့ နိုက် လိုက်ဖ်ကို လိုက်ပြပါလိမ့်မယ်.....အေးဆေးပေါ့..မနက်
လေယာဉ်မှီရင် ပြီးတာဘဲ.....လေယာဉ်ပေါ်မှာ အိပ်သွားလိုက်ပေါ့ဗျာ......ဖတ်စ်ကလပ်စ်ကဘဲ ကျောဆန့်လို့ရတယ်လေ . . . )

စိုင်းကျော်တင့် သူတို့ကို ဂျက်စီကာနဲ့ ထားခဲ့ပြီး လစ်သွားသည် ။
ဂျက်စီကာလို အချောစား အတောင့်စားလေးကို စိုင်းကျော်တင့် ဘယ်လိုများ ဘယ်ကများ ရှာဖွေထားပါလိမ့်လို့ စိုင်းထူး တွေးနေသည် ။

( ကိုစိုင်းထူး.....ဂျက်စီကာလေ.....ကိုစိုင်းထူး နံမည်ကို ကြားဖူးနေတာ ကြာပါပြီ ...ကိုစိုင်းထူးက နံပါတ်တူး တဲ့......မဲခေါင်ကြီး ပြီးရင် ဩဇာ အရှိဆုံးက ကိုစိုင်းထူး တဲ့..
မီလျံနဲ့ ချီတဲ့ အရောင်းအဝယ်တွေ ငွေလွှဲတာတွေကို မဲခေါင်ကြီး ကိုယ်စား လက်မှတ်ထိုးပေးနေတာ အလုပ်တွေကို အတည်ပြုချက်တွေ ပေးနေတာ ကိုစိုင်းထူး ဘဲ ဆိုတာ ဂျက်စီကာ သိနေတာ ကြာပြီ.....) လို့ ပြောလိုက်သည် ။

( ဂျက်စီကာက အရမ်းလှတာဘဲ....ရုပ်ရှင်မင်းသမီး မော်ဒယ်လ်တွေက ဂျက်စီကာ့ကို ခြေဖျားတောင် မှီမယ် မထင်ဘူး ...တကယ်...တကယ်......)

စိုင်းထူးက ပေါ်တင်ကြီး မြှောက်ပင့်နေပြီ လို့ စိုင်းထွန်း စိတ်ထဲမှာ မှတ်ချက် ချလိုက်သည် ။

ကြည့်ရတာ စော် ဝါသနာကြီးတဲ့ စိုင်းထူးသည် ဂျက်စီကာကိုလည်း သဘောကျနေပြန်ပြီ ထင်တာဘဲ ။

ဂျက်စီကာက အခု သူနေတဲ့နေရာကို တက်စီနဲ့ သွားကြပြီး အဲဒီကနေ သူ့ကားနဲ့ ထိုင်ပေမြို့ထဲက ညဖက် ဖွင့်တဲ့ နို်က်ကလပ်တွေကို လိုက်ပြမည် လို့ ပြောလာတဲ့အခါ စိုင်းထွန်းက ( ညီလေး..မင်းနဲ့ ဂျက်စီကာတို့ဘဲ သွားလိုက်ကြကွာ..အကိုက အစားလည်း စွတ်စားလိုက်လို့ ဘိုက်ကြီးတင်း မျက်စိတွေ လေးနေပြီ..ဟိုတယ်ကိုဘဲ တန်းပြန်လိုက်ပြီး နားတော့မယ် စိတ်ကူးတယ်.....အိုကေတယ် မဟုတ်လား.....) လို့ ပြောလိုက်သည် ။

စိုင်းထူးလည်း သူ့အကိုက ဂျက်စီကာနဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ လွတ်လပ်အောင် ရှောင်ပေးနေပြီ ဆိုတာကို သဘောပေါက်လိုက်သည် ။

ဂျက်စီကာက စားသောက်ဆိုင်ကနေ ထိုင်ပေလေဆိပ်က နိုဗိုတယ်လ် ဟိုတယ်ကို ပြန်ဖို့ တက်စီကား စီစဉ်ပေးလိုက်သည် ။ စိုင်းထူးနဲ့ ဂျက်စီကာလည်း ကိုစိုင်းထွန်းရဲ့
တက်စီကား ထွက်သွားပြီးတာနဲ့ တက်စီ ထပ်ခေါ်ပြီး ဂျက်စီကာရဲ့ အိမ်ဆီကို သွားလိုက်ကြသည် ။

ဂျက်စီကာရဲ့ ကွန်ဒိုတိုက်ခန်းသည် ၁၂ထပ် အမြင့်မှာ ရှိသည် ။ သပ်ရပ် ကျယ်ဝန်းပြီး နေချင့်စဖွယ် တိုက်ခန်းလေး  ။ အိပ်ခန်း ၂ခန်း ပါ ဒီတိုက်ခန်းလေးထဲကို ရောက်သွားကြပြီး စိုင်းထူးနဲ့ ဂျက်စီကာတို့ အရက်ပုလင်း ဖွင့်ကာ ထိုင်သောက်ကြရင်း စကားတွေက ပြောမကုန်ဘဲ အပြင်ကို ပြန်မထွက်နိုင်ကြဘူး ။စိုင်းကျော်တင့်က ဘာရည်ရွယ်ချက်တဲ့များ ဒီလို ချောလှတောင့်တင်းတဲ့ ဂျက်စီကာပန်းဖူးလို ကောင်မ
လေးကို စိုင်းထူးကို လိုက်ပြဖို့ စီစဉ်ထားခဲ့ပါလိမ့် ။

မိန်းမချောလေးတွေ မြင်ရင် ကြွေတတ်တဲ့ စိုင်းထူးသည် ဂျက်စီကာပန်းဖူး ကိုလည်း မြင်မြင်ချင်းဘဲ သ
ဘောကျသွားပါပြီ ။

ဂျက်စီကာပန်းဖူးနဲ့ စိုင်းထူး အရက်သောက်ရင်း သောက်ရင်း မူးလာကြသည် ။ တခစ်ခစ် တဟားဟား
ရယ်မောသံတွေ ကျယ်လာသလို သူတို့ရဲ့ ခင်မင်ရင်းနှီးမှုကလည်း ပိုလာသည် ။

" ကဲပါ..ကိုစိုင်းထူးရယ်....ဂျက်စီကာ ထိုင်ပေရဲ့ညဖက် ပျော်ရွှင်မှုလေးတွေကို လိုက်ပြပါရစေ.....တော်ကြာ
ဦးစိုင်းကျော်တင့်က ဂျက်စီကာ့ကို တာဝန်မကျေဘူး ပြောနေပါ့မယ်......."

ဂျက်စီကာက မြေအောက်ကားရပ်တဲ့ ပါကင်က သူမကားလေးကို သွားယူဖို့ ဓါတ်လှေခါးနဲ့ ပါကင်ဆီကို
ဆင်းဖို့ သူ့ကို ခေါ်သွားသည် ။ သို့ပေမယ့် ဓါတ်လှေခါးထဲမှာ ဂျက်စီကာပန်းဖူး အရက်အရှိန်နဲ့ ယိမ်း
ယိုင်သွားတာကို တွေ့ရလို့ စိုင်းထူးက တက်စီကားနဲ့ဘဲ ထွက်လည်ကြရအောင်ပါ လို့ အကြံပြုလေသည်။

ဂျက်စီကာပန်းဖူးလည်း သူမ မူးနေတာကို သဘောပေါက်လို့ စိုင်းထူးရဲ့ အကြံပေးချက်ကို လက်ခံသည်။
သူတို့ ဓါတ်လှေခါးနဲ့ မြေညီထပ်ကို ပြန်တက်ခဲ့ကြသည် ။

ထိုင်ပေမြို့လိုနေရာက တက်စီကား ရဖို့က မခဲယဉ်းပါဘူး ။ သစ်လွင်တဲ့ တက်စီကားမျိုးစုံက လမ်းမတွေ
အပေါ်မှာ ဥဒဟို ပြေးလွှားနေသည် ဆိုတော့ ဂျက်စီကာပန်းဖူး နဲ့ စိုင်းထူးတို့ မကြာခင်မှာဘဲ တက်စီကား ရဲ့ ပို့ဆောင်မှုနဲ့ ငန်းနက် ဆိုတဲ့ နိုက်ကလပ်ကြီးဆီကို ရောက်သွားကြပါသည် ။

ဒီ ငန်းနက်ကြီးထဲမှာ နို်ငငံခြားသားတွေဘဲ များသည် ။ မလုံ့တလုံနဲ့ ထိုင်ဝမ်သူလေးတွေက အရက်နဲ့
စားစရာတွေကို ယူလာပေးနေကြသည် ။ စိုင်းထူးသည် ဒီ ထိုင်ဝမ်သူလေးတွေကို စိတ်မဝင်စားဘူး ။ သူ
အရမ်း စိတ်ဝင်စားနေတာက ဂျက်စီကာပန်းဖူး ။

တောက်ပြောင် ရွှန်းလဲ့တဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ စွဲမက်စရာ နှုတ်ခမ်းဖေါင်းဖေါင်းအိအိလေးတွေနဲ့ ဖွံ့ထွားလုံးဝန်း တဲ့ ရင်စိုင်နှစ်မွှာ သေးကျဉ်တဲ့ ခါးလေး..စွင့်ကား ဝိုင်းထယ်တဲ့ တင်ပါးအိအိတွေ နဲ့
ဂျက်စီကာပန်းဖူးသည် သူ့ရင်ကို လှုပ်ခတ်စေပြန်ပြီ ။

ကလပ်ထဲမှာ အရက်ထပ်သောက်ကြပြန်တော့ မူးသည်ထက်မူးလာရသည် ။ ဂျက်စီကာလည်း စိုင်းထူး
နဲ့ ပူးကပ်ထိုင်ရင်း ရယ်လိုက်မောလိုက် တို့လိုက်ဆိပ်လိုက်နဲ့ ကလပ်ထဲမှာကလည်း မီးမှိန်မှိန်နဲ့မို့ စိုင်းထူးလည်း ပြည့်တင်းတဲ့ လက်မောင်းသားလေးတွေကို သူ့လက်ညှိုးနဲ့ ပွတ်ကြည့်နေသည် ။
ချောမွတ်တဲ့ အသားအရည်ဝင်းဝင်းလေးတွေနဲ့ စွဲဆောင်မှု ရှိတဲ့ မျက်နှာလှလှလေးကိုရော အချိုးကျ
ကောက်ကြောင်းလှတဲ့ဂျက်စီကာကို စိတ်မထိန်းနိုင်ဘဲ နမ်းမိသွားတော့သည် ။ ဂျက်စီကာပန်းဖူးက သူ့
အနမ်းတွေကို မငြင်းဆန် မရုန်းဖယ်ဘဲ သူ့ကို ပြန်ဖက်ပြီး ပြန်စုတ်နမ်းလိုက်တာကြောင့် အံ့ဩစွာနဲ့
အနမ်းတွေကို ဆက်လိုက်တော့ ဒီအနမ်းတွေက ရပ်တန့်ဖို့ မလွယ်ကူတော့ ။ လျာချင်း ကလိမိနေကြ
ပြီး စိုင်းထူးရဲ့ လက်တွေက သူမတကိုယ်လုံး အနှံ့ ပြေးလွှားနေလေပြီ ။

ဂျက်စီကာပန်းဖူးရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးတွေဆီက သူ့နှုတ်ခမ်း ခွာလိုက်တဲ့အချိန် ဂျက်စီကာပန်းဖူးက " ဟွန်း
သူ အရမ်း နမ်းတတ်တာဘဲ..တကယ်...." လို့ မပွင့်တပွင့်လေး ပြောလိုက်တဲ့အခါ စိုင်းထူးကလည်း "
မနက်ဖန် မနက် လေယာဉ်နဲ့တောင် မလိုက်ချင်တော့ဘူး..ဂျက်စီကာနဲ့ဘဲ ဒီထိုင်ပေမှာ နေလိုက်ချင်မိ
တယ်...." လို့ ပြောလိုက်လေသည် ။

ဂျက်စီကာက " မဲခေါင်မြေခွေးကြီး ပေးတဲ့ တာဝန်ကို လေးလေးစားစား လုပ်ရမယ် ဆိုတာ မသိဘူး
လား....ဟွန်း..တော်ကြာ အပြစ်တင်ခံနေရပါအုံးမယ်...." လို့ ပြောလိုက်ရင်း သူ့ရင်ခွင်ထဲကို ဝင်လာလို့
စိုင်းထူးလည်း ဂျက်စီကာ့ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်ထားရင်း နဖူးဝင်းပြောင်ပြောင်လေးကို အနမ်းလေးတွေ
ပေးရင်း..." ဂျက်စီကာ သိပ်လှတာဘဲကွာ....တကယ်လှတယ်....." လို့ ပြောလိုက်ပါသည် ။

" ဟုတ်လို့လား..ဂျက်စီကာက ဟိုတုံးထဲက ကြားဖူးနေပါတယ်..ကိုစိုင်းထူး ဆိုတဲ့ ဘိန်းမင်သားက စော်
အချောလေးတွေ ဝိုင်းဝိုင်းလည်နေတယ် ဆိုတာကို....ပြောပါအုံး...ရည်းစားတွေ ဘယ်နှစ်ယောက်တောင်
ရှိသလဲ ဆိုတာ....." လို့ မေးလေတော့.." ဂျက်စီကာရယ်....ပြီးခဲ့တာတွေ အဟောင်းတွေ နောက်ကြောင်း
တွေကို ပြန်ပြောနေလို့ မဖြစ်ပါဘူး...ရှေ့ကိုဘဲ ဆက်ကြရအောင်ကွာ....ရှေ့မှာက ကိုယ်နဲ့ ဂျက်စီကာ ဆို
တဲ့ ရွှေမင်းသမီးလေးဘဲ ရှိမယ်...." လို့ စိုင်းထူးက ပြန်ပြောလေသည် ။

" အမလေး..သူမှ အပြောကောင်း..ယုံရမှာလား..ကိုစိုင်းထူးရယ်......ကျမ ယုံချင်ပါတယ်လေ....." လို့ ပြော
လိုက်တဲ့ ဂျက်စီကာရဲ့ လည်တိုင်ဖွေးဖွေးလေးကို သူ နမ်းနေပြန်သည် ။

ဂျက်စီကာလည်း အသဲယားလာပုံရသည် ။ စိုင်းထူးရဲ့ ကျောပြင်ကို သူမ လက်သဲချွန်လေးတွေနဲ့ ကုတ်
လိုက်ခြစ်လိုက်နဲ့ တဟင်းဟင်း ညည်းလာသည် ။ စိုင်းထူးရဲ့ လက်တဖက်ကလည်း တိုတောင်းလှတဲ့
ဂျက်စီကာရဲ့ မီနီစကပ်လေးထဲကို ဝင်သွားသည် ။ စမ်းမိတဲ့ ပေါင်ကြား ဂွဆုံနေရာလေးက ပင်တီလေး
ဟာ စိုထိုင်းထိုင်းနဲ့ ဖြစ်နေတာကို သူ သိလိုက်သည် ။ ဂျက်စီကာပန်းဖူးသည် သူ့အနမ်းတွေနဲ့ ကိုင်
တွယ်ပွတ်သပ်တာတွေကြောင့် ကာမရှေ့ပြေး အရည်တွေ စိုစွတ်နေပြီ ။

ဂျက်စီကာက သူမပင်တီထဲကို လက်ချောင်းတွေ ထိုးနှိုက်ထားတဲ့ စိုင်းထူးကို အသံတုန်တုန်လေးနဲ့
" ကလပ်ထဲမှာကြီး..လူတွေ မြင်နေမယ်.....အကိုရယ်....ဂျက်စီကာ့ အခန်းကို ပြန်ကြရအောင်ပါ....." လို့
ပြောလိုက်သည် ။ သို့သော် စိုင်းထူးက တိုက်ခန်းကို ပြန်ဖို့အထိ မအောင့်နိုင်တော့ ။ ဂျက်စီကာ့ကို
အိမ်သာခန်းထဲကို ဆွဲသွင်းသွားလိုက်သည် ။

အိမ်သာခန်းထဲမှာ အတွင်းကနေ သော့ပိတ်လိုက်ပြီး ဂျက်စီကာ့စကပ်ကို လှန်တင်လိုက်ရင်း သူမရဲ့ ပေါင်တန်လှလှနှစ်ချောင်းကို ဖြဲကားစေပြီး သူ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ချလိုက်ရင်း ဖေါင်းမို့တဲ့ ပေါင်ဂွဆုံနေ
ရာကို ပင်တီပေါ်ကနေ နမ်းရှုံ့လိုက်တော့ ဂျက်စီကာလည်း " အရည်တွေ ရွှဲနေတယ် အကိုရယ်....အား
နာတယ်....ဂျက်စီကာ ရေဆေးပေးပါရစေ....." လို့ တတွတ်တွတ် ပြောပြီး သူ့ခေါင်းကို တွန်းပစ်ပေမယ့်
စိုင်းထူးက နောက်မဆုတ်တော့ ။ ပင်တီလေးကို ဘေးကို ဆွဲဖယ်ပြီး ဂျက်စီကာရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို
နမ်းလိုက် စုတ်လိုက် လျာနဲ့ ပင့်ယက်လိုက် လုပ်ပါတော့သည် ။

" အို....အကိုရယ်.....အာ....အာ......အမလေး....ဟင့်....အိ......အ....အ........အ.......အင်း.....ဟူး....ဟူး....."

စိုင်းထူးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ယက်လိုက် စုတ်လိုက် ကလိပေးတာတွေကြောင့် ဂျက်စီကာလည်း အသံမျိုစုံ
ထွက်ပြီး ခါးလေးကော့ မျက်လုံးလေးပိတ်ကာ အော်ညည်းနေတော့တာဘဲ ။

လက်ကလေးနှစ်ဖက်နဲ့လည်း စိုင်းထူးရဲ့ ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ဆွဲထားသည် ။ စိုင်းထူးလည်း ထောင်
ထနေတဲ့ ဂျက်စီကာရဲ့ စောကစိလေးကို စုတ်ပစ်တာ ဂျက်စီကာ တအားကောင်းသွားလို့ အရည်တွေ
တရွှမ်းရွှမ်း ထွက်ယိုလာတော့စိုင်းထူးလည်း အရည်တွေကို အကုန် စုတ်ယူမြိုချပစ်လိုက်သည် ။

ဂျက်စီကာ တဟင်းဟင်းနဲ့ ကာမ အရသာထူးတွေကို ခံစားနေရဆဲမှာဘဲ စိုင်းထူးက ထရပ်ပြီး လက်ဆေး
တဲ့ ကြွေဇလုံကို လက်ထောက်ခိုင်းပြီး ဖင်ကို ခပ်ကော့ကော့လေး အနေအထားနဲ့ ကုန်းခိုင်းရင်း အ
နောက်ဖက်ကနေ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲကို လီးဖိသွင်းကာ လိုးလေသည် ။

" အား......အား......အား.....အူး....အူး.....အိုး......."

လီးတုတ်တုတ်ကြီးနဲ့ ဖိလိုးတာကို ခံလိုက်ရလို့ ဂျက်စီကာလည်း တအားအော်ရင်း အကြိုက်တွေ့နေသည် ။ ဆောင့်ချက်တွေ ပိုပိုကြမ်းလာမြန်လာသည် ။ စိုင်းထူး လိုးသမျှ ဂျက်စီကာ က
ကြိုက်သည် ။ အိုး..တကယ့်ကို ကြမ်းတဲ့ပွဲ ။ တဖန်းဖန်း တဖွတ်ဖွတ်နဲ့ နောက်ဆုံး သုတ်ရည်တွေ တပုံ
ကြီးကို ဂျက်စီကာရဲ့ ဖင်တုံးအိအိတွေအပေါ်မှာ ထုတ်ပန်းလွှတ်ရင်း စိုင်းထူး လမ်းဆုံးကို တက်ရောက်မိ
သွားရသည် ။ ဂျက်စီကာက တုန်ရင်တဲ့ အသံလေးနဲ့ " ဂျက်စီကာလည်း သုံခါတောင် ပြီးတယ် အကို"
လို့ ပြောလိုက်ပြီး စိုင်းထူးရဲ့ လီးထိပ်ပေါက်က အရည်လေးတွေ စို့ထွက်နေတာကို သူမလျာလေးနဲ့ အ
သာလေး သိမ်းယက်ပေးလိုက်သည် ။ ဒီ အပြုအမူလေးက စိုင်းထူးကို စွဲမက်သွားစေသည် ။

လတ်တလောမှာ စိုင်းထူးသည် မြစ်ကြီးနားက ကိုင်နန်းကိုင်ရာကိုရော ရွှေတြိဂံနယ်မြေက နန်းကျင်ကို
ရော မေးလျော့သွားပြီ ။ သူ့စိတ်ထဲမှာက ဂျက်စီကာ ဘဲ ရှိနေသည် ။ ဂျက်စီကာရဲ့ အခန်းကို ပြန်ကြ
ပြီး နောက်ထပ် ပွဲကြမ်းလေးတွေ ထပ်ဆွဲဖို့ နွှဲဖို့ကိုဘဲ သူ စဉ်းစားနေသည် ။
နိုက်ကလပ်ထဲက အိမ်သာထဲမှာ တချီ ပြီးခဲ့ကြပြီး ဂျက်စီကာနဲ့ တက်စီပေါ်မှာ ပြန်နမ်းမိကြရင်း စိတ်
တွေ တထောင်းထောင်းထလာကြပြန်တော့ ကွန်ဒိုတိုက်ခန်းပေါ်ကို တက်နေတဲ့ ဓါတ်လှေခါးထဲမှာ
ဂျက်စီကာရဲ့ မီနီစကပ်အတိုထဲ လက်သွင်းပြီး စောက်ဖုတ်ကို နှိုက်ရင်း သူမလျာလေးနဲ့ လျာချင်း က
စားမိကြသည် ။

အခန်းတံခါးကို ဖွင့်ဝင်မိလိုက်တာနဲ့ နှစ်ယောက်သား ကိုယ်ပေါ်က ဝတ်ထားတာတွေကို တိုင်ပင်ထား
သလို ပြိုင်တူ အမြန် ချွတ်ပစ်မိကြသည် ။ အရက်အရှိန် တဏှာအရှိန် ပေါင်းစပ်မိသွားကြတဲ့အတွက်
ကိုယ်တုံးလုံးတွေနဲ့ ဖက်သိုင်းကိုင်ပွတ်နေမိကြရင်း ဧည့်ခန်းလေးက သားရေဆိုဖါရှည်ပေါ်မှာဘဲ ထပ်ရက်
သား လဲကျသွားကြရင်း လိင်အဂင်္ါချင်း သွတ်သွင်းမိသွားကြသည် ။

ဂျက်စီကာသည် စိုင်းထူး နည်းတူဘဲ အငမ်းမရတွေ ဖြစ်နေသည် ။ သူမစောက်ဖုတ်ထဲကို လီးသွင်းထည့်ဖို့ တောင်းခံနေခဲ့သည် ။ တအား လိုချင်လိုလားနေတဲ့ ဂျက်စီကာရဲ့ အရည်တွေ တအားရွှဲနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲကို တင်းမာလွန်းလို့ တဆတ်ဆတ် တုန်ခါနေတဲ့ သူ့လီးတန်ကြီးကို
ဖိသွင်းလိုက်တဲ့အချိန် တွဲလောင်းကျနေတဲ့ သူ့ဂွေးစိတွေက ဂျက်စီကာ့ ဖင်ကြားထဲကို ဘတ်ကနဲ ထိ
ရိုက်လိုက်သည် ။
" အား......"
ဂျက်စီကာရဲ့ မချိတင်ကဲ အော်လိုက်သံနဲ့အတူ သူ့လီးတန်ကြီးသည် စောက်ဖုတ်ထဲကို တဗျိဗျိနဲ့ ဒချိနေ
လေပြီ ။ ထောင်ကြွနေတဲ့ နို့ကြီးနှစ်လုံးထဲက တလုံးကို သူ့နှုတ်ခမ်းကြီးတွေနဲ့ ငုံစို့လိူက်ရင်း ဖင်တကြွ
ကြွနဲ့ လိုးပေးနေတဲ့ စိုင်းထူးသည် တင်းကြပ်စီးထန်းလှတဲ့ ဂျက်စီကာ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို လိုးလို့ကောင်း
လွန်းလို့ အရမ်းကို သဘောကျ ကြိုက်သွားမိသည် ။

တညတာ လေယာဉ်နားလိုက်တဲ့အတွက် ပစ္စည်းကောင်းလေးကို စိတ်တိုင်းကျ လိုးခွင့်ရသွားတဲ့ စိုင်းထူး
သည် စီစဉ်ဖန်တီးပေးတဲ့ ထိုင်ပေက ကိုယ်စားလှယ် စိုင်းကျော်တင့်ကို အထူးဘဲ ကျေးဇူးတင်မိသွားလေ
သည် ။

ဂျက်စီကာကို ဖိဆောင့်လိုးပေးနေရင်း ဂျက်စီကာရဲ့ တင်းမာလုံးဝန်းတဲ့ နို့အုံကြီးတွေကိုလည်း သူ စိတ်
ကြိုက် ဆုပ်နယ်နေသည် ။ ဂျက်စီကာက ပက်လက် ခံနေတာ ကြာလာတဲ့အခါ " ပုံစံပြောင်းမလား.."
လို့ မေးလာပြီး ဖင်ပူးတောင်း ထောင်ပေးတဲ့အတွက် ဂျက်စီကာ့ ခါးသိမ်လေးကို လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ပြီး
ဖင်အနောက်ကနေ စောက်ဖုတ်ကြီးကို တအားဆောင့်ဆောင့်လိုးပေးလိုက်ပြန်သည် ။

ဂျက်စီကာရဲ့ အော်သံ ညည်းသံတွေက တော်တော်ဘဲ ကျယ်လောင်လှသည် ။
" ကောင်းတယ်....လိုး.....လိုး...တအားဆောင့်ပါ....ဆောင့်....ဆောင့်.....အား....အား......ကောင်းတယ်.....အိုး
လိုး...တအားလိုး.....အသေလိုး....အူး...ဟူးဟူး....အား......အား.......အား......"

ဂျက်စီကာရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲက လေအံသံ ဘွတ်ကနဲ ထွက်လာသည် ။ ဖင်ကုန်းပေးထားလို့ ဖင်တုံးဖြူကြီးတွေ ကြားထဲက စောက်ဖုတ်ကြီးထဲကို သူ့လီးတန် တဖွတ်ဖွတ်နဲ့ ဆောင့်ဝင်နေတာကို ငုံ့
ကြည့်နိုင်တဲ့အတွက် စိတ်ရိုင်းတွေ ပိုကြွရသလို အရသာလည်း ရှိလှသည် ။ ဖင်စအိုပေါက် နီနီလးက
လည်း သူ့စိတ်တွေကို ကြွထလာစေပြီး ဖင်ပေါက်လေးကိုပါ လက်မတချောင်းနဲ့ ထိုးကလိမိနေသည် ။

ဂျက်စီကာလည်း တဟင်းဟင်း တအီးအီး အော်ရင်း တချီပြီးသွားသည် ။
နောက်ထပ်တခါ ပုံစံပြောင်းကြပြန်သည် ။ ဒီတချီတော့ ဂျက်စီကာက အပေါ်က ။ မြင်းစီးနေတဲ့ ကောင်း
ဂဲလ်လေးပေါ့ ။ နို့ကြီးတွေက တုန်ခါရမ်းနေသည် ။ ဂျက်စီကာက အပေါ်က ဆောင့်...သူက အောက်က
ပင့်ထိုး စည်းချက်မှန်မှန်နဲ့ အရသာရှိ ထိမိတဲ့ လိုးပွဲကြမ်းလေးပါ ။

ဂျက်စီကာက သူမနို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဆုပ်ညှစ်ပေးဖို့ တောင်းဆိုလိုက်လို့ စိုင်းထူးလည်း နို့အုံကြီးတွေကို
တအားဆုပ်ညှစ်ထားရင်း ကော့ပင့်လိုးပေးသည် ။

တဏှာကြီးတဲ့ ကောင်မလေးရဲ့ ပါးစပ်ထဲကို သူ့သုတ်ရည်ပူပူတွေ ပန်းလွှတ်ထုတ်ကာ ပြီးလိုက်တဲ့အချိန်
ဂျက်စီကာက သုတ်ရည်တွေကို အကုန်လုံး မြိုချပစ်လိုက်တာကို တွေ့လိုက်ရသည် ။

ဒီအတိုင်းဆိုရင် မနက်စောစော ထပြီး လေယာဉ်စီးနိုင်ပါ့မလား ။
ဂျက်စီကာက သူ့ကို ရေချိုးခန်းဆီကို ဆွဲခေါ်သွားပြီး ပူနွေးတဲ့ ရေတွေ တဖွားဖွာ ကျနေတဲ့  ရေပန်းအောက်မှာ ရေအတူတူ ချိုးစေသည် ။ ဂျက်စီကာလို အချိုးအဆက်ကျပြီး လှပတဲ့ ကောင်မလေး
နဲ့ အင်မတန်ခေတ်မှီ သန့်ရှင်းသပ်ယပ်တဲ့ ရေချိုးခန်းလေးထဲမှာ ရေချိုးရင်း နမ်းစုတ်နေရတဲ့လုပ်ရပ်က
ဂျိန်းစဘွန်းရုပ်ရှင်ကားထဲက ဇာတ်ဝင်ခန်း တခုလိုဘဲ လို့ သူ့စိတ်ထဲမှာ တွေးမိလိုက်သေးသည် ။

ဂျက်စီကာက ရေချိုးခန်းထဲက အထွက် မွေးပွတဘက်ကြီး ကိုယ်မှာ ပတ်ပြီး မီးဖိုခန်းထဲကို သူ့ကို ခေါ်သွား ပြီး အမဲသားဖတ်လေးတွေနဲ့ ခေါက်ဆွဲပြုတ်ပူပူတခွက် လုပ်ကျွေးသည် ။ ဒီကောင်မလေးကို
တော့ စိုင်းထူး တအား ကြိုက်နေမိပြီ ။

ဂျက်စီကာက အမေရိကန်က အပြန်မှာလည်း ထိုင်ပေကို ဝင်ခဲ့ဖို့ သူနဲ့ ကြီးလုံ...ကောက်ရွှန်မြို့တွေကို
အတူတူ လည်ပတ်ကြမယ် လို့ ပြောနေတာကို သူကလည်း သဘောတူသည် ။ ဂျက်စီကာကို လိုးလို့
မဝသေးတာ အမှန်ဘဲ ။ ဖင်ပေါက်လေးကိုလည်း လိုးချင်စိတ်တွေက များနေခဲ့သည်လေ ။

သူတို့ ထပ်လိုးကြပြန်သည် ။
ဒီတညလုံးတော့ တမှေးမှ မအိပ်ဖြစ်ပေမယ့် စိုင်းထူး ကျေနပ်သည် ။
လေယာဉ်ကွင်းကို ဂျက်စီကာက သူမရဲ့ ပြိုင်ကားလေးနဲ့ လိုက်ပို့ပေးသည် ။
အချိန်မှီလေး ရောက်သွားလို့ တော်သေးသည် ။

စိုင်းထူးသည် လေယာဉ်ကွင်းမှာ မျှော်စောင့်နေတဲ့ အကိုစိုင်းထွန်းကို ဆွဲခေါ်ပြီး လေယာဉ်ပေါ်ကို တက်သည် ။ လေယာဉ်ပေါ်မှာ လှဲလျောင်းရင်း  " ပြန်လာတွေ့နော်..." လို့ ပြောကာ လက်ပြ ကျန်ရစ်တဲ့ ဂျက်စီကာရဲ့ မျက်နှာလေးကို မြင်ယောင်နေသည် ။

လေယာဉ်မယ် ချောချောလေးက အစားအသောက်တွေ ယူလာပေးနေပေမယ့် စိုင်းထူးကတော့ တခေါခေါနဲ့ အိပ်ပျော်သွားသည် ။အမေရိကန်ပြည်
အရှေ့ပိုင်းက မြို့တမြို့

သမုဒ္ဒရာမြို့
အပန်းဖြေကမ်းခြေမြို့လေးမို့ လာရောက်ကြတဲ့ ဧည့်သည်တွေနဲ့ စည်ကားနေသည် ။

ကောင်းကင်ပြာပြာကြီးမှာ စက်စနာလေယာဉ်ပေါက်စလေးက ကြော်ငြာဆိုင်းဘုတ်တခုကို တန်းလန်း
ဆွဲပြီး ပျံနေသည် ။

ရောင်စုံထီးလေးတွေနဲ့ သဲသောင်ပြင်ကျယ်ကြီးမှာ အပေါ်ပိုင်းဗလာနဲ့ ယောက်ျားသားတွေနဲ့ ဘီကီနီဝတ် မိန်းမတွေ ထိုင်နေကြတာ လှဲလျောင်းနေကြတာတွေ အများကြီးဘဲ ။

လူရှင်းတဲ့ တနေရာမှာ သဲပြင်ပေါ်မှာ ခင်းထားတဲ့ တဘက်အကြီးစားကြီး အပေါ်မှာ မှောက်ရက် အိပ်
နေတဲ့ မာယာချန်းသည် သေးမျှင်တဲ့ အနက်ရောင် ဘီကီနီ တူးပိစ်လေး ကို ဆင်မြန်းထားသည် ။

အချိုးအဆက် ပြေပြစ်တဲ့ မာယာချန်းရဲ့ ဖြူဖွေးတဲ့ အသားအရည်သည် အနက်ရောင် ဘီကီနီနဲ့ လိုက်
ဖက်လွန်းနေသည် ။ နက်မှောင်တဲ့ သူမရဲ့ ဆံပင်တွေကလည်း ထူထဲပြောင်လက် တောက်ပနေသည်။

အဖေက ငွေတွေ အသေအလဲရှာသလို သမီးဖြစ်သူ မာယာချန်းကလည်း ကျောင်းလာတက်နေတဲ့ အ
ချိန် ငွေကို ရေလို သုံးသည် ။

စနေ တနင်္ဂနွေ ကျောင်း ပိတ်တာမို့ ဒီသမုဒ္ဒရာမြို့လေးမှာ လာပြီး အပမ်းဖြေနေသည် ။ သူမ တယောက်
ထဲ မဟုတ် ။ ငွေပေါရင် မိတ်ဆွေပေါသည် ။ ချွေရင် ရံမယ့်လူတွေ အများကြီးဘဲလေ ။

ကျောင်းနေဖက် အတန်းဖေါ် ကိတ်လင်း ( ကော့ကေးရှင်း အဖြူမလေး ) နဲ့ စန်ဒရာကင်းမ် ( ကိုရီး
ယားမလေး )တို့လည်း မာယာချန်းနဲ့ ပါခဲ့သည် ။ သူငယ်ချင်းတွေရဲ့ နေရေးစားရေး အစစ အဝဝ ကို
မာယာချန်းက တာဝန်ယူသည် ။ ငွေလိုရင် အဖေ့ဆီကို မက်ဆေ့ချ် တခု ပို့လိုက်ရုံဘဲလေ ။

ငွေကလည်း ဘယ်တော့မှ လိုတယ် မရှိပါဘူး ..။
အဖေက အမြဲ ပိုပိုမိုမို ဘဏ်ထဲကို သွင်းထားပေးသည် ။

အဖေက ဘာအလုပ် လုပ်နေသလဲ မာယာချန်း အတိအကျ မသိပါ ။
သိလည်း မသိချင် ။ သူ့အရွယ်က ပျော်မယ်သုံးမယ် စားမယ်သောက်မယ် ရင်ခုံမယ် ။
လွန်ခဲ့တဲ့ တလလောက်က အဖေနဲ့ ဖုန်းစကားပြောဖြစ်သည် ။ အဖေက သမီးလေးကို တယောက်
ထဲ ကျောင်းတက်ခိုင်းရတာ စိတ်ပူသည်..အစစ သတိထားပါ..အမေရိကန်မှာ သေနတ်ပစ်မှုတွေ တအား
များနေသည်.....လူစည်ကားတဲ့နေရာတွေ သွားခဲ့ရင် သတိအထူးရှိပါ......လို့ ပြောသည် ။

တတ်နိုင်ရင် သမီးလေးရဲ့ လုံခြုံရေး အတွက် ဘော်ဒီဂတ် ပို့ပေးချင်သည် လို့လည်း ပြောလာလို့ မာယာချန်းလည်း ခွက်ထိုးခွက်လန် အော်ရယ်လိုက်မိသေးသည် ။

သူ့အဖေသည် ချမ်းသာမှန်းတော့ သိပါသည် ။
သို့သော် ဘော်ဒီဂတ် ထားတယ် ဆိုတာက တကယ့်ဒိတ်ဒိတ်ကြဲ ကြီးကြီးမားမား ကျော်ကြားသူတွေ
လုပ်တဲ့ အလုပ်လို့ ထင်လို့ ။

" မလိုပါဘူး..ပါပါး....." လို့ မာယာချန်းက ပြောခဲ့သည် ။

အဖေက " ပါပါးက အလုပ်မျိုးစုံကို လူမျိုးတရာ့တပါးနဲ့ လုပ်နေတာ သမီး....တခါတလေ ပါပါးကို မ
ကြိုက်တဲ့လူတွေလည်း ရှိနိုင်တယ်...မုန်းတဲ့လူတွေလည်း ရှိနိုင်တယ်.....ပါပါး ကို မုန်းတာနဲ့ သမီးလေးကို
လာဒုက္ခပေး ရန်ရှာမှာကို ပါပါး မလိုလားဘူး..အဖြစ်မခံနိုင်ဘူး...." လို့ ပြောခဲ့သည် ။

အင်းလေ...အဖေက ထိုင်းနိုင်ငံ ဘန်ကောက်မြို့မှာ နေတယ် ဆိုပေမယ့် အမြဲတမ်း မြန်မာပြည် နယ်စပ်
လောနိုင်ငံနယ်စပ်တွေမှာ အလုပ်လုပ်နေတတ်သည် ။

" မာယာ . . ."

ဘေးချင်းယှဉ်ပြီး မှောက်အိပ်နေတဲ့ ကိတ်လင်းက ခေါ်လိုက်သည် ။

" ဘာလဲ...ကိတ်လင်း....."

" ဘိုက်ဆာလာတယ်....."

မာယာချန်းက တိုးတိုးလေး ရယ်လိုက်သည် ။

" လုပ်ပြီ..ကိတ်လင်းကတော့....မစဉ်းစားနဲ့ အစားကို...ဖက်တီးပုတ်ကြီး ဖြစ်လာလိမ့်မယ်....."

ကိတ်လင်းရဲ့ ဘေးက စန်ဒရာကင်းမ် က ( မနက်စောစော ထပြေးနေတာဘဲ မာယာရယ်.....ဗကေးရှင်း
လာတုံးတော့ ဝါးတီးဆွဲပါရစေကွာ....." လို့ ကိတ်လင်း ဖက်ကနေ ဘက်လိုက်ပြီး ပြောလိုက်သည် ။

မာယာချန်းသည် အဆီပိုတွေ ကိုယ်ပေါ်မှာ တက်မလာချင်တဲ့ တကယ့်ကို ကိုယ်လုံးကို အလှကို ဂရု
စိုင်တဲ့ ကောင်မလေးမို့ သူငယ်ချင်း နှစ်ယောက်ကို အစားမပုတ်ဖို့ အမြဲတမ်း သတိပေးနေသူပါ ။

သူငယ်ချင်းတွေရဲ့ ဆန္ဒကို ဖြည့်ဆည်းပေးဖို့အတွက် မာယာချန်းသည် သဲသောင်ပေါ်မှာ အိပ်နေရာက
ထပြီး စားသောက်ဆိုင်တန်းတွေ ဖက်ကို သူတို့နဲ့အတူ ထွက်ခဲ့လိုက်သည် ။
" ယူတို့ အဆီများတာတွေ ချိစ်များတာတွေတော့ မစားကြနဲ့နော်....ဆဲလက်ဘဲစားကြ....." လို့ ပြော
လိုက်တဲ့ မာယာချန်းကို သူငယ်ချင်းတွေက " အိုကေ " လို့ ပြိုင်တူ ပြောလိုက်ကြသည် ။

မာယာချန်းသည် သူတို့တတွေကို အမြဲတမ်း စေတနာထားပြီး စားသမျှ သောက်သမျှ အနောက်ကနေ
ငွေရှင်းပေးနေတဲ့ သူငယ်ချင်းကောင်း တယောက် မဟုတ်လား ။

သူတို့သည် စားစရာတွေကို " ပါဆယ် " ဝယ်ပြီး ဟိုတယ်ခန်းမှာ ပြန်စားကြသည် ။ သူငယ်ချင်း နှစ်
ယောက်က ဘီကီနီတွေနဲ့ဘဲ အစားငမ်းနေကြပေမယ့် မာယာချန်းကတော့ သဲတွေ ပေကျံနေတဲ့ ကိုယ်
နဲ့ ထိုင်မစားချင်တာကြောင့် ရေချိုးခန်းထဲကို ဝင်လိုက်ပြီး ကိုယ်ပေါ်က ဘီကီနီလေးကို ချွတ်ဖယ် ပစ်
လိုက်သည် ။ ရေပန်းကို ဖွင့်ပြီး တအငွေ့တထောင်းထောင်းနဲ့ အရှိန်ပြင်းပြင်း ကျနေတဲ့ ရေပူပူတွေ
ကို တဝချိုးပစ်လိုက်သည် ။

သူမရဲ့ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆပ်ပြာရည်မွှေးမွှေးတွေကို ကိုယ်အနှံ့ ပွတ်သပ်လိုက်တဲ့အချိန် ဖွံ့ထွားတဲ့ ရင်သားနှစ်မွှာက တဆတ်ဆတ်နဲ့ တုန်နေခုံနေသလို တင်ပါး အိအိကြီးတွေကလည်း ထို့အတူဘဲ
တဆတ်ဆတ် ခါလို့နေကြသည် ။

တခါတခါလည်း မာယာချန်းသည် ဒီလို ရင်သားကြီး ဖင်သားကားတာကို စိတ်ညစ်သည် ။
ဆန့်ကျင်ဖက်လိင် ယောက်ျားသားတွေရဲ့ တပ်မက်တဲ့ အကြည့်ရိုင်းတွေနဲ့ တချိန်လုံး ရင်ဆိုင်နေရ
လို့ပါ ။

ဟူး.....ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ ဆီးခုံနဲ့ အဓိကနေရာမှာ အမွှေးလေးတွေတောင် ပြန်ရှည်ထွက်နေပါလား။
အမွှေးက ဘီကီနီကြားကနေ ထွက်တတ်သည် ။ ဘီကီနီ ဝတ်ရင် အမွှေးလုံးဝ ရှင်းပစ်ရသည် ။

ရေတဝချိုးပြီး မွေးပွ တဘက်ကြီးကို ကိုယ်မှာ ပတ်ရစ်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လိုက်တဲ့အခါ သူငယ်
ချင်းတွေက စားပြီးလို့တောင် ဝရံတာမှာ ထွက်ထိုင်နေကြတာကို တွေ့လိုက်ရသည် ။

" ဟေ့ မာယာ.....လာကြည့်..လာကြည့်......"

" ဘာလဲ....ကိတ်လင်း....."

" ဘဲတကောင်.....ဟူး..ဘော်ဒီက အမိုက်စား......အာပါးပါး......သူ့ပေါင်ဂွကြားက အမြောင်းကြီးကလည်း
အရှည်ကြီးဘဲ.....အိ......သွားရည်ယိုစရာကြီး......"

ကိတ်လင်းရဲ့ အပြောကြောင့် မာယာချန်း စိတ်ဝင်စားသွားသည် ။
အပြေးအလွှား ထွက်ကြည့်လိုက်မိသည် ။

ဘုတ်ဝေါ့ခ် ပေါ်မှာ လျောက်လာကြတဲ့ ဘဲသုံးကောင် ။ ကိတ်လင်း ပြောတာက အလယ်က လျောက်လာတဲ့ အာဖရိက အမေရိကန် ( အမဲ ) ကောင် ။ ဟူး...ကိုယ်လုံးက ကြွက်သား အမြောင်း
တွေနဲ့ အဆီပို တကျပ်သားတောင် မရှိဘူး ။ ရေကူးဘောင်းဘီကြပ်ကြပ်လေးရဲ့ ပေါင်ခွကြား နေရာက
ယောက်ျားတန်ဆာပုံရိပ် ရှည်လမျောကြီးကို ကြက်သီးထဖွယ် တွေ့လိုက်ရသည် ။

ကိတ်လင်းက " ဘယ်လိုလဲ...ကြိုက်လား....မာယာ.....အမလေး..ဒီဘဲနဲ့ အိပ်ရာထဲ ငြိမ့်ပစ်ချင်တဲ့စိတ်
မပေါက်ဖူးလား...." လို့ လျာလေးတစ်လစ်နဲ့ ပြောလိုက်ပါသည် ။

မာယာချန်းလည်း " ကိတ်လင်း..ငရွမ ...နင် အမဲလီး ကြိုက်တာ ဟိုတခါ အေဂျေ ဆိုတဲ့ကောင်နဲ့ ဒိတ်
လုပ်ကထဲက မဟုတ်လား.....ဟွန်း...သိလွန်းလို့....." လို့ ပြောလိုက်တဲ့အခါ စန်ဒရာကင်းမ်ကလည်း
တခစ်ခစ်နဲ့ ရယ်ရင်း " မာယာ.......ယူ အဲဒီ အေဂျေရဲ့ ကိုယ်လုံးတီးပုံ တွေ့ဖူးလား..ကိတ်လင်း ယူ့
ကို ပြဖူးလား....." လို့ မေးလိုက်သည် ။

မာယာချန်းက " မတွေ့ဖူးပါဘူး...ကိတ်လင်းက သူပြရင် ငါကြိုက်သွားမှာ စိုးလို့ ငါ့ကို မပြဘူးဟဲ့...
စန်ဒရာရဲ့..." လို့ ပြုံးစိစိနဲ့ ပြောလိုက်တဲ့အခါ ကိတ်လင်းက " အမလေး.....ကြိုက်လို့ ရပါတယ်..မာယာ
ရယ်.....ကိုယ်က မုန့်ကိုတင် မက လီးကိုလည်း ဝေစားနိုင်ပါတယ်....." လို့ ပြောလိုက်သည် ။

သုံးယောက်သား တဟားဟား နဲ့ အော်ရယ်လိုက်ကြသည် ။ကိုစိုင်းထူး
ကိုစိုင်းထွန်း
လို့ မြန်မာလို ရေးထားတဲ့ ကပ်ပြား
ဆိုင်းဘုတ်လေး ထောင်ပြီး အပြုံးလေးနဲ့ ရပ်နေတဲ့ အသက် သုံးဆယ်ခန့် ဖြူဖြူချောချော
မိန်းမတယောက်ကို စိုင်းထူးနဲ့ စိုင်းထွန်း တွေ့လိုက်ကြရသည် ။

သူတို့ကို လာကြိုစောင့်နေသူက ရိုစီကျော်ဇေ ။
ရိုစီကျော်ဇေက မဲခေါင်မြေခွေးရဲ့ ကွန်ယက် အဆက်အသွယ် ။

စိုင်းထူးက ကြားဘဲ ကြားဖူးထားသည် ။ တခါမှ မဆုံဘူး ။
ရိုစီကျော်ဇေကလည်း နံမည်ကြီး ဘိန်းမင်းသားစိုင်းထူးနဲ့ ခုလို တွေ့ရတာ အင်မတန်မှ ဝမ်းသာ
ဂုဏ်ယူကြောင်း ပြောသည် ။

သူတို့ကို ရိုစီကျော်ဇေက သူမမောင်းလာတဲ့ အောင်ဒီကျူဖိုက် ကားနဲ့ သူမအိမ်ကို ခေါ်သွားသည်။

ရိုစီကျော်ဇေသည် အိပ်ခန်းငါးခန်းနဲ့ တိုက်အိမ်သစ်ကြီးတလုံးမှာ နေသည် ။
အောင်ဒီကျူဖိုက် အပါအဝင် ကား အကောင်းစား သုံးစီးလည်း ရှိသည် ။

စိုင်းထူးတို့ ညီအကိုကို သူမအိမ်မှာ နေရာချထားပေးသည် ။
လတ်တလော မာယာချန်းသည် ဒီမြို့မှာ မရှိဘူး...ပင်လယ်ကမ်းခြေတခုကို ရောက်နေသည် လို့
ရိုစီကျော်ဇေက ပြောပြသည် ။

သန့်ရှင်းသပ်ရပ်တဲ့ ဧည့်ခန်းကျယ်ကြီးမှာ ခင်းကျင်းထားတဲ့ သားရေဆိုဖါတွေကလည်း အီတလီပြည်
လုပ် ဈေးအကြီးစားတွေလို့ စိုင်းထူး သတိထားမိသည် ။ရိုစီကျော်ဇေက မွှေးပျံ့တဲ့ ကော်ဖီပူပူ တခွက်စီ တိုက်ရင်း မာယာချန်းအကြောင်းကို ပြောပြသည် ။

" ခေတ်လူငယ်တွေရဲ့ သဘာဝအတိုင်း မာယာက ဘာမှ အပူအပင် မရှိဘူးလေ..ပျော်လိုက်သွားလိုက်
စားလိုက်ဘဲ......အဖေကလည်း လိုလေသေးမရှိ အနောက်ကနေ ပံ့ပိုးတာကိုး....."

" ဘယ်လောက်ဝေးလဲဟင်.......ပင်လယ်ကမ်းခြေက "လို့ စိုင်းထူးက မေးလိုက်သည် ။
" ကားမောင်းရင် သုံးနာရီလောက် မောင်းတဲ့ အကွာအဝေးပေါ့ ကိုစိုင်းထူး....." လို့ ရိုစီကျော်ဇေက
ဖြေသည် ။

" ကျနော်တို့ လိုက်သွားချင်တယ်.....မာယာကို ကျနော်တို့ ဘယ်သူတွေ ဆိုတာကို မပြောပြသေးဘဲ သူ့
ကို ဘယ်သူတွေက စိတ်ဝင်စားနေလဲ......ချောင်းမြောင်းနေလဲ ဆိုတာကို နည်းနည်း လေ့လာကြည့်ချင်
လို့....ရိုစီ မာယာ ဘယ်ဟိုတယ်မှာ တည်းတယ် ဆိုတာ သိလား....."

" မာယာ့ကို တက်စ်နဲ့ မေးလိုက်လို့ ရပါတယ်.....ကိုစိုင်းထူးတို့ ဘယ်တော့ သွားချင်လဲ...မာယာက
တနင်္ဂနွေနေ့ ညနေဆို ပြန်လာတော့မှာ....."

" အခုဘဲ သွားလို့ရမယ်ဆိုရင် သွားချင်တယ်..ရိုစီ....."

" အိုကေ...ကျမ လိုက်ပို့ပေးလို့ရပါတယ်.....ကိုစိုင်းထူးတို့ မမောဘူးလား...ခရီးပမ်းလာကြတယ်လေ..."

" ရတယ်...ကျနော်တို့ အခုဘဲ လိုက်သွားလိုက်ချင်တယ်......"

ရိုစီကျော်ဇေသည် ပင်လယ်ကမ်းခြေ မြို့ကို လိုက်သွားဖို့ လိုအပ်တာတွေ ပြင်ဆင်နေတဲ့အချိန် စိုင်းထူးက ရိုစီကျော်ဇေရဲ့ အနောက်ကနေ သူမကိုယ်လုံး အလှအပ ကောက်ကြောင်းတွေကို စူးစိုက်ကြည့်နေပြီး သူ့အကို စိုင်းထွန်းကို " ဟင်း....တော်တော့်ကို ကျန်းမာရေးကောင်းတယ်ဗျာ...." လို့ တီး
တိုး ပြောလိုက်ပါသည် ။

စိုင်းထွန်းလည်း " အင်း....စိုင်းထူး မကြိုက်တဲ့ မိန်းမ ဒီလောကမှာ ရှိသေးရဲ့လား မသိဘူး....." လို့ စိတ်ထဲမှာ တွေးလိုက်သည် ။



သမုဒ္ဒရာမြို့ကလေးရဲ့ ကမ်းခြေ မျက်နှာစာက " မုတ်ဆိတ်မဲ နိုက်ကလပ် ( Black Beard club ) " ထဲမှာ မာယာချန်းတို့ သူငယ်ချင်း သုံးယောက် ရောက်နေကြပါသည် ။

နိုက်ကလပ်ထဲမှာ သူတို့လို လူငယ် ဖိုမစုံတွဲတွေ အုပ်စုတွေ နဲ့ စည်ကား ပြည့်ကြပ်နေသည် ။

တေးဂီတ အသံတွေကလည်း ဆူညံလွန်းနေသည် ။ အရက်သောက်သူတွေ ကခုန်နေတဲ့လူတွေ နဲ့ ပြည့်နေတဲ့ ကလပ်ထဲ မာယာချန်းတို့ ပျော်နေသည် ။ ခုန်လိုက်ကလိုက် သောက်လိုက် အော်လိုက် ။

" ဟယ်....မာယာ.....ဟိုမှာ ကြည့်စမ်း....နေ့လည်က ငါတို့ ဟိုတယ်အပေါ်ကနေ တွေ့လိုက်တဲ့ ဒုတ်ရှည်
အမဲ......"

စန်ဒရာကင်းမ်က ပြလိုက်တဲ့အခါ မာယာချန်းနဲ့ ကိတ်လင်းတို့က ကြည့်လိုက်ကြသည် ။ ကိတ်လင်းက
" ဟယ်..ဟုတ်တယ်......ငါ အရမ်း ရင်ခုံသွားပြီ.....ဟေ့....သူ..သူကလည်း ဒို့တတွေကို ကြည့်နေတယ်..."
လို့ ပြောလိုက်သည် . ကိတ်လင်းသည် အမဲနဲ့ ရည်းစားထားဖူးလို့ အမဲဆိုရင် စိတ်ဝင်စားနေသည် လို့
မာယာချန်းက ထင်သည် ။

မိန်းကလေးချင်း တီးတိုး စကြနောက်ကြတာက " အမဲလီးနဲ့ တခါကြုံဖူးသွားရင် အမဲမှ အမဲ...အသဲစွဲ
တတ်ကြသည် " တဲ့ ။

အခုလည်း ကိတ်လင်းက အဲဒီ ဗလကောင် အမဲကို ကွက်ကြည့်ကွက်ကြည့်နဲ့ ပြုံးစိစိ လုပ်နေတာကြောင့် ဒီငတိက မာယာချန်းတို့ဆီကို လျောက်လာပြီး လာမိတ်ဆက်သည် ။
သူ့နံမည်က " ဇက်ခ် ( Zac )" တဲ့ ။

သူက ကိတ်လင်း..မာယာချန်း...နဲ့ စန်ဒရာတို့ကို မိတ်ဖြစ်ဆွေဖြစ် အရက်တိုက်ပါရစေ လို့ ဖိတ်ခေါ်တော့ ကိတ်လင်းက စပြီး " အိုခေ...." လို့ လက်ခံလိုက်လို့ သူတို့သုံးယောက် အရက်ဘား ဆီကို အမဲဗလကောင် " ဇက်ခ် ( ZAC ) " နဲ့ ပါသွားကြလေသည် ။ဇက်ခ်က ကိတ်လင်းကို တားဂက်ထား နေသည် ဆိုတာကို မာယာတို့ သိကြသည် ။ ကိတ်လင်းကလည်း
လူမဲတယောက်နဲ့ ချစ်ဖူးကြိုက်ဖူးတော့ အခု ဘဲ လွတ်နေတဲ့အချိန်  နောက်ထပ်တွေ့တဲ့ ဇက်ခ်ကလည်း မက်မောစရာ လက်နက်ကြီးကို ရိုးတိုးရိတ်တိတ် ပြထားသည် မဟုတ်လား  ။ အရပ်မြင့်မြင့် ဗလကလည်း တောင့်သည် ။ လူမဲပေမယ့် အနေသန့်သည် ။

ဇက်ခ်က သဘောကောင်းပြသည် ။
ကိတ်လင်းကလည်း သူ့ကို ကြွေနေသည် ။
ကိတ်လင်း မာယာချန်းနဲ့စန်ဒရာကင်းမ်တို့ကို ကြိုက်တာသောက် ကြိုက်တာစား ငွေလိုက်ရှင်းပေးသည် ။
ကိတ်လင်းလည်း ဇက်ခ်နဲ့ တခဏချင်း တွဲဖြစ်သွားသည် ။ ညိသွားတဲ့ သဘော ။

အရက်သောက်ပြီးတော့ အုပ်စုလိုက် တဒုံးဒုံး ဆူညံနေတဲ့ တေးဂီတနဲ့ ခုန်ပြီး ကကြသည် ။ ကလို့မော
သွားတော့ အရက်ထပ်သောက်ကြပြန်သည် ။

သန်းကောင်ကျော်နေပြီ ။
ပျော်လို့ အားမရကြသေး ။ မူးလည်း တော်တော်မူးနေပြီ ။

ကိတ်လင်းက ဇက်ခ်နဲ့ မခွဲချင်သေးဘူး ။ ဇက်ခ်ကလည်း သူ့ဟိုတယ်ခန်းကို လိုက်ခဲ့ဖို့ ခေါ်နေသည် ။
ကိတ်လင်းက " မင်းက သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ အတူ နေတာ မဟုတ်ဖူးလား..." လို့ မေးတော့ သူက သူ
တယောက်ထဲ တခန်းငှားနေသည် လို့ ပြောသည် ။ ကိတ်လင်းက ပြုံးစိစိနဲ့ " ဇက်ခ် မင်းက သူဌေး
သား လား.." လို့ မေးသည် ။ ဇက်ခ်က " ငါ့မိဘတွေက သက်တောင့်သက်သာ နေနိုင်တဲ့ အဆင့်ပါ
ငါ့ကို အလိုလိုက်ကြတယ်လေ.." လို့ ဖြေသည် ။

မာယာနဲ့ စန်ဒရာကင်းမ်က " ကိတ်လင်း....လိုက်ချင်လည်း လိုက်သွားလေ..မင်း လိုက်သွားချင်နေတယ်
ဆိုတာ ငါတို့ သိတယ်....ဟင်းဟင်း..ကွန်ဒန်အစွပ်တော့ ဆောင်သွား...."လို့ ပြောလိုက်သည် ။

ဇက်ခ်နဲ့ ခါးချင်းဖက်လို့ ကိတ်လင်း ဇက်ခ် တည်းနေတဲ့ ဟိုတယ်ဖက်ကို လျောက်သွားနေတာကို
မာယာနဲ့ စန်ဒရာကင်းမ်တို့ အကြာကြီး ရပ်ကြည့်နေကြသေးသည် ။

စန်ဒရာကင်းမ်က " အင်း..မကြာခင် ကိတ်လင်း တယောက် လီးအကြီးစားကြီးနဲ့ တွေ့တော့မယ်
မာယာရေ....အမလေး..အားကျလိုက်တာ..."လို့ ပြောလိုက်တဲ့အခါ မာယာချန်းက ( လီးကြီးတာတော့
ကြိုက်တယ်...လူမဲတော့ မကြိုက်ဘူး...." လို့ မဲ့တဲ့တဲ့နဲ့ ပြောလိုက်သည် ။

ကိတ်လင်းသည် ဇက်ခ်ရဲ့ ဟိုတယ်ခန်းကို ရောက်တဲ့အခါ ဇက်ခ်ရဲ့ အကြမ်းဖက် တိုက်ခိုက်တာကို
ခံရတော့သည် ။ ကြမ်းတမ်းတဲ့ ရမက်ပြင်းပြင်း အနမ်းအစုတ်တွေ အကိုင်အညှစ်တွေကြောင့် ကိတ်
လင်းလည်း လန့်သွားသည် ။ဇက်ခ်သည် ကလပ်မှာတုံးက သိမ်မွေ့သလောက် သူ့ဟိုတယ်ခန်းကို
ရောက်တဲ့အခါ ကိတ်လင်းကို လိုးခွင့်ရပြီ ဆိုပြီး စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ကြမ်းတော့တာဘဲ ။

" အိုး...ဇက်ခ်....ဖြည်းဖြည်းကွာ....သိပ်ကြမ်းတာဘဲ......"
ဇက်ခ်က ကိတ်လင်း ဘာပြောပြော ဂရုမစိုက်ဘူး ။ သူ့ဘောင်းဘီကို ချွတ်ချလိုက်ပြီး ရှည်လမျော
လီးတုတ်မဲကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်သည် ။
" စုတ်ပေး....."
ကိတ်လင်းသည် လီးတုတ်တုတ်ရှည်ရှည်ကြီးကို သဘောကျပေမယ့် ရင့်သီး ကြမ်းတမ်းတဲ့ ဆက်
ဆံတာကို မကြိုက်ဘူး ။

" ဇက်ခ်..ငါ ဒီနေ့ ပင်လယ်ထဲလည်း ဆင်း..သဲပေါ်လည်း အိပ်ထားလို့ ကိုယ်တွေ သိပ်မသန့်သလို
ဘဲမို့ ရေချိုးချင်တယ်...ခဏလေး ရေချိုးပါရစေ....." လို့ ပြောလိုက်ရင်း ကုတင်ပေါ်က ထလိုက်တော့
ဇက်ခ်က " လီးအရင် စုတ်လိုက်ပါအုံး.....ပြီးမှ ချိုး...." လို့ အတင်းကြီး တောင်းဆိုသည် ။

ဒါကိုလည်း ကိတ်လင်း မကြိုက်ဘူး ။ မိန်းမကို ဦးစားပေးစေချင်သည် ။
ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ် ကိုယ့်ဖက်က ကောင်းပြလိုက်မည် ဆိုတဲ့ စိတ်ကောင်းလေးနဲ့ သူ့လီးမဲမဲကြီးကို ငုံ
လိုက်သည် ။ အိုး..ငံကျိကျိနဲ့ ။ ဒီလို အရသာမျိုးကတော့ လီးစုတ်တာတွေ များခဲ့လို့ ကြုံတတ်
သည် ။ ဇက်ခ်က စုတ်နေပါတယ် ဆိုမှ ဇတ်ကနဲ ထိုးထည့်လိုက်သည် ။
အွန့်..
တော်တော် ကြမ်းတဲ့ကောင် ။ မူးများနေလို့လား...။
သည်းခံပြီး ဆက်စုတ်ပေးနေတုံး သူက ပါးစပ်ကို ကော့လိုးနေပြီ ။
ပြွတ်ပြတ် ပြွတ်ပြတ် ပြွတ်ပြွတ်

သူ့လက်နှစ်ဖက်ကလည်း ကိတ်လင်းရဲ့ နို့ကြီး နှစ်လုံးကို ဆုပ်ညှစ်နေသည် ။


ကိတ်လင်း ဇက်ခ်နဲ့ လိုက်သွားပြီးနောက် မာယာချန်းနဲ့ စန်ဒရာလည်း သူတို့ဟိုတယ်ဆီကို ပြန်လျောက်
သွားကြသည် ။ စန်ဒရာကင်းမ်က " မာယာ ကိတ်လင်း က ဘဲနဲ့ ပြတ်ပြီး ဘဲအသစ် ထပ်မရသေးတော့
အရမ်း ဆာနေတာကွ...ခိခိ.....ငါသိတယ်...သူ လီးအတု သုံးနေတယ်......" လို့ ပြောလိုက်သည် ။

မာယာက " သူ ဒီည ဇက်ခ်ရဲ့လီးရှည်ကြီးကို စမ်းချင်တဲ့သဘောရှိတယ်....." လို့ ပြောလိုက်သည် ။


သူတို့ နှစ်ယောက် ဟိုတယ်အနားကို ရောက်သွားတဲ့အချိန် မှောင်ရိပ်ထဲက လူနှစ်ယောက် ဗြုံးကနဲ ထွက်လာသည် ။ " မာယာချန်း......မင်း ငါတို့နဲ့ လိုက်ခဲ့.....မအော်နဲ့..မပြေးနဲ့...မလိုက်ခဲ့ရင် သေနတ်နဲ့
ပစ်သတ်မယ်....." လို့ တယောက်က မြန်မာစကားနဲ့ ပြောလိုက်သည် ။ နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ လက်တွေ
ထဲမှာ သေနတ်ကိုင်ထားကြသည် ။ ဘေးမှာက စက်နှိုးထားတဲ့ မီးမှိတ်ထားတဲ့ ကားတစီး ရှိနေသည် ။
မာယာလည်း ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ ။ သေနတ်သမားတွေက မာယာ့လက်မောင်း တဖက်တချက်ကနေ ဆွဲ
ကိုင်ပြီး ကားထဲကို အတင်း ဆွဲသွင်းသည် ။ စန်ဒရာကိုတော့ ချန်ခဲ့သည် ။

မာယာချန်းသည် ဒုက္ခကြုံပြီ ဆိုတာကို ရုတ်တရက်ကြီး သိလိုက်တဲ့အချိန် သူ့အဖေက သမီးအတွက်
ဘော်ဒီဂတ် လွှတ်လိုက်ချင်သည် လို့ ပြောခဲ့တာကို သတိရမိသွားသည် ။ အဖေသည် သူ့မှာ ရန်သူ
ရှိနေတယ် ဆိုတာကို သိလို့ သူ့ကိုယ်စား မာယာကို လာရန်ပြုမှာကို စိုးရိမ်ခဲ့တာ ဖြစ်လိမ့်မည် ။

တကယ်လည်း သူထင်ထားသလိုဘဲ ရန်သူပေါ်လာပြီ ။ မာယာ့ကို ဘာလုပ်ကြမလဲ မသိဘူး ။
ကားသည် အရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ သမုဒ္ဒရာမြို့ကလေး ထဲကနေ မောင်းထွက်နေသည် ။

ဒီလူနှစ်ယောက်ရဲ့ဆီက အရက်နံ့တွေ တထောင်းထောင်းနဲ့ ထွက်နေသည် ။

မြစ်ကူးတံတားလေး နားမှာ ပတ္တရောင်ရဲကားတစီးကို မာယာ မြင်လိုက်သည် ။
လူဆိုး၂ကောင်က မာယာ့နံကြားကို သေနတ်နဲ့ ထောက်ထားသည် ။
" အေးဆေးလိုက်....မင်း အော်ရင် အကူတောင်းရင် ပစ်သတ်ခဲ့မှာ..ငါတို့က လူသတ်သမားတွေ....ကြေး
စားတွေ.....မဲဆောက်မှာ လူသတ်လာတာ တော်တော်များတယ်...." လို့ တယောက်က ပြောလိုက်ပါသည်။
လမ်းပေါ်မှာ ကားရှင်းနေပြီ ။
ဘေးက ဆိုင်တန်းတွေလည်း ပိတ်နေကြပြီ ။

နာရီဝက်လောက် မောင်းခဲ့ပြီးတဲ့နောက် လမ်းဘေးတနေရာကို ချိုးကွေ့ဝင်လိုက်သည် ။
မဲမှောင်နေတဲ့ မညီမညာ မြေလမ်းကလေး အတိုင်း ဖုံတထောင်းထောင်းနဲ့ မောင်းသွားလိုက်ပြီး ဂိုဒေါင်
ကြီးလိုလို စပါးကျီကြီးလိုလို အဆောက်အဦးတခု ရှေ့မှာ ရပ်လိုက်သည် ။

" ကဲ ...ဆင်း.....မင်း အဖေဆီ ဖုန်းဆက်ကြမယ်.....မင်း ငါတို့ လက်ထဲ ရောက်နေတယ် ဆိုတာကို ဗီဒီ
ယိုဖုန်းနဲ့ မင်းအဖေကို ပြမယ်....."

မာယာချန်းရဲ့ လက်မောင်းတွေကို သူတို့နှစ်ယောက် ဆုပ်ကိုင်ရင်း အဆောက်အဦးကြီးရဲ့ အထဲကို ဝင်လိုက်ကြသည် ။ ခြောက်ကနဲ မီးခလုပ်ကို နှိပ်လိုက်တဲ့ အသံကို ကြားလိုက်ရသည် ။

မျက်နှာကျက်က ဝါကျင့်ကျင့် မီးလုံးလေး ပွင့်လာလင်းလာသည် ။
အလင်းရောင်နဲ့ ခေါ်လာတဲ့လူနှစ်ယောက်ရဲ့ မျက်နှာတွေကို မာယာ တွေ့လိုက်ရသည် ။
အရုပ်ဆိုးဆိုး မျက်နှာပေါက်ဆိုးဆိုး ဒီလူနှစ်ယောက်သည် မြန်မာစကား ပြောပေမယ့် ခပ်ဝဲတဲတဲနဲ့ ။

" မြွေဖြူ  ..ဖုန်းနဲ့ ဗီဒီယို ရိုက်စမ်းကွာ.....သူ့အဖေကို ပြရအောင်....." လို့ ပြောလိုက်တဲ့ကောင်က မျက်
နှာမှာ ကျောက်ပေါက်မာတွေ ဘလပျစ်နဲ့ ။

မြွေဖြူ ဆိုတဲ့ကောင်ကတော့ ပိန်ကပ်ကပ် အသား ဖြူပတ်ဖြူယော်နဲ့ ။
" ဒီအတိုင်း ရိုက်မယ့်အစား သူ့ကို နစ်ကက်ချွတ်ပြီး ရိုက်ရအောင်...ကျောက်ဖြုန်း.....ဒါမှ သူ့အဖေကြီး
ဆွေ့ဆွေ့ခုန်နေအောင်....."

ကျောက်ဖြုန်း ဆိုတဲ့ကောင်က " အေး..ကောင်းသားဘဲ ....ချွတ်ကွာ....ကောင်မက နို့လည်း အယ်နေတာ
ဘဲ.....မင်း သူ့နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဆုပ်ညှစ်ထား....ဒီပုံကို ပြလိုက်မယ်.....ဟားဟားဟား...." လို့ ပြောလိုက်တဲ့အခါ မြွေဖြူဆိုတဲ့ကောင်က " ကဲ မာယာ....မင်း အဝတ်တွေကို ချွတ်လိုက်......" လို့ ပြော လိုက်သည် ။

သူတို့လက်ထဲက သေနတ်တွေက မာယာ့ကို တည့်တည့်မတ်မတ် ချိန်ထားသည် ။

" ဟိတ်...မင်း အဝတ်တွေကို ချွတ်လေ ....     ချွတ်..ချွတ်......"

ကျောက်ဖြုန်းက မလှုပ်မရှက် ငြိမ်နေတဲ့ မာယာချန်း အနားကို တိုးကပ်လာပြီး ကျောကို ဆောင့်တွန်း
လိုက်ရင်း ခပ်မာမာ ပြောလိုက်သည် ။

မာယာချန်းလည်း မချွတ်ရင် ဒီအကောင်တွေက နှိပ်စက်မယ့် သဘောရှိတာကြောင့် မတတ်သာဘဲ ဝတ်
ထားတဲ့ ဘလောက်စ်လေးကို ချွတ်ပစ်လိုက်ရသည် ။ ဘရာစီယာ ခံဝတ်လေ့ မရှိတာကြောင့် ဘလောက်စ်လေးကို ချွတ်လိုက်တာနဲ့ သူသည် အပေါ်ပိုင်း ဗလာကျင်းသွားတော့သည် ။

" အိုး.....စနေနှစ်ခိုင်က တယ်လှပါလား.......ထင်ထားတာထက်တောင် ပိုလှနေတယ်...."

မာယာသည် နို့လှသည်လို့ နံမည်ကြီးတဲ့ ကောင်မလေးပါ ။
နို့ကြီးတွေက တအားကြီးတာလည်း မဟုတ် ။ သေးလည်းမသေး ။ ပြည့်ပြီးလုံးနေကြသလို
အပေါ်ကို နည်းနည်း ဦးလေးမော့ ကော့နေသည် ။
နို့သီးလေးတွေကလည်း ပန်းနုရောင် ဖျော့ဖျော့လေးတွေ ။

ဟူး.......လှလိုက်တာ....။

မြွေဖြူက မာယာရဲ့ နို့ကော့ကော့ထွားထွားကြီးတွေကို လှမ်းကိုင်လိုက်သည် ။

မာယာချမ်းလည်း မြွေဖြူ ဆုပ်နယ်နေတာကို မကျေနပ်ပေမယ့် ကြောက်လုို့ ငြိမ်နေရဆဲ ကျောက်ဖြုန်း
အနားကို ရောက်လာပြီး မာယာရဲ့ ဖင်ကြီးတွေကို စကပ်အပေါ်ကနေ ကိုင်ညှစ်လိုက်သည် ။

" စကပ်နဲ့ ပင်တီကိုပါ ချွတ်ပစ်လိုက်စမ်း မာယာ....."

"မ...မ......မလုပ်ပါနဲ့...မ....မ.....မချွတ်ချင်ဘူး...."

" နင် မချွတ်ရင် ငါ ချွတ်မယ်....."

ကျောက်ဖြုန်း ကြမ်းပြီ ။ မာယာချမ်းရဲ့ စကပ်ကို အတင်း ဆွဲချွတ်ဖို့ ကြိုးစားလိုက်သည် ။

" မိန်းကလေးတွေကို အနိုင်ကျင့်တာ မကောင်းပါဘူး.....လုံးဝ မကောင်းဘူး......မလုပ်ပါနဲ့  "

ကျောက်ဖြုန်းရဲ့ အနောက်မှာ လူနှစ်ယောက် ရုတ်တရက် ပေါ်လာသည် ။
သူတို့ရဲ့ လက်တွေမှာ သေနတ်ကိုယ်စီနဲ့ ။

မာယာ နို့ကြီးတွေကို လက်နဲ့ ကာပြီး သူတို့ကို ကြည့်လိုက်သည် ။
အသားဖြူဖြူ ထောင်ထောင်မောင်းမောင်း တွေ ။ ရုပ်ချင်း နည်းနည်း ဆင်သလိုလိုဘဲ ။
ညီအကို ဖြစ်နိုင်သည် ။

ဆံပင်တိုတို ကိုယ်လုံးပိုထွားတာက အကို ဖြစ်နိုင်သည် ။
ဆံပင်ရှည်ရှည်နဲ့ ရုပ်ပိုဖြောင့်တာက ညီ ဖြစ်နိုင်သည် ။


" မင်းတို့ သေနတ်တွေကို မြေကြီးပေါ်ကို ချလိုက်ကြကွာ.....ငါတို့ လူမသတ်ချင်ဘူး...."

မြွေဖြူနဲ့ ကျောက်ဖြုန်းတို့သည် မာယာ့နို့ကြီးတွေနဲ့ လုံးပန်းနေလို့ သူတို့သေနတ်တွေကို ခါးကြားမှာ
ထိုးထားခဲ့ကြတဲ့အချိန် ပေါ်လာတဲ့ လူနှစ်ယောက်က သူတို့ကို သေနတ်နဲ့ ချိန်ထားကြတဲ့အတွက်
အခက်ကြုံသွားပေမယ့် မြွေဖြူက မိုက်မိုက်ကန်းကန်း လုပ်လိုက်သည် ။ သူ့ခါးကြားက သေနတ်ကို
ဆွဲထုတ်ဖို့ ကြိုးစားလိုက်တာ။

အနောက်က လူနှစ်ယောက်ထဲက တယောက်က မြွေဖြူကို သေနတ်နဲ့ ပစ်ချလိုက်သည် ။
ဖြောက်ကနဲ အသံဘဲ ထွက်ပေမယ့် သေနတ်ဆွဲထုတ်တဲ့ မြွေဖြူတော့ နာနာကျည်းကျည်း အော် ရင်း
ခွေလဲကျသွားသည် ။ ကျည်ခွံလေး လွင့်ထွက်လာတာကို တွေ့လိုက်ရသည် ။

" အသံတိတ်သေနတ်ဘဲ ဖြစ်မယ်....."လို့  မာယာ တွေးလိုက်သည် ။

မြွေဖြူရဲ့ အဖြစ်ကို မြင်လိုက်ရတဲ့ ကျောက်ဖြုန်းလည်း သေနတ်ကို မြေကြီးပေါ်ကို အသာ ချလိုက်သည်။
မြွေဖြူသည် ပွဲချင်းပြီးသွားပြီ ထင်သည် ။ တုတ်တုတ်မှ မလှုပ်တော့ ။

" ဟေ့ကောင်....ဒူးထောက်လိုက်...ခေါင်းပေါ်ကို လက်တွေ တင်ထား....."

လူနှစ်ယောက်ထဲက တယောက်က ခပ်ထန်ထန် ပြောလိုက်တော့ ကျောက်ဖြုန်းလည်း ချက်ချင်းဘဲ ဒူးထောက်လိုက်ပြီး လက်တွေကို ခေါင်းပေါ်ကို တင်ထားလိုက်သည် ။

"မင်းကို ဘယ်သူခိုင်းတာလဲ....."
ဆံပင်ရှည် ကိုရုပ်ဖြောင်က မေးလိုက်တာ ။

ကျောက်ဖြုန်းက မဖြေဘဲ ငြိမ်နေသည် ။

လူနှစ်ယောက်ထဲက တယောက်က လက်ထဲက သေနတ်ပြောင်းနဲ့ ကျောက်ဖြုန်းရဲ့ ခေါင်းကို ရိုက်ထည့်
လိုက်သည် ။

" အား......"

" ဖြေလေ.....ဒီတခါဆို ငါ ပစ်မယ်...မင်းလို ဆန်ကုန်မြေလေးတယောက် သေသွားလို့ ကမ္ဘာကြီးမှာ ဘာ
မှ မထိခိုက်ဘူး.....ဖြေ.....မင်းကို ဘယ်သူခိုင်းလဲ.....မင်း ဘောစိ ဘယ်သူလဲ....."

ကျောက်ဖြုန်းက မဖြေပါ ။

" ကျနော်..မပြောရဲဘူးဗျာ...မပြောဘူးလို့ သစ္စာဆိုထားတယ်....ကျနော် မပြောဘူး....သတ်လိုက်...."

သေနတ်ပြောင်းနဲ့ ရိုက်ထည့်သူက " အကို....မာယာကို အပြင်ခေါ်သွားလို်က်ဗျာ....." လို့ ပြောလိုက်တဲ့
အချိန် မာယာချန်းလည်း သူမ ဘလောက်စ်ကို ပြန်ဝတ်ပြီး နေပြီ ။

" လာ..မာယာ.....သွားစို့....."

မာယာလည်း ဒီလူနဲ့ အပြင်ကို လိုက်သွားလိုက်တဲ့အချိန် ကားတစီး ရှိနေတာကို တွေ့ရသည် ။

ကားမောင်းသူနေရာမှာ မိန်းမတယောက် ရှိနေသည် ။
သေသေချာချာ ကြည့်လိုက်တော့ အန်တီရိုစီကျော်ဇ ဖြစ်နေသည် ။

" ဟင်.....အန်တီရိုစီ......"
" ဟုတ်တယ်..သမီး....မာယာ....ဒီအကို နှစ်ယောက်က သမီးဒက်ဒီက လုံခြုံရေး အတွက် လွှတ်လိုက်တဲ့
ကိုစိုင်းထူးနဲ့ ကိုစိုင်းထွန်း......သမီးကို အချိန်မှီလေး လာကယ်ကြတာ....."

" အော်....."

" အား........"
စူးစူးဝါးဝါး အော်သံကြီး ဂိုဒေါင်ထဲက ထွက်လာသည် ။

ဂိုဒေါင်ကြီးထဲမှာ စိုင်းထူးသည် အသံတိတ်သေနတ်နဲ့ ကျောက်ဖြုန်းရဲ့ ခြေဖမိုးကို ပစ်ထည့်လိုက်လို့ ။
" ပြော.....မင်းကို ဘယ်သူခိုင်းလဲ....."

ကျောက်ဖြုန်းသည် တအီးအီးအော်ရင်း မျက်ရည်တွေ ကျလာသည် ။ နာကျင်လွန်းလို့ ။

" မပြောသေးဘူးပေါ့....ရတယ်လေ....."

ဖြောက်ကနဲ အသံနဲ့ စိုင်းထူးရဲ့ သေနတ်ထဲက ခဲပူတောင့်တတောင့်သည် ပြင်းထန်တဲ့ အရှိန်နဲ့
ကျောက်ဖြုန်းရဲ့ ခြေထောက် နောက်တဖက်ကို ဖေါက်ထွင်းသွားသည် ။

" အား........မ...မ.....မပစ်ပါနဲ့တော့...ကျနော်ပြောမယ်....ပြောမယ်....."
နာကျင်မှုကြောင့် မျက်ရည်တွေ ကျပြီး တုန်ခါနေတဲ့ ကျောက်ဖြုန်းရဲ့ လက်မောင်းတဖက်ကို သေနတ်ပြောင်းနဲ့ ဖိထောက်ထားရင်း ခလုပ်မောင်း ဖြုတ်ဖို့ အဆင်သင့် ဖြစ်နေတဲ့ စိုင်းထူးကို ကျောက်
ဖြုန်းက " မိုင်းပွန်က ဦးဂေါ်လူး  ခိုင်းတာပါ......" လို့ ဖြေလိုက်သည် ။
" သေချာတယ်နော်....."
" ဟုတ်......ကျ..ကျနော့်ကို ဆေးရုံပို့ပေးပါလားဗျာ..သွေး တွေ အရမ်း ထွက်နေတယ်......"
" ငါတို့ ဆေးရုံကား ခေါ်ပေးမယ်......မင်း ညာပြောတယ် ဆိုရင် မင်းကို မရရအောင် ရှာပြီး ငါလာသတ်
မှာနော်......"
" မညာပါဘူး....တကယ်ပါ.....ဦးေဂါ်လူး ခိုင်းတာပါ . ."
" အိုကေ.....အိုကေ"

စိုင်းထူး ကျောက်ဖြုန်းရဲ့ နဖူးတည့်တည့်ကို သေနတ်နဲ့ ထိုးချိန်လိုက်သည် ။

" မလုပ်ပါနဲ့ဗျာ..ကျနော် ပြောတာ အမှန်ပါ....မသတ်ပါနဲ့.....ဆရာ...ဆရာရယ်......"

ကျောက်ဖြုန်းရဲ့ ငိုယိုတောင်းပန်တဲ့ အသံက တုန်ခါနေသည် ။


စိုင်းထူး ဂိုဒေါင်ထဲက ထွက်လာသည် ။
ရိုစီကျော်ဇ နဲ့ စိုင်းထွန်းတို့က မာယာချန်းနဲ့ ကားထဲမှာ အသင့်စောင့်နေကြသည် ။

မာယာချန်းသည် သူမကို လက်မတင်လေး လာကယ်ပေးတဲ့ စိုင်းထူးနဲ့ စိုင်းထွန်းကို အရမ်း ကျေးဇူးတင်
သွားသည် ။

" အကိုတို့ နှစ်ယောက်က ပါပါး လွှတ်လိုက်တဲ့ လူတွေလား....."

" ဟုတ်တယ်....သူ့လက်အောက်မှာ အလုပ်လုပ်တာတော့ မဟုတ်ဘူး.....မာယာ တို့တတွေက
သူ့နဲ့ တအား ရင်းနှီးတဲ့ သူ့မိတ်ဆွေ မဲခေါင်မြေခွေးရဲ့ လူတွေ.....အကူအညီတောင်းလို့ လာခဲ့တာ
အတော်ဘဲ ဖြစ်သွားတယ်....ညည်းကို ချောင်းမြောင်းနေတဲ့ ဒီလူနှစ်ယောက်ကို တို့ သတိထားမိသွား
တယ်..အနောက်က ချောင်းနေခဲ့ကြလို့ အခုလို ညည်းကို လာကယ်နိုင်တာဘဲ......မာယာ..."

" ကျေးဇူးတင်တာ အရမ်းပါ....အကိုတို့....မာယာ ပါပါးကို ပြောပြမယ်..."

" ကဲ မာယာ....တို့တတွေနဲ့ ပြန်လိုက်ခဲ့မှာလားဟင်.....သွားကြစို့...."

" ကျမ သူငယ်ချင်း နှစ်ယောက်ကို သွားခေါ်ချင်တယ်....."

" အိုကေ....ကောင်းပြီ....."

ရိုစီကျော်ဇက ကားကို မာယာချန်းတို့ တည်းခိုနေတဲ့ ဟိုတယ်ဆီကို ဦးတည်လိုက်သည် ။

စန်ဒရာကင်းမ်သည် မာယာချန်းကို လူဆိုးနှစ်ယောက် ဖမ်းခေါ်သွားတော့ ဘာလုပ်ရမှန်း မသိ ဖြစ်နေပြီး
ရဲကို အကြောင်းကြားရမလား စဉ်းစားနေဆဲ မာယာချမ်း ပြန်ရောက်လာသည် ။

တင်းတောင် တင်းတောင်.....

" ဟယ်.....မာယာ....."
" စန်ဒရာ......ငါ့ကို ငါ့အဖေ လွှတ်လိုက်တဲ့ လူနှစ်ယောက်က လာကယ်ထုတ်လို့ လူဆိုး၂ကောင်လက်
ထဲက ပြန်လွတ်လာရတာ......"
" ဟာ......"
" ငါ အခုဘဲ ပြန်လိုက်တော့မယ်ဟာ..နင်ရော ငါနဲ့ ပြန်လိုက်မလား....."
" အင်း..လိုက်မယ်.....မာယာ....ကိတ်လင်းကိုရော ခေါ်အုံးမလား....."
" အင်း ခေါ်ချင်တယ်...သူက ဇက်ခ်နဲ့ ပျော်နေတာမို့ ထားခဲ့ရမလား စဉ်းစားနေဆဲဘဲ..."
" ဟင့်အင်း ..ကိတ်လင်း အဆင်မပြေဘူး . .သူ့ကို လူမဲတွေ ဝိုင်းလိုးဖို့ လုပ်လို့ သူ မနေချင်တော့ဘူး......သူ့ကို လာခေါ်ဖို့ ငါ့ဆီ စောစောကဘဲ ဖုန်းဆက်တယ်
ငါလည်း တယောက်ထဲ သွားမခေါ်ရဲဘူး....."
" ဟာ.....ဒါဆို ငါ ငါ့ကို လာကယ်ပေးတဲ့ အကိုနှစ်ယောက်ကို အကူအညီတောင်းကြည့်လိုက်
အုံးမယ်....."

မာယာချန်းက ကားဆီကို ပြေးသွားပြီး စိုင်းထူးတို့ကို သူ့သူငယ်ချင်း ကိတ်လင်း ဒုက္ခရောက်နေ
တဲ့အကြောင်း ပြောပြ အကူအညီတောင်းလိုက်သည် ။

" သူငယ်ချင်း ရောက်နေတဲ့ ဟိုတယ်ခန်းကို သိလား...."

စန်ဒရာကင်းမ်က ကိတ်လင်း ဖုန်းဆက်တုံးက ပြောပြသည်..အခန်းနံပါတ် ၂၂၂ လို့ ပြောသည် ။

စိုင်းထူးနဲ့ စိုင်းထွန်းလည်း ချက်ချင်းဘဲ ဇက်ခ်ရဲ့ ဟိုတယ်ခန်းကို စန်ဒရာနဲ့ လိုက်သွားလိုက်သည်။

အခန်း ၂၂၂ ရောက်တော့ စန်ဒရာကင်းမ်ကို တံခါး ခေါက်ခိုင်းသည် ။ စိုင်းထူးနဲ့ စိုင်းထွန်းတို့က
တံခါးကို ကွယ်ပြီး ရပ်နေကြသည် ။ ချောင်းကြည့်ပေါက်က ကြည့်လိုက်တဲ့ ဇက်ခ်သည် ကိတ်လင်း
ရဲ့ သူငယ်ချင်းထဲက ကိုရီးယားမလေး ဖြစ်နေသည်ကို တွေ့ရတော့ ( မင်းပြန်လိုက် ....မင်းရဲ့ သူငယ်ချင်း
ကိတ်လင်း မအားဘူး......) လို့ အထဲကနေ အော်ပြောလိုက်ပြီး တံခါးကို မဖွင့်ပေးဘူး ။

စန်ဒရာကင်းမ်က " ခဏလေး စကားပြောရုံပါဘဲ....ဖွင့်ပေးပါ....တောင်းပန်ပါတယ်...." လို့ ပြောလိုက်တဲ့
အခါ ဇက်ခ်က " သူ မအားဘူး..သူ ငါ့ အပေါင်းအသင်းတွေကို လီးစုတ်ပေးနေတယ်..."လို့ အော်ပြောလိုက်သည် ။

" လုပ်ပါဇက်ခ်ရယ်...ငါ စကားပြောပါရစေ....."

" ဟိတ် ...နင် ငါတို့ကို လီးစုတ်ပေးမလား..စုတ်ပေးမယ် ဆိုရင် ဖွင့်ပေးမယ်...."

စန်ဒရာလည်း " အင်း စုတ်ပေးမယ်...ဇက်ခ်...." လို့ ပြန်ပြောလိုက်တော့ တံခါး ပွင့်လာသည် ။ စန်ဒရာ
အခန်းထဲ ဝင်လိုက်တဲ့အချိန် စိုင်းထူး စိုင်းထွန်းတို့လည်း အနောက်ကနေ အတင်း ဝင်လိုက်ကြသည် ။

ဇက်ခ်က ရုတ်တရက်ကြီး စိုင်းထူးတို့ကို မြင်လိုက်ရတော့ လန့်သွားသည် ။ စိုင်းထူးက လက်မြန်သူ ။
ဇက်ခ် မျက်နှာကို ညာလက်သီးနဲ့ ထိုးချလိုက်သည် ။
" အား....."

ဇက်ခ် အနောက်ကို လန်လဲသွားသည် ။ စိုင်းထူးဘေးက စိုင်းထွန်းက ကိတ်လင်း လီးစုတ်ပေးနေရတဲ့
လူမဲနှစ်ကောင်ကို သေနတ်နဲ့ ထိုးချိန်လိုက်သည် ။
" ရပ်စမ်း......"
ကိတ်လင်းလည်း သူမ ပါးစပ်ထဲက လီးမဲတုတ်ကြီးကို ထုတ်ပစ်လိုက်သည် ။
စိုင်းထူးက ဇက်ခ်ကို ဖိဖိကန်နေသည် ။ မျက်နှာကိုရော ဘိုက်နဲ့ ကျောပြင်ကိုရော ။
" မင်းအတွက် ဒါ သခ်န်းစာဘဲ...ကပ္ပလီ..နောင်ကို မိန်းကလေးတွေကို အနိုင်မကျင့်နဲ့...."
ပီသပြတ်သားတဲ့ အင်္ဂလိပ်စကားနဲ့ ပြောလိုက်တဲ့ စိုင်းထူးကို ကိတ်လင်းက ဖျတ်ကနဲ ကြည့်သည် ။

ကိတ်လင်း  လီးစုတ်ပေးနေခဲ့တဲ့ လူမဲ ဗလမောင်ကြီးနှစ်ကောင်ကို စိုင်းထူးက အရင် ဒူးထောက် ထိုင်
ခိုင်းလိုက်သည် ။ အမဲတကောင်က မလိုက်နာချင် ။ စိုင်းထွန်းက တွေဝေနေတတ်သူ မဟုတ် ။ သူ့ခြေဖမိုးကို သေနတ်နဲ့ ဖြောက်ကနဲ ပစ်ထည့်လိုက်သည် ။

" ဒူးထောက်....."

အား....အား...အား.....စူးစူးဝါးဝါး အော်ရင်း ငတိတွေ ဒူးထောက်လိုက်ရသည် ။

စိုင်းထူးက ဇက်ခ်ကို သေနတ်နဲ့ ချိန်ပြီး.." မင်းတို့ကို ရွေးချယ်ခွင့်ပေးမယ်....သေမလား...လီးအဖြတ်ခံမလား........တခုခုရွေး......." လို့ မေးလိုက်သည် ။
ဒီအတိုင်း ငြိမ်ပြီး မေးတာ မဟုတ် ။ ဇက်ခ်ရဲ့ မျက်နှာကို လက်သီးနဲ့ ဆက်တိုက် ထိုးနေရင်း မေးတာ ။

ဇက်ခ် တောင်းပန် ငိုယိုသည် ။ ကျန်တဲ့ လူမဲနှစ်ယောက်ကိုလည်း စိုင်းထွန်းက ခလုပ်ဓါးနဲ့ လီးဖြတ်ဖို့
လုပ်သည် ။

" မလုပ်ပါနဲ့...ငါတို့ မှားပါတယ်....တောင်းပန်ပါတယ်......"

" နောင်ကို ဒီလို လုံးဝ မလုပ်နဲ့ကွာ....မင်းတို့ထက် မိုက်လို့ အဝေးကြီးက လာခဲ့တာ......."
စိုင်းထွန်းက ငိုယိုတောင်းပန်တဲ့ အမဲနှစ်ကောင်ကို လေးဖက်ထောက်ခိုင်းပြီး ဖင်ကြီးတွေကို ဆောင့်ကန်
ရင်း ပြောလိုက်သည် ။

စိုင်းထူးက သူတို့သုံးယောက်ရဲ့ ကားမောင်းလိုင်စင်တွေကို ဖုန်းနဲ့ ဓါတ်ပုံရိုက်ယူလိုက်သည် ။ သူတို့ လိပ်စာတွေလည်း ပါသည်လေ ။

" မင်းတို့ ထပ်လုပ်ရင်..ဒီကိတ်လင်းတို့ကို ထပ် နှောက်ယှက်ရင်...ဒို့အဖွဲ့က လာသတ်မှာ...ဒို့က ရွှေတြိဂံ
နယ်မြေက ကောင်တွေ ..ရက်စက်တဲ့နေရာမှာ မင်းတို့ တို့ကို လိုက်မမှီဘူးကွ..စိတ်ချ...မင်းတို့ နောက်မဆုတ်ခဲ့ရင် မင်းတို့ မိသားစုကိုပါ လိုက်သတ်မယ်....နားလည်လား....ခွေးအမဲကောင်တွေ....."

စိုင်းထူးက လေအေးအေးနဲ့ ပြောဆိုနေပြီး သူတို့ကို ကြိုးနဲ့ တုပ်လိုက်သည် ။

" အကိုရေ....ကိတ်လင်း နဲ့ စန်ဒရာကို ခေါ်သွားတော့....."

စိုင်းထူး က ပြောလိုက်တဲ့အခါ စိုင်းထွန်းက " မင်း သူတို့ကို ရှင်းပစ်မလို့လား စိုင်းထူး...." လို့ မေး
လိုက်သည် ။

" မရှင်းပါဘူး....အဲ...သူတို့ နောက်မဆုတ်ရင်တော့ မဲခေါင်ကြီးကို ပြောပြပြီး ရှင်းကြတာပေါ့...ဟို နယ်စပ်
က ၂ကောင်ကိုတော့ ရှင်းခဲ့လိုက်တယ်...." လို့ စိုင်းထူးက ပြန်ပြောသည် ။

မာယာချန်း..ကိတ်လင်း..စန်ဒရာတို့ သုံးယောက် ရိုစီကျော်ဇ စိုင်းထူး စိုင်းထွန်းတို့နဲ့ လိုက်ပါလာကြသည်။

သူတို့သုံးယောက်သည် အရင်လို လွတ်လွတ်လပ်လပ် ကဲချင်တိုင်း ကဲရဲမှာ မဟုတ်တော့ဘူး လို့ ရိုစီကျော်ဇက စိုင်းထူးတို့ ညီအကို ကို ပြောလိုက်ပါသည် ။လာအို ( လောနိုင်ငံ )
Don Sao


မဲခေါင်မြစ်ကမ်းက ရှေးဟောင်းဆန်ဆန် ဆောက်လုပ်ထားတဲ့ ဟိုတယ်လေးမှာ မဲခေါင်မြေခွေးနဲ့ သူ့ဧည့်
သည်မလေး ဘရစ်တနီတို့ ရောက်နေကြသည် ။

မဲခေါင်မြေခွေးသည် ဘရစ်တနီကို အရမ်း ဂရုစိုက်သည် ။ ဘရစ်တနီ သည် မင်းသမီးလေး တယောက်လို
ဘဲ ဖြစ်နေသည် ။ အချွေအရံတွေကလည်း တပုံတပင် ။ လိုချင်တာ အကုန်ရ အကုန်ဖြစ် လိုတရနေတဲ့
အတွက် မဲခေါင်မြေခွေးကို အရမ်း ကျေးဇူးတင်နေသလို ဒီ ရွှေတြိဂံနယ်မြေဒေသကနေ ပြန်သွားရမှာကို
လည်း ဝန်လေးနေသည် ။

မဲခေါင်မြေခွေးကိုလည်း သံယောဇဉ် တွယ်မိနေသည် ။
မဲခေါင်မြေခွေးကလည်း ဘရစ်တနီကို မပြန်စေချင်ဘူး ။

သူတို့နှစ်ယောက်သည် မြန်မာဖက်ကမ်း တာချီလိတ်မှာ နေလိုက် ထိုင်းဖက်ကမ်း မယ်ဆိုင်မှာ နေလိုက်
အခု လာအိုဖက်ကမ်းမှာ လာနေလိုက်နဲ့ ပျော်မဆုံးတဲ့ အခြေအနေမှာ ခွဲခွာဖို့ ဆိုတာ မစဉ်းစားချင် ။

ဘရစ်တနီသည် ဟိုတယ်ခန်းကျယ်ကြီးရဲ့ ရေချိုးခန်းထဲမှာ ကြွေဖြူဇလုံကြီးထဲ ဆပ်ပြာရည်မွှေးမွှေးတွေ
နဲ့ ရေစိမ်ချိုးနေတဲ့အချိန် မဲခေါင်မြေခွေးသည် ဧည့်ခန်းမကျယ်ကြီးထဲမှာ အရက်ထိုင်သောက်နေသည်။

သက်တော်စောင့် တဦး ဖြစ်တဲ့ စိုင်းနွတ် ခါးလေးညွှတ်ပြီး မဲခေါင်မြေခွေး အနားကို ရောက်လာသည် ။
" ဖုန်းလာပါတယ်...ဗိုလ်ချုပ်.....ကိုစိုင်းထူး ဆီကပါ....."
" ဟေ....ဟုတ်လား....ပေးလေ.....ဖုန်း....."

စိုင်းနွတ်က ဖုန်းကို တရိုတသေ လှမ်းပေးလိုက်သည် ။
" ဟေး....ပြော...စိုင်းထူး....အဆင်ပြေလား.....ကောင်မလေးကို စောင့်ရှောက်ပေးဖို့......"

" ပြေပါတယ်..ဗိုလ်ချုပ်.......အဲ....ဒါပေမယ့်......"
စိုင်းထူးက ဖြစ်ပျက်တာတွေကို အတိုခြုံးပြီး ရှင်းပြလိုက်သည် ။
"ဟာ..မင်းတို့အချိန်မှီရောက်သွားလို့တော်သေးတာပေါ့.......အေး...အေး....ဝမ်းသာတယ်....ကောင်းတယ်........မင်း အားလုံး နေရာချထားပြီးရင် ပြန်ခဲ့ကွာ....မင်းကို ခိုင်းစရာတွေ ရှိနေတယ်...စိုင်းထူး......."

မဲခေါင်မြေခွေးသည် စိုင်းနွတ်ကို မာယာချန်းကို ပြန်ပေးဆွဲဖို့ ခိုင်းတဲ့ မိုင်းပွန်မြို့က လူကို သူတို့ တပ်ဖွဲ့
တွေကို လွှတ်ပြီး ဖမ်းခေါ်ခိုင်းလိုက်သည် ။

" ဖေါက်စ်.....ရေချိုးလို့ ကောင်းလိုက်တာကွာ......"
ဘရစ်တနီ တဘက်လေး ခေါင်းပေါင်းပြီး မွေးပွ ဝတ်ရုံကြီးနဲ့ မဲခေါင်မြေခွေး ရှိတဲ့ အရှေ့ဖက် ဧည့်ခန်း
ကို ထွက်လာသည် ။

ပြူတင်းပေါက် အကြီးစားကြီးကနေ မဲခေါင်မြစ်ထဲမှာ စက်လှေတွေ တဗီးဗီးနဲ့ မောင်းနှင်နေကြတာတွေကို
တွေ့နေရသည် ။

ဟိုတယ်  ပတ်ပတ်လည်မှာ မောင်းပြန်ကိုင် ကင်းတွေ ချထားသည် ဆိုတာနဲ့  ဟိုတယ်တခုလုံးကို မဲခေါင်မြေခွေး ငှားထားသည် ဆိုတာကိုတော့ ဘရစ်တနီ တယောက် မသိ ။

" မင်း စိတ်ချမ်းသာဖို့ အရေးကြီးတယ်....ဘရစ်တနီ......မင်း ဖြစ်ချင်တာ လုပ်ချင်တာ အကုန်ပြောပါ....
ငါ လုပ်ပေးချင်တယ်....."

" မင်းနဲ့ ဥရောပကို အတူတူ ခရီးထွက်ချင်တယ်....ဖေါက်စ်ရယ်....."

" အင်း..လတ်တလောတော့ အဲဒီစိတ်ကူးက မဖြစ်နိုင်သေးဘူး ထင်တာဘဲ..တနေ့နေ့တော့ ဖြစ်လာ
နိုင်ပါလိမ့်မယ်.....ဘရစ်တနီ......."

" ဘာအရက်တွေ သောက်နေတာလဲ...ဖေါက်စ်....သိပ်လည်း မူးနေအုံးမယ်......."

" ဒါ စန်တိုရီ ဂျပန် ဝစ်စကီပါ.......အဆန်းတော့ မဟုတ်ပေမယ့် အရက်စင်မှာ တွေ့တာနဲ့ ယူသောက်
နေတာ......"

ဘရစ်တနီလည်း " ငါတို့ မြို့လေးထဲက ဈေးကလေးမှာ လျောက်ကြည့်ကြမယ်ဆို...ဒါဆို ငါ အဝတ် သွားလဲလိက်အုံးမယ်...ဖေါက်စ် " လို့ ပြောပြီး အိပ်ခန်းဖက်ဆီကို ပြန်လျောက်သွားလိုက်တာကို မဲခေါင်
မြေခွေး သေသေချာချာ ငေးမော ကြည့်နေသည် ။

မျက်လုံးပြာပြာလေးနဲ့ အရမ်းကို ချစ်စရာကောင်းနေတဲ့ ဘရစ်တနီကို သံယောဇဉ်တွယ်နေတာနဲ့ ကျန်း
ကျန်းကိုတောင် ပစ်ထားသလို ဖြစ်နေသည်လို့ သူ စဉ်းစားလိုက်မိသည် ။

" ဖေါက်စ် . . ."

ဘရစ်တနီရဲ့ အော်ခေါ်သံလေးက အိပ်ခန်းထဲကနေ ပျံ့လွင့်လာသည် ။

" ဖေါက်စ် ရေ....လာအုံးကွယ်....."

မဲခေါင်မြေခွေး လူရွယ်တယောက်လို သွက်လက်တဲ့ ခြေလှမ်းတွေနဲ့ ဘရစ်တနီ ရှိနေတဲ့ အိပ်ခန်းထဲကို
လှမ်းဝင်လိုက်ပါသည် ။
" အို....."
မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းကြောင့် မဲခေါင်မြေခွေး တယောက် ငေးမောသွားပါသည် ။
လှလွန်းတဲ့ ဘရစ်တနီသည် မလုံ့တလုံနဲ့ အိပ်ခန်းထဲက အလှပြင်ခုံမှာ ထိုင်နေသည် ။ လျော့ရည်းရည်း
တဘက်အဖြူလေးကြောင့် ရင်သားစိုင် တစိတ်တပိုင်းနဲ့ ပေါင်တန်တွေကို မြင်တွေ့နေရသည် ။
" လာလေ..ဖေါက်စ်.....ဘာငေးနေတာလဲ....."
ဘရစ်တနီက ထပ်ပြီး ခေါ်လိုက်သည် ။

မဲခေါင်မြေခွေး သူမဆီကို ရောက်သွားပါသည် ။ သူမ ရွေးခိုင်းတဲ့ ဆွဲကြိုးကို ရွေးပေးဖို့ သူ စိတ်ကူး မ
ရှိပါဘူး ။ သူမရဲ့ ကိုယ်လုံးလှလှလေးကို ဆွဲပွေ့ ဖက်သိုင်းပြီး သူမရဲ့ နှုတ်ခမ်းပါးလေးတွေကို သူ့နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ ငုံပြီး စုတ်ယူလိုက်မိသည် ။

ဘရစ်တနီရဲ့ တုံ့ပြန်တဲ့ အနမ်းအစုတ်တွေကလည်း သူ့စိတ်တွေကို အဆုံးစွန်အထိ ထိုးတက်သွားစေ
သည် ။ တဘက်အဖြူလေးလည်း ဖြုတ်ကနဲ ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို ပြုတ်ကျသွားလေတော့သည် ။
လှလိုက်တာ မိန်းကလေးရယ်.....။

ကုတင်ကြီးပေါ်ကို သူမကို ပွေ့ချီကာ ခေါ်လာပြီး သူမရဲ့ ဖြူဆွတ်ဆွတ် ပေါင်တန်သွယ်တွေကို ဖြဲကား
လိုက်ရင်း အဓိကနေရာကို တအား နမ်းရှုံ့နေတဲ့ မဲခေါင်မြေခွေးသည် သူမရဲ့ ညည်းအော်သံတွေကြောင့်
ပိုပြီး စိတ်တွေ ထကြွလာသည် ။

နူးညံ့တဲ့ နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေက ပန်းနုရောင်လေးတွေ ။ ကာမစိတ်တွေကြောင့် ထောင်ထနေတဲ့ အ
စိလေးကို နမ်းပြန်တော့ ဘရစ်တနီရဲ့ ကိုယ်လေး သိမ့်သိမ့်တုန် လှုပ်ခါနေသည် ။ ဖွံ့ထွားတဲ့ ရင်သား
နှစ်မွှာလည်း ခုန်နေသည် ။ တုန်နေသည် ။

မဲခေါင်မြေခွေးလည်း အင်္ဂလိပ်မလေးကို စိတ်တိုင်းကျ ဘာဂျာကိုင်ပစ်လိုက်သည် ။
ပက်လက် ပေါင်ဖြဲကားပေးထားတဲ့ သူမ စောက်ဖုတ်ကြီးကို အပီအပြင် ယက်ပေးနေရာက သူမကို ဖင်
ထောင်ကုန်းပေးဖို့ ပြောလိုက်တဲ့ မဲခေါင်မြေခွေးရဲ့ ပါးစပ်တဝိုက်မှာ အရည်တွေ စိုစိုရွှဲ ပေရေနေသည်။

ဘရစ်တနီက သူလိုချင်သလို ဖင်ထောင်ကုန်းပေးလိုက်သည် ။
ပြူးထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက တအား လှနေသည် ။ အသားဆွတ်ဆွတ်ဖြူတဲ့ အနောက်တိုင်းသူ
လေးမို့ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းနဲ့ ဖင်ပေါက်လေးတို့သည် ပန်းနုရောင်သန်းနေကြသည် ။

မဲခေါင်မြေခွေးသည် စောက်ဖုတ်ကိုရော ဖင်ပေါက်လေး ကိုရော လျာနဲ့ ယက်လည်းယက် ထိုးလည်းထိုး
ပေးသည် ။ ဘရစ်တနီရဲ့ အော်သံက အိပ်ခန်းထဲမှာ ဆူညံသွားသည် ။

တဦးမေတ္တာက တဦးကို ရောင်ပြန်ဟတ်ပါသည် ။

သူမကို ကောင်းအောင် လုပ်ပေးတော့ သူမကလည်း သူ့ကို ပြန်ပြီး ကောင်းအောင် လုပ်ပေးတော့တာ
ပေါ့ ။ မဲခေါင်မြေခွေးရဲ့ အရမ်းမတ်ထောင်နေတဲ့ လီးကြီးကို ဘရစ်တနီက ကျကျနန စုတ်ပေးပါသည် ။
ဒစ်ဖျားကို ဘဲ အကြာကြီး ဖိဖိစုတ်ပေးနေသည် ။ အစုတ်ကောင်းတဲ့ ကောင်မလေးကြောင့် မဲခေါင်မြေခွေးသည် ပြီးလုလုတောင် ဖြစ်သွားလို့ သူမပါးစပ်ပေါက်ထဲက သူ့လီးတန်ကို ဆွဲထုတ်လိုက်ရ
သည် ။

" အူး.....ပြီးတော့မလို့.....အင်း မင်းအစုတ်တွေက တအားကောင်းတာဘဲ ဘရစ်တနီ......"
ဘရစ်တနီက သူမကို မဲခေါင်မြေခွေးက ချီးမွမ်းလိုက်တော့ ပီတိတွေ ဖြစ်နေပြီး ပြုံးပြုံးလေးနဲ့ " အချိန်မ
ရွေးဘဲ ဖေါက်စ်ရယ်..." လို့ ပြောလိုက်ပါသည် ။

မဲခေါင်မြေခွေးသည် ဘရစ်တနီရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြပ်ကြပ်လေးကို တထုတ်ထုတ်နဲ့ ဖိလိုးလိုက်သည် ။
စီးပိုင်ကြပ်တင်းနေတဲ့ သူမ စောက်ဖုတ်က လိုးလို့ အရမ်းကောင်းသည် ။
" ကောင်းလားဖေါက်စ်.....ငါ့ပူစီက လိုးလို့ကောင်းလား...."
" အရမ်းကောင်းတယ် ဘရစ်တနီရယ်.....တင်းကြပ်အိနေတာဘဲ....."
" ငါ့စောက်ဖုတ်ကို ဘယ်သူမှ ပေးမလိုးခဲ့ဖူးဘူး....မင်းက ပထမဆုံး..မင်းနဲ့ငါ တာချီလိတ်မှာ လိုးခဲ့တုံး
က ငါ့ရဲ့ အပျိုစင်ဘဝကို မင်းကို ပေးခဲ့တာ....."
" အဲဒါကြောင့် မင်းရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးသွင်းရတာ ခက်ခဲပြီး  တအားတင်းကြပ်တာကိုး . . "
" မင်းက ငါ့အပေါ် အရမ်းကောင်းတယ်....ဖေါက်စ်....မင်းလိုလူကို ငါ့ အပျိုစင်ဘဝကို ပေးချင်တယ်လေ...
မင်း ကြိုက်လားဟင်....."
" အရမ်းကြိုက်တယ် ဘရစ်တနီရယ်......"

နှစ်ယောက်သား တက်ညီလက်ညီနဲ့ ပန်းတိုင်ကို လှော်ခတ်ကြတော့ တဖွတ်ဖွတ် တဖပ်ဖပ် အသံတွေက
မြည်လာသည် ။ အရည်တွေက တအားစိုစီးကျနေသည် ။ မဲခေါင်မြေခွေးရဲ့ လီးကြီးကိုလည်း ဘရစ်တနီက အရမ်းကိ ခိုုက်သွားကြိုက်သွားရသည် လို့ ခဏခဏဘဲ ပြောနေသည် ။

ပုံမှန် လိုးနေရာက အရှိန် တိုးပြီး မြန်လာသွက်လာသည် ။ ပြင်းလည်း ပြင်းလာသည် ။
မဲခေါင်မြေခွေးသည် သူ့အသက်နဲ့ မလိုက်အောင်ကိုဘဲ အားသန်ပြီး လိုးနိုင်တာကို ဘရစ်တနီက ထူး
ဆန်း အံ့ဩနေသည် ။

လမ်းဆုံး ရောက်ခါနီး တအားဆောင့်လိုးတဲ့အချိန်မှာ အားကောင်းလား မကောင်းလား သိသာသည်။
မဲခေါင်မြေခွေးသည် ချွေးတလုံးလုံးနဲ့ ဆက်တိုက် ဖိဆောင့်ပေးနေသည် ။

ဘရစ်တနီ တအားကောင်းသွားပြီး လမ်းဆုံး ပန်းတိုင်ကို တက်လှမ်းသွားသည် ။ ဒီအခါကျမှ မဲခေါင်မြေခွေးလည်း အသားကုန် ဖိဆောင့်ရင်း လမ်းဆုံးကို တက်လှမ်းသွားရတော့သည် ။

ဘရစ်တနီက သူမစောက်ဖုတ်ထဲကနေ ပြန်မထုတ်သေးနဲ့အုံးလို့ ပြောတဲ့အတွက် မဲခေါင်မြေခွေးသည်
သူ့လီးကြီးကို ဘရစ်တနီရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲ တဆုံးထိုးသွင်းထားရင်း ဖွံ့ထွားတဲ့ နို့ကြီးတွေကို မထိတထိလေး နမ်းနေသည် ။ရိုစီကျော်ဇသည် အရင်က ဘိန်းမင်းသားစိုင်းထူး ဆိုတာကို ကြားဘဲ ကြားဖူးထားသည် ။
အခုတော့ လက်တွေ့ကျကျ သူနဲ့ ထိတွေ့ရသည် ။
လုပ်တာကိုင်တာ လျင်မြန်ဖျတ်လတ်ပြီး လက်ရဲဇက်ရဲ ရှိတဲ့လူတယောက် ဆိုတာကို လက်တွေ့ မျက်မြင်
တွေ့သိလိုက်ရသည် ။

မာယာချန်းကို ဖမ်းသွားတဲ့ လူနှစ်ယောက်ကို အရှင်မထားဘဲ အသံတိတ်သေနတ်နဲ့ ရှင်းပစ်လိုက်တာကို
တွေ့ရလို့ တော်တော့်ကို လုပ်ရဲတဲ့လူတယောက်လို့ သိလိုက်ရသည် ။ ဒီ အသံတိတ်ပြောင်းတပ် သေ
နတ်တွေက ရိုစီကျော်ဇက သူတို့အတွက် ထုတ်ပေးလိုက်တာ ။

ဒီသေနတ်တွေကို အရေးပေါ် လိုအပ်တဲ့အခါ သုံးဖို့ ရိုစီကျော်ဇက ရှာဖွေ ဝယ်ယူထားခဲ့ပြီး လုံခြုံတဲ့ တ
နေရာမှာ ဖွက်ထားခဲ့သည် ။ မဲခေါင်မြေခွေးရဲ့ တိုက်ရိုက် ညွှန်ကြားချက် အရ စိုင်းထူး နဲ့ စိုင်းထွန်းတို့
ရောက်လာတာနဲ့ ဒီသေနတ်တွေကို သူတို့လက်ထဲကို ထည့်ပေးခဲ့သည် ။

စိုင်းထူးရဲ့ အကြံပေးချက်အရ မာယာချန်းကို နေတဲ့တိုက်ခန်း ပြောင်းခိုင်းလိုက်သည် ။
မာယာချန်းလည်း တယောက်ထဲ မနေရဲတော့ဘဲ သူငယ်ချင်း နှစ်ယောက်ကိုပါ အတူတူ ခေါ်ထားလိုက်
သည် ။

မာယာချန်းနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် အခန်းမှာ စိုင်းထွန်းကို နေရာချထားလိုက်သည် ။
မာယာချန်း ကျောင်းပြီးတဲ့အထိ စိုင်းထွန်းက သူမ လုံခြုံရေးကို တာဝန်ယူပေးဖို့ မဲခေါင်မြေခွေးက လှမ်းပြီး အမိန့်ပေးလိုက်သည် ။

စိုင်းထူးကတော့ အခြေအနေ ခဏ စောင့်ကြည့်ပြီး ပြန်လာခဲ့ဖို့ ပြောတာနဲ့ စိုင်းထူးလည်း နောက်ထပ်
ရန်သူ ပေါ်လာမလား ခဏလောက် ဆက်စောင့်ကြည့်ပေးနေသည် ။ သူကတော့ ရိုစီကျော်ဇရဲ့ အိမ်မှာ
ဘဲ နေနေသည် ။

ရိုစီကျော်ဇသည် တကိုယ်တည်း အပျိုကြီး အနေနဲ့ အမေရိကန်ပြည်မှာ နေနေတာ တော်တော်ကြာပြီ ။
သူ့အဖေ ဦးကျော်ဇသည် မဲခေါင်မြေခွေးရဲ့ တကယ့် လူရင်းလူယုံကြီး တယောက် ဖြစ်သည် ။
မဲခေါင်မြေခွေးက ဦးကျော်ဇကို ညီရင်းအကိုလို ခင်တွယ် သံယောဇဉ် ရှိခဲ့သည် ။ ဒါကြောင့်လည်း ဦးကျော်ဇ သေဆုံးသွားပြီးတဲ့နောက် သမီး ရိုစီကျော်ဇကို ဆက်ပြီး စိတ်ချတဲ့ ယုံကြည်တဲ့ လူရင်းအဖြစ်
အမေရိကန်ပြည်မှာ ထားထားသည် ။

မဲခေါင်မြေခွေးကိုယ်တိုင်က အမေရိကန်ရဲ့ စောင့်ကြည့်တာကို ခံနေရတဲ့ ဘိန်းဘုရင် တယောက်မို့ အမေရိကန်ပြည်ကို ကိုယ်တိုင် မလာရောက်နိုင်ပေမယ့် သူ့အတွက် လိုအပ်တဲ့အခါ သုံးနိုင်ဖို့ ရိုစီကျော်ဇကို ဆက်ပြီး ထားထားသည် ။

ရိုစီကျော်ဇသည် မနက် နေမြင့်နေပြီမို့ အိပ်ရာက ထလာတာ မတွေ့သေးတဲ့ စိုင်းထူး အတွက် စိတ်ပူ
ပြီး ဘာဖြစ်နေသလဲ ဆိုတာကို ကြည့်ဖို့ စိုင်းထူး နေတဲ့ အိပ်ခန်းဆီကို တက်လာသည် ။
သူမသည် စိုင်းထူး အိပ်ရာက ထလာရင် စားဖို့ ဘရိတ်ဖတ်စ်တွေ ပြင်ဆင်ပြီး စောင့်နေပေမယ့် စိုင်းထူး
က ဆင်းမလာလို့ ။

တံခါးက ဟနေလို့ အထဲကို ချောင်းကြည့်လိုက်သည် ။ သူ မရှိဘူး ။
ဘယ်များ ရောက်နေသလဲ မသိဘူး ။ သူ့အိပခန်းထဲကို လှမ်းဝင်လိုက်တဲ့အချိန် ရေချိုးခန်းဆီက အသံလိုလို ကြားလိုက်လို့ အမှတ်တမဲ့ ကြည့်လိုက်မိတဲ့အခါ ရင်တွေပန်းတွေ တုန်သွားသည် ။
သူမ မျက်လုံးတွေက ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ ကိုယ်ပေါ်က ရေတွေကို တဘက်တခုနဲ့ သုတ်တိုက်နေတဲ့ စိုင်းထူးကို တွေ့လိုက်ရလို့ ။

ကျစ်လစ်တောင့်တင်းပြီး ယောက်ျား ပီသတဲ့ စိုင်းထူးရဲ့ ကိုယ်လုံးတွေကို မျက်တောင် မခတ်တမ်း ငေး
မောနေမိသည် ။ ကြွက်သား အဖုအထစ်နဲ့ ဝမ်းပြင်သား ရဲ့ အောက်က ပေါင်ကြားမှာ တွဲလောင်းကျနေ
တဲ့ တုတ်တုတ်ထွားထွား တန်ဆာကြီးကို မြင်လိုက်မိတာက သူမ အတွက် ရင်ခုံလွန်းသွားရသည် ။

" အို....အကြီးစားကြီးပါလား . . ."