ဘိန်းမင်းသား

ရွှေတြိဂံ နယ်မြေဒေသ

( Golden Triangle area )

မြန်မာ ထိုင်း နဲ့ လာအို နိုင်ငံ သုံးပွင့်ဆိုင် တောတွင်း တနေရာ ။



စိမ်းစိုနေတဲ့ တောင်ကတုံး ကုန်းလေး အပေါ်မှာ အဝါရောင် တောက်တောက် ကိုယ်ထည်မှာ အနီစင်းနဲ့

ရဟတ်ယာဉ်တစီး ရှိနေသည် ။


ရဟတ်ယာဉ်ပေါ်မှာ မောင်းသူနဲ့ သူ့ဘေး ထိုင်ခုံမှာ လူတယောက် ထိုင်နေသည် ။


ဘိန်းမင်းသား စိုင်းထူး   ။

သူ့လက်ထဲက မှန်ပြောင်းနဲ့ တောင်ကုန်းရဲ့ အောက်ခြေက မြေနီလမ်းလေးကို ကြည့်နေသည် ။


ရဟတ်ယာဉ်မောင်းသူက သူ့ဘယ်လက်မှာ ပတ်ထားတဲ့ လက်ပတ်နာရီကို ကြည့်သည် ။

ဒီလို တောကြီးမြက်မည်းထဲမှာ ရဟတ်ယာဉ်ကို ရပ်ထားပြီး စောင့်နေရတာကို သူ ကြောက်နေပုံရသည် ။

မင်းမဲ့ဒေသမှာ အာရ်ပီဂျီ ဒုံးပစ်လောင်ခြာ လို လက်နက်တွေကလည်း ပေါချင်တိုင်း ပေါနေသည်လေ ။

သူကြောက်တာ မမှားဘူး လို့ စိုင်းထူး ထင်သည် ။


" ဟော....လာပြီ......."


မြေလမ်းကြမ်းလေးမှာ ကားသုံးစီး ဖုံတလုံးလုံးနဲ့ဒလကြမ်း မောင်းလာတာကို တွေ့လိုက်ရသည် ။


စိုင်းထူး က မှန်ပြောင်းနဲ့ ကားသုံးစီးကို ကြည့်လိုက်သည် ။


              ရှေ့ဆုုံးက ကားသည် မှန်လုံ တိုယိုတာ လင်းကရူဆာကား ဖြစ်ပြီး အနောက်က ကားနှစ်စီးကတော့ တိုယိုတာဟိုင်းလက်စ် ပစ်ကပ်တွေ ဖြစ်သည် ။


အနောက်က ကားနှစ်စီးပေါ်မှာ ပြောက်ကြားယူနီဖေါင်းဝတ် လက်နက်ကိုင်တွေ  တအုပ်ကြီး ကို

တွေ့လိုက်ရသည် ။

သူ့ခါးက စကားပြောစက်ကနေ သူ့ကို ခေါ်နေပြီ ။


" ဘိန်းမင်းသား.....ဘိန်းမင်းသား......."

စက်ကို ဖြုတ်ယူပြီး ပြန်ပြောလိုက်သည် ။

" မြေခွေး..မြေခွေး.........ဘိန်းမင်းသား......ရှိတယ်......."

" အိုကေ...ဒို့ လာနေပြီ....."

" အိုကေ..မြေခွေး......"

မကြာခင် ကားသုံးစီးသည် ရဟတ်ယာဉ် နဲ့ နီးကပ်တဲ့ တောင်စောင်း တနေရာမှာ ရပ်သွားကြတဲ့အခါ

မှန်ပြောင်းနဲ့ လူက ရဟတ်ယာဉ်ပေါ်က ဆင်းလိုက်သည် ။


နောက်က ကားနှစ်စီးပေါ်က လက်နက်ကိုင်တွေလည်း ခုန်ဆင်းလိုက်ကြပြီး ရဟတ်ယာဉ် ကို

ဝိုင်းရံလိုက်ကြသည် ။


ရှေ့ဆုံး လင်းကရူဆာပေါ်က လူတယောက် ဆင်းလာသည် ။

အစိမ်းပုတ်ရောင်သစ်လွင်တဲ့ ဂျာကင်ကြီးကို ဝတ်ထားတဲ့ ဒီလူကြီးသည် ရဟတ်ယာဉ်ပေါ်က ဆင်းလာတဲ့

စိုင်းထူး နဲ့ ဆုံတွေ့တဲ့အခါ " ဟေ့....စိုင်းထူး....ငါ ခိုင်းတာတွေ မင်း အကုန်လုပ်ပြီးပြီလား....."

လို့ မေးလိုက်သည် ။ စိုင်းထူး က " ပြီးပါတယ်..ဗိုလ်ချုပ် .." လို့ ပြုံးပြီး ဖြေလိုက်သည် ။ ပြီးတော့

ရဟတ်ယာဉ်ဆီကို ဦးဆောင်ပြီး ခေါ်သွားလိုက်သည် ။


စိုင်းထူးသည် သူ့ရဲ့ဘောစိရှေ့မှာ ကြောင်ရှေ့မှာ ရောက်နေတဲ့ ကြွက်ကလေး တကောင်လိုဘဲ ဖြစ်နေသည် ။

ဒီဘောစိသည် ဒီ နယ်စပ် တခွင်မှာ ဘုန်းတန်ခိုး ကြီးမြင့်လှတဲ့ ကမ္ဘာကျော် ဘိန်းဘုရင်ကြီး တယောက် ပါ ။

သူ့နံမည်က မဲခေါင်မြေခွေး ။


" မင်း....မန္တလေးကို သွားလိုက်...ကျင်ဟုတ်ကို မှတ်လောက်အောင် ဆုံးမလိုက်....နောက်မှ မင်းကို ဘာတွေ

ထပ် လုပ်ခိုင်းမယ် ဆိုတာ ဖုန်းဆက်လိုက်မယ်....."

မဲခေါင်မြေခွေးက စိုင်းထူးရဲ့ ပုခုံးကို ပုတ်ရင်း ပြောလိုက်သည် ။


" ဟုတ်..ဗိုလ်ချုပ်....." လို့ စိုင်းထူးက ဖြေရင်း ရဟတ်ယာဉ် တံခါးကို ဖွင့်ပေးသည် ။ မဲခေါင်မြေခွေး နဲ့အတူ

သူ့အနီးကပ် သက်တော်စောင့် ဖြစ်တဲ့  စိုင်းနွတ် နဲ့ စိုင်းကြာတို့ လိုက်ပါသွားကြသည် ။


ရဟတ်ယာဉ် ကောင်းကင်ကို ပျံတက်သွားသည် ။


တောင်ကုန်းလေးပေါ်မှာ စိုင်းထူးနဲ့ လက်နက်ကိုင်တွေ ကျန်ခဲ့သည် ။ စိုင်းထူးသည် သူ့ဘောစိရဲ့

အမိန့်အတိုင်း  မန္တလေးကို သွားရမည် ။


စိုင်းထူးသည် မဲခေါင်မြေခွေးရဲ့ ညာလက်ရုံး တပည့်ရင်း တယောက်ပါ ။ မွေးစားသား လို့လည်း ပြော

လို့ရသည် ။ သူ ခိုင်းတာကို အကုန် ကျေပွန်အောင် ပီပြင်အောင် လုပ်သည် ။ မကြာသေးခင်က

စိုင်းထူးသည် အမေရိကန်နိုင်ငံကို ရောက်ခဲ့သည် ။ မဲခေါင်မြေခွေးရဲ့ တာဝန်ပေးတာကြောင့် ထိုင်း

နယ်စပ်ဒေသက လက်နက်ကုန်သည် အဖုန်ရဲ့ တဦးတည်းသော သမီးလေး မာယာချန်းကို သွားပြီး

စောင့်ရှောက်ပေးဖို့ အစီအစဉ်နဲ့ ရောက်ခဲ့တာပါ ။


မဲခေါင်မြေခွေးက စိုင်းထူးက သူအားကိုးနေရတဲ့ ညာလက်ရုံးမို့ ရေရှည်တော့ ပြည်ပကို

မသွားစေချင်ဘူး ။ ဒါကြောင့် စိုင်းထူးက သူ့အကို စိုင်းထွန်းကို မာယာချန်းကို စောင့်ရှောက်ကာကွယ်

ဖို့ ဟိုမှာ ထားခဲ့မည် ဆိုပြီး ကြံစည် ပြင်ဆင်သွားခဲ့ပါသည် ။


စိုင်းထူးသည် မြန်မာပြည်က မြို့ကြီး တော်တော်များများမှာ စီးပွားရေး လုပ်ငန်းတွေ အခြေချ လုပ်ကိုင်

နေတာမို့ရယ်....နိုင်ငံခြားက ဘဏ်တွေမှာ အမေရိကန်ဒေါ်လာ နဲ့ စတာလင်ပေါင်တွေ ယူရိုတွေ အများ

ကြီး ထားတဲ့ လူတယောက်မို့ အမေရိကန်ကို ဝင်ဖို့ ဗီဇာကို အခက်အခဲ မရှိဘဲ ရခဲ့သည် ။


အမေရိကန်က မဲခေါင်မြေခွေး ကို ဘိန်းဘုရင် တယောက်မို့ သတိထားမိပြီး အမဲရောင် စာရင်း သွင်း

ထားခဲ့ပေမယ့် စိုင်းထူးကတော့ တရားဝင် ပြစ်ချက် လုံးဝ မရှိသေးတဲ့ လူတယောက်မို့ သူတို့သည်

မဲခေါင်မြေခွေးရဲ့ လူရင်းလူယုံမှန်း မသိဘဲ ဗီဇာ ပေးလိုက်ခြင်း ဖြစ်နိုင်သည် ။


စိုင်းထူးသည် အကို စိုင်းထွန်းနဲ့အတူ ရန်ကုန် အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာ လေဆိပ်ကနေ ထွက်ခွာတော့မယ့်

အချိန်မှာ မမျှော်လင့်တဲ့ လူတွေ သူ့ဆီကို အပြေးအလွှား ရောက်ရှိလာသည် ။


သူတို့ကတော့ မဲခေါင်မြေခွေးရဲ့ ဇနီးချောလေး ကျန်းကျန်း( ခေါ် ) နန်းခမ်းမုန်း နဲ့ သူ ကယ်တင် မွေး

ထားခဲ့တဲ့ နန်းကျင်တို့ပါဘဲ ။တာချီလိတ်မြို့ကနေ ရန်ကုန်ကို ထွက်ခွာခါနီး ညက စိုင်းထူးသည် တာချီလိတ်မြို့က ဟိုတယ် တလုံးမှာ
နန်းကျင်နဲ့ အတူ ရှိနေခဲ့သည် ။

        နန်းကျင်သည် မယ်ဆိုင်မြို့က အလှဖန်တီးရှင် ဆံပင်မိတ်ကပ် ဆိုင်တွေရဲ့ အကူအညီ နဲ့ ပြင်ဆင်ချယ်သမွန်းမံလိုက်တဲ့အခါ တောရိုင်းပန်းကလေး ဘဝကနေ လက်ရှိ နံမည်ကြီးနေတဲ့ မော်ဒယ် မင်းသမီးလေးတယောက်လိုဘဲ ထင်းထင်းလင်းလင်း ကြည့်ကောင်း ချောလှသွားခဲ့သည် ။


              အခုဆိုရင် မဲခေါင်မြေခွေးရဲ့ ဇနီးချောလေး ( တနည်းဆိုရသော် နံမည်ကြီး ဘိန်းဘုရင်ကြီး ကတော် )ကျန်းကျန်း ( နန်းခမ်းမုန်း ) ရဲ့ လက်ထဲမှာ အပ်ခဲ့လို့လည်း ကျန်းကျန်းက နန်းကျင်ကို ဘုရင့်သမီးတော်လေး တယောက်လို အစစ ဖူးဖူးမှုတ်ထားလို့ နန်းကျင်သည် အရင် ဘဝနဲ့ လုံးဝ ကွာခြားတဲ့ ကောင်မလေး တယောက် ဖြစ်နေပြီ ။


နန်းကျင်သည် စိုင်းထူး အတွက် ခရီးဆောင် သေတ္တာကို ပြင်ဆင်ပေးနေသည် ။
မနက်ဖန် မနက် ဆိုရင် စိုင်းထူးသည် ရန်ကုန်မြို့ကို လေယာဉ်နဲ့ ထွက်တော့မှာ ။ မသွားခင် ညမှာ စိုင်းထူးက နန်းကျင်နဲ့ အတူတူ ရှိသွားချင်သည် ။

`( နန်းကျင် . . .)

( ရှင် . .အကို..)

( အဲဒါတွေ ထားလိုက် . .နန်းကျင် . .လာ..ဒီကို . . .)

နန်းကျင်သည် ယခုတိုင် အပျိုစစ်စစ်လေး ဘဝဘဲ ရှိနေသေးသည် ။

စိုင်းထူးသည် တာချီလိတ်မှာ ရောက်နေတဲ့အချိန်တွေမှာ မဲခေါင်မြေခွေးရဲ့ ခိုင်းစေတဲ့ အလုပ်မျိုးစုံကို လုပ်ပေးနေတာကြောင့် နန်းကျင်နဲ့ အဆုံးစွန်အထိ မအိပ်ရသေး။

နန်းကျင်သည် နဂိုရှိလို့ နကိုင်း ထွက်သည် ဆိုတဲ့ စကား အတိုင်းဘဲ သူမကို အလှဖန်တီးရှင်တွေက ပြုပြင်မွမ်းမံပေးလိုက်တဲ့အခါမှာ တသွေးတမွေး လှပလာတာကို

စိုင်းထူး ကျေနပ်သာယာနေမိပေမယ့် မဲခေါင်မြေခွေးနဲ့ဘဲ ရှေ့ရေး စီးပွားရေးတွေကို တိုင်ပင်နေရလို့ နန်းကျင်လေးနဲ့ မအိပ်ဖြစ်သေးတာ ။

ဒီနေ့ညတော့ ရန်ကုန်ကို ခရီးထွက်ခါနီး နန်းကျင်လေးကို ( ဖွင့် )လိုက်မည် လို့ သူ ဆုံးဖြတ်ထားလေသည် ။


နန်းကျင်သည် ရင်ဖို စိတ်လှုပ်ရှားစွာနဲ့ စိုင်းထူးဆီကို လျောက်လာသည် ။

မနေ့ကတုံးက သူမနဲ့ စိုင်းထူးသည် နေ့လည်ဖက်ကြီး သူတို့နေတဲ့ ဟိုတယ်အခန်းထဲမှာ တော်တော်ကြီး ခရီးရောက်သွားခဲ့ကြပေမယ့်ကာမ လမ်းဆုံး ရောက်တဲ့အ

ထိတော့ မဖြစ်ပျက်ခဲ့ဘူး ။ သူတို့ဆီကို မဲခေါင်မြေခွေးရဲ့ ဇနီးချောလေး ကျန်းကျန်း ရောက်လာတဲ့အတွက်  စိုင်းထူးနဲ့ ကာမပွဲလေးသည် ဆန့်တငံ့ငံ့နဲ့

ရပ်ဆိုင်းသွားခဲ့ရသည် ။

( အကို...နန်းကျင်ဆီကို ပြန်လာမှာလားဟင်.....)

စိုင်းထူးက ရယ်လိုက်သည် ။ သနားစဖွယ် ပါးမို့နီနီလေးနဲ့ ရှမ်းမချောလေးကို ဖက်လိုက်ပြီး ( ပြန်လာမှာပေါ့ နန်းကျင်ရယ်.....အကိုက အလုပ်တာဝန်နဲ့ ခဏတဖြုတ်

သွားမယ့်ဟာဘဲ.....) လို့ ပြန်ပြောလိုက်ရင်း နန်းကျင်ရဲ့ နဖူးဖွေးဖွေးလေးကို နမ်းလိုက်ပါသည် ။

( အမေရိကားက တအား ဝေးတာဘဲနော် . . ..)

( အင်း...ဝေးတယ်.....တနေ့ကျရင် နင့်ကိုလည်း ငါ အလည်ခေါ်သွားမှာပေါ့ နန်းကျင် . . .. )

စိုင်းထူးသည် သူ့ချစ်သူတွေကို ဒီလိုဘဲ လွယ်လွယ် ပြောခဲ့ဖူးတာတွေကို သတိရလိုက်မိပြီး ပြုံးလိုက်သည် ။ သူသည် မြစ်ကြီးနားကို ပြန်သွားတဲ့ ကချင်မလေး  ကိုင်နန်း

ကိုလည်း ဒီလိုဘဲ နန်းကျင်ကို ပြောသလိုဘဲ ( တနေ့ကျရင် ကိုင်နန်းနဲ့ နိုင်ငံစုံ လျောက်လည်မယ်.....) လို့ ပြောခဲ့ဖူးလေသည် ။

ချစ်တတ်သော စိုင်းထူးသည် ကချင်မလေးကို ချစ်ခဲ့မိသလို အခုလည်း ရှမ်းမလေးကို သံယောဇဉ် တွယ်နေပြန်ပါပြီ ။

( နန်းကျင်.....)

( ရှင်...အကို...)

( နင်..သိပ်လှတာဘဲဟာ......)

စိုင်းထူးက နန်းကျင်ရဲ့ ကိုယ်လုံးလေးကို တင်းတင်းလေး ဆွဲဖက်လိုက်ပြီး နီရဲရဲ နှုတ်ခမ်းပါးလေးတွေကို သူ့နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ ငုံစုတ်လိုက်သည် ။

နန်းကျင်လည်း အရင်ကလည်း စိုင်းထူးက ဒီလိုဘဲ စုတ်နမ်းခဲ့ဖူးပြီး သူကလည်း တုံ့ပြန်စုတ်ဖူးခဲ့သည်မို့ စိုင်းထူးကို တုံ့ပြန်ကာ စုတ်ရင်း တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ပြန်ဖက်
သိုင်းလိုက်ပါသည် ။

နှုတ်ခမ်းချင်း ပူးကပ် နမ်းစုတ်တာက တော်တော်လေး ကြာသည် ။ စိုင်းထူးရဲ့ လက်တဖက်က နန်းကျင်ရဲ့ ခါးသေးသေးလေး အောက်ဖက်ကို ဆင်းချသွားသည် ။
နန်းကျင်ရဲ့ တင်ပါးတွေက သိပ်လည်းမကြီး သေးလည်းမသေး စွင့်ကားလှလွန်းတဲ့ဆိုက် ။
ဆုပ်ညှစ်ပွတ်သပ်ရင်း စိုင်းထူးရဲ့စိတ်တွေ ထကြွသောင်းကျန်းလာသည် ။

ရင်ချင်းအပ် ပူးကပ်နေတဲ့အတွက် နန်းကျင်ရဲ့ ဖွံ့ထွားတဲ့ ရင်သားစိုင်တွေက စိုင်းထူးရဲ့ ရင်ဘတ်ကြီးကို အိအိကြီးထိနေသည် ။ စိုင်းထူးက ( နန်းကျင်..နင့်အဝတ်တွေ
ချွတ်လိုက်ဟာ...) လို့ ပြောလိုက်သည် ။ နန်းကျင်လည်း စိုင်းထူးရဲ့စကားကို နားထောင်သည် ။ ချက်ချင်းဘဲ ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေကို ချွတ်ပစ်သည် ။ နန်းကျင်ရဲ့ အ
တ်တွေ တခုပြီး တခု ဖယ်ခွာသွားတာတွေကို စိုင်းထူးကြည့်နေသည် ။ အလှအပတွေက ဘွားကနဲ ဘွားကနဲ ပေါ်လာနေသည် မဟုတ်လား ။
ကိုယ် အပေါ်ပိုင်းက အဝတ်တွေက အရင်ဆုံး ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို ရောက်သွားကြတာကြောင့် တင်းလုံး ဖွံ့ထွားတဲ့ ရင်သားတွေကို အရင်ဆုံး မြင်လိုက်ရသည် ။

ဒီရင်စိုင်တွေကို မနေ့က အားရပါးရ ကိုင်ကစား ပွတ်သပ် နမ်းရှုံ့ခဲ့ပြီးပြီ ။
လှလွန်းတဲ့ ရင်စိုင်တွေက ရင်သီးလုံးလေးတွေကိုလည်း စိတ်တိုင်းကျ ကစားခဲ့သည် ။ တင်းမာထောင်ထနေကြတဲ့ ရင်သီးနီနီလေး နှစ်လုံးက လာပါ စို့လှည့်ပါ လို့ သူ့
ကို ခေါ်ဖိတ်နေကြသလိုဘဲ ။

အဝတ်တွေကို ဆက်ချွတ်နေတဲ့ နန်းကျင်ရဲ့ ကိုယ်ပေါ်မှာ အတွင်းခံ ပင်တီ အနက်လေး တခုဘဲ ကျန်တော့သည် ။
နန်းကျင်သည် မဲခေါင်မြေခွေးက လွဲရင် ဩဇာအာဏာ အရှိဆုံး ဘိန်းမင်းသား စိုင်းထူးရဲ့ မြှောက်စားတာကို ခံရတဲ့ ကောင်မလေး ဖြစ်လို့ အဖေ မရှိတော့ပေမယ့် သူမ
ဘဝလေးဟာ မြင့်မားအဆင်ပြေလာရပြီ မို့ စိုင်းထူး အတွက်ဆိုရင် ဘာမဆို လုပ်မယ့် သူလေးပါ ။

အရှက်တရားကို ဘေးချိတ်ထားလိုက်ပြီး ကျေးဇူးရှင် အတွက် အဝတ်တွေကို ချွတ်ပေးလိုက်တဲ့ နန်းကျင်ရဲ့ အချိုးကျတဲ့ ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးတွေနဲ့ စွင့်ကားလုံးကော့နေတဲ့ တင်ပါးအိအိတွေ...ပေါင်ကြားက မသိမသာလေး မြင်နေရတဲ့ အကွဲကြောင်းလေးက လှလွန်းနေသည် ။ ကုတင်ပေါ်ကို ဆွဲခေါ်သွားပြီး ဝမ်းဘိုက်သား ရှပ်ရှပ်လေး
ကနေ စပြီး နမ်းလိုက်သည် ။
( အို...) နန်းကျင်ရဲ့ နုတ်ဖျားက အသံလေး ထွက်လာသည် ။
စိုင်းထူးသည် ဘာဂျာမှုတ် ကျွမ်းတဲ့လူတယောက်ပါ ။ ရည်းစားတွေ အများကြီး ထားခဲ့တဲ့ ထားနေဆဲ
လူတယောက် ဖြစ်ပြီး သူနဲ့ ချစ်တဲ့ကြိုက်တဲ့ ညိစွန်းတဲ့စော် မှန်သမျှကို ဘာဂျာ မှုတ်ပေးတဲ့လူ ။

နန်းကျင်ရဲ့ ရှပ်တဲ့ ဝမ်းပျင်သားလေးတွေနဲ့ ပေါင်ကြားနေရာတွေကို သူ့နှာခေါင်းနဲ့ နမ်းရှုံ့ပေးတာတွေ
နဲ့တင် နန်းကျင်တယောက် အထွဋ်အထိပ်ကို ရောက်သွားရသည် ။ စောက်ရည်တွေ စိုစိုရွှဲလွန်းတာမှ သူ
မရဲ့ ပေါင်ခြံတလျောက် အရည်စီးကြောင်းတွေ မြင်နေရသည် ။

စိုင်းထူးရဲ့ လျာနဲ့ အယက်ခံရပြန်တော့ ဖင်တုံးတွေ ရမ်းခါ တုန်ခါပြီး ပါးစပ်ကလည်း ပြောမိပြောရာတွေ
တတွတ်တွတ် ပြောဆိုညည်းတွားနေမိလေသည် ။

စိုင်းထူးလည်း လီးမကြုံသေးတဲ့ အပျိုစစ်စစ်လေးတွေကို လုပ်ရတာကို ရင်ခုံစိတ်လှုပ်ရှားသည် ။
သူတို့လေးတွေရဲ့ စိတ်လှုပ်ရှား တုန်ခါတာလေးတွေကို မြင်ရတာ စိတ်လှုပ်ရှားရသည်လေ ။ နန်းကျင်သည် သူ စောက်ဖုတ်ယက်ပေးတာကို အရမ်း တုန်ခါနေတာကို သူ သဘောကျနေသည် ။

စောက်ဖုတ်တင် မက ကပ်ရက်က စအိုပေါက်လေးကိုပါ လျာထိပ်နဲ့ ထိုးဆွ ကစားပေးလိုက်တော့ နန်း
ကျင်ရဲ့ မချိမဆန့် အော်သံလေးတွေက ကျယ်ကျယ်လောင်လောင် ထွက်ပေါ်လာရတော့သည် ။
နန်းကျင်လည်း တသက်မှာ ဒီလို ဖြစ်မယ်လို့ လုံးဝ ထင်မထားတာတွေ ဖြစ်နေ ခံနေ ကြုံနေရလို့ အရမ်း
ကို ကြက်သီးတွေ တဖျန်းဖျန်းထ စိတ်တွေ လှုပ်ရျားနေသည် ။ စောက်ဖုတ်ကို ယက်ပေးတာကို ခံရတဲ့
အပြင် ဖင်ပေါက်ကိုပါ လျာနဲ့ အဆွ ခံရတယ် ဆိုတာက တကယ့်ကို ထူးဆန်းတဲ့ အတွေ့အကြုံတွေ
ဘဲ မဟုတ်လား ။

နန်းကျင်သည် ထိုင်းနယ်စပ်ဒေသမှာ နေပေမယ့် ခပ်ရိုးအအလေး ဖြစ်ပြီး သူနေတဲ့ ရွာလေးထဲမှာ အ
သက်ကြီးကြီး အာကြမ်းလျာကြမ်း မိန်းမကြီးတွေက ပါးစပ်သရမ်းပြီး ယောက်ျားနဲ့ မိန်းမ လိုးကြတာတွေ
ကို ပြောကြဆိုကြတာကို ကြားဖူးတာတွေလောက်ဘဲ ရှိသည် ။ တခါမှ ကာမစပ်ယှက်တာကိုလည်း မ
မြင်မတွေ့ဖူးဘူး ။

စိုင်းထူးနဲ့ လိုက်လာပြီးမှ စိုင်းထူးက မယ်ဆိုင်မြို့က ဟိုတယ်မှာ လိုးကား ( အပြာကား )ကို ပြသည် ။
သူ့လီးကိုလည်း ပြသည် ။ ကိုင်ခိုင်းသည် ။ စောက်ဖုတ်ကိုလည်းကိုင်သည် ။ နှိုက်သည် ။ ပွတ်သည် ။
အခုတော့ နှာခေါင်းနဲ့လည်း နမ်းသလို လျာနဲ့လည်း ယက်ပေးသည် ။ စောက်ရည်တွေ တအား ယို
စီးစိမ့်ထွက်ကုန်ပြီ ။

စိုင်းထူးလည်း စိတ်တိုင်းကျ စောက်ဖုတ်ကို ကလိ ဖင်ပေါက်ကို စုတ်လိုက် ယက်လိုက် လုပ်ပေးအပြီး
နန်းကျင်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို သူ့လီးတန်ကြီး ထိုးသွင်းပါတော့သည် ။
" အိုး..........အကို့......"

လီးတုတ်တုတ်ကြီးနဲ့ ဖိသွင်းခံလိုက်ရတာကြောင့် နန်းကျင်အတွက် တကယ့်ကို ထူးတဲ့ အရသာ ထူးတဲ့ အတွေ့အကြုံကြီး တခုပါဘဲ ။

စိုင်းထူး တအား ယက်စုတ်ထားလို့ ကြွထနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ရဲ့ အတွင်းသားတွေဟာ လီးတန်ကြီး ဖိ
သွင်းထည့်လိုက်တဲ့အချိန် ပွတ်တိုက်သွားတဲ့ အထိအတွေ့က နန်းကျင်ကို တုန်ခါသွားအောင်ကို ထူး
ခြားတဲ့ ကာမအရသာထူးတွေကို ပေးစွမ်းသွားတော့ နန်းကျင်တယောက် လီးရဲ့ အရသာ လိုးတဲ့ အရ
သာ ယောက်ျားတယောက်ရဲ့ အရသာကို ကောင်းကောင်းကြီး နားလည် သဘောပေါက်သွားရပါပြီ။

အသွင်းခံလိုက်ရတဲ့ လီးကြီးကလည်း သွင်းထားပြီး ငြိမ်နေတာမျိုးမှ မဟုတ်တာ ။ ရှေ့တိုးလိုက် နောက်
ဆုတ်လိုက်နဲ့ ပွတ်တိုက်နေတာ ။ ပထမ  ခပ်ဖြည်းဖြည်း..နောက်တော့ ခပ်သွက်သွက် အရှိန်ခပ်ပြင်း
ပြင်း တိုးလိုက် ဆုတ်လိုက် အညှောင့်ခံရတာတွေက နန်းကျင်အတွက် အတွေ့ထူးတွေပါ ။

စိုင်းထူးလည်း သူ့လီးကို လက်နဲ့ တအားဆုပ်ညှစ်ထားတာကို ခံရသလိုမျိုး ကြပ်တင်းနေတဲ့ အရသာထူး
ကို ခံစားနေရတာကြောင့် နန်းကျင်ရဲ့အပျိူစစ် စောက်ဖုတ်ကို လိုးရတာ အချက်တိုင်းက ကောင်းလွန်းနေ
သည် ။

တင်မာဖူးကြွနေတဲ့ ဘယ်ယောက်ျားမှ မထိဖူး မကိုင်ဖူးသေးတဲ့ အပျိုစင်နို့ထွားထွားတွေကို သူ ဆုပ်ကိုင်
နယ်ဖတ်ရတာကိုလည်း အထူး သဘောကျသည် ။ နို့သီးလေးတွေကို ခပ်ဖွဖွလေး လျာနဲ့ ကလိကစား
ပေးရတာတွေကိုလည်း ကြိုက်သည် ။ တင်းမာထောင်လာတဲ့ နို့သီးလေးတွေကို စို့ပေးရတာတွေကို
လည်း ကြိုက်သည် ။

နန်းကျင်ကလည်း အကိုစိုင်းထူးရဲ့ ဆွတာတွေကြောင့် တအားကို ကြွထနေရပြီး လိုးဆောင့်တာတွေကို
တုံ့ပြန်ကော့ပင့်ပေးလာသည် ။ အကိုစိုင်းထူးကလည်း ဖင်တွေကို စကောဝိုင်းသလို ဝိုင်းပေးဖို့ သင်ပေး
သည် ။ အကိုစိုင်းထူးရဲ့ သင်ပြတာတွေကြောင့် နန်းကျင်အဖို့ အကိုနဲ့အတူ ကာမခရီးကို တက်ညီ
လက်ညီနဲ့ လျောက်လှမ်းသွားနိုင်တာ ခရီးလမ်းဆုံးအထိပါဘဲ ။ အကိုစိုင်းထူးရဲ့ လီးကြီးထဲက ချွဲပျစ်ပျစ်
လရည်တွေ တပုံကြီး နန်းကျင်ရဲ့ ဘိုက်သားဖွေးဖွေးလေး အပေါ်ကို အကိုစိုင်းထူးက ထုတ်လွှတ်လိုက်တာကို ရင်ခုံစွာနဲ့ ကြည့်ရင်း ကြက်သီးမွေးညင်းတွေ ထရသည် ။

အကို ခရီးသွားခါနီး ညဖက်မှာ တွေ့ရတဲ့ အတွေ့အကြုံသစ်တွေကတော့ နန်းကျင်အတွက် တကယ့်ကို
ထူးခြားဆန်းပြားလှပြီး ကာမအရသာတွေလည်း ပြည့်ပြည့်ဝဝ ရရှိခဲ့ရတဲ့ အပျိုစင် ဘဝကို စွန့်လွှတ်ခဲ့
ရတဲ့အချိန်လေးပါဘဲ ။

အကိုစိုင်းထူးက နားလိုက် အစားထစားလိုက် ပြန်လိုးလိုက်နဲ့ သုံးချီတောင် နန်းကျင်ကို အဲဒီညက လိုး
ခဲ့ပါသည် ။ မနက်ပိုင်း အကို့ကို လေဆိပ်ကို လိုက်ပို့တဲ့ အချိန်မှာ နန်းကျင် တယောက် လမ်းကောင်း
ကောင်း မလျောက်နိုင်ဘဲ ကွတတနဲက ဖြစ်နေခဲ့ပါသည် ။



မနက်စောစော ။
တာချီလိတ် လေဆိပ်


ဒါကို မဲခေါင်မြေခွေးရဲ့ ဇနီးချောလေး ကျန်းကျန်း ( ခေါ် ) နန်းခမ်းမုန်းက သတိထားမိသည် ။ နန်းကျင်ကို တိုးတိုးလေး ( ဟဲ့..နင် ကိုစိုင်းနဲ့ ညက တအားတွေ လုပ်ကြလား..နင့်ဟာ တော်တော် နာနေစပ်နေတဲ့ ပုံကြီး...ကွတတနဲ့....) လို့ ကပ်မေးလေသည် ။

နန်းကျင်လည်း ကိုစိုင်းထူးနဲ့ လိုးခဲ့တာတွေကို ကျန်းကျန်းကို ပြန်ပြောပြလိုက်သည် ။ ကိုစိုင်းထူးလည်းသူ့ခင်မင်တဲ့ မိတ်ဆွေတွေနဲ့ စကားပြောနေသည် ။ ခဏကြာတော့ လေယာဉ်ထွက်ခါနီး အချိန်ကျမှ နန်းကျင်ကို လာနုတ်ဆက်သည် ။

ရန်ကုန်မှာ ယူအက်စ်ကို ထွက်ဖို့ လုပ်စရာတွေ လုပ်ပြီးရင် ဗီဇာ ရတာနဲ့ ထွက်သွားမည် . .အမြန်ဆုံး ပြန်ခဲ့မည် လို့ ပြောသည် ။ ပြီးတော့ ကျန်းကျန်းကိုလည်း နုတ်
ဆက်သည် ။ အရေးကြီးရင် ဖုန်းဆက်ပါ မက်ဆေ့ပို့ပါ..အမြန်ပြန်ခဲ့မည် လို့ သူပြောပြီး လေယာဉ်ပေါ်ကို တက်သည် ။ သူနဲ့အတူ သူ့အကို စိုင်းထွန်း ပါသွားသည် ။ စိုင်းထွန်းက လူအေးကြီး ။ နန်းကျင်နဲ့ကျန်းကျန်းကို ပြုံးပြနုတ်ဆက်တာထက် မပိုဘူး ။ရန်ကုန် မင်္ဂလာဒုံ လေဆိပ် ။

စိုင်းထူးနဲ့ စိုင်းထွန်းတို့ကို  ကိုင်နန်းက စောင့်ကြိုနေပါသည် ။

စိုင်းထူးကို ကိုင်နန်းက ပြေးဖက်ရင်း ( ကိုကိုရယ် လွမ်းလိုက်ရတာ.....) လို့ တုန်ခါနေတဲ့ အသံလေးနဲ့ ပြောလိုက်ပါသည် ။

စိုင်းထွန်းကတော့ မရယ်မပြုံးတဲ့ ခပ်တည်တည် မျက်နှာနဲ့ သူတို့ဘေးမှာ ရပ်နေသည် ။


စိုင်းထူးသည် သူ့ကို ရန်ကုန်မှာ လာစောင့်ကြိုနေဖို့ ကိုင်နန်းကို လှမ်း ချိတ်ထားမှန်း စိုင်းထွန်း အခုမှ သိလိုက်သည် ။

ကိုင်နန်း ရဲ့ ကားလေးနဲ့ စိုင်းထူး တည်းဖို့ စီစဉ်ထားတဲ့ ကိုးမိုင်က တိုက်ကို ရောက်သွားကြတာနဲ့ စိုင်းထွန်းကို အခန်းတခန်းမှာ နားခိုင်းပြီးတာနဲ့ စိုင်းထူးနဲ့ ကိုင်နန်း

တို့ အိပ်ခန်းတခန်းထဲမှာ ပွဲကြမ်းကြတော့တာဘဲ ။

နှုတ်ခမ်းချင်း စုတ်ကြရင်း ကိုင်နန်းရဲ့ ဖင်အိအိကြီးတွေကို တအားညှစ်နယ်ရင်း ကုတင်ပေါ်ကို ရောက်သွားကြတဲ့အခါ စိုင်းထူးက ကိုင်နန်းကို အဝတ်တွေ ချွတ်ပြီး သူ့ကို လီးစုတ်ပေးဖို့ ပြောလိုက်တော့ ကိုင်နန်းလည်း ချက်ချင်းဘဲ ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်အစားတွေကို တခုမကျန် ချွတ်ပစ်လိုက်ပြီး စိုင်းထူရဲ့ မတ်မတ်ထောင်နေတဲ့ လီးတန်
ကြီးကို အားရပါးရ စုတ်ပေးပါတော့သည် ။

ဖြူဖွေးတဲ့ အသားအရည် တောင့်တင်းတဲ့ ကိုယ်လုံးလေးကို နေရာအနှံ့ ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ် နေရင်း ချစ်စရာ မျက်နှာလေးနဲ့ သူ့ကို အားရပါးရ စုတ်ပေးနေတဲ့ ကိုင်နန်း
ရဲ့ နှုတ်ခမ်းထူထူလေးတွေထဲကို လီးတန်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုးသွင်းနေသည် ။

ဒစ်ကားကား လထစ်ကြီးကို မစုတ်ရတာ တော်တော် ကြာသွားခဲ့ပြီ ။
ကိုင်နန်းလည်း လျာလေးနဲ့ လီးကို ယက်လိုက် ကလိလိုက် နဲ့ စုတ်ပေးနေသည် ။စိုင်းထူးက ကိုင်နန်းရဲ့ ဖွံ့ဖြိုးတင်းမာတဲ့ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို စိတ်ရှိလက်ရှိ နယ်ပေး
နေသည် ။


ကွဲကွာနေကြတာကို အတိုးချပြီး သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ အချစ်စခန်းဖွင့်တဲ့ အသံတွေကို စိုင်းထွန်း အတိုင်းသား ကြားနေရသည် ။ ကိုင်နန်းရဲ့ အော်သံတွေက တော်တော်ဘဲ ကျယ်သည် ။ စိုင်းထွန်းသည် တာချီလိတ် လေဆိပ်မှာ နန်းကျင် ဆိုတဲ့ ငယ်ငယ်ချောချော ကောင်မလေးနဲ့ အလွမ်းသယ်နေတဲ့စိုင်းထူးကို ရန်ကုန်
ရောက်တော့ ကိုင်နန်း ဆိုတဲ့ ကောင်မလေးက စောင့်ကြိုနေတာကို တွေ့ရပြန်တော့ တော်တော်လေးကို အံ့ဩနေသည် ။

အထူးသဖြင့် ခါးသေးသေးလေး နဲ့ တင်လှလှအိအိတွေကြောင့် ကိုင်နန်းကို အရမ်း သဘောကျမိသွားသည် ။

စိုင်းထူးသည် အမေရိကန်ကို မသွားခင် လုပ်စရာတွေကို လုပ်နေတဲ့အချိန် သူနဲ့အတူ ကိုင်နန်းကို အနားမှာ ခေါ်ထားတာပါလား ။ တော်တော်လည်း ဇိမ်ကျတဲ့ ညီလေး.
မြို့တိုင်းမှာ ရည်းစားထားသည် ဆိုတဲ့ စိုင်းထူးနဲ့ မဆုံဖြစ်တာ ကြာခဲ့တဲ့ သူ့ကို စိုင်းထူးက အမေရိကန်က မိန်းကလေး တယောက်ကို စောင့်ရှောက်ပေးဖို့ အလုပ်ပေါ်သည်...အကိုလိုက်ခဲ့ပေးပါ လို့ လာခေါ်လို့ သူ လိုက်ခဲ့ရတာ ။

ဒီအချိန်မှာ စိုင်းထွန်း ရှိနေတဲ့ အိပ်ခန်းကို တတောက်တောက်နဲ့ တံခါးလာခေါက်တဲ့ အသံကြောင့် စိုင်းထွန်းလည်း ( ပိတ်မထားဘူး....လာခဲ့ပါ..) လို့ ပြောလိုက်တဲ့
အခါ တံခါးပွင့်လာပြီး အသက်နှစ်ဆယ်လောက် ရှိတဲ့ ကောင်မလေး တယောက် ဝင်လာသည် ။
( မင်း ဘယ်သူလဲ...ဘာလာလုပ်တာလဲ...)
စိုင်းထွန်းက ပိန်သလို ထင်ရတဲ့ အသားဖြူဖြူ ခပ်လှလှလေးကို ခြေဆုံးခေါင်းဆုံး ကြည့်ပြီး မေးလိုက်သည် ။
( ကျမနံမည်က လှနုဖြူပါ . . ကိုစိုင်းထူးက အကို့ကို ပြုစုပေးဖို့ လွှတ်လိုက်လို့ လာတာပါ...အကို့ကို ဘာလုပ်ပေးရမလဲဟင် .....) လို့ မေးလိုက်တဲ့ ဒီကောင်မလေး
ကို စိုင်းထွန်း သဘောကျသည် ။
( မင်းက ဘာတွေ လုပ်ပေးနိုင်လဲ ဆိုတာလည်း ပြောပြလေ....)
စိုင်းထွန်း မျက်နှာကြီး ပြုံးသွားသည် ။
ညီလေး တဖက်ခန်းမှာ ပွဲကြမ်းနေပြီး သူ့ဘဝကြီးကတော့ ခြောက်သွေ့နေခဲ့ရာက လှနုဖြူ တယောက် ရောက်လာလို့ ရုတ်ချည်း ပြောင်းလဲသွားရပြီလေ ..။
( အကုန်အစုံ လုပ်ပေးနိုင်တာပေါ့ အကိုကလည်း....ဘက်စုံဘဲ.....ခိခိခိ......)
ကောင်မလေးကသူ့လက်တွေကို ဆွဲပြီး ခေါ်သွားတာက ကုတင်ကြီးပေါ်ကို ။
( ကျမ နှိပ်ပေးမယ် . . . အကို့ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေကို အကုန်လုံး ချွတ်လိုက်........)စိုင်းထွန်းရဲ့ ကိုယ်မှာ အဝတ်ဆိုလို့ ချည်တမျှင်တောင် မရှိ ။
ကုတင်ပေါ်မှာ မှောက်ရက် အိပ်ပေးရင်း လှနုဖြူ ဆိုတဲ့ ကောင်မလေး နှိပ်နင်းပေးတာတွေကို ခံနေသည်။

" ချာတိတ် ...."

" ရှင်.....အကို......."

" မတရားဘူးကွာ......"

" ဘာကို ပြောတာလဲဟင်.....ဘာ မတရားတာလဲဟင်.....အကို....."

" ငါကတော့ အဝတ်တွေ အကုန် ချွတ်ထားရတယ်...ဖင်အပြောင်သားနဲ့.....မင်းလေးကတော့ အဝတ်အ
စား အပြည့်အစုံနဲ့....ဒါ ဘယ်တရားမလဲ.....ချွတ်ရင်လည်း နှစ်ယောက် စလုံး ချွတ်ရမှာလေ ..."

ကောင်မလေး တခိခိ တခစ်ခစ်နဲ့ ရယ်မောသည် ။

" အကို့ကို စိတ်ချမ်းသာမှု အပြည့်အဝ ပေးဖို့ အကိုုစိုင်းထူးက ညီမကို သေသေချာချာ မှာထားတယ်...
အကို . . အကို အဖေါ်ရအောင် ညီမလည်း အဝတ်တွေ ချွတ်ပစ်လိုက်မယ်.....ဘဝတူသွားတာပေါ့...ခိခိ..."

လှနုဖြူလည်း ကုတင်ဘေးမှာ ရပ်ရင်း သူမကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေကို တခုပြီး တခု ချွတ်ပစ်နေသည်။

စိုင်းထွန်းလည်း ပက်လက် လှဲနေရာက ကောင်မလေး အဝတ်ချွတ်နေတာကို ငေးစိုက်ကြည့်နေတဲ့အ
ချိန် အချိုးကျ လှပတဲ့ ကောင်မလေးရဲ့ ဖြူဆွတ်ဆွတ် ကိုယ်လုံး အလှအပတွေကြောင့် သူ့ရဲ့ ကာမ
စိတ်တွေက တဟုန်ထိုး ထကြွလာရပါတော့သည် ။

သူ့ရဲ့ ပေါင်နှစ်ဖက် ကြားထဲက ဖွားဖက်တော် လိင်တန်ဆာကြီးလည်း တမဟုတ်ချင်း ထွားကြီး တက်လာ
သလို မာကြော ထောင်မတ်လို့ လာသည် ။

ကိုယ်တုံးလုံးလေး ဖြစ်သွားတဲ့ လှနုဖြူ ဆိုတဲ့ မိန်းမချောလေးလည်း သူ့လိင်တန်ချောင်းကြီး ပြောင်းလဲ
လာတာကို သတိထားမိသွားသည် ။

" အိုး....အကို...အကြီးကြီး ဖြစ်လာပါလား.....အမလေး.....ဟူး.....နည်းတာကြီး မဟုတ်ဘူး.....အကိုရယ်...."
လို့ ပြောလိုက်ရင်း သူ့ဘေးမှာ တင်ပလွှဲ ဝင်ထိုင်လိုက်ရင်း တန်ဆာချောင်းကြီးကို အသာ ဆွဲ ကိုင်
ဆုပ် လိုက်ပါသည် ။

စိုင်းထွန်းလည်း လှနုဖြူရဲ့ ပွတ်သပ် ဆုပ်နယ်ပေးတာတွေကြောင့် ကာမစိတ်ရိုင်းတွေ ပြင်းသထက်ပြင်း
ကြွသထက်ကြွလာရပြီး လှနုဖြူကို " စုတ်ပေးမလား..." လို့ အသံတုန်တုန်ကြီးနဲ့ မေးလိုက်လေသည်။

လှနုဖြူလည်း အပြုံးလေးနဲ့ " ကိုစိုင်းထူးက အကို့စိတ်တိုင်းကျ လိုအပ်တာ တောင်းဆိုတာ မှန်သမျှကို
လုပ်ကိုင် ပြုစုပေးဖို့ မှာထားပါတယ်ရှင်..." လို့ တလုံးချင်း ပြောလိုက်ရင်း စိုင်းထွန်းရဲ့ တန်ဆာချောင်း
ကြီးကို အသာငုံကာ ဖွဖွလေး စုတ်ပေးလိုက်လေတော့ စိုင်းထွန်းလည်း စိုင်ကော်လို့ ခြုံပေါ်ရောက်တာ
ဘဲ ဆိုပြီး တအားကြီး ကျေနပ်နေပေသည် ။

မျက်လုံးတွေ ပိတ်ထားရင်း လှနုဖြူလေး စုတ်ပေးတာတွေကို ခံယူနေမိသည် ။
ညီလေးစိုင်းထူးသည် မဲခေါင်မြေခွေးကြီးရဲ့ အနီးကပ် လူယုံတယောက် ဖြစ်လာပြီးတဲ့နောက် " လိုတာရ
တဲ့ လူတယောက် " ဖြစ်လာတယ် ဆိုတာကို စိုင်းထွန်းက လူတကာပြောကြဆိုကြလို့ ကြားဖူးနေတာ
တော့ ကြာပါပြီ ။ အခုမှ လက်တွေ့ မြင်ရကြုံရသိရတာ ။

အင်း . . ငါ့ညီလေးက တော်တော်ဘဲ လုပ်ချင်တာ လုပ်နိုင်တဲ့ ဘဝ အခြေအနေကို ရောက်နေတာပါလား
လို့ ကျေနပ်ပီတိဖြစ်နေသည် ။ သူ့ကိုလည်း လိုရင်ခေါ်သုံးပါ လို့ တခါက သူပြောခဲ့လို့လည်း စိုင်းထူး
က အမေရိကန်က မာယာချန်း ဆိုတဲ့ သူဌေးကြီးတယောက်ရဲ့ သမီးလေးကို စောင့်ရှောက်ဖို့ လုပ်ပေး
ပါ ဆိုပြီး လာခေါ်ခဲ့တာ ။

မာယာချန်းဆီကို မရောက်ခင် လှနုဖြူဆိုတဲ့ မိန်းမချောလေးရဲ့ ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင် လီး
စုတ်ပေးတာကို သူ ခံနေရပြီ ။

လှနုဖြူက လီးစုတ် တော်တော် ကောင်းတာဘဲ . . ။
လျာလေးနဲ့ သွက်သွက်လက်လက် ကစားပေးနေတာ စိုင်းထွန်းတယောက် " အို.." " အင်.." " အူး..."
ဆိုတဲ့ အသံတွေ ထွက်အောင်ဘဲ ကောင်းလွန်းနေရသည် ။

သူကလေးရဲ့ ဖွံ့ထွားတဲ့ ရင်သားစိုင်ကြီးတွေကလည်း ဖြူဖွေးနုအိနေတာ အကြောစိမ်းလေးတွေ ယှက်
ကာသန်းနေကြသည် ။ ရင်သီးဖုနီနီမာမာလေးတွေကလည်း ထောင်ကာထနေ၏ ။

" နို့တွေက လှလိုက်တာ လှနုဖြူရယ်....အဲဒါတွေက အစစ်တွေပေါ့နော်...."

" ဟုတ်ကဲ့အကို ..သဘာဝ ရင်သားတွေပါ.....အကို ကြိုက်လားဟင် . .. "

" အင်း ကြိုက်တယ်....."

" ကြိုက်ရင် ကိုင်လေ..စို့မလား....စို့လေ . . ."


သဘောကောင်းလှတဲ့ လှနုဖြူ . . ။ ဖွံ့ထွားတဲ့ နို့ကြီး နှစ်လုံးကို သူ့မျက်နှာနားကို တိုးပေးလိုက်လို့ စိုင်းထွန်းလည်း နို့ကြီးတလုံးကို အငမ်းမရ နမ်းရှုံ့ရင်း နို့သီးမာမာလေးကို ငုံဟတ် စို့ပစ်လိုက်တာ
တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ ။

လှနုဖြူလည်း မျက်လုံးလေးတွေ ပိတ်လို့ အင်းဟင်းအင်းဟင်းနဲ့ အသံလေး ညည်းလို့ နို့စို့ခံနေသည် ။ နို့တဖက်ကို အားရအောင် စို့ပြီးတဲ့အခါ နောက် နို့တဖက်ကို
စိုင်းထွန်း စို့ပြန်သည် ။ လှနုဖြူလည်း လက်လေးတဖက်က စိုင်းထွန်းရဲ့ ပူနွေးနွေး လီးကြီးကို ဆုပ်ညှစ်လိုက် ပွတ်သပ်လိုက်နဲ့ ဆော့ကစားရင်း နို့စို့ခံနေတာပါ ။

( ကြိုက်လား...အကို...)

လှနုဖြူက တုန်ရင်တဲ့ အသံလေးနဲ့ မေးလိုက်လို့ စိုင်းထွန်းလည်း နို့စို့နေတာကို ခဏ ရပ်လိုက်ပြီး ( အရမ်းကြိုက်တာပေါ့....လှနုဖြူ......ဟင်း....တအားလှတဲ့ နို့တွေ
ဘဲ ) လို့ ပြန်ဖြေလိုက်ပါသည် ။

လှနုဖြူရဲ့ နို့ကြီးတွေကို စိတ်တိုင်းကျ စို့ပြီးတဲ့နောက် လှနုဖြူရဲ့ ဖေါင်းအစ်မို့ခုံးနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို စိုင်းထွန်း လက်နဲ့ ပွတ်ကြည့်ကိုင်ကြည့်ရင်း စိတ်မထိန်း
နိုင်တော့ဘဲ ပေါင်ကို ဆွဲဖြဲကာ နမ်းရှုံ့လိုက်မိပါတော့သည် ။
စောက်ဖုတ်မွှေးတွေကို ကျကျနန ရိပ်ရှင်းထားလို့ ပြောင်ချော ရှင်းလင်းနေပြီး သန့်ရှင်းသူမို့ ဖြစ်မည် ။ အနံ့အသက်ဆိုးတွေလည်း မရဘဲ ရေမွှေးနံ့ သင်းသင်းလေးဘဲ
ရနေတော့ စိုင်းထွန်းလည်း လျာပြားကြီးနဲ့ ပင့်ယက်လိုက်မိလေသည် ။
( အို့...အကိုရယ်.....ဘုန်းကံတွေ နိမ့်ကုန်ပါ့မယ်...မလုပ်နဲ့....)
လှနုဖြူက စိုင်းထွန်းရဲ့ နဖူးကို လက်လေးနဲ့ တွန်းပစ် ရုန်းထွက်ဖို့ ကြိုးစားလိုက်သည် ။ ဒါပေမယ့် စိုင်းထွန်းရဲ့ သန်မာတဲ့ လက်နှစ်ဖက်က လှနုဖြူရဲ့ ဖင်တုံးတွေကို ဆုပ်ညှစ်ထိန်းချုပ်ထားလို့ သူမှုတ်သမျှ ခံနေရသည် ။

( အိုး...အကို့.....ဟင့်...ဟင့်.......)

အကွဲကြောင်း နီညိုညိုလေးထဲကို သူ့လျာကြီးကို အတင်းကြီး ထိုးသွင်းလို့ မေေွှနှာက်နေသည် ။ လှနုဖြူရဲ့ အော်သံတွေ ညည်းသံတွေက အခန်းလေးထဲ ကျယ်လောင်
လှသည် ။

စိုင်းထွန်းရဲ့ လီးကြီးလည်း ပေါက်ကွဲထွက်လုမတတ် ကြီးတင်းနေသည် ။

အချိန်တန်ပြီ ။ စိုင်းထွန်း စောက်ဖုတ်ကနေ မျက်နှာ ခွာလိုက်သည် ။
လှနုဖြူလည်း တအား လိုချင်နေပြီ ။ ခံချင်တာ အရမ်း အရမ်း ။ စောက်ဖုတ်ထဲက ကျလိကျလိ ။ ယားတာ တအား ..။
ပေါင်တွေ ဖြဲပေး စိုင်းထွန်းကလည်း ပေါင်တွေ ကြားထဲ နေရာယူ ။ စောက်ဖုတ်ကလည်း အရည်တွေ စိုစိုရွှဲနေ..လီးတေ့ပြီး ဖိသွင်းလိုက်တော့တာဘဲ ။

သွင်းပြီ စွပ်မိပြီ ဆိုတော့ ဖိဆောင့်တဲ့လူက ဆောင့် ကော့ပင့်ပေးတဲ့သူက ပေးနဲ့ အလိုးပွဲတပွဲ စတော့တာပါဘဲ ။
( အိုး....အကို့......ဟင့်.....တအားကြီးတာဘဲ....အမလေး.....ကွဲပြဲတော့မှာဘဲ.....)
လှနုဖြူရဲ့ အသံလေး ထွက်လာပေမယ့် စိုင်းထွန်းကတော့ ဂရုမစိုက် ။ ဖိဖိလိုးလေပြီ ။

( ဖွတ်  ဖွတ်  ဖပ်ဖပ်......ဖွတ်ဖပ်ဖပ်.......) စိုင်းထူးနဲ့ စိုင်းထွန်းတို့ အမေရိကန်ဗီဇာ ရဖို့ လုံးပမ်းနေတဲ့ အချိန် တလျောက်လုံး ကိုင်နန်းနဲ့ လှနုဖြူ
တို့နဲ့ စားလိုက် လိုးလိုက်နဲ့ ။

ဒီအချိန်မှာ မြစ်ကြီးနားကနေ ကိုင်နန်းရဲ့ညီမလေး ကိုင်ရာ လိုက်လာသည် ။ ကိုင်ရာကလည်း သူတို့နေ
နေတဲ့ တိုက်မှာဘဲ လာနေတော့ စုံတွဲနှစ်တွဲ နေ့ရောညပါ လိုးနေကြတာတွေကို ကိုင်ရာ ကြားနေရုံမ
ကဘဲ မြင်လည်း မြင်ရသည် ။

စိုင်းထူးက အကြံသမား ။
မန္တလေးမှာ ကိုင်နန်း ကိုင်ရာနဲ့ လျောက်လည်ကြတဲ့အချိန်ထဲက ကိုင်နန်းကိုပါ သူ ဆွဲစားချင်နေခဲ့တာ
မဟုတ်လား ။

အခုလည်း ကိုင်နန်းနဲ့ အချစ်ကြမ်းပွဲတွေ ဆွဲကြတဲ့အချိန်မှာ ကိုင်နန်းကို သူတို့ ကြမ်းကြတာတွေကို
ကြားစေချင် မြင်စေချင်ခဲ့သည် ။ ဒါကြောင့် တမင် တံခါးဟထားတာတို့ အသံထွက်အောင် ခပ် ပြင်းပြင်း
ဆောင့်လုပ်တာတွေကို သူလုပ်သည် ။

မန္တလေးမှာ ကထဲက ကိုင်ရာသည် သူနဲ့ ကိုင်နန်းတို့ လိုးတာကို ချောင်းကြည့်ခဲ့တာကို သူ တွေ့ခဲ့ပြီး
ကိုင်ရာက လျာလေးထုတ်ပြပြီး ပြုံးစိစိနဲ့ လုပ်ခဲ့တာကို သူ အမှတ်ရသည် ။ ဒီကောင်မလေးကို သူ့အမ
မရှိတဲ့အချိန် ဆွဲစားလိုက်မည်လို့ စဉ်းစားထားသည် ။

အခုလည်း အိပ်ခန်း တံခါးကို ဟထားပြီး ကိုင်နန်းကို အပြတ်လိုးသည် ။ ကို်င်နန်းကလည်း နေ့တိုင်း
နေ့ခင်းရော ညပါ လိုးပေးတာတောင် စိတ်က တအားပြင်းသည် ။ ကိုင်နန်းသည် ကာမစိတ် ပြင်းထန်
တဲ့ ကောင်မလေး တယောက်ပါ ။ လိုးပြီးရင်း လိုးချင်ရင်း ။

သူထင်တဲ့အတိုင်းဘဲ ကိုင်ရာသည် အခန်းတခန်းမှာ စိုင်းထူးက အမ ကိုင်နန်းကို အပီအပြင် လိုးနေသလို
နောက်တခန်းမှာလည်း စိုင်းထူးရဲ့အကို စိုင်းထွန်းက လှနုဖြူကို အသေလိုးနေသည် ဆိုတော့ သူမလည်း
စိတ်တွေ ထကြွသောင်းကျန်းလာမိရတော့တာပေါ့ ။ စိုင်းထူးနဲ့ ကိုင်နန်းတို့ လိုးနေတဲ့အခန်း အပေါက်ဝ
ကို ခြေဖျားလေးထောက်ပြီး တိတ်တဆိတ် တိုးကပ်လာသည် ။

အထဲမှာ စိုင်းထူးရော ကိုင်နန်းရော ကိုယ်လုံးတီးတွေနဲ့ ကုတင်ပေါ်မှာ သူနိုင်ကိုယ်နိုင် အပြိုင်ကြဲနေကြ
သည် ။ လိုးတာမှ အသားကုန် ။ တဖတ်ဖတ် တဖွတ်ဖွတ် ဘွတ်ဘွတ်ပိပိ အသံမျိုးစုံထွက်နေသည် ။
တအား တက်ကြွနေတဲ့ ကိုင်နန်းကလည်း ပါးစပ်က ထွက်ချင်ရာတွေ ထွက်နေသည် ။ လမ်းဆုံးကို နှစ်
ယောက်စလုံး တက်ရောက်ကြဖို့ အားသွန်ပြီး ကြိုးစားနေကြချိန်မှာ ကိုင်နန်းရဲ့ " လိုး..လိုး....တအားလိုး
ဆောင့်လိုး....ဆောင့်လိုး..." လို့ ရေရွတ်မြည်တမ်းနေတဲ့ အသံတွေက စိုင်းထူးကို ကာမစိတ် ပိုပြီး ထကြွ
စေသလို ဒီအသံတွေကို ကိုင်ရာ အပြင်ကနေ ကြားခဲ့ရင် သူကလေးလည်း စိတ်ထကြွမှာမို့ စိုင်းထူး အ
ရမ်း သဘောကျသည် ။ တအားဆောင့်ဆောင့်လိုးပေးနေသည် ။

ကိုင်ရာသည် အိပ်ခန်းထဲကို ချောင်းကြည့်လိုက်တဲ့အခါ အရမ်း လိုးနေတဲ့ စိုင်းထူးနဲ့ ကိုင်နန်းတို့ကို
ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ ကိုယ်တုံးလုံးတွေနဲ့ တွေ့လိုက်ရတာက ကိုင်ရာရဲ့ စိတ်တွေကို တက်ကြွ ဖေါက်ပြန်သွားစေသည် ။

စိုင်းထူးရဲ့ လီးတန် ညိုညိုကြီးက ဆက်တိုက်သွင်းထုတ်နေတာက ကိုင်ရာရဲ့ ကာမစိတ်တွေကို ပြင်းပြင်း
ထန်ထန် ထကြွစေသည် ။ သူမရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲက တအား လှိုက်လှိုက်ယားတက်လာသည် ။ ခံချင်
စိတ်တွေ တဖွားဖွား ပေါ်ပေါက်လာသည် ။ စောက်ရည်တွေလည်း တအား စိုရွှဲလာရသည် ။ဆက်တိုက်
ဆောင့်ချက်တွေကြောင့် ကိုင်နန်းလည်း တအား အရှိန်တက် ကောင်းသထက် ကောင်းလာပြီး ပြီးဖို့
နီးကပ်လာလို့ အောက်ကနေ ပြန်ပင့်ကော့ရင်း စိုင်းထူးကို တအားဆောင့်ဖို့ ဒလစပ် ဆောင့်ထည့်ဖို့
အော်သည် ။ ဆောင့်.....ဆောင့်.....လိုး.....လိုး.......လိုး......။

အမဖြစ်သူရဲ့ အော်သံတွေက ကိုင်ရာရဲ့ လက်ချောင်းတွေကို သူမစောက်ဖုတ်ပေါက်ထဲကို ဖိထိုးဖို့ တွန်း
အားပေးနေသည် ။ အရည်တွေက မြင်မကောင်းအောင် ယိုစိမ့်ထွက်လို့ ပေါင်ခြံတွေကနေတောင် စီး
ကျနေကြသည် ။

နောက်ဆုံးတော့ ကိုင်နန်းတယောက် ဆက်တိုက် ဆောင့်ပေးနေတဲ့ စိုင်းထူးရဲ့ လီးတန်ကြီးကြောင့် ကာမလမ်းဆုံးကို တက်လှမ်းသွားလေတော့သည် ။ စိုင်းထူးလည်း တအားကောင်းလာတာကြောင့် အပြင်
က ချောင်းနေတဲ့ ကို်ငရာကိုလည်း မြင်စေချင်တာကြောင့် စောက်ဖုတ်ထဲက လီးတန်ကြီးကို စွပ်ကနဲ ဆွဲ
ထုတ်လိုက်ပြီး လီးထိပ်ပိုင်းကို လက်နဲ့ ပွတ်တိုက်ပေးလိုက်တာနဲ့  ထိပ်ပေါက်က အရည်ပျစ်ပျစ်တွေ တ
ထပ်ထပ်နဲ့ ပန်းထွက်ကုန်သည် ။ အား.......။

စိုင်းထူးရဲ့ အရည်တွေသည် ကိုင်နန်းရဲ့ ဘိုက်သားဖွေးဖွေးလေး ပေါ်ကို ထိမှန် ပေရေကုန်သည် ။
" အီး...ကောင်းလိုက်တာ ကိုကိုရယ်....ကိုကိုက တကယ့် အလိုးကောင်း....." ကိုင်နန်းက မျက်လုံးပိတ်ထား
ရင်း ပြောလို်က်တာပါ ။

စိုင်းထူးလည်း ကိုင်ရာ ချောင်းကြည့်နေခဲ့ရင် သူ တွေ့ရအောင် လီးတန်ကြီးကို အခန်းပေါက်ဝဖက်ကို ပြထားလိုက်သည် ။ စိုင်းထူးရဲ့ လီးကြီးသည် အရည်တွေ ပေစိုကာ ပြောင်လက်နေသည် ။ သုတ်ရည် ထွက်ပြီးတာတောင် ပြန်မကျသေးဘဲ မတ်မတ်ထောင်ရက်ကြီး ရှိနေသည် ။အိပ်ခန်းပေါက်ဝကို မသိမသာ ကြည့်လိုက်တော့ ကိုင်ရာလေး ဖျတ်ကနဲ ကွယ်ပုန်းလိုက်တာကို တွေ့လိုက်ရသည် ။

ကိုင်ရာတယောက် လိုးတာကို လာလာချောင်းကြည့်နေတာ ကြာပြီ ။ ကောင်မလေးသည် လီးကိုတောင့်
တနေမှာ သေချာနေသည် ။ အခါအခွင့်သင့်ရင်တော့ ကိုင်ရာကို သွေးတိုးစမ်းဖို့ သူ ဆုံးဖြတ်လိုက်၏ ။


မန္တလေးမြို့လည် တနေရာက
ပလောင်တောင်တက် လဖက်ခြောက်ဆိုင်ကြီး

ဝယ်သူမရှိလည်း သူတို့က ဟန်ပြဖွင့်ထားတာမို့ နန်းမြရည်နဲ့ ကျိုရုန်းတို့က အေးအေးဆေးဆေးပါ ။
နန်းမြရည်သည် မဲခေါင်မြေခွေးနဲ့ ထပ်တွေ့ချင်နေသလို ကျိုရုန်းလည်း အမွိုင်နဲ့ ထပ်တွေ့ချင်နေသည်။
နန်းမြရည်လည်း ဆိုင်မှာ ထိုင်ရင်း အိပ်ငိုက်နေသည် ။
အပြင်မှာ နေက ပူပြင်းလွန်းသည် ။

ဆိုင်ထဲမှာတော့ အဲယားကွန်း ဖွင့်ထားလို့ နေသာသည် ။
ကျိုရုန်းသည် စားပွဲမှာ ထိုင်ပြီး အီးမေးတွေ စစ်နေသည် ။ သူ့ကို မဲခေါင်မြေခွေးက တနေရာရာကနေ
အီးမေးနဲ့ အလုပ်ခိုင်းတတ်သည် ။

ဒီအချိန်မှာ ကျိုရုန်းရဲ့ ဖုန်း တဂီဂီနဲ့ တုန်လာသည် ။ လှုပ်လာသည် ။
ကြည့်လိုက်တော့ အမွိုင် ခေါ်တာ ။

ကျိုရုန်း နန်းမြရည်ဖက်ကို တချက် ကြည့်လိုက်ပြီး ဖုန်းကို ပွတ်ပြီး ထူးလိုက်သည် ။
" ဟေး အမွိုင် . . ."
ဟိုဖက်က ဘာမှပြောတာ မကြားရလို့ " အမွိုင်.....ဘယ်က ခေါ်တာလဲ....." လို့ ထပ်မေးလိုက်သည် ။

" ငါ မန္တလေး ရောက်နေတယ်.....နင် အခု အားလား....."
အမွိုင် က မေးသည် ။

" အားတယ်......ဘယ်ကို လာရမလဲ....."

" ဈေးချိုက မုန့်မျိုးစုံဆိုင်မှာ ငါစောင့်နေမယ်....သိတယ်မဟုတ်လား....."

" အင်း..ငါ အခုဘဲ ထွက်ခဲ့မယ်....."

ကျိုရုန်းလည်း နံရံမှာ ချိတ်ထားတဲ့ ကားသော့ကို လှမ်းယူလိုက်ပြီး နန်းမြရည်ကို " ငါ အပြင်သွားလိုက်
အုံးမယ်....မဲခေါင်မြေခွေး ခိုင်းလို့....." လို့ ပြောလိုက်ပြီး ဆိုင်ထဲကနေ ထွက်သည် ။

ဆိုင်အပြင်က အပူလုံးကြီးက ဝုန်းကနဲ သူ့ကို ပြေးတိုးသည် ။
ရပ်ထားတဲ့ သူ့ကားဆီကို လျောက်သွားတဲ့အချိန် ကျိုရုန်းရဲ့ ရင်ဘတ်ထဲမှာ ကုလားဘုရားပွဲလှည့်နေ
သည် ။ တဒုံးဒုံးနဲ့ ။

မထင်မမှတ်ဘဲ အမွိုင်ကို လိုးရဦးမည် ။
ရင်ဘတ်ထဲ နွေးကနဲ ခံစားလိုက်ရသလို ပေါင်ကြားက လီးကလည်း တင်းကနဲ ကြွသွားသည် ။

အိမ်က မိန်းမ နန်းမြရည်က သူ့ကို ပေးမလိုးတော့ ။ ပေးမလိုးချင်တော့ ။
အင်တင်တင်နဲ့ မောင်းထုတ်တာ ကြာလာပြီ ။
ဘာဖြစ်သလဲ မသိဘူး ။ လင်ငယ်များ နေနေရော့သလား ။

ဈေးချိုနားက မလိုင်ကရေကရာတို့ ထိုးမုန်း့ လမုန့်တို့ အစုံရောင်းတဲ့ ဆိုင် ဆီကို ဦးတည်လိုက်သည်။
သူ့ကား ဆိုင်ရှေ့ကို ရောက်သွားတဲ့အချိန် ဆိုင်ထဲက အမွိုင် ထွက်လာသည် ။
လက်ထဲမှာ ကျွတ်ကျွတ်အိတ်တွေနဲ့ ။

သူ့ကားပေါ်ကို အမွိုင် တက်လိုက်တော့ သူက " ဘယ်သွားကြမလဲ...အမွိုင်..." လို့ မေးလိုက်တဲ့အခါ
အမွိုင်က " နင့်မှာ ဟိုတယ် မရှိဘူးလား...." လို့ မေးလိုက်သည် ။
" ရှိတယ်...နင် အချိန် ဘယ်လောက်ရမလဲ....." လို့ ပြန်မေးလိုက်တော့ အမွိုင်က " ညအထိပေါ့...."လို့
ပြန်ဖြေသည် ။

သူ့မိတ်ဆွေ ဦးစိုင်းလုံ ဖွင့်ထားတဲ့ " မန္တလာသား ဟိုတယ် " ကို မောင်းလိုက်သည် ။
ဒီဟိုတယ်က စိတ်ချရသည် ။ ဟိုတယ်ဧည့်ခန်းကို သွားစရာ မလိုဘူး ။ ကားကို ဟိုတယ်ခန်း ရှိတဲ့ အ
နောက်ဖက်ခြမ်းကို မောင်းသွားလို့ရသည် ။ ကြိုတင် ဖုန်းဆက်ပြီး အခန်းယူလိုက်သည် ။
သူ့မိတ်ဆွေ ဦးစိုင်းလုံရဲ့ မန်နေဂျာက သူ့ကို ကောင်းကောင်း သိသည် ။ခင်မင်သည် ။ အဆင်သင့်လုပ်
ထားပါမည် တဲ့ ။

အမွိုင်က ကျိုရုန်းရဲ့ လက်မောင်းကို လှမ်းကိုင်လိုက်ပြီး " နင်နဲ့ တအား တွေ့ချင်နေတာ..ငါလည်း အလုပ် များနေလို့ ဒီကို လာဖို့ အဆင်မပြေဘူး...." လို့ ပြောလိုက်လို့ ကျိုရုန်းလည်း အမွိုင်ရဲ့ ပေါင်တန် ကို ကိုင်ပြီး " ငါလည်း နင့်ကို အရမ်းကို တွေ့ချင်နေတာ...." လို့ ပြောလိုက်သည် ။

" မန္တလာသား ဟိုတယ် "ကို ဦးတည်မောင်းနေတဲ့ ကျိုရုန်းသည် သူ့ကို ဖြတ်ခုတ် ကျော်တက်နေတဲ့ မော်တော်ဆိုင်ကယ်တွေကို စိတ်မရှည်နိုင် ။
စိတ်စောနေသည် ။

အမွိုင်က ( ကျိုရုန်း . .ဖြည်းဖြည်းမောင်း . .ကားတိုက်မိနေလို့ ငါတို့ တွေ့မယ့်ဟာ နှောင့်နှေးသွားမယ်ဟာ...)  လို့ ပြောလိုက်သည် ။" မန္တလာသား ဟိုတယ် "
အခန်းနံပါတ်က ( စစ်စတီနိုင်း )

ဟိုတယ်အမှုထမ်းလေးသည် ဒီစုံတွဲတော့ အခန်းနံပါတ်( စစ်စတီနိုင်း )ထဲရောက်ရင် စစ်စတီနိုင်း ပုံစံနဲ့
စောက်ဖုတ်ယက် လီးစုတ်ကြတော့မှာဘဲ လို့ စိတ်ထဲ တွေးဆ စဉ်းစားနေသည် ။

တကယ်လည်း ဒီချာတိတ် တွေးနေသလိုပါဘဲ ။ ဟိုတယ် အခန်းထဲကို သူတို့ ရောက်ကြတာနဲ့ ကျိုရုန်း
နဲ့ အမွိုင်တို့သည် ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေကို မတိုင်ပင်ထားကြဘဲနဲ့ တပြိုင်နက် အတူတူ ချွတ်ပစ် မိ
ကြပြီး အငမ်းမရဘဲ တယောက်ကိုယ်တွေကို တယောက် ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ကာ ကုတင်ကြီးပေါ်ကို အမြန်
ဆုံး လှမ်းတက်လိုက်ကြရင်း ပြောင်းပြန် တက်ခွကာ အမွိုင်က ကျိုရုန်းရဲ့ လီးကို အားရပါးရ စုတ်ပေး
လိုက်သလို ကျိုရုန်းကလည်း အမွိုင်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို တဘွီးဘွီး တပြတ်ပြတ်နဲ့ ယက်စုတ်ပေးပါ
တော့သည် ။

ညှီစို့စို့ စောက်ဖုတ်ရနံ့က ကျိုရုန်းရဲ့ ကာမစိတ်ရိုင်းတွေကို ပိုပြီး ပြင်းပြင်းထန်ထန် ထကြွစေသည် ။
စောက်ဖုတ်ပေါက်ထဲကို သူ့လျာထိပ်ကို အတင်းထိုးသွင်းပြီး မွှေနှောက်ပေးနေတဲ့အချိန် အမွိုင်ကလည်း
သူ့လီးတန် တဆုံး ငုံကာ စုတ်နေသည် ။
အငမ်းမရ စုတ်ကြယက်ကြပြီး အရမ်းကို ထန်လာကြတဲ့အခါ စုတ်တာယက်တာကို ရပ်ပစ်လိုက်ကြပြီး
အမွိုင်က ပက်လက်ပေါင်ကား ပုံစံနဲ့ နေပေးတာကို ကျိုရုန်းက အပေါ်က တက်ခွပြီး တရှိန်ထိုး ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိုးကြသည် ။

" လိုး...လိုး...ကျိုရုန်း..လိုးစမ်းဟာ....တအားဆောင့်လိုး.....ငါ့စောက်ပတ် တအားယားနေတယ်....လိုးစမ်း
ဟာ......ဆောင့်လိုး.....ဆောင့်လိုးပေး......"

အမွိုင်ရဲ့ ပါးစပ်က တတွတ်တွတ်နဲ့ ပြောနေသလို ကျိုရုန်းကလည်း အားနဲ့ ဆောင့်ထည့်လိုးပေးနေတာ
ကြောင့် ဆီးစပ်ချင်း ဘိုက်ချင်း ရိုက်ခတ်တဲ့ တဘတ်ဘတ် အသံတွေနဲ့ စောက်ပတ်နဲ့လီး သွတ်သွင်းပွတ်တိုက်တဲ့ တဖွတ်ဖွတ် တဘွတ်ဘွတ် အသံတွေက ကျယ်ကျယ်လောင်လောင်ကြီး ထွက်
ပေါ်နေပေသည် ။

" အား......အား.....အား......ကောင်း.....ကောင်းတယ်......လိုး....လိုး....ဆက်တိုက်ဆောင့်.....တအားဆောင့်"

ကျိုရုန်းလည်း အောက်ကနေ ပြန်ပင့်ကော့ပေးနေတဲ့ အမွိုင်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲကို အားသုံးပြီး ဆက်တိုက် ဖိဆောင့်ထည့်နေသည် ။ နဖူးက ချွေးပေါက်တွေ တတောက်တောက်နဲ့ ကျဆင်းနေသည် ။
တကိုယ်လုံး ချွေးတွေ ရွှဲရွှဲစိုနေသည် ။

" အိုး....အိုး....အား.....အား.....အား.....လိုး....လိုး.....လိုး......တအား....တအား......လိုး.....ဆောင့်....ဆောင့်"

ပြင်းထန်သထက် ပြင်းထန်လာသည် ။ စိပ်လာသည် ။ မြန်လာသည် ။

အား......အား.....အား............အမွိုင် ကျိုရုန်းကို တအားဖက်သည် ။ ကော့သည် ။ တအားအား အော်ရင်း

နောက်ဆုံးတော့ လမ်းဆုံး ပန်းတိုင်ကို ရောက်ရှိသွားသည် ။ မရှေးမနှောင်းမှာဘဲ ကျိုရုန်းလည်း သုတ်
ရည်တွေ အကြိမ်တော်တော်များများ တထပ်ထပ်နဲ့ ပန်းထုတ်လိုက်ရင်း ပြီးဆုံးခြင်းကို ရောက်သွားလေ
တော့သည် ။

ထုံးစံအတိုင်း အမွိုင်က လီးကို မထုတ်ဘဲ တဆုံး သွင်းစိမ်ထားဖို့ ပြောလိုက်သည် ။

ကျိုရုန်းလည်း ဟောဟဲဟောဟဲနဲ့ အမွိုင့်ကိုယ်ပေါ်မှာ ခွရက် လီးတဆုံး တပ်ရက်ကြီးနဲ့ မောနေသည်။
သူ့ချွေးပေါက်ချွေးစက်တွေက အမွိုင်ရဲ့ နို့အုံကြီးတွေပေါ်ကို ကျသွားသည် ။ အမွိုင်က မျက်လုံးတွေ စုံ
မှိတ်ပြီး မှိန်းနေသည် ။ မဲခေါင်မြစ်ကမ်းဘေးက အိမ်ကလေး ။


ဝရံတာမှာ အင်္ဂလိပ်မလေး ဘရစ်တနီဘလက်ခ် Brittany Black  နဲ့ မဲခေါင်မြေခွေး ထိုင်နေသည် ။

သူတို့ ပက်လက်ကုလားထိုင်တွေနဲ့ ထိုင်နေတာ ။ သူတို့ နှစ်ယောက်ရဲ့ အရှေ့က စားပွဲလှလှလေး
ပေါ်ကို ထိုင်းနိုင်ငံလုပ် ချန်းဘီယာကို ဖန်ခွက်ရှည်ရှည်လေးတွေနဲ့ ထည့်ပြီး တပည့်တယောက်က လာ
ချပေးသည် ။
သီဟိုသရက်စေ့လှော် က တပုဂံ ။ လက်သုတ်ပုဝါ လှလှလေးတွေရော ။

"  သာယာလိုက်တာ......ဖေါက်စ်ရယ်....."

ဘရစ်တနီဘလက်ခ်က မဲခေါင်မြေခွေးကို ချစ်စနိုး " ဖေါက်စ် Fox  " လို့ ခေါ်သည် ။
ဒီလို ခေါ်တာကို မဲခေါင်မြေခွေးက သဘောကျသည် ။ ခွင့်ပြုသည် ။ ကလေးတယောက် အရုပ်လေးတ
ရုပ် ကောက်ရသလိုဘဲ မဲခေါင်မြေခွေး ပျော်နေပုံရသည် ။

" ဟိုး တဖက်ကမ်းက လောနိုင်ငံလေ . .ဘရစ်တနီ......."

မဲခေါင်မြေခွေးက လက်နဲ့ ပြရင်း ပြောလိုက်သည် ။

" မင်း ရောက်ချင်ရင် ငါ လိုက်ပြမယ်....ဘရစ်တနီ......"

" အင်း...ရောက်ချင်တယ်....Fox  လိုက်ပြနော်....သိုင့်စ်....."

တန်ရှောက်ဖါးသည် အိမ်ကလေးဆီကို ဦးတည်နေသည် ။
မဲခေါင်မြေခွေးကို သတိပေး စကား ပြောချင်လို့ လာခဲ့တာ ။
သူစိတ်ဆိုးလို့ ပါးထရိုက်ရင်လည်း ခံလိုက်ရုံဘဲ ။ စေတနာနဲ့ သတိပေးမလို့ပါ။

ဘရစ်တနီဘလက်ခ်သည် ပြန်ချင်ပြန်ပါ လို့ ခွင့်ပေးတာတောင် မဲခေါင်မြေခွေးရဲ့ အပါးက မခွာသေး ။
သူမ အနေနဲ့ ဒီ ရွှေတြိဂံနယ်မြေဒေသမှာ ဘုရင်တဆူလို လူအင်အား လက်နက်အင်အား အပြည့်နဲ့
တန်ခိုးထွားနေတဲ့ မဲခေါင်မြေခွေး လို လူနဲ့ ဆုံရတာကို တအားအံ့ဩနေ ကျေနပ်နေသည် လို့ တန်
ရှောက်ဖါး ထင်သည် ။

သူ အိမ်ကလေး အနားကို ရောက်သွားတော့ နောက်ဆုံးပေါ် မောင်းပြန်ရိုင်ဖယ်တွေ ရင်ခွင်ပိုက် ကိုင်
ထားတဲ့ မဲခေါင်မြေခွေးရဲ့ သက်တော်စောင့် တပ်သားတွေကို တွေ့သည် ။

" ဗိုလ်ချုပ်ဆီ လာတာလား...."

သူ့ကို အရိုအသေပေးကြပြီး မေးလိုက်လို့ တန်ရှောက်ဖါးက " အေး..အရေးကြီးတာ တခု ပြောစရာ ရှိ
လို့ကွ....." လို့ ပြန်ပြောရင်း လှေခါးလေးကနေ အပေါ်ကို တက်လိုက်သည် ။

သက်တော်စောင့် စိုင်းနွတ်က မဲခေါင်မြေခွေး အနားကို တိုးကပ်သွားပြီး " တပ်မှူး တန်ရှောက်ဖါး လာ
ပါတယ်..." လို့ ခပ်တိုးတိုး သတင်းပို့လိုက်သည် ။

" လွှတ်လိုက်ပါ...." လို့ မဲခေါင်မြေခွေးက ပြုံးရယ်လျက် ပြန်ပြောလိုက်သည် ။

တန်ရှောက်ဖါး မဲခေါင်မြေခွေး နဲ့ အင်္ဂလိပ်မလေးတို့ ရှိနေရာကို ရောက်သွားသည် ။
မဲခေါင်မြေခွေးက တန်ရှောက်ဖါးကို သူ့ရဲ့ အားအကိုးရဆုံး သားတပည့် တပ်မှူး တယောက် ဆိုပြီး
အင်္ဂလိပ်မလေး ဘရစ်တနီဘလက်ခ် နဲ့ မိတ်ဆက်ပေးသည် ။

ဘရစ်တနီဘလက်ခ်သည် အသားဆွတ်ဆွတ်ဖြူပြီး ရွှေဝါရောင်ဖျော့ဖျော့ ဆံပင်တိုလေးနဲ့ မျက်လုံး
လေးတွေက ပြာနေသည် ။ အရမ်းချောတဲ့လှတဲ့ အဖြူမလေး ။

မဲခေါင်မြေခွေးက ဘရစ်တနီနဲ့ သူ့တောင်ကြားတပ်ရင်းကို သွားမလို့ ဆိုတာကို တန်ရှောက်ဖါးကို
ပြောပြလိုက်တဲ့အခါ တန်ရှောက်ဖါးက မျက်စိမျက်နှာ ပျက်နေသည် ။

" အဖေကြီး......ဖြစ်ပါ့မလား....." လို့ မြန်မာလို ပြောလိုက်သည် ။
" ဘာလို့လဲ သားကြီးရ....." လို့ မဲခေါင်မြေခွေးက ပြုံးရယ်ပြီး ပြန်မေးလိုက်သည် ။

" သူက မူးယစ်တိုက်ဖျက်ရေး အဖွဲ့ကြီးက အေးဂျင့်တယောက် ဖြစ်နေရင်....အခက်...." လို့ တန်ရှောက်ဖါး ပြောလိုက်တဲ့အခါ သူ့စကားလုံးတွေသည် မြန်မာလိုပေမယ့် အေးဂျင့် ( AGENT ) ဆိုတဲ့ အင်္ဂလိပ်စာလုံး ပါသွားတဲ့အတွက် ဘရစ်တနီက ဖျတ်ကနဲ လှည့်ကြည့်သည် ။

တန်ရှောက်ဖါးကို စိုက်ကြည့်ပြီး " ငါ့ကို ဒီအီးအေ အေးဂျင့် ( DEA Agent ) ထင်လို့လား...တပ်မှူး...မဟုတ်ပါဘူး..."
လို့ ပြောလိုက်သည် ။

တန်ရှောက်ဖါး တုန်သွားသည် ။ လျစ်နေအောင် ပါးနပ်တဲ့ အင်္ဂလိပ်မလေးပါလား ။

" သားကြီး....မင်း ဟိုတွေးဒီတွေးနဲ့ စိတ်လေးမနေနဲ့......အေးဆေးနေ....မင်းပြန်တော့...."
လို့ သူ့ကို နှင်လိုက်တဲ့အတွက် တန်ရှောက်ဖါးလည်း ကုပ်ချောင်းချောင်းနဲ့ မဲခေါင်မြေခွေး အနား
က ထပြန်လာရသည် ။ထိုင်းနိုင်ငံနဲ့ မြန်မာနို်င်ငံ နယ်နမိတ်က
မဲခေါင်မြေခွေးရဲ့ တပ်စခန်း ဌာနချုပ်


မြေနီလမ်းလေးပေမယ့် သေသေချာချာ ခင်းထားသည်ကို ဘရစ်တနီဘလက်ခ် သတိထားမိသည် ။
မဲခေါင်မြေခွေးရဲ့ လင့်ခရူဇာကားကြီးသည် ဖုံတလုံးလုံးထအောင် ခပ်မြန်မြန် မောင်းနှင်ရင်း တပ်စခန်း
ဌာနချုပ်ထဲကို ဝင်ရောက်လိုက်တဲ့အချိန် ဂိတ်ပေါက်ဝက ကင်းစောင့်စစ်သားတွေက သေနတ်မြှောက်ကာ
အော်ဟစ် အလေးပြု အရိုအသေပေးလိုက်ကြတာကို ဘရစ်တနီဘလက်ခ် တွေ့လိုက်ရသည် ။

လက်နက်ကိုင် တပ်သားတွေ အပြည့်ပါတဲ့ သံလွင်စိမ်းရောင် နစ်ဆန်းဂျစ်ကား လေးစီး ခြံရံပြီး လင့်ခရူဇာကားကြီးသည် တပ်စခန်းဌာနချုပ်ဝင်းကြီးထဲကို ဝင်လာတာနဲ့ စခန်းစောင့်လုံခြုံရေးအဖွဲ့တွေ
အလုပ်များကုန်သည် ။

လင့်ခရူဇာကားကြီးရဲ့ နောက်ခန်းမှာ အတူတူ ယှဉ်တွဲက ထိုင်လိုက်လာတဲ့ မဲခေါင်မြေခွေးနဲ့ အင်္ဂလိပ်
မချောလေးတို့သည် သစ်သီးဖျော်ရည်ဘူးတွေကို စုတ်တံလေးတွေနဲ့ စုတ်သောက်နေကြသည် ။

" ဒါ ငါ့စစ်စခန်းဌာနချုပ်ဘဲ....ဘရစ်တနီ......" လို့ လက်ညှိုးကို ဝေ့ရမ်းရင်း ပြောလိုက်တဲ့ မဲခေါင်မြေခွေး
ကို " အိုး ဖေါက်စ်ရယ်....မင်းဟာ တကယ့်လူဘဲ....." လို့ ဘရစ်တနီဘလက်ခ်က တအံ့တဩငေးမော
ကြည့်ရင်း ပြန်ပြောလိုက်ပါသည် ။

ကွင်းကြီးထဲမှာ လူ တရာနှစ်ရာလောက် ညီညီညာညာ ပြေးနေကြသည် ။ သူတို့ရဲ့ လက်တွေထဲမှာ
အေကေ၄ရမောင်းပြန်ရိုင်ဖယ်တွေကို ဘယ်မြှင့်အနေအထားနဲ့ ကိုင်ထားကြသည် ။ ကွင်းကြီးရဲ့ အလည်
တည့်တည့်မှာ ကျား အနက်တကောင်ရဲ့ မျက်နှာကြီးနဲ့ အလံကြီးကို တိုင်အမြင့်ကြီးနဲ့ လွှင့်ထူထား
သည် ။

" ဒါက တပ်သားသစ်တွေပေါ့...ဘရစ်တနီ . . ."

သစ်လွင်တဲ့ သွပ်မိုး တထပ်အိမ်ရှည်ကြီး အရှေ့ကို ကား ထိုးဆိုက်လိုက်တဲ့အခါ အိမ်ကြီးထဲက လူတချို့ ပြေး ထွက်လာကြပြီး ကားတံခါးကို ဖွင့်ပေး..ဦးညွှတ်ကာ ကြိုဆိုကြသည် ။

ပုခုံးမှာ ရွှေကြယ်ပွင့်တွေ တပုံကြီးနဲ့ လူဝဝတုတ်တုတ်ကြီးက " ဗိုလ်ချုပ်ကြီး ကျန်းမာတော်မူပါစ ခင်ဗျာ..."လို့ အလေးပြုရင်း မေးလိုက်သည် ။

မဲခေါင်မြေခွေးက " ဘရစ်တနီ..ဒါ ငါ့ရဲ့ စစ်ရေးလက်ထောက် စိုင်းလုံးကျောက်....." လို့ ဒီ ဝတုတ်ကြီး
နဲ့ မိတ်ဆက်ပေးသည် ။

အိမ်ကြီးသည် သစ်အကောင်းစားတွေနဲ့ ဆောက်ထားတာ ဖြစ်ပြီး သစ်လွင်သန့်ရှင်းလွန်းနေသည် ။
ဧည့်ခန်းမကြီးကလည်း ဆိုဖါအကောင်းစားတွေနဲ့ ခင်းကျင်းထားသည် ။

" ငါ့အတွက်တော့ အိပ်မက်တခု မက်နေသလိုပါဘဲ ဖေါက်စ်ရယ်....အရာရာက ကြီးကျယ် ခန်းနားလွန်း
နေတယ်....." လို့ ဘရစ်တနီဘလက်ခ်က ပြောလိုက်ပါသည် ။ မဲခေါင်မြေခွေးက ကျေနပ်နေသည် ။

ဘရစ်တနီလေးရဲ့ ဖြူဆွတ်ချောမောလှတဲ့ မျက်နှာလေးကို ကြည့်နေရတာကို သူ သဘောကျနေသည် ။
လတ်တလောမှာ မဲခေါင်မြေခွေးသည် သူ့ရဲ့ အဓိက အလုပ် ဖြစ်တဲ့ မူးယစ်ထုံထိုင်းစေတဲ့ ဆေးတွေကို
ဖြန့်ချီမှုတွေကို စိတ်မဝင်စား ။ သူစိတ်ဝင်စားနေတာက အင်္ဂလန်သူလေး ဘရစ်တနီဘလက်ခ် ။

သူ့စခန်းကို တိုက်ခိုက်ပြီး သူ့လူတွေကို အကုန်သုတ်သင်ခဲ့တဲ့ ပြိုင်ဖက် မူးယစ်ရာဇာ ပေါက်စ စိုင်းလူလူကို သူကိုယ်တိုင် ဆုံးမမည် လို့ တန်ရှောက်ဖါးတို့ကို ပြောခဲ့ပေမယ့် အခုထိ သူ ဒီငတိ ရှိနေ
တဲ့ စခန်းဆီကို မရောက်သွားနိုင်သေးဘူး ။

သူ့တပ်ဌာနချုပ်ကြီးရဲ့ အနီးအနားကို ဘရစ်တနီလေးနဲ့အတူတူ လျောက်လည်နေသည် ။ တန်ရှောက်ဖါး
တို့ကလည်း သူ့ကို ကြောက်ရလို့ ဘာမှ မပြောရဲဘူး။ စိုင်းလူလူကို ဆက်ပြီး ချုပ်နှောင်ထားနေသည် ။


ရန်ကုန်မြို့
မြို့လည်ခေါင် ဆူးလေဘုရားလမ်းပေါ်က လဖက်ရည်ဆိုင်


စိုင်းထူးသည် အမေရိကန်ပြည်ဝင်ခွင့် ရသွားလို့ အထူး ကျေနပ်နေသည် ။
မဲခေါင်မြေခွေး ခိုင်းတဲ့အလုပ်ကို သူ အမြဲ ဂရုတစိုက် ကျေပွန်အောင် လုပ်ပေးချင်သည် ။ မဲခေါင်မြေခွေး
သည် သူ့ မွေးစားအဖေလို့ ပြောရင်လည်း မှန်သည် ။ ဆရာသမားလည်း ဟုတ်သည် ။

ကိုင်နန်း ကိုင်ရာနဲ့ အတူတူ လဖက်ရည်နဲ့ မုန့် ထိုင်စားသောက်နေတဲ့အချိန် ကိုင်နန်းက " ကိုကို....
ကိုင်နန်း မြစ်ကြီးနားကို မနက်ဖန် ပြန်ရမယ်.....မာမီတို့က အရေးကြီး မိသားစု ကိစ္စ တိုင်ပင်စရာ ရှိလို့
ပြန်ခေါ်လို့...ကိုကို ယူအက်စ်ကို ထွက်တာကိုတော့ လေဆိပ် လိုက် မပို့နိုင်တော့ဘူးကွာ...." လို့ ပြော
လိုက်လို့ ညီမလေး ကိုင်ရာက " အိုး...ကိုင်ရာက ခုမှ ရောက်လာတာ...မပြန်ချင်သေးဘူး..." လို့ ပြော သည် ။ ကိုင်ရာသည် ရန်ကုန်မြို့က သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ တွေ့ချင်သေးသလို ရှော့ပင်လည်း လုပ်ချင်သေး
သည် လို့ ပြောသည် ။

ကိုင်နန်းက " ဒါဖြင့်လည်း ညည်းအကိုနဲ့ နေခဲ့လေ....ငါကတော့ မာမီတို့နဲ့ လုပ်စရာတွေ ရှိလို့ ပြန်ရ
မယ်....." လို့ ပြောလိုက်သည် ။ ကိုင်ရာလည်း ကျေနပ်သွားသည် ။

စိုင်းထူးလည်း ကိုင်နန်း မြစ်ကြီးနား ပြန်သွားတဲ့အချိန် ကျန်ခဲ့တဲ့ ကိုင်ရာနဲ့ ပွဲကြမ်းလို့ ရတော့မည် ဆို
ပြီး ကြိတ် ပျော်နေသည် ။

ကိုင်နန်း မြစ်ကြီးနားကို ပြန်သွားပြီးတဲ့အချိန် စိုင်းထူးလည်း ရန်ကုန်မြို့က မိတ်ဆွေ အပေါင်းအသင်းတွေ
နဲ့ စားသောက်ဆိုင်တဆိုင်မှာ ထွက်စားသောက်ကြပြီး တည်းနေတဲ့အိမ်ကို ပြန်ရောက်လာတဲ့အခါ သူ့ကို ကိုင်ရာက ဆီးကြိုပြီး " မီးကို ဘာလို့ ခေါ်မသွားတာလဲ...တယောက်ထဲ ပျင်းနေတာ သိလား...
ကိုကိုစိုင်းထူး..." လို့ ပြောလေသည် ။

စိုင်းထူးလည်း " စိုင်းထွန်းနဲ့ လှနုဖြူတို့ ရှိနေတာဘဲ ဆိုပြီး ခေါ်မသွားတာပါ....ကိုင်ရာ လိုက်ချင်မှန်း မ
သိလို့..." လို့ ပြောလိုက်တော့ ကိုင်ရာက " အကိုစိုင်းထွန်းတို့ စုံတွဲက အိပ်ခန်းထဲကကို မထွက်ကြဘူး
ဟသ်း...အမလေး...အသံမျိုးစုံ ကြားနေရတာ ရင်တောင် တုန်တယ်....." လို့ နှုတ်ခမ်းလေး စူပြီး ပြောလိုက် သည် ။

စိုင်းထူးလည်း အိပ်ခန်းထဲကို ဝင်ခဲ့ပြီး ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေကို ချွတ်ပစ်နေတဲ့အချိန် ဗြုံးဆို ကိုင်ရာ
ဝင်လာသည် ။ သူက အတွင်းခံဘောင်းဘီလေး တခုဘဲ ကိုယ်ပေါ်မှာ ရှိနေတဲ့အချိန် ။

" ဟိတ်..ကိုင်ရာ....ဘာလိုချင်လဲ....."

" ကိုကိုစိုင်းထူးနဲ့ စကား ပြောချင်လို့ပေါ့......"

" အေး..ဘာပြောမလဲ....ပြောလေ . . ."

ကိုင်ရာက စိုင်းထူးရဲ့ အဝတ်မဲ နေတဲ့ ကိုယ်တခုလုံးကို အစုန်အဆန် ကြည့်နေပြီး " ကိုကိုစိုင်းထူးက
တကယ့်ကို ကိုယ်လုံးမိုက်တယ်ကွာ..အဝတ်အစားနဲကဆို သိပ် မသိသာဘူး ...ဟင်း..အဝတ်မပါတော့
ကြွက်သား အထစ်အထစ်တွေနဲ့....." လို့ ပြောလိုက်သည် ။ ကိုင်ရာ့မျက်လုံးတွေက စိုင်းထူးရဲ့ ပေါင်တန်
နှစ်ဖက် ကြားထဲက ဂွဆုံနေရာကို ရောက်နေသည် ။

တကယ်တော့ ကိုင်ရာသည် ကိုင်နန်းနဲ့ စိုင်းထူးတို့ရဲ့ ကာမပွဲကြမ်း ( လိုးပွဲ )တွေကို အကြိမ်ကြိမ် ခိုးပြီး
ချောင်းကြည့်ဖူးခဲ့တဲ့ ကောင်မလေးပါ ။ စိုင်းထူးရဲ့ လီးကြီးကို အာသာပြင်းစွာနဲ့ တိတ်တခိုး သဘောကျ
တပ်မက်နေခဲ့တဲ့ ကောင်မလေးပါ ။

အပျိုပေါက် သွေးသားက ဆူဖြိုးသောင်းကျန်းနေတဲ့ အချိန်အခါမို့ အမရဲ့ ချစ်သူနဲ့ လွန်ပစ်လိုက်ရရင်
ဘယ်လိုများ နေမလဲ ဆိုပြီး စမ်းသပ်ချင်နေတဲ့ ကောင်မလေး ။

စိုင်းထူးလည်း မျက်နှာသုတ် တဘက်ကြီးကို ပုခုံးပေါ် တင်လိုက်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲကို ဝင်သွားလိုက်တော့
ကိုင်ရာလည်း မျက်လုံးလေး ကလယ်ကလယ်နဲ့ လျာလေးထုတ်လို့ ကျန်နေခဲ့သည် ။

စိုင်းထူး အလုပ်ကိစ္စ ဖုန်းပြောအပြီး ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှဲ နားနေရင်း မှေးကနဲ အိပ်ပျော်သွားသည်။
ဘယ်လောက်ကြာကြာ အိပ်ပျော်သွားသလဲ သူမသိ ။ နားထဲမှာ စကားပြောသံလိုလို ကြားလို့ နိုးသွား
တဲ့အခါ သူ့အိပ်ခန်း အပေါက်ဝမှာ ကိုင်ရာ့ကို တွေ့လိုက်ရသည် ။

" ကိုင်ရာ......ဘာဖြစ်လဲ...အိပ်လို့ မရဘူးလား....."

" အင်း..ကိုင်ရာ အိပ်မက်ဆိုးတွေ မက်လို့...တယောက်ထဲ မအိပ်ရဲဘူး....ကြောက်လို့..ကိုကိုစိုင်းထူး...."
လို့ ပြောလိုက်တဲ့ ကိုင်ရာသည် ပါးလွှာတဲ့ ညဝတ် အကျင်္ ီရှည်လေးနဲ့  ။

" လာလေ..ဒီကို....."

ကိုင်ရာ သူ့ကုတင်ပေါ်က မွေ့ယာအိအိကြီးပေါ်မှာ လာထိုင်လိုက်သည် ။

" ကိုကိုစိုင်းထူး နဲ့ လာအိပ်လေ....."

" အင်း..ဒါပေမယ့် ကိုင်နန်းကို အဲလို လာအိပ်တယ် လို့ ပြန်မပြောပြနဲ့နော်....."

" အေးပါ...လာ...လာ....."

ကိုင်ရာတယောက် သူ့ဘေးမှာ လာအိပ်လိုက်တဲ့အချိန် စိုင်းထူးက လင်းနေတဲ့ မီးတွေကို အကုန်လုံး
ပိတ်ပစ်လိုက်လေသည် ။